Toczenie i wytaczanie gładkościowe-moze byc stosowane do obróbki wykańczającej elementów ze stopów metali nieżelaznych jak i z żeliwa i stali. Uzyskanie dobrej dokładności wymiarowej czystej i nieuszkodzonej warstwy wierzchniej zapewnia małe naddatki na obróbkę i mały posuw przy prędkości większej od prędkości krytycznej. Frezowanie gładkościowe-wykonóje sie za pomocą głowic frezowych z ostrzami z weglików spiekanych lub z diamentu przy czym prędkości skrawania są duze. Wiórkowanie uzębień-wykonóje sie za pomocą wiórkarki w kształcie zębatki lub koła zębatego. Skręcenie osi wiórkarki w postaci koła zębatego w stosunku do osi koła zębatego walcowego o kąt 1015 stopni powodóje poślizg między zębny którego prędkość jest równa. Posów wzdłużny lub skośny zapewnia przy styku przy styku punktu miedzy zębami obróbkę uzębienia na całej szerokości. Docieranie-polega na wygładzaniu za pomocą luźnego mat. pow. wcześniej obrabianej szlifowaniem. Mat. ścierny w postaci zawiesiny proszku ściernego oleju lub w nafcie wprowadza sie miedzy powierzchnie narzedzia a pow. przedmiotu narzedzie do docierania ( docierak) wykonane jest z mat. o mniejszej twardości od obrabianego przedmiotu np. żeliwo. Docieranie moze byc reczne lub mechaniczne metodą tą sa obrabiane wszystkie metale z wyjątkiem miękkich stopów łożyskowych. Dogładzanie oscylacyjne-jest powierzchniową obróbka cierną stosowana do wykanczania wałów otworów lub płaszczyzn. Obróbka ta jest wykonywana po dokładnym szlifowaniu rozwiercaniu wytaczaniu wykańczającym lub po przeciąganiu. Po dogładzaniu uzyskóje się pow. o nizszej dokładności. Dogładzanie wwykonóje sie za pomoca pilników ściernych osełek o zarysie przylegającym do zarysu obrabianej pow. narzedzie wykonóje ruch składający sie z ruchu drgającego o małej amplitudzie i dużej częstotliwości oraz powolnego ruchu postępowo-zwrotnego wzdłuż całej pow. obrabianej. W skutek dogładzania zmiejsza sie chropowatość pow. a błędy kształtu i falistość nie ulegaja zmianie. Podczas dogładzania nalezy zapewnic bardzo obfite smarowanie którego celem jest umocnienie drobnych cząstek ze szlifowanego mat. oraz chłodzenie narzędzi. Polerowanie- mechaniczno-ścierne zmiejsza chropowatość pow. i nadaje połysk wcześniej szlifowanym lub docieranym. polerowanie zwieksza odpornosc na korozję poprawia własności refleksyjne powierzchni Chropowatość pow. polerowanej jest mniejsza od chropowatości dobierającej przy polerowaniu oscylacyjnym. Polerowanie składa sie z polerowania wstępnego za pomocą ściernic na tarczy polerskiej wykańczającego za pomocą pasty aktywnej chemicznie.Wygładzanie strumieniowe-ścierne ( hydropolerowanie)-wykańczanej pow. następóje na skutek uderzeniowo-ściernego strumienia cieczy z zawiesiną wiru cieczy niesprzyjającej korozjimat. obrabianego mieszanina ziaren w cieczy jest doprowadzana do dyszy grawitacyjnej zasysana przez inżektor lub tłoczona spręz. pow. lub pompą. Obróbka ta zwiększa odporność na korozję. jest bardzo przydatna do wygładzania pow. kształtowych i trudno dostępnych.Wygładzanie erozyjne ultradżwiękowe- polega na obróbce ziarnami ściernymi, swobodnie zawieszonymi w cieczy i otrzymującymi energię od źródła drgań. Taką obróbkę powierzchniową stosuje się do elementów bardzo twardych (spiekana ceramika, stale żaroodporne, węgliki spiekane) i o niewielkich wymiarach, stosowanych w mechanizmach precyzyjnych.

Obróbka powierzchniowa zgniotem- Zgniot powierzchniowy elementów poprawia gładkość ich powierzchni roboczych i wzmacnia warstwę wierzchnią przez umocnienie jej i wytworzenie stanu naprężeń własnych ściskających, korzystnych ze względu na wytrzymałość zmęczeniową. Twardsza i gładsza powierzchnia o zwiększonej nośności wykazuje większą odporność na zużycie, dopuszcza stosowanie większych nacisków, zwiększa trwałość wymiarową, a zatem i trwałość pasowania. Obróbka powierzchniowa nagniataniem jest stosunkowo prosta i dlatego można ją wykonywać na zwykłych obrabiarkach uniwersalnych.Nagniatanie toczne powierzchni -elementów wykonuje się za pomocą utwardzonych polerowanych wałeczków, kulek lub krążków, dociskanych odpowiednimi siłami do powierzchni, przy ruchach względnych przedmiotu obrabianego i narzędzia. Na rys. 105-04 przedstawiono schematy nagniatania tocznego. Gładkość umocnionej warstwy powierzchni wzrasta po takim zabiegu o 2÷4 klasy w stosunku do gładkości powierzchni przed nagniataniem tocznym. Materiały miękkie umacniają się w większym stopniu niż materiały twarde. Nagniatanie udarowo-strumieniowe -(śrutowanie strumieniowe) polega na dynamicznym nagniataniu powierzchni strumieniem cząstek metalu o kształcie regularnym (kuleczki) lub nieregularnym (śrut), którym energia kinetyczna została nadana w wyrzutniku mechanicznym lub pneumatycznym. Śrut o średnicy 0,4÷0,2 mm ze stopionego żeliwa białego, ze stali lanej bądź z drobno pociętego drutu jest wyrzucany przez łopatki wirnika (wyrzutnik mechaniczny) lub przez strumień sprężonego powietrza (wyrzutnik pneumatyczny).