Od czubka głowy do pięt

Aby zapewnić niemowlęciu właściwą pielęgnację, trzeba wiedzieć, jak to robić, aby nie podrażnić delikatnej skóry i innych narządów zewnętrznych maleństwa. Z naszym poradnikiem bez trudu opanujesz tę sztukę.

Włoski

Podobnie jak inne części głowy, nie wymaga szczególnej pielęgnacji. Wystarczy przemywać ją co dzień wacikiem z czystą przegotowaną wodą. Po umyciu smarujemy buzię dziecka oliwką lub specjalnym kremem kosmetycznym.

Oczka

Jedyne, co powinno trafiać do wnętrza uszu Waszego malucha to łagodne i ciepłe słowa bliskich mu osób. Wszelkie patyczki higieniczne i tym podobne są zabronione. Podobnie jak inne części głowy, małżowiny uszne przemywamy myjką zwilżoną przegotowaną wodą, uważając, aby podczas kąpieli woda nie nalewała się do uszu. Wnętrze ucha oczyszcza się samo, w który to proces nie powinniśmy ingerować. Znaczenie ochronne ma także woskowina, której nie należy usuwać za wszelką cenę.

Nosek

Gdy tylko pojawią się pierwsze egzemplarze, warto zacząć wpajać dziecku związane z nimi nawyki higieniczne. Szkliwo zębów mlecznych nie jest jeszcze do końca zmineralizowane, w związku z czym są one dużo bardziej podatne na próchnicę niż zęby stałe, dlatego musimy o nie zadbać z tym większą troską. Mycie pierwszych dwóch ząbków na pewno nie nastręczy Wam wielu kłopotów - możecie to zrobić palcem owiniętym gazikiem nasączonym zwykłą przegotowaną wodą z rumiankiem. Jeżeli malec daje oznaki niezadowolenia z powodu ząbkowania, użyjcie nakładanej na palec silikonowej szczoteczki - przy okazji czyszczenia sprawicie mu ulgę delikatnym masażem. Gdy dziecko dysponuje większą ilością ząbków, można wprowadzić normalną szczoteczkę. Trzeba przy tym pamiętać, żeby miała małą główkę, miękkie włosie i dobrze wyprofilowany uchwyt. Pasty zasadniczo używa się dopiero wtedy, kiedy dziecko potrafi wypluwać, aby nie przedawkować fluoru, który maluch otrzymuje już w produktach spożywczych. Warto zresztą kupić pastę do ząbków mlecznych (z mniejszą zawartością fluoru) i raczej o miętowym niż owocowym smaku. "Smaczne" pasty dzieci chętniej łykają. Podstawową zasadą jest oczywiście mycie zębów po każdym posiłku. Powinno się dodatkowo unikać pokarmów zbyt słodkich, papkowatych, które oklejają ząbki i pozostając z nimi w dłuższym kontakcie przyczyniają się do rozwoju próchnicy. Z czasem maluch sam będzie sięgał po szczoteczkę. Pozwólcie mu samodzielnie szczotkować zęby udzielając delikatnych wskazówek, jak robić to prawidłowo. Zdziwicie się, jak szybko dziecko nauczy się nowej sztuki, zwłaszcza gdy co dzień będzie obserwować Wasz dobry przykład. Nie przejmujcie się jednak zbytnio, jeżeli nie wszystko od razu Wam się uda. Nasze wskazówki to teoria, w praktyce nie zawsze można sobie poradzić z małym drapieżnikiem, szczególnie gdy akurat odkrył, do czego, poza rozdrabnianiem pokarmu, mogą służyć zęby i zaczął ich nowo poznaną funkcję wypróbowywać na otoczeniu.

Pleśniawka

Jest to ostre zapalenie jamy ustnej, objawiające się powierzchniowym, przypominającym zważone mleko nalotem na podniebieniu, języku, policzkach i dziąsłach. W początkowej fazie nie jest groźna i łatwo się jej pozbyć za pomocą ogólnie dostępnych leków - zawiesin, które powinien jednak każdorazowo przepisać pediatra. Nie leczona może zaatakować, gardło, przełyk, a nawet oskrzela, powodując chrypkę oraz utrudniając połykanie, a nawet oddychanie.

Skóra

Pielęgnacji tej części dziecięcego ciała nauczycie się najszybciej, a to z uwagi na częstość, z jaką będziecie to robić. Jest to zresztą czynność strategiczna, od której w dużej mierze będzie zależało dobre samopoczucie Waszego dzidziusia. Zacznijmy od pieluszek. Być może zastanawiacie się nad ich wyborem. Mogą być jednorazowe lub wielokrotnego użytku. Te ostatnie są na pewno mniej komfortowe w użyciu, ale bardziej ekologiczne i tańsze, nawet wliczając koszty prania. Ale trzeba je nie tylko prać, ale także gotować i prasować, no i oczywiście znacznie częściej zmieniać. Pieluchy jednorazowe są na pewno dużo bardziej komfortowe, zarówno dla dziecka, które ma "bardziej sucho", jak i dla rodziców, którzy nie tracą czasu na ich ponowne doprowadzenie do "stanu używalności". Trochę jednak ciążą na domowym budżecie. Wybór należy do Was. Pamiętajcie jednak, że niezależnie od tego, który rodzaj pieluch wybierzecie, musicie je często zmieniać. Oprócz pieluch w kąciku do przewijania nie powinno zabraknąć: przewijaka albo małego materacyka, pieluszki tetrowej lub flanelowej do podłożenia pod pupę, wacików i przegotowanej wody lub nawilżonych chusteczek pielęgnacyjnych, olejku i kremu dla niemowląt oraz pudru. Najlepiej zorganizować taki kącik na stałe na jakimś stoliku, specjalnym stojaku lub komodzie. Pamiętajcie, aby mebel był dostosowany do Waszego wzrostu, żeby zbytnio nie nadwerężać kręgosłupa. Przewijanie zaczynamy oczywiście od zdjęcia zużytej pieluchy. Jej rogi można wykorzystać do wstępnego oczyszczenia pupy dziecka z pozostałości kupki. Następnie należy oczyścić pupę dokładnie wacikiem z przegotowaną wodą, nawilżonymi chusteczkami albo specjalnym olejkiem. Myjemy nie tylko okolice odbytu, ale również całe pośladki, fałdki na udach, pupie i brzuszek. Narządy dziewczynek oczyszczamy od warg sromowych w kierunku odbytu (nigdy odwrotnie), za każdym razem używając osobnego wacika lub chusteczki, aby nie przemieścić bakterii kałowych w okolice cewki moczowej. Nie należy oczyszczać wnętrza pochwy (oczyszcza się samoczynnie), aby nie usuwać śluzu, który ma działanie odkażające. Przemywając narządy chłopców, trzeba unieść prącie i worek mosznowy, ale nie wolno zsuwać napletka. Po myciu czekamy chwilę aż ciało wyschnie lub osuszamy je miękką pieluszką. Suchą pupę możemy posmarować kremem lub zasypać pudrem pamiętając o wszelkich fałdkach skórnych. Nie należy jednak łączyć obu kosmetyków, bo z zasypki zrobią się grudki. Podczas przewijania nie należy prostować nóżek ani unosić dziecka za stopy, ponieważ grozi to zwichnięciem stawów biodrowych. Jeżeli chcecie unieść malca, zróbcie to wsuwając rękę pod jego pośladki. Za każdym razem, kiedy możecie poświęcić trochę więcej czasu na przewijanie, pozwalajcie maluchowi pobaraszkować bez pieluszki. Kontakt z powietrzem jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania skóry.

Pieluszkowe zapalenie skóry

Zaczerwienienia, plamki, wysypka, a nawet drobne ranki na pupie nie powinny być dla Was powodem do paniki (choć maluch może trochę panikować). Pieluszkowe zapalenie skóry to najczęstsze dermatologiczne schorzenie okresu niemowlęctwa. Do zmian dochodzi w wyniku podrażnienia skóry z powodu długotrwałego działania na skórę moczu i kału. W wyniku ich połączenia powstaje silnie działający amoniak, który powoduje podrażnienia. Odparzenia powoduje również brak częstego kontaktu tych partii skóry z powietrzem, zwłaszcza podczas upałów, kiedy skóra poci się i wilgotna ociera o pieluszkę. Dlatego tak ważne jest częste zmienianie pieluszek, wietrzenie pupy dziecka, gdy tylko jest to możliwe oraz dokładne jej przemywanie, a także pielęgnowanie specjalnym antyodparzeniowym kremem.

Paznokcie

Wydawać by się mogło, że coś tak małego jak paznokcie niemowlęcia nie może sprawiać dużych problemów. Okazuje się jednak, że skrócenie ich u niezbyt skorego do jakichkolwiek zabiegów kosmetycznych malca niejednokrotnie graniczy z cudem. Dlatego najlepiej będzie, jeżeli wykażecie się sprytem i wykorzystacie na to zajęcie czas snu malucha (w przypadku paznokci u nóżek dobrze nadaje się do tego także moment karmienia piersią). Do obcinania dziecięcych paznokci należy używać nożyczek z zaokrąglonymi czubkami. Dobrze jest obcinać je po kąpieli, kiedy są trochę bardziej miękkie niż zwykle. Obcinamy je na prosto i niezbyt krótko, aby nie uszkodzić łożyska paznokcia. Nie skracamy paznokietków przez pierwsze dwa tygodnie życia malucha.

www.nestle.pl