Wszystkie złowione owady po zatruciu muszą być zaopatrzone w karteczkę zawierającą informację o miejscu i dacie zbioru, roślinie żywicielskiej itd.
Imagines niektórych gatunków owadów stosunkowo trudno jest zebrać w terenie, a jedyną możliwością uzyskania ich jest hodowla od stadiów młodocianych (larw, gąsienic czy poczwarek). W przypadku hodowli od stadium larwalnego w hodowlarkach konieczne jest stałe dostarczanie świeżego pokarmu.
Do preparowania owadów niezbędne są następujące materiały i przybory: szpilki entomologiczne, minucje, kartoniki do naklejania owadów, klej rozpuszczalny w wodzie, pensety, lupa, igły preparacyjne, rozpinadła, płytki preparacyjne, wata, alkohol 50-70%, probówki z korkami, palnik gazowy lub lampka spirytusowa, szklany klosz lub cylinderek, rozpylacz gumowy, kawałki słomek o różnej średnicy, nitka lub cienka żyłka.
Szpilki entomologiczne mają następującą numerację: 000, 00, 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7. Ich grubość wynosi od 0,25 do 0,70 mm w odstopniowaniu co 0,05 mm, natomiast długość 38 mm (z wyjątkiem nr 7, która mierzy 52 mm).Najczęściej w naszych warunkach wykorzystuje się szpilki nr 0, 1, 2 i 3.
Minucje z kolei są to krótkie szpileczki, o długości 12 mm i grubości 0,15 i 0,20 mm służące do preparowania drobnych motyli, muchówek i błonkówek.
Kartoniki entomologiczne służą do naklejania niewielkich chrząszczy i pluskwiaków (do ok. 1 cm długości). Ten sposób gromadzenia zbiorów zapewnia lepszą ochronę owadom przed przypadkowym połamaniem.
Owady po złowieniu i zatruciu można od razu preparować bądź też przechowywać na mokro czy sucho. Przechowywanie na mokro polega na umieszczeniu owadów w probówkach w roztworze alkoholu (50-60%). Na sucho owady przechowywuje się w różnego rodzaju pudełeczkach i pojemnikach w wacie lub ligninie.
Preparowanie owadów z rzędów Coleoptera,Heteroptera, Dermaptera.
Przed rozpoczęciem preparowania konieczne jest nawilżenie owadów. W tym celu układa się je na wyprażonym mokrym piasku lub bibule w szczelnym pojemniku. W trakcie odwilżania para wodna wnika w głąb ciała owadów, rozmiękcza je i w efekcie po kilku lub kilkunastu godzinach nadają się do preparowania.
Na płytkach preparacyjnych można preparować niemal wszystkie owady. W ciało owada wbija się prostopadle szpilkę entomologiczną, przy czym chrząszcze i pluskwiaki przebija się przez prawą pokrywę, zaś inne owady przez środkową część tułowia. Szpilkę wbija się na 2/3 jej długości. Odnóża i czułki umocowuje się za pomocą szpilek w pożądanej, zbliżonej do naturalnej, pozycji. W przypadku dużych okazów, a szczególnie słabo schitynizowanych, konieczne jest usunięcie zawartości odwłoka i wypełnienie go watą ze środkiem owadobójczym.
Inne grupy owadów (błonkówki, muchówki, motyle, ważki itp.) preparuje się z rozpostartymi skrzydłami.
Na specjalnych rozpinadłach preparuje się motyle i ważki. Tułów tych owadów przebija się szpilką, skrzydła rozpina się tak, aby przednia krawędź tylnego skrzydła była umieszczona prostopadle do osi ciała i przytrzymuje się skrawkami celofanu. Wszystkie podstawowe części ciała owada (głowa, tułów, odwłok) umieszczone są w rowku pomiędzy listwami rozpinadła. Odwłok musi być podparty kłębkiem waty, aby po zasuszeniu znajdował się w płaszczyźnie ciała i skrzydeł. Pierwszą parę odnóży ustawia się do przodu wyciągając je na listwki rozpinadła, natomiast drugą do tyłu. Odnóża ważek zawsze układa się do przodu, ponieważ jest to ich naturalna pozycja w czasie lotu. Owady na rozpinadle powinny pozostać przez kilka dni dla całkowitego wyschnięcia. Po wysuszeniu owady przenosi się do gabloty.
Małe owady przykleja się na kartoniki przy pomocy kleju rozpuszczalnego w wodzie. W przypadku użycia kleju innego aniżeli rozpuszczalny w wodzie, konieczne jest podanie na odwrocie kartonika nazwy kleju. Wynika to z faktu, że czasem dla prawidłowego oznaczenia, niekiedy po upływie wielu lat, konieczne jest odklejenie okazu i wypreparowanie narządów kopulacyjnych. Przy braku informacji o rodzaju kleju bardzo często dochodzi do bezpowrotnego zniszczenia owada. Klej nanosi się w postaci maleńkiej kropelki na kartonik i przykleja owada stroną brzuszną. W przypadku konieczności dostępu do cech taksonomicznych znajdujących się na spodniej stronie ciała można przykleić owada na kartonik zaostrzony.
Drobne i bardzo delikatne owady można doskonale zakonserwować w płynie Faurea.
Owada zalewa się tym płynem na szkiełku podstawkowym a następnie zamyka szkiełkiem nakrywkowym. Brzegi szkiełek zalewa się balsamem kanadyjskim. Trwałe preparaty mikroskopowe, mogące przetrwać kilka, a nawet kilkanaście lat, sporządza się w balsamie kanadyjskim zwracając przy tym uwagę, aby pod szkiełkiem nie utworzyły się pęcherzyki powietrza.
Jaja preparuje się w ten sposób, że najpierw zabija się je w wysokiej temperaturze (suszarka), a następnie nakleja na kartonik. W przypadku przechowywania w roztworze alkoholu może dojść do ich odbarwienia.
Poczwarki, baryłki i oprzędy można przechowywać w stanie suchym po nabiciu na szpilki entomologiczne. Gąsienice motyli preparuje się poprzez tzw. wydmuchiwanie lub wypychanie. Do wydmuchiwania służy proste urządzenie składające się klosza szklanego, podgrzewanego palnikiem spirytusowym lub gazowym. Przed rozpoczęciem wydmuchiwania gąsienice muszą być poddane zabiegowi macerowania (ok. 1,5 godz.) w roztworze alkoholu. Następnie wygniata się wnętrzności gąsienicy i nadziewa okaz na szklaną rurkę. Po wydmuchaniu i wysuszeniu gąsienicy zdejmuje się ją z rurki, na jej miejsce wkłada się kawałek słomki, przywiązuje nitką lub żyłką, przekłuwa szpilką i umieszcza w gablocie. Larwy owadów można również przechowywać w różnych płynach konserwujących np. w alkoholu etylowym 75% lub w płynie glicerynowym.
Owady umieszczone w gablotach lub pudłach muszą być zaopatrzone w metryczki zawierające informacje o miejscu odłowu, dacie, autorze. Owady te są narażone na zniszczenie przez grzyby lub owady. Znacznie większe szkody powodują owady (mrzyki), które niszczy się poprzez wygrzewanie w podwyższonej temperaturze lub gazowanie w specjalnych skrzyniach dezynsekcyjnych. Do gazowania wykorzystuje się dwusiarczek węgla lub czterochlorek węgla.