Byronizm, wallenrodyzm, prometeizm, werteryzm wyjaśnij pojęcia odwołując się do przykładów literackich.
Byronizm
- nazwa postawy pochodząca od nazwiska Georga Byrona i związana z
jego życiorysem (który przypomina nieco romantyczny) oraz
bohaterami jego powieści poetyckich, m.in. "Giaura"; jest
to postawa typowo romantyczna, wiążąca się z buntem wobec
otaczającej rzeczywistości, indywidualnością jednostki,
tajemniczością, dumą; przedstawiciel takiej postawy jest często
poddawana działaniu silnych, czasem przeciwstawnych uczuć, które
wiążą się z rozdarciem wewnętrznym; "Giaur" jest
powieścią przedstawiającego typową postać byroniczną: opowiada
o tajemniczym człowieku przybyłym do Grecji opanowanej przez Turków
i nazwanym przez nich innowiercą; tu zakochał się w Leili, która
należała do haremu baszy Hassana; Leila była jednak wyróżniana
przez Turka, ale gdy ten dowiedział się o zdradzie, wg zwyczaju,
pod odsłoną nocy kazał ją utopić; gdy Giaur się o tym
dowiedział, postanowił dokonać zemsty, która jednak ostatecznie
nie dała mu ulgi, więc zamknął się w klasztorze i tam przeżył
na rozmyślaniach 6 lat; jest tu więc wszystko co byroniczne:
tajemniczość (Giaura jako osoby, struktura powieści też sprawia
wrażenie mrocznej tajemniczości), indywidualizm (wyobcowany,
skłócony ze światem, buntuje się przeciw zasadom tureckiej
moralności), mistycyzm czy też elementy nierealistyczne (widzenie
Leili we śnie pod koniec życia), jest też nieszczęśliwa miłość
do Leili;
Werteryzm
jest analogiczny do byronizmu, lecz wywodzi się od powieści
epistolarnej Goethego "Cierpienia młodego Wertera"; wiąże
się on z postawą nadmiernie uczuciową, skłonnością do marzeń,
tendencją do poetyzacji życia, buntem wobec obowiązujących zasad
i norm, oraz poczuciem bezsensu życia ("ból istnienia");
efektem tego wszystkiego staje się samobójcza śmierć; z wierszy
głównego bohatera do przyjaciela dowiadujemy się o jego miłości
do Lotty, która jednak jest już zaręczona; zaprzyjaźnia się z
Albertem, przyszłym mężem Lotty, który, na widok próby
samobójczej Wertera; doradza mu wyjazd na odpoczynek (placówka
dyplomatyczna); to jednak nie leczy go z miłości i po powrocie
zatapia się w lekturze pieśni Osjana i alkoholu; gdy ostatecznie
dostaje wyraźny znak od ukochanej (scena z czytaniem pieśni Osjana
i pocałunkami), że ta go nie chce, strzela sobie niefortunnie w łeb
i męczy się przez 12 godzin, potem umiera;
Wallenrodyzm
jest kolejną postawą, tym razem pochodzącą z powieści poetyckiej
A. Mickiewicza "Konrad Wallenrod"; jest to postawa
nawiązująca do rycerskiej, ale pokazująca zaprzepaszczenie idei
moralności rycerskiej, oraz własnej miłości w imię dobra
ojczyzny (Litwy); to oczywiście wiąże się z rozdarciem
wewnętrznym i w konsekwencji doprowadza do samobójstwa;
Prometeizm
wiąże się z postawą Konrada w III cz. "Dziadów";
charakteryzuje się indywidualistycznym buntem wobec natury, Boga i
ograniczeń natury obyczajowej; bunt ten jest oczywiście
przeprowadzany w imię poświęcenia swego życia dla dobra
ludzkości; wywodzi się od mitu o Prometeuszu; Konrad przeciwstawił
się Bogu, wzywał go na pojedynek, wytykając mu brak uczuć do
ludzi (bezduszność), oczywiście głównie wobec Polaków; domagał
się od Boga prawa rządzenia nad duszami ludzi (despotycznie wręcz);
w pewnym momencie chce nazwać go carem świata, ale robi to za niego
diabeł, co uwolniło go od wielkiego grzechu; ten prometejski bunt
wykazał niemoc bohatera, a spowodował jedynie zgrzeszenie pychą;