Wykład 8 28.11. 08

Prawo zwyczajowe

* Moc prawna:

Zwyczaj może być regionalny lub powszechny.Istnieje wątliwość czy normy powszechne są prawem dyspozytywnym ( w rękach podmiotów PM) czy są bezwzględne.

Mają znaczenie dla państw nowych. W PM są to normy o charakterze bezwględnie wiążącym , zwyczaj jest podstawą. ius cogens - normy prawa powszechnego

Są normy w PM które są wynikiem woli całej społeczności międzynarodowej.

WE - dość szerokie powierzenie władzy

Można uznać że takie organizacje są związane PZ przed ich powstaniem. Związanie takie następuje poprzez wcześniejsze powiązania p-czł

Jest to uznane przez TS w Luksemburgu nawet jeśli państwa nie uczestniczyły w taki sam sposób w praktyce zwyczajowej.

* Zdolność regulacyjna

Trzy teorie:

1) Dinozaurowa - z uwagi na zwiększenie się liczny państw i ich różnorodność i z uwagi na pojawienie się problemów globalnych zwyczaj znajduje się w fazie schyłkowej. Należy korzystać z traktatów i instytucji międz. Zwyczaj to nieodpowiedni instrument działania w problemach międz. Merytorycznie się nie nadaje. Nie jest możliwe powstanie w krótkim okresie praktyki

2) Dynamiczna - uznaje PZ w kwestii praw człowieka, problemów globalnych - zwyczaj zbyt powolny, Praktyka państw i rezolucje org.Międz. powinny być najważniejsze. Zakłada że należy do opinio iuris i praktyki podejść w sposób dynamiczny poprzez rezolucje.

3) Niebezpieczna - negacja PZ, podważanie jego znaczenia w niektórych dziedzinach, np. w prawach człowieka ( kryzys tożsamości - w prawach człowieka kryzys się nie sprawdza) krytyka prawa krajowego jako elementu praktyki państw) Zwyczaj uzależnia się od tego co dzieje się w państwie- prowadzi to do śmierci zwyczaju

- Liberalna - w ramach społ.Międz. istnieją państwa liberalne i nieliberalne. Praktyka p. nieliberalnych nie powinna być brana pod uwagę w tworzeniu PZ

Nawiązanie do koncepcji państw cywilizowanych.

Zdolność regulowana zwyczaju możemy określić przez praktykę państw (ale możemy nie mieć do niej dostępu) oraz z orzecznictwa sądów

* MTS w sprawie Bośni Hercegowiny, Czarnogóry, 2007

Regulacja dotycząca wykładni traktatu, art.31 KWoPR - matryca dla normy zwyczajowej, Nie w pełni zmodyfikowane w PM, Państwo ponosi odpowiedzialność za zachowanie osób, które znajdują się pod kierownictwem lub kontrolą państwa, Państwo ponosi odpowiedzialność za pomoc w popełnieniu naruszenia przez innym podmiot PM

* MTS 2006 Kongo Rwanda - ograniczenie do jurysdykcji i dopuszczalności skargi, Zwyczajowy charakter ma art.7 (ust.2) KWOPT : Każde oświadczenie złożone z zamiarem związania przez szefa państwa, rządu i ministra spraw zagranicznych wywołuje skutki prawne. MTS zaprzeczył zwyczajowemu charakterowi art.66 (dotyczył jurysdykcji, rozwiązywania sporów i ius cogens), zakaz ludobójstwa w KW ma charakter zwyczajowy

* MTS Gwinea - Kongo - 2007 - dotyczy opieki dyplomatycznej, II reg.ma charakter zwyczajowy, Zasada wyczerpania środków krajowych zanim spór dotrze do organizacji międzynarodowych. Art.1 Państwo jest odpowiedzialne za szkodę wyrządzoną osobom fizycznym lub prawnym z naruszeniem PM. W ramach tej odpowiedzialności roszczenia może wysuwać państwo, do których przynależą te osoby. Projekt artykułu o opiece dyplomatycznej

* MTS Kongo Uganda 2005 - Trybunał uznał, że zwyczajowy charakter ma szereg norm dotyczących konfliktów zbrojnych

1907 - Regulamin wojny lądowej

1977 - a) Protokół dodatkowy I

dotyczący ochrony ofiar międzynarodowych konfliktów zbrojnych:

- zabrania atakowania ludności cywilnej,

- zabrania atakowania szpitali i innych urządzeń służących opiece nad rannymi i chorymi,

- zabrania dokonywania ataków, które nie są skierowane przeciwko określonym celom wojskowym oraz

niszczenia dóbr niezbędnych do przetrwania ludności,

- zabrania stosowania w walce metod i środków powodujących długotrwałe i poważne szkody w

środowisku naturalnym,

- określa sytuację prawną organizacji i instytucji obrony cywilnej podczas konfliktów zbrojnych,

- stanowi uzupełnienie postanowień czterech konwencji genewskich z 1949 roku.

b) Protokół dodatkowy II

dotyczący ochrony ofiar niemiędzynarodowych konfliktów zbrojnych:

- obowiązuje strony konfliktu toczącego się wewnątrz jednego państwa,

- upoważnia do niesienia pomocy osobom poszkodowanym, zapewnia im prawa humanitarne i jest

uzupełnieniem zasady minimum humanitaryzmu zawartej w art. 3 wspólnym dla czterech konwencji

genewskich z 1949 roku.

c) Zasady ogólne, wspólne dla protokołów dodatkowych I i II z 1977 r. do konwencji genewskich z 12 sierpnia 1949 r.:

- stanowią rozwinięcie postanowień konwencji genewskich (I IV);

- zapewniają w większym niż dotychczas stopniu ochronę ofiarom międzynarodowych konfliktów

zbrojnych;

- zapewniają ochronę ofiarom konfliktów zbrojnych niemiędzynarodowych (wewnętrznych), jednak

zakres tej ochrony jest nadal mniejszy, niż w konfliktach międzynarodowych;

- wraz z konwencjami genewskimi tworzą system prawny międzynarodowej ochrony ofiar konfliktów

zbrojnych.

Sfera prawa dyplomatycznego - art.29 KWOSD - nietykalność przedstawicieli dyplomatycznych ma moc zwyczajową a nie tylko traktatową

W pewnych sytuacjach zwyczaj może być nieużyteczny np. powoływanie organizacji międz. (może to zrobć tylko traktat). Zwyczaj nie nadaje się także do regulowania procedur międz. np. skład komisji śledczych - tylko porozuminie międz.

*Wykładnia zwyczaju

Zwyczaj trzeba zwykle zrekonstruować. Istnieje cienka linia między stosowaniem, wykładnią a dookreśleniem

* MTS 1986 Nikaragua -USA - uznał, że zwyczaj podlega wykładni, ale stosuje się inne reguły wykładni niż przy traktatach, nawet jeśli norma zwyczajowa odzwierciedla normę traktatową

Kodyfikacja zwyczaju:

Wolimy wiedzieć jaka norma obowiązuje i przkształcamy n.zw. w traktat. ale to powoduje wygaśnięcie normy zwyczajowej

Kodyfikacja pojawiła się w wieku XIX.

Bluhtshll Fiore, Field - próba prywatnej kodyfikacji prawa zwyczajowego.

1973 - IPM Instytut PM

1912 MAIPM

Nurt oficjalnej kodyfikacji rozpoczął się w II połowie XIX wieku. ddotyczył konfliktów zbrojnych

1864 Konwencja Genewska

1868 Deklaracja Petersburska (pociski małego zasięgu)

1899 - Konwencje Haskie

* I Konwencja haska - pokojowe rozstrzyganie międzynarodowych sporów.

* II Konwencja haska - zastosowanie Konwencji genewskiej z 1864 roku do wojny na morzu.

* III Konwencja haska - normowała zwyczaje i prawa podczas wojny.

--Wąska kodyfikacja - 1815 regulamin rang dyplomatycznych

1890 Unia Panamerykańska zwołała dwie konferencje kodyfikacyjne 1925-28 Hawana (regulacja dotycząca prawa tr., 1933 Montevideo (konwencja o prawie i obowiązkach państw (próba zdefiniowania państwa)

LN 1924 - powoładnie komitetu Prawników - ustalili ktore zagadnienia nadają się do kodyfikacji. Z tego Zgromadzenie uznało 3, a skodyfikowano 1

1930 KW dotycząca kolizji ustaw

Konwencja w Genewie - Tranzyt Morski, Statut międz. dróg żeglowych

Komisja Prawa Międzynarodowego - jeden z organów pomocniczych Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Została utworzona rezolucją Zgromadzenia Ogólnego na 174 (II) z 21 października 1947. Jej głównycm zadaniem jest wspomaganie Zgromadzenia Ogólnego w wypełnianiu celu "popierania postępowego rozwoju prawa międzynarodowego i jego kodyfikacji" (art. 13.1 (a) Karty Narodów Zjednoczonych).

Obecnie składa się z 34 członków (każdy z innego państwa) wybieranych przez Zgromadzenie Ogólne na okres 5 lat (z prawem reelekcji). Członkowie Komisji są wybitnymi znawcami prawa międzynarodowego. Zasiadają w Komisji jako osoby prywatne, nie jako reprezentanci państw.

Komisja zajmuje się przede wszystkim przygotowywaniem projektów konwencji międzynarodowych. Sporządzone przez nią projekty były podstawą przygotowania takich umów jak:

* Konwencja wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych z 1961

* Konwencja wiedeńska o stosunkach konsularnych z 1963

* Konwencja wiedeńska o prawie traktatów z 1969

* Konwencja wiedeńska o o sukcesji państw w odniesieniu do traktatów z 1978

1950 - stworzenie wykazu dowodów praktyki przez KPM

2000 - praktyczne wytyczne dot. zastrzeżeń do traktatu

Po II wojnie kodyfikacja odbywała się niezależnie od KPM - ..Kom.CK

*Wygasanie Zwyczaju

Nie wygasa przez milczenie państw, może ustać na jakiś czas a potem się odrodzić

* Desuetudo (z łac. odwyknienie, odzwyczajenie) – termin prawniczy oznaczający jedną z reguł derogacyjnych, według której długotrwałe niestosowanie lub nieprzestrzeganie w praktyce określonej normy prawnej, skutkuje utratą przez nią mocy obowiązującej.

Podstawowa funkcja polega na uchylaniu mocy obowiązującej istniejących norm. Jeżeli zwyczaj jest uważany za fakt prawotwórczy, to może derogować przepis prawa pozytywnego. Desuetudo opiera się na behawioralnym kryterium: przepis prawa nie obowiązuje, ponieważ nie jest przestrzegany.

W przeciwieństwie do innych reguł derogacyjnych (np. lex specialis derogat legi generali) desuetudo nie jest powszechnie akceptowaną zasadą i możliwość jej stosowania we współczesnych systemach prawnych jest kwestionowane.

* actus contrarius - zwyczaj wygaśnie gdy zmieni się okoliczności lub stworzy inny zwyczaj <-

MTS analizował praktykę, dopuszczając że zaniechanie praktyki może być podstawą zwyczaju

Czy praktyka to konkretne zachowania werbalne czy nie wer.?

Same akty werbalne nie są wystarczającym elementem uznania że mamy do czynienia z praktyką

Elementy praktyki:

- praktyka rządów

- praktyka organów administracyjnych i sądowa (dot.np immunitetów)

Wykład 9 5.12.08

Traktat

- Jest to każde porozumienie między co najmniej 2 podmiotami PM w formie pisemnej bez względu na jego nazwę oraz liczbę dokumentów z których się składa.

- Ex consensu advenit vincucam iuris - ze zgodnego porozumienia woli wynika zwiazek prawny

- W samym pojęciu porozumienia mieści się fakt praw i obowiązków, inaczej porozumienie nie miałoby sensu. Ten element podkreśla oddanie traktatu PM

- Porozumienie musi być zgodnym wyrażenim woli, musi być tożsame i pozbawione wad. (bez błędu co do faktu, bez przymusu)

- Traktat nie jest jednostronnym oświadczeniem woli. Dziś akty jednostronne uważane są za odrębne źródła PM

- Bywają sytuacje trudne do oceny

- MTS - zarzuty wstępne 1962 - Afryka Płd-wsch. - musiał ocenić mandat udzielony przez RB Afryce. W 1962 r. MTS wyraźnie zaakceptował pogląd, że pojęcie \"umowa międzynarodowa\" obejmuje porozumienia między państwami a organizacjami międzynarodowymi, będącymi podmiotami prawa międzynarodowego i korzystającymi z ius tractatuum. W wyroku kompetencyjnym

w sprawie Afryki Poludniowo-Zachodniej MTS stwierdził, że mandat w stosunku do Afryki Płd.-Zach. Jest umową międzynarodową, spełniającą wymogi art. 37 statutu MTS .

- Traktat może mieć wielu sygnatariuszy, ale muszą to być podmioty PM

- KW z 1969 ustaliła, że podmiotami sa państwa bo im przysługuje wynikające z suwerenności prawo zawierania umów.

- KW z 1986 ustaliła że traktaty moga być zawierane między państwami a organizacjami międz. lub między org.Międz.

- Z mocy prawa zwyczajowego konwencje mogą być zastosowane w odniesieniu do innych podmiotów PM ( ale trudno określić te inne podmioty)

- w doktrynie uznaje się, że szczególnymi podmiotami prawa moga być: Stolica Apostolska, Zakon Maltański, belligerent, Ruch Powstańczy narodowo-wyzwoleńczy, Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża

- Klasyczne ujęcie PM zwraca uwagę, że podmiotami nie są jednostki, osoby prawne i spółki transnarodowe

- W art3 KW wskazuje, że nie podważa umów zawartych w innej formie niż pisemna. Jako umowy ustne nie mogą być powoływane przed organami ONZ, w tym Trybunałem bo nie są zarejestrowane.

- LN - umowy niezarejestrowane są nieważne

- Fitzmoris - traktat to nie tylko samo porozumienie ale też tekst dowodzący że porozumienie doszło do skutku

- MTS nie ma obowiązku przyjęcia danej formy,ale pisemna - najlepsza

- umowa międzynarodowa jest pojęciem szerszym niż traktat

- problemy z zachowaniem formy pisemnej : protokoły z obrad, listy dyplomatyczne, czy już rodzą skutek prawny czy nie? często rozstrzygane przed MTS

- Traktat nie ma wymogu podpisu, ale pojawia sie problem z udowodnieniem że oświadczenie zostało podpisane przez podmioty

- nie ma wymogu daty,

- traktaty nie działają wstecz

- Nazwa - dla jego istnienia nie ma znaczenia ,nie wpływa to na jego ważność

- Doktryna próbuje klasyfikować traktaty według ich nazwy

- Taktat jako nazwa indywidualna - umowy uroczyste (traktaty pokoju, ekstradycyjne, demilitaryzacyjne, w ramach stosunków dobro-sąsiedzkich)

- Umowa międzynarodowa - (nazwa rodzajowa lub indywidualna) - często zawarta bez potrzeby ratyfikowania także przez organy międz. w sprawach administracyjnych lub technicznych

- Konwencja - w XIX wieku używano pojęcia do określenia umów dwustronnych, obecnie też wielostronnych równiez w ramach organizacji międz., często to też traktat o dużej randze

- Karta - szczególnie uroczysty dokument, o doniosłym charakterze , KN, Karta Jedności Państw Afrykańskich, na podobnej zasadzie do pakt czy konstytucja

- protokół * W najbardziej ogólnym sensie: zestaw reguł umożliwiających porozumienie. Przykładem może być protokół dyplomatyczny, wypracowany w ciągu stuleci w celu zażegnania konfliktów występujących w trakcie oficjalnych wizyt przedstawicieli obcych państw u przedstawicieli władz. W tym sensie słowo to jest też używane zamiennie z etykietą.

* Oficjalne, pisane na bieżąco sprawozdanie przebiegu rozmaitych posiedzeń, zebrań, obrad, wyborów itp. Sprawozdania takie służą później do sprawdzania legalności decyzji podejmowanych przez protokołowane gremia i ew. stanowią materiał odwoławczy.

* Ścisła specyfikacja działań jakie podejmują urządzenia komunikacyjne (faksy, modemy, komputery itp.) aby ustanowić między sobą połączenie a następnie móc przekazywać dane. Zobacz protokoły komunikacyjne.

* Jedna z nazw stosowanych dla umów międzynarodowych (zob. np. Protokół brytyjski - Protokół nr. 7 dołączony do Traktatu lizbońskiego, będący klauzulą opt-out dotycząca ograniczenia stosowania całości przepisów Karty Praw Podstawowych dla obywateli Wielkiej Brytanii i Polski.

- Deklaracja - może być aktem jednostronnym

- Memorandum of understanding - to nie są umowy międz. ale np mogą to być porozumienia organów nadzoru finansowego

= modus vivendi łac., współżycie (zwł. państw, ugrupowań itp.) oparte na (tymczasowym, prowizorycznym) kompromisie, bez rozstrzygania zasadniczych problemów spornych.

- umowy koncesyjne - państwo z korporacją

Międzynarodowe Centrum Rozstrzygania Sporów Inwestycyjnych (ang.: International Centre for Settlement of Investment Disputes, ICSID) jest członkiem Grupy Banku Światowego oraz jednym z podmiotów międzynarodowej polityki gospodarczej. Organizacja została utworzona w roku 1966. W jej skład wchodzi 155 członków. Jest to niezależna międzynarodowa instytucja stworzona w celu prowadzenia negocjacji i dyskusji między inwestorami a importerami kapitału i rozstrzyganie sporów między nimi. Warunkiem członkostwa w ICSID jest przynależność do Banku Światowego.

- Kontrakty koncesyjne nie są traktatami, ale bywają sytuacje że są umiędz.(w momencie naruszenia praw inwestora i obowiązaków, które są chronione; gdy naruszono prawa i obowiązki wprost zawarte w bicie które mają zastosowanie do stron kontraktów koncysyjnych)

- Bity określają czasem prawa i obowiązki

* rozstrzyganie sporów między inwestorami a krajami, w których inwestycje są realizowane, poprzez arbitraż i postępowanie ugodowe

* wyznaczanie doraźnych rozjemców do rozstrzygania sporów w postępowaniach pozainstytucjonalnych

* zarządzanie postępowaniami między rezydentami a cudzoziemcami poprzez zawieranie ugód między stronami, postępowanie ugodowe i ustalanie stanu faktycznego

* prowadzenie badań

* świadczenie usług doradczych

- 1975-77 arbitraż międz. Texaco Libia -o ile dotąd kontrakty odsyłały do prawa krajowego to w tym przypadku kontrakt odesłał do prawa libijskiego ale i do zasad PM(ogólnych)

- Porozumienia w formie miękkiej , często forma pisemna, nie są podporządkowane PMT, każdy prrzypadek jest indywidualny

Rodzaje traktatów.

- Mogą być dzielone wedle różnych kryteriów

- Kryteria treści to kryteria wtórne, inne mają charakter techniczny

- Traktaty formułują kryteria prawne

- Traktaty zakmnięte

- Traktaty główne, wykonawcze

- Podział na dwustronne i wielostronne. Istotne różnice - wielostronne - w ramach organizacji międz, na konferencjach, dwustronne w ramach negocjacji)

- Kwestia związania się (tylko do traktatów wielostronnych mozna zgłaszać zastrzeżenia)

- Relacja między traktatem wcześniejszym a późniejszym art30 ust,4 - traktat między 2 stronami- traktat wcześniejszy wygasa, tr wielostronny - nie wygasa , ale może nie być stosowany

- Przyczyny wygaśnięcia :np zmniejszenie się liczby państw art.55, sukcesja państw, naruszenie art.60, konflikt zbrojny,

Wykład 10 12.12.08

Prawo traktatów – to dział prawa międzynarodowego publicznego, na który składa się ogół norm prawnych regulujących kwestię zawierania umów międzynarodowych, ich obowiązywania oraz stosowania. Normy te mają zarówno charakter zwyczajowy, jak i w dużej mierze zostały skodyfikowane.

Konwencjami w których uregulowano gros zagadnień z zakresu prawa traktatów, są:

Konwencja wiedeńska o prawie traktatów z 23.05.1969 r. [KWPT]

tzw. II Konwencja wiedeńska o prawie traktatów z 21.03.1986 r. [KWPT`86]

[ZASADA: obowiązuje zasada lex retro non agit (o ile odmienny zamiar nie wynika z umowy lub nie zostaje ustalony w inny sposób)]

[ZASADA: zarówno traktaty zawierane przez same państwa, jak i traktaty, których uczestnikami są również organizacje międzynarodowe, wiążą państwa strony w odniesieniu do całego ich terytorium (lądowego, morskiego, powietrznego), o ile odmienny zamiar nie wynika z traktatu lub nie zostaje ustalony w inny sposób]

[ZASADA: w odniesieniu do umowy międzynarodowej która weszła w życie, obowiązuje zasada pacta sunt servanda. Każda umowa będąca w mocy wiąże strony i powinna być wykonywana przez nie w dobrej wierze]

- Statut org.m. w rozumieniu KW są traktatami.

Artykuł 5 - Traktaty konstytuujące organizacje międzynarodowe oraz traktaty przyjęte w ramach organizacji

międzynarodowej

Niniejsza konwencja ma zastosowanie do każdego traktatu, który jest aktem konstytucyjnym organizacji

międzynarodowej, oraz do każdego traktatu przyjętego w ramach organizacji międzynarodowej, jednakże bez

uszczerbku dla jakichkolwiek odpowiednich reguł organizacji.

- na zewnątrz statut jest traktatem

- wymiar wewnętrzny - statuty traktowane są jak akty konst.

Konstytucjonalizacja PM - traktat, które tworzą org. mają znamiona konstytucji

- MTS - wydatki ONZ - ZO obciąża pewne państwa wydatkami na misje pokojowe - czy te wydartki muszą ponosić państwa czlonkowskie? MTS mówi tak. Gdy Trybunał dokonywał interpretacji KNZ, korzystał z zasad i reguł mających zastosowanie do ogólnej wykładni traktatów, ponieważ uznał że Karta jest traktatem wielostronnym, aczkolwiek o pewnych szczegółowych cecach

- Legalność broni jądrowej -pytanie zadane przez WHO. Trybunał musiał dokonać interpretacji statutu WHo aby mu odpowiedzieć

-1963 Flabinio Costa vs. ENEL - traktat ustanawiajacy EWG ustanawiał swój własny system prawny

Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 15 lipca 1964 wydany w trybie prejudycjalnym w sprawie 6/64 Flaminio Costa v E.N.E.L. (CELEX: 61964J0006) wprowadził zasadę, że prawo wywodzące się z Traktatu nie może być podważone przez ustawy krajowe. Przekazanie zaś krajowych praw i zobowiązań do systemu prawnego Wspólnot niesie za sobą trwałe ograniczenie suwerennych praw państw członkowskich, którego żaden późniejszy, jednostronny akt prawny, rozbieżny z ujęciem prawa Wspólnot, nie może podważyć (zob. zasada pierwszeństwa prawa wspólnotowego).

- Opinia 176 ETS - nazwał traktat EWG Kartą Konstytucyjną Wspólnot

Organizacje międzynarodowe - org. międzyrządowe

Konsekwencje szczególnych statutów konstytucyjnych org.m.

* w odniesieniu do zastrzeżeń

* w odniesieniu do wykładni

* w sferze członkostwa

* w sferze wypowiedzenia traktatu i jego wygaśnięcia

* kwestia zmiany

1) Jeśli statusu milczy na temat zastrzeżeń należy uznać że są one niedopuszczalne ( reguła bardziej pragmatyczna - więc są od nieej wyjątki)

- uznaje się że wyłączenie zobowiązań względem konkretnego p. czł. dokonuje się za zgodą wszystkich p. czł

- art, 28 KW jesli traktat jest aktem konst. org.m. zastrzeżenie wymaga przyjęcia przez odpowiedni organ tej organizacji

2) Interpretacja - statuty mają naturę ewolucyjną ( są żywymi instrumentami )

Główny akcent trzeba położyć na regule efektywności, aby org,mogła efektywnie spełniać swoje cele

Podstawa efektywności została zawarta w opinii doradczej MTS z 1949 za straty poniesione w służbie ONZ - MTS podkreślił efektywny charakter wykładni statutu. KNZ nie przesądza o osobowości prawnej

3) Przy org.m. mówimy o nabyciu członkostwa, Zwykłe traktaty określają warunki jakie państwo musi spełnić aby być stroną traktatu, przystąpienie to czynność jednostronna państwa

4) Art.56 KW okoliczności jednostronnego wypowiedzenia, statuty często przewidują możliwość wystąpienia po spełnieniu pewnych warunków - Tr.Lizboński

5) Zmiana traktatu

Klasyczne traktaty mogą być zmienione wspólną wolą stron. Przy statutach decyzja zapada najczęściej przy org. decyzyjnych

Art.108 KNZ -o zmianie decyduje 2/3 ZO, aby poprawka weszła w życie musi być ratyfikowana przez 1/3 p-czł oraz wszystkich stałych członków RB

Zdolność traktatowa

Jakie podmioty maja zdolność traktatową?

art.6 Każde państwo ma zdolność do zawierania traktatu, Ta zdolność wynika z suwerenności, która jest narzędziem prowadzenia polityki zagranicznej.

Sprawa statku Wimbledon z 1923 roku ( Stały Trybunał Sprawiedliwości Międzynarodowej; Francja, Włochy, Japonia, GBR v. Niemcy)

STSM odniósł się do postanowienia art. 380 Traktatu Wersalskiego z 1919 roku. Stanowił on, że Kanał Kiloński (położony na terytorium Niemiec, łączący Morze Bałtyckie z Morzem Północnym) będzie otwarty na zasadzie równości dla żeglugi statków handlowych oraz okrętów wojennych wszystkich państw pozostających w stanie pokoju z Niemcami. STSM wskazał, co następuje: „Bez wątpienia, traktat przewidujący takie zobowiązanie ogranicza suwerenność państwa w tym znaczeniu, że zmusza je do postępowania w pewien określony sposób. Ale prawo zawierania takich traktatów ograniczających władcze kompetencje państwa – dop. aut.] stanowi jednocześnie atrybut samej suwerenności”.

Nie można stwierdzić natomiast że org.międz. posiadają zdolność traktatową.