Pomiar Przesunięcia Fazowego

Ćw.1

Sekcja nr.8:

Marek Lasok T22

Opracowanie wyników.

1. Wyliczenie wartości przesunięcia fazowego uzyskanego metodą bezpośredniej obserwacji:

Wzór:

Gdzie:

|OB|=3,6

|OA|=4,4

2. Wyliczenie wartości przesunięcia fazowego metodą elipsy „krzywych Lissajous”.

1. Metoda funkcji sinusa:

Wzór:

Gdzie:

|AB|=3,8

|CD|=6,8

𝜑=0,59[rad]

2. Metoda funkcji tangensa:

Wzór:

Gdzie:

|KL|=2,97

|MN|= 10,37

𝜑=0,57 [rad]

𝜑=33°

3. Wypadkowy błąd pomiaru kąta fazowego:

δ𝜑= δa+δb=

podstawiając do wzoru otrzymujemy:

• Dla metody sinusa:

Δ𝜑=2,05%

• Dla metody tangensa:

Δ𝜑=2,17%

3. Interpretacja uzyskanych wyników i wnioski.

• W metodzie drugiej pomiaru przesunięcia fazowego metodą krzywych lissajous uzyskano zbliżone wyniki ( w metodzie tangensa 33° i w metodzie sinusa 33,8°),

• Błąd pomiarów w obu metodach jest zbliżony,

• Metoda bezpośrednia jest metodą dokładniejszą od metody pomiaru krzywych lissajous