ZABLOKOWANIE-

1. to stan odwracalnego zaburzenia czynności stawu o charakterze ograniczenia ruchomości. Ograniczenie to może wystąpić w każdym punkcie fizjologicznego ruchu, od ustawienia neutralnego do skrajnego. Ruchomość nie jest całkowicie zniesiona, lecz ograniczona w jednym lub kilku kierunkach. Z reguły upośledzona gra stawowa.

2. na drodze neurofizjologicznego odruchu dochodzi do wzmożenia napięcia mięśni hamujących ruch w kierunku ograniczenia

3. można stwierdzić zaburzenie funkcji tkanek miękkich i narządów wewnętrznych połączonych segmentowo z danym stawem.

ZABLOKOWANIE- zaburzenia czynności występujące w stawach z ograniczoną lub nadmierną ruchomością.

CECHY KLINICZNE ZABLOKOWANIA STAWU:

• ból

• zaburzenia ruchomości

• zmiany odruchowe

• zaburzenia czynnościowe

ZABURZENIA CZYNOŚCIOWE:

• zmiana napięcia tkanki podskórnej

• zmiana napięcia mięśni

• przeczulica skórna (zespoły rzekomo korzeniowe- drętwienie, pieczenie)

• zmiany ucieplenia skóry

• zaburzenia czynności narządów wewnętrznych (m. sercowego, zespołu trzewno-kręgowego, przewodów moczowych)

• punkty max bólu (trigger points)- zmiana odruchowa, wielka strefa zaburzeń, miejsce wyczuwalne jako guzek

- -wyróżnia się 2 rodzaje:

**pierwotny (z przeciążenia stawów i mięśni)

**stawopochodny (z dysfunkcją stawu w wyniku zaburzenia czynnościowego).

STOPNIE DYSFUKNCJI STAWU wg STODARDDA:

0˚- całkowite unieruchomienie stawu (artroza zwyrodnieniowa)

1˚- ciężkie zablokowanie stawu (nie ma ślizgu, silny opór)

2˚- lekkie zablokowanie stawu (ruch sprężynowania stawu)

3˚- stan prawidłowy

4˚- nadmierna ruchomość stawu (elastopatia, hypermobilność).

PRZYCZYNY ODWRACALNEJ DYSFUNKCJI STAWU:

• długotrwałe przeciążenie stawu (stanie, siedzenie, leżenie)

• uraz lub gwałtowne przeciążenie stawu (sport, wypadek, wibracja)

• odruchowe, trzewno-kręgosłupowe, międzysegmentarne, stawowo-kręgosłupowe, mięśniowo-kręgosłupowe.

---