Sekwencja o św. Wojciechu
Najstarsza sekwencja. Powstała w Gnieźnie, gdy doszło do ożywienia się tam kultu św. Wojciecha w związku z wprowadzeniem ,, święta translacji”. Utwór składa się z 9 par zwrotkowych, rozpoczyna wezwanie do radosnego obchodzenia święta św. Wojciecha i do godnego uczczenia patrona tej uroczystości. Kolejne strofy są o zasługach świętego w dziele krzewienia wiary i umacniania kościoła, przypominają konflikt w rodzinnych Czechach, przypominają kontakty z dworem Bolesława Chrobrego, misję nawracania Prusów, męczeńską śmierć Wojciecha i wykupienie jego ciała przez Polaków. Pochwała świętego i wyrażone w modlitwie zakończenie sekwencji to prośba o łaskawą opiekę nad Polską.
Wincenty z Kielczy- Oficjum ku czci św. Stanislawa.
Wincenty z Kielczy, był autorem oficjum poświęconego temu biskupowi- męczennikowi.
Wincenty napisał żywot św. Stanisława.
Wszystkie utwory sekwencja, hymn, oficjum powstały w związku z Kanonizacja biskupa.
O zachowaniu się przy stole
W okresie Średniowiecza zdecydowanie dominowała tematyka religijna.
Wszelkie dzieła powstawały ku chwale Boga. Stopniowo zaczęły się pojawiać utwory o tematyce świeckiej. Wśród nich zasługuje na wyróżnienie wiersz O zachowaniu się przy stole, zwany inaczej Wierszem o chlebowym stole.
Autorem wiersza jest szlachcic Przecław Słota ( Złota?) człowiek bywały na dworach książęcych i królewskim. Wiersz został napisany około 1400 roku.
Jest to nowy gatunek dydaktyczno- satyryczny poświęcony regułom zachowania
i obyciu towarzyskiemu. Stał się pierwszym na ziemiach polskich poradnikiem kultury i ogłady.