H. Olechnowicz – Wyzwalanie aktywności dzieci głębiej upośledzonych umysłowo”, Metodyka nauczania i wychowania osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną


H. Olechnowicz - Wyzwalanie aktywności dzieci głębiej upośledzonych umysłowo”, część I

Sposoby animowania więzi dziecka z jego rodziną

Potrzeba przynależności do rodziny jest tym silniejsza, im dziecko jest młodsze i bardziej zależne od opieki dorosłych. Dziecko jest obiektem, na który stale kierowana jest uwaga i troska rodziny. Rejestrując te niezliczone przejawy zainteresowania wzrasta ono w przekonaniu, że jest osobą znaczącą. Dz zyskuje także dzięki przynależności społeczny status osoby postrzeganej przez otoczenie jako ktoś, za kim stoi grupa społeczna - rodzina

List jako łącznik między dzieckiem wychowywanym w zakładzie a jego rodziną

G. Jędrys przeprowadziła eksperyment pedagogiczny w zakładzie wychowawczym. Wykazał on, jak wielką energię motywacji wyzwolić może nawet pośrednia forma kontaktu z rodziną - wymiana korespondencji.

Badaniu poddano 20 chłopców (10-20lat) z UNI przebywających w DPS, uczęszczających do przyzakładowej szkoły życia, z pochodzenia chłopskiego i robotniczego. Podzielono na dwie grupy: 1 - otrzymywała regularne listy, 2 - wcale bądź sporadycznie

Celem eksperymentu było:

  1. spowodowanie, by również i ta druga grupa nawiązała systematyczny kontakt listowny z rodziną

  2. szczegółowa obserwacja zachowania, a zwłaszcza reakcji emocjonalnych wszystkich badanych podczas pisania listów i odpowiadania na nie

Każdy z CH mógł przeżyć autorstwo listu, nauczyciel pomagała w razie potrzeby. Niektórzy uczniowie sami odwzorowywali listy, a inni odwzorowywali choćby tylko formuły pozdrowienia lub własny podpis. Ci, co nie potrafili pisać, rysowali.

Podczas odczytywania listów przez n-la występowały liczne przejawy:

  1. zwiększona dynamika emocji i ogólnej aktywności, mimiki, ruchów ciała, a nawet czasami aktywności werbalnej

  2. wzmożona reakcji wegetatywnych i naczyniowo-ruchowych, głównie przyśpieszenie i nagłośnienie oddechu, czerwienie bądź blednięcie twarzy, zwiększona potliwość

Listy z domu były przez wielu chłopców przechowywane jak talizmany.

Wg badań dzieci głębiej niepełnosprawne w sytuacjach znaczących są zdolne do inicjatywy i pełnego skupienia. Podczas czytania, redagowania i odwzorowywania listów nie notowano rozproszenia uwagi..

Chłopcy wychowani w DPS zdawali sobie sprawę, że są „gorszymi” członkami rodziny, o niższym od rodzeństwa statusie społecznym i osobistym. Ujawniło się to szczególnie wyraźnie podczas wykonywania rysunku „moja rodzina”. Przeżywali oni siebie jako osoby nie należące do rodziny lub w ogóle siebie pomijali. Po eksperymencie rysunki uległy zmianom. CH nadawali sobie atrybuty wyższego niż poprzednio statusu społecznego

Fotografia - element pośredniczący w kontaktach między rodzicami a dziećmi

B. Jarzębowska - Baziak przeprowadziła badania postaw rodziców wobec ich roli rodzicielskiej i stosunku DZ przebywającego w zakładzie. Stwierdziła, że u niektórych rodzin dobrą integrację pozostałych członków, ale część z nich na rozdzielenie z dzieckiem reagowała objawami neurotycznymi. Niektórzy rodzice wskazywali nasilone poczucie winy za porzucenie dziecka. Łączyło się to z silnym niepokojem o dziecko. Przeżycia te stanowiły dla rodziców „ognisko zapalne”, będące dla nich źródłem chronicznego cierpienia. Wiele rodzin, zwłaszcza żyjących w trudnych warunkach, zrywa łączność z DZ wychowywanym w zakładzie bo odzwyczajają się od niego na skutek rzadkich i zdawkowych odwiedzin. Z czasem tracą umiejętność porozumiewania się, choć żadne z nich nie traci poczucia własnej wzajemnej przynależności.

Kontakty muszą być nawiązane w układzie trójkąta terapeutycznego

0x08 graphic

Wychowawca

Rodzice Dziecko

Wysiłek włożony w uruchomienie trójkąta terapeutycznego zmniejsza obciążenie uczuciowe wychowawcy wynikające z konieczności codziennego obcowania z dzieckiem smutnym, rozdrażnionym, nieżyczliwym.

EKSPERYMENT:

Dziecko jak strona obdarzająca w kontaktach z rodzicami

Na ogół uważa się, że DZ, zgłasza z NI jest stroną, która tylko przyjmuje, zaś dorośli są stroną obdarzającą. Jest to błąd wynikający z powierzchownego traktowania stosunku dorosły-dziecko. DZ obdarza rodziców w sposób mniej uchwytny. Przede wszystkim zaspokaja ich potrzebę opiekowania się, będącą przejawem wrodzonego instynktu rodzicielskiego. Obdarza też radością, gdy wyróżnia się spośród wszystkich innych, przejawia wdzięczność i gdy spełnia obowiązki stawiane przed nim w domu i w szkole

Zdaniem U.Bronfenbrennera: w stosunkach między ludźmi nie istnieją oddziaływania jednostronne

- otrzymywali wyżej wymienione znaczki

- dzieci składały życzenia imieninowe wraz z własnoręcznie wykonywanymi upominkami

- wspólnie z nauczycielem planowały, jakie proste prace mogą wykonać w domu, by pomóc rodzicom i zrobić im przyjemność

- ofiarowały rodzicom przetwory owocowe przygotowane podczas lekcji

- wręczały rodzicom własnej roboty zabawki na choinkę

Podstawowym czynnikiem gratyfikującym DZ było poczucie, że zachowanie i praca powodowały zadowolenie rodziców, że to właśnie one były sprawcami tego zadowolenia.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
seksualnosc, Metodyka nauczania i wychowania osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną
METODYKA Z GLEBSZA NIEPELNOSPRAWNOSCIA INTELEKTUALNA - program wykladow i cwiczen, Metodyka nauczani
WYKLADY z gleboko, Metodyka nauczania i wychowania osób z głębszą niepełnosprawnością intelektualną
Program Kwiatkowskiej, Metodyka nauczania i wychowania osób z głębszą niepełnosprawnością intelektua
Glebsza niepelnosprawnosc intelektualna, Metodyka nauczania i wychowania osób z głębszą niepełnospra
Metoda osrodkow pracy, Metodyka nauczania i wychowania osób z głębszą niepełnosprawnością intelektua
Hanna Olechnowicz, Wyzwalanie aktywności uczniów głębiej upośledzonych umysłowo
Metodyka nauczania i wychowania osób z lekką niepełnosprawnością intelektualną - wykłady, Metody nau
MOP wady- edukacja matematyczna, Metody nauczania i wychowania osób z lekką niepełnosprawnością inte
WYKLAD XV 09, Metody nauczania i wychowania osób z lekką niepełnosprawnością intelektualną
metody aktywizujace 9 maj 2011, Metody nauczania i wychowania osób z lekką niepełnosprawnością intel
Metodyka nauczania i wychowania osób z lekką niepełnosprawnością intelektualną - wykłady, OLIGOFRENO
vademecum, Metody nauczania i wychowania osób z lekką niepełnosprawnością intelektualną
Uczenie sie matematyki bardzo wazne, Studia, Oligofrenopedagogika - st. licencjackie, Metody nauczan
METODYKA NAUCZANIA I WYCHOWANIA OSOB Z LEKKA NIEPELNOSPRAWNOSCIA INTELEKTUALNA, Metody nauczania i w

więcej podobnych podstron