Wojna o wino

„Szanuj swoją ojczyznę i siebie samego. Nie pij gruzińskiego wina” - zaleca „Komsomolska Prawda”

Nie bacząc na szkody, jakie wyrządzi to Gruzinom, Rosja nałożyła embargo na ich podstawowy produkt eksportowy: wina. Choć w uzasadnieniu podała powody sanitarne, niewątpliwie stawka w grze jest o wiele wyższa. Mała republika powinna utwierdzić się w przekonaniu, że tylko sojusz z Moskwą i jej przychylność mogą zapewnić jej dobrobyt.

„Szanuj swoją ojczyznę i siebie samego. Nie pij gruzińskiego wina” - zaleca swoim czytelnikom z patriotycznym patosem popularny moskiewski dziennik „Komsomolska Prawda”. Załączony do gazety afisz przedstawia młodego człowieka odsuwającego zdecydowanym ruchem ręki kieliszek z alkoholem. Rysunek pochodzi z czasów Związku Radzieckiego i był wykorzystywany podczas kampanii na rzecz walki z alkoholizmem, prowadzonej w swoim czasie przez Michaiła Gorbaczowa. Tym razem jednak jest to wezwanie do bojkotu gruzińskich win.

Zakaz importu tych trunków do Rosji obowiązuje od 27 marca. W późniejszym czasie embargo rozciągnięto też na inne gruzińskie alkohole oraz wodę mineralną. Od 10 maja zupełnie zniknęły z rosyjskich sklepów butelki Borjomi i Nebeglavi. Szef rosyjskich służb sanitarnych Genadij Oniszczenko uzasadnił zakaz sprzedaży tych wód „znalezieniem partii towaru bez wymaganych przepisami dokumentów”. Natomiast zakaz importu win uzasadnił „stosowaniem przez Gruzinów niebezpiecznych dla zdrowia pestycydów”. Kaukascy producenci zostali więc z zapasami trunków, które trudno im będzie sprzedać.

W Rosji są liczne restauracje gruzińskie, słynące z dobrej kuchni, ludowej muzyki i tańców. Goście wysoko cenią panującą w nich szczególną atmosferę. Z powodu zakazu spożywania win z Gruzji właściciele tych lokali są teraz w kłopocie: swoim klientom muszą serwować znacznie droższe trunki, pochodzące czasem z tak odległych krajów, jak Argentyna, Chile, Australia. Albo z Rosji. (...)

Embargo, nawet jeśli jest uzasadnione ze względów sanitarnych, może być katastrofalne w skutkach dla winiarstwa w Gruzji (a także w Mołdawii, również objętej zakazem importu win). Gruzja sprzedawała dotąd w Rosji 80 procent swojego trunku. Dlatego straty oblicza się w milionach dolarów. Przed winiarzami stoi teraz wizja bankructwa, a przed ich pracownikami - zagrożenie bezrobociem. Wielu przedsiębiorców obawia się, że obecnie banki odmówią im kredytów.

Trudno wyobrazić sobie, by Gruzja mogłaby znaleźć inny, równie wielki jak rosyjski rynek zbytu. Wprawdzie myśli ona o pozyskaniu konsumentów w innych krajach Europy, w Ameryce czy nawet w Chinach (do Chin udał się sam prezydent Gruzji, aby zachwalać tam zalety rodzimych win), ale nie będzie to łatwe zadanie. „Liczymy na szybkie rozwiązanie tego problemu - oświadczył Franck Boivin, dyrektor naczelny rosyjskiej filii francuskiego koncernu Pernod Ricard w Moskwie, producent i importer win Tamada i Old Tbilisi. - W każdym razie jesteśmy gotowi dostarczyć rosyjskim władzom wszystkie wymagane certyfikaty. Zwłaszcza, że produkty pochodzące z Gruzji są już zgodne z wymogami unijnymi i sprzedajemy je na rynkach europejskich”. (…)

Dla nikogo nie jest tajemnicą, że stosunki Gruzji z Rosją układają się źle. Mała republika oskarża teraz swojego wielkiego sąsiada o wykorzystywanie ekonomicznych nacisków do celów politycznych. Ich zdaniem kłopoty producentów win mają przyczynić się w zamierzeniu Moskwy do osłabienia pozycji obecnego prezydenta. Gruzini powinni dojść do wniosku, że ze zbliżenia z Europą wynika więcej problemów niż pożytku, a pozycja rosyjskiego satelity nie jest aż tak niewygodna. W dniu, gdy w Tbilisi zapanują takie właśnie nastroje, zwycięzcą wojny o wina będzie Rosja.

---