Organy państwa w stosunkach zewnętrznych
II Organy wewnętrzne1) Głowa Państwa a) najwyższy organ władzy państwowej mający szczególną pozycję i znaczenie w stosunkach międzynarodowych. 1) wysyłanie i przyjmowanie przedstawicieli dyplomatycznych
2) zawieranie umów międzynarodowych bez potrzeby wykazywania się pełnomocnictwami3) ogłaszanie stanu wojny i pokoju 2) Parlament:- jego rola w kształtowaniu PZ jest różna i zależy od ustroju, ale większość konstytucji odnotowuje jakąś rolę co najmniej w kontroli- nie tylko na bieżąco kontroluje sposób prowadzenia polityki zagranicznej, - ale jest istotnym czynnikiem w jej stanowieniu i określaniu jej kierunków- bo uchwala ustawy, podejmuje uchwały okreeślające podstawowe kierunki działalności państwa oraz sprawuje kontrolę nad działalnością innych organów.b) Ogłaszanie stanu wojny:c) Udział w realizacji polityki zagranicznej: 3) Rząd i szef rządu a- organ współcześnie faktycznie określający kształt stosunków zewnętrznych - o kompetencjach i układzie stosunków z głowa państwa decyduje konstytucja c) coraz więcej umów zawieranych przez rządy, nie wymagających ratyfikacji przez głowę państwa. d) Pracami rządu kieruje szef rządu - premier, nazywany również prezesem czy przewodniczącym rady ministrów:- przysługuje mu prawo zawierania umów międzynarodowych- prowadzenia rokowań- oświadczenia woli państwa bez specjalnych pełnomocnictw- jego oświadczenia wiążą państwo 6) wystawia pełnomocnictwa, przeważnie z kontrasygnatą ministra spraw zagranicznych, przedstawicielom państwa w organach i organizacjach międzynarodowych oraz delegatom na konwencje międzynarodowe.4) MSZ a)reprezentuje państwo w stosunkach międzynarodowych- może prowadzić rokowania dwustronne i wielostronne i podpisywać umowy bez okazywania specjalnych pełnomocnictw b) utrzymuje stały kontakt z obcymi przedstawicielami dyplomatycznymi- zgodnie z KW o stosunkach dyplomatycznych, wszystkie sprawy urzędowe z państwem przyjmującym, poruczone misji przez państwo wysyłające, powinny być załatwiane z minister spraw zagranicznych państwa przyjmującego lub za jego pośrednictwem f) powołuje własnych i przyjmuje obcych charges d'affaires g) mianuje misje: radców, sekretarzy, attache h) wystawia listy uwierzytelniające charges d'affairesi) kontrasygnuje listy uwierzytelniające wystawiane dyplomatom wyższych rang przez głowę państwa j) może wystawiać listy komisyjne własnym i udzielać exequatur obcym konsulom 5) Ministerstwo SZ- centralny urząd, podległy MSZ, poprzez który minister wykonuje swe funkcje a) pod kierownictwem ministra i jego zastępców prowadzi całość polityki zagranicznej państwa b) utrzymuje kontakt z obcymi placówkami dyplomatycznymi i konsularnymi c) kieruje pracą własnych placówek konsularnych i dyplomatycznych d) spoczywa na nim obowiązek ochrony interesów własnego państwa i jego obywateli e) koordynacja działalności zagranicznej innych centralnych urzędów. 6) Minister właściwy do spraw współpracy gospodarczej
III Organy zewnętrzne:1) Stałe przedstawicielstwa dyplomatyczne:a) główny instrument realizacji stosunków dwustronnych. b) Są to urzędy jednoosobowe, akredytowane przy głowie państwa pobytu, maja charakter przedstawicielski (reprezentacja państwa), korzystają z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych, stale przebywają w państwie pobytu. 2) Misje specjalne:* definicja KW 69 o misjach specjalnych: misją specjalna jest misja czasowa reprezentująca państwo, wysyłana przez jedno państwo do drugiego państwa za jego zgodą w celu wspólnego rozpatrzenia z nim określonych spraw albo wypełnienia wobec niego określonego zadania. 3) przedstawicielstwa handlowe:4) przedstawicielstwa przy OM:c) Stan prawny uregulowany w Konwencji wiedeńskiej o reprezentacji państw w ich stosunkach z organizacjami międzynarodowymi o charakterze uniwersalnym z 1975r. 5) Urzędy konsularne a) cześć służby zagranicznej państwa- sieć urzedów konsularnych na terytorium innych państw.b) charakter przedstawicielski, ale w sposób ograniczony, nie generalny- urzędy konsularne w mniejszym, ograniczonym w porównaniu z przedstawicielstwami dyplomatycznymi, stopniu, reprezentują państwo w stosunkach zewnętrznych. (spór, czy jest przedstawicielem, czy urzędnikiem)d) przedstawiciel dyplomatyczny reprezentuje ogólne interesy państwa i jego obywateli, zaś konsul reprezentuje skonkretyzowane interesy państwa i obywateli we wszystkich dziedzinach, które wymagają jego działania, opieki i ochrony. 6) Misje wojskowe:b) W szerszym znaczeniu organem zewnętrznym państwa są wszelkie zorganizowane siły zbrojne, jednostki powietrzne, lądowe lub morskie przebywające poza granicami swego kraju, bądź to w związku ze stanem okupacji i pełnieniem funkcji kontrolnych, bądź z wizytą kurtuazyjną. Szczególna pozycja okrętów wojennych, które poza swymi wodami wew i morzem terytorialnym korzystają z pełnego immunitetu, są wyłączone spod jurysdykcji miejscowej+ działają jako organy władcze przy zwalczaniu niewolnictwa czy piractwa, czyli działają jako organy społeczności międzynarodowej.
Ustanowienie stosunków dyplomatycznych 1) Prawo legacji. Wszystkie państwa suwerenne mają prawo legacji, czyli prawo wysyłania własnych i przyjmowania obcych przedstawicieli dyplomatycznych. Prawo wysyłania - czynne prawo legacji, prawo przyjmowania - bierne prawo legacji. Prawu wysyłania towarzyszy zazwyczaj obowiązek równoległy przyjmowania obcych przedstawicieli dyplomatycznych - dlatego wg Konwencji wiedeńskiej w art. 2 ustanowienie stosunków dyplomatycznych następuje na podstawie wzajemnego porozumienia.
Funkcje misji dyplomatycznej a) reprezentowanie państwa wysyłającego w państwie przyjmującym -b) ochrona interesów państwa wysyłającego i jego obywateli -c) prowadzenie rokowań z państwem pobytu - wyjaśnianie problemów spornych oraz prowadzenie rokowań w celu zawarcia odpowiednich porozumień d) ustalanie za pomocą wszelkich środków dozwolonych przez prawo warunków rozwoju e) popieranie przyjaznych stosunków i rozwijaniu stosunków gospodarczych, kulturalnych i naukowych f) może wykonywać funkcje konsularne
2) Nawiązanie stosunków dyplomatycznych:a) porozumienie o nawiązaniu stosunków dyplomatycznych jest pierwszym krokiem do ustanowienia stałych misji. (konieczna zgoda obu państw)b) znalezienie kandydata na szefa misji, spełniającego warunki państwa wysyłającego, który równocześnie zostałby zaakceptowany przez państwo przyjmujące c) agrement - zgoda państwa przyjmującego na proponowaną osobę; w przypadku odmowy nie ma obowiązku podawania przyczyn; jest to zjawisko dość częste, najczęstszą przyczyną odmowy jest działalność czy postawa proponowanej osoby, krytyczna lub wroga wobec państwa przyjmującego;
=> państwo przyjmujące może odwołac udzielone wcześniej agrement. d) listy uwierzytelniające -po uzyskaniu agrement szef państwa w przypadku ambasadora czy posła i minister spraw zagranicznych w przypadku charge d'affaires wystawia listy uwierzytelniające i wprowadzające, składane głowie państwa lub ministrowi spraw zagranicznych w specjalnie uroczystej oprawie protokolarnej; po wręczeniu ambasador z reguły jest przyjmowany na prywatnej audiencji u głowy państwa, przy uczestnictwie ministra spraw zagranicznych
4) Zerwanie stosunków dyplomatycznych a) może być reakcją na postępowanie oceniane jako powazne naruszenie praw, interesów lub godności państwa b) lub w sytuacji, kiedy państwo państwo przyjmujące nie zapewnia misji warunków normalnego funkcjonowani, szczególnie bezpieczeństwa. c) może być stosowane jako sankcja RB d) wybuch wojny powoduje zerwanie stosunków dyplomatycznych
Członkowie misji dyplomatycznej - wszystkie osoby zatrudnione w misji= szef misji+ personel (dyplomatyczny, administracyjny i techniczny)+ służba misji (ale nie prywatny służący, który nie jest pracownikiem państwa wysyłającego)1) Trzy klasy szefów miesji dyplomatycznych:a) ambasador i nuncjusz (w przypadku przedstawicieli Stolicy Apostolskiej) - akredytowani przy głowie państwab) posłowie nadzwyczajni i ministrowie pełnomocni oraz internuncjusze - akredytowani przy głowie państwa; Polska nie stosuje praktyki mianowania posłów,c) charges d'affaires (en pied) - akredytowani przy ministrze spraw zagranicznych; charges d'affaires ad interium - pracownicy dyplomatyczni misji kierujący nią w czasie okresowej nieobecności czy choroby szefa Personel misji dyplomatycznej:- wg KW, członek misji posiadający stopień dyplomatyczny; grono osób korzystających z przywilejów i immunitetów, z jakich korzysta sam szef misji; należą: radcowie, sekretarze (numerowani od I do III) oraz attaches zwykli i specjalni; zwykli - najniżsi rangą dyplomaci, specjalni - wojskowi, morscy czy lotniczy, utrzymujący stosunki z odpowiednimi ministerstwami państwa pobytu i mających specjalne pozycje funkcjonalne i protokolarne w misji b) personel administracyjny i techniczny - kierownik i pracownicy kancelarii, maszynistki, lekarze, tłumacze, szyfranci.=> mają niemal pełnię przywilejów i immunitetów dyplomatycznych c) służba misji - personel obsługi: kierowcy, dozorcy, sprzątaczki, zatrudnieni przez państwo wysyłające; => ograniczone przywileje i immunitety.
1) Przywileje i immunitety dyplomatyczne - a) teorię eksterytorialności -wychodzi z fikcyjnego założenia, że misja powinna być traktowana tak, jak gdyby ambasada czy poselstwo, znajdujące się poza krajem pobytu, było cząstką państwa wysyłającego. b) teorię reprezentacji - absolutyzm- przedstawiciel dyplomatyczny osobistym reprezentantem - alter ego - suwerena, który nie podlega niczyjej władzy, to i on powinien być traktowany tak samo i mieć takie same przywileje i immunitety; obecnie- przedstawiciel dyplomatyczny reprezentuje naród i państwo, a skoro wszystkie panstwa są sobie równe, to zgodnie z zasadą par in parem non habet imperium organy jednego państwa nie powinny podlegać kontroli organom drugiego; c) teorię funkcjonalną - warunkiem wykonywania przez personel misji powierzonych mu zadań jest korzystanie z określonych przywilejów i immunitetów, w celu zapewnienia im niezależności od państwa przyjmującego. Gdyby podlegali jurysdykcji państwa przyjmującego nie mogliby funkcjonować niezależnie. Skoro funkcje wykonywane przez różne kategorie personelu są różne, różne są też ich przywileje i immunitety. ** KW: w preambule: celem tych przywilejów i immunitetów jnie jest zapewnienie korzyści poszczególnym osobom, lecz zapewnienie skutecznego wykonywania funkcji przez misje dyplomatyczne ich państwa 3) Przywileje i immunitety dzieli się na: a) rzeczowe - przysługujące placówce dyplomatycznej b) osobowe - korzystają z nich poszczególne kategorie misji.4) Przywileje i immunitety misji:** pomieszczenia misji- budynki lub cześci budynków i tereny przyległe do nich, uzytkowane dla celów misji, łącznie z rezydencją szefa misji (np. parking też) a) nietykalność b) prawo porozumiewania się z innymi placówkami i konsulatami państwa wysyłającego c) Misja ma prawo oznakowania swoich oficjalnych pomieszczeń i środków komunikacji flagą i godłem d) Placówka korzysta ze zwolnienia od wszelkich opłat, podatków i należności podbieranych w związku z pełnieniem funkcji oficjalnych. e) państwo przyjmujące powinno ułatwić nabycie pomieszczeń niezbędnych dla misji oraz w uzyskaniu mieszkań dla członków misji. 5) Przywileje i immunitety osobowe: a) nietykalność przedstawiciela dyplomatycznego b) immunitet jurysdykcyjny c) zwolnienie z opłat i podatków oraz ubezpieczeń społecznych- d) Immunitet egzekucyjny- środki egzekucyjne można podjąć jedynie, gdy nie prowadzą one do naruszenia nietykalności osobistej i nietykalności rezydencji+ wyjątki takie same jak w jurysdykcyjnym e) prawo do swobody poruszania się i podróżowania na terytorium państwa przyjmującego. f) zwolnienie z wszelkich obowiązków i świadczeń publicznych, g) Bagaż dyplomatyczny: - nie może podlegać otwarciu, ani zatrzymaniu
Obowiązki przedstawicieli dyplomatycznych wobec państwa przyjmującego: 1) poszanowanie praw i przepisów państwa. Dyplomata ich nieprzestrzegający naraża się na: a) notę protestacyjną państwa pobytu b) uznanie za persona non grata c) wydalenie 2) zakaz mieszania się w sprawy wewnętrzne, 3) zakaz wykorzystywania pomieszczeń misji w sposób niezgodny z jej funkcjami 4) Obowiązek niedziałania na szkodę państwa przyjmującego- 5) Wymóg, by państwo wysyłające nie tworzył placówek misji dyplomatycznych poza miejscowością będącą stałą siedzibą misji bez zgody państwa przyjmującego 6) Zakaz działalności zawodowej lub handlowej
1) Ustanowienie stosunków konsularnych - następuje na podstawie wzajemnego porozumienia. Zgoda na nawiązanie stosunków dyplomatycznych z reguły obejmuje zgodę na nawiązanie stosunków konsularnych, chyba, że strony postanowiły inaczej, zerwanie stosunków dyplomatycznych nie pociąga ipso facto zerwania stosunków konsularnych. 2) Wykonywanie funkcji konsularnych przez misje dyplomatyczne:
3) Ustanowienie placówek konsularnych:- Zgoda na nawiązanie stosunków konsularnych daje prawo do ustalenia siedziby urzędu konsularnego, jego klasy i okręgu konsularnego. - państwo wysyłające może ustalić kilka placówek działających w kilku okręgach konsularnych w kraju przyjmującym. 4) a) Szefowie placówek konsularnych otrzymują tzw. listy komisyjne, wystawiane przez głowę państwa, premiera czy ministra spraw zagranicznych stosownie do przepisów wewnętrznych. b) W listach wymienia się nazwisko szefa, jego klasę, okręg konsularny i siedzibę placówki. c) List przekazywany jest w drodze dyplomatycznej lub w inny stosowany sposób rządowi państwa przyjmującego.e) W przypadku zgody państwo przyjmujące udziela szefowi placówki exequatur - dopuszczenie szefa placówki do pełnienia funkcji konsularnych. f) nie można przystąpić do funkcji przed uzyskanie exequatur, ale może być tymczasowo dopuszczony do wykonywania swej.
Zakończenie funkcji konsularnych:- Wykonywanie funkcji konsularnych kończy m.in.: cofnięcia exequatur, poinformowania przez państwo wysyłające o zakończeniu czynności przez funkcjonariusza konsularnego, uznanie za persona non grata czy osobę niepożądaną, notyfikacji państwu wysyłającemu o zaprzestaniu uważania danej osoby za członka personelu konsularnego oraz analogicznie do misji dyplomatycznej - wypadki losowe, zakończenia działalności całej placówki na skutek zerwania stosunków konsularnych, wojny, rewolucji, zmiany w podmiotowości.
Funkcje konsularne b. rozbudowane, bo spełniają funkcje należące w państwie wysyłającym do licznych urzędów. 2) określane w umowach, zwyczaju, ustawodawstwie wew. - kompetencje o charakterze ogólnym- opiekę nad obywatelami państwa wysyłającego, czuwanie nad wykonywaniem umów międzynarodowych przez państwo przyjmujące, działalność informacyjna i propagandowa, zadania specjalne, czasem w zastępstwie funkcje dyplomatyczne (gdy brak placówki dypl). - kompetencje w sferze obrotu gosp, kult, nauki, sportu i turystyki- kompetencje o charakterze administracyjnym- kompetencje o charakterze sądowym- określane przez prawo cywilne i karne- porozumiewanie się z obywatelami aresztowanymi za granicą, przesłuchiwanie własnych obywateli na wniosek państwa wysyłającego, doręczanie pism procesowych, uprawnienia notarialne i spadkowe, opieka i kuratela- kompetencje związane z żegluga morską- kompetencje związane z żeglugą powietrzną- nadzór i inspekcja, pomoc, leczenie, przesłuchiwanie świadków, dokumenty itd.
IV Członkowie urzędu konsularnego** członkowie urzędu- wszyscy zatrudnieni w urzędzie. ** na czele urzędu- kierownik. ** pozostali członkowie- urzędnicy (funkcjonariusze) konsularni (osoby, którym powierzono funkcje konsularne), pracownicy konsularni (adm lub techn), członkowie personelu służby.
Klasy szefów placówek konsularnych działających na podstawie listów komisyjnych:a) konsul generalny b) konsul c) wicekonsul d) agent konsularny
Immunitety i przywileje placówki:a) prawo używania flagi i godła oraz nietykalność placówki konsularnej
- Urzędowe pomieszczenia placówki są nietykalne - państwo - obowiązek ochrony pomieszczeń przed wszelkim zakłócaniem spokoju placówki lub naruszenia jej powagi; b) prawo porozumiewania - możliwość porozumiewania się wszelkimi środkami łączności (łącznie z kurierami dyplomatycznymi i konsularnymi) c) - pomieszczenia konsularne są zwolnione od opodatkowania a wszelkie ruchomości od rekwizycji. d) prawo pobierania opłat konsularnych i ich zwolnienie z podatków.
Immunitety i przywileje osobowe a) Immunitet jurysdykcyjny- tylko w wykonywaniu funkcji urzędowych. c) nietykalność osobista- ograniczona- nie podlegają aresztowaniu ani zatrzymaniu, z wyjątkiem przypadków ciężkiej zbrodni i tylko na mocy postanowienia właściwej władzy sądowej d) korzystają ze zwolnień podatkowych i celnych oraz ze zwolnienia z ubezpieczeń społecznych, ale w węższym niż dyplomaci zakresie. e) swoboda poruszania się.
Podział organizacji międzynarodowych:a)organizacje rządowe b)organizacje pozarządowe (ok. 5000) 4) Ze względu na kompetencje:a) organizacje o kompetencjach ogólnych b) organizacje specjalne= funkcjonalne 5) Ze względu na stopień ich władzy:a) o char koordynacyjnymb) o char ponadpaństwowym (tylko UE) 5a) integracyjne (UE, EFTA, CACM) i nieintegracyjne 6) Podział przedmiotowy- wszechstronne i wyspecjalizowane (np. Gos, polit- wojsk, techn, kult, soc)
2) Istota prawnopolityczna organizacji rządowychb)pogląd internacjonalistów - działalność organizacji międzynarodowej nie może wykraczać poza granice zakreślone przez suwerenne państwa. Organizacje mn n powinny być „organami między państwami , a nie nad nimi”. Przyjmowanie nowych funkcji bez upoważnienia państw nie sprzyja współpracy, a często prowadzi do sytuacji kryzysowych w OM. c)pogląd funkcjonalistyczny -zmierza do uniezależnienia org Mn od państw. Opowiadają się za rozrostem funkcji społecznych OM, przeniesienia na nie ciężkości z funkcji politycznych, gdyż tym właśnie zainteresowane są duże masy społeczne, które z czasem stopniowo będą przenosić swą lojalność z państw na OM. Funkcjonaliści przywiązują dużą uwagę do rozrostu funkcji spełnianych przez organizacje międzynarodowe, jako istotny element rozwoju SM, nawet wówczas, gdy funkcje te nie są przewidziane w statucie- tendencja do interpretacji rozszerzających
3) Funkcje organizacji międzynarodowych. = działania zmierzające do realizacji celówa)Pierwsza klasyfikacja funkcji: 1)funkcja regulacyjna- ustanowienie norm i wzorców o charakterze moralnym, politycznym, lub prawnym. 2)funkcja kontrolna- kontrolowanie postępowania państw z ustalonymi wzorcami i normami 3)funkcja operacyjna- polegająca na świadczeniu usług na postawie własnych decyzji przy użyciu zasobów ludzkich i materiałowych znajdujących się w dyspozycji danej organizacji.4) funkcja załatwiania sporów5) funkcje administracyjne i władcze- np. Organizacja Dna Morskiego b)Druga klasyfikacja funkcji:
1)organizacja międzynarodowa typu „forum”- tzn. organizowanie różnych spotkań, dyskusji w celu wzajemnego informowania się państw i zajmowania określonego stanowiska, 2)organizacje typu „usługowego c) Trzeci podział funkcji- materialny: 1)Funkcje w zakresie utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa 2)Funkcje w zakresie pokojowego załatwienia sporów 3)Funkcje w dziedzinie gospodarczej, komunikacyjnej, nauki i kultury itp. Funkcjonariusze międzynarodowi- ich funkcje mają char względnie stały oraz wyłączny - powinny być wykonywane w interesie całej OM- zobowiązani do lojalności wobec OM, a nie wobec państwa
- przeważnie mają przywileje i immunitety- najwyższi- zwykle wybierani lub mianowani przez organy; niżsi- przez najwyższego funkcjonariusza na podstawie ustalonych reguł np. klucza geogr- w sporach pracowniczych nie powinni podlegać żadnemu państwu
podstawa prawna i istota ONZ KNZ - podpisana 26 VI 45, wszła w życie 24 X 45 (po ratyf przez 5 moc i większość sygnatariuszy w tym PL) Poprawka do karty - utrudnione- uchwała Zgromadzenia Ogólnego większością 2/3 głosów, ratyfikacja ich przez 2/3 członków w tym wszystkich stałych członków Rady Bezpieczeństwa. Rewizja wymaga specjalnej konferencji członków ONZ, zwołanej na podstawie decyzji Zgromadzenia Ogólnego większością 2/3 głosów i większością którychkolwiek 9 członków Rady Bezpieczeństwa. Zmiana uchwalona na takiej konferencji uzyska moc prawną po ratyfikacji 2/3 członków ONZ, w tym stałych członków Rady Bezpieczeństwa. e)Do tej pory trzykrotnie wprowadzano poprawki do tekstu Karty: 1963, 1965, 1973 Członkowstwo a) Karta rozróżnia 2 kategorie członków: pierwotnych i przyjętych przez kompetentny organ. b) Do ONZ może być przejęte "każde państwo miłujące pokój, które przyjmie zobowiązania zawarte w Karcie i zdolne jest i pragnie zobowiązania te wykonywać". Przyjęcie następuje na zlecenie Rady Bezpieczeństwa, większością 2/3 głosów ZO.4) Cele a) utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa, b) rozwijanie przyjaznych stosunków między narodami, opartych na poszanowaniu zasady równych praw i samostanowienia narodów, c) rozwiązywanie w drodze współpracy zagadnień międzynarodowych o charakterze społecznym, gospodarczym, kulturalnym i humanitarnym oraz w zakresie ochrony praw człowieka, d) stanowienie ośrodka uzgadniania działalności międzynarodowej, zmierzającej do osiągnięcia wymienionych wyżej wspólnych celów. 5) Zasady:a)Organizacja opiera się na zasadzie suwerennej równości wszystkich swych członków (= odrzucenie kosmopolitycznej koncepcji ONZ jako OM jako nadpaństwa) b) wykonywanie w dobrej wierze zobowiązań podjętych w zgodzie z KNZ c) rozwiązywanie sporów metodami pokojowymi d) powstrzymywanie się od groźby użycia siły lub jej użycia przeciw niepodległości lub całości terytorialnej jakiegokolwiek państwa e) Zasada bezpieczeństwa zbiorowego- Pomoc wszystkich członków w akcjach prowadzonych zgodnie z KNZ i powstrzymywanie się od pomocy państwu, przeciw któremu ONZ prowadzi akcje. (zakaz neutralności) f) ONZ sprawi, by państwa nieczłonkowskie postępowały zgodnie z zasadami ONZ w stopniu koniecznym do utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa
Kompetencje i funkcje ZO a) omawianie wszelkich zagadnień i spraw wchodzących w zakres działalności Organizacji lub dotyczących funkcji i kompetencji któregokolwiek organu ONZ- wydawanie zaleceń we wszystkich tych sprawach pod adresem państw członkowskich i organów ONZ b)rozważanie ogólnych zasad współdziałania dla utrzymania pokoju i bezp oraz konkretnych spraw c) inicjuje badania i udziela zaleceń w celu:- rozwijania współpracy polit- popierania stopniowego rozwoju PM i jego kodyfikacji- popierania współdziałania w dziedzinie kult, edu, zdrowia, PC d) zaleca sposoby pokojowego rozwiązywania sporów e) zatwierdza układy powiernicze dla obszarów nie uznanych za strategiczne f) Funkcje wew:- bada i zatwierdza budżet ONZ- zatwierdza układy z organizacjami wyspec- wybory do rad- otrzymuje i rozpatruje roczne i specjalne sprawozdania RB i innych organów z ich działalności- uczestniczy razem z RB w wyborze sędziów MTS
B) RB a) Główna odpowiedzialność za utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa w imieniu całego ONZ. b) opracowywanie przy pomocy Wojskowego Komunitetu Sztabowego planów ustanowienia systemu uregulowania zbrojeń w celu przedstawienia ich państwom członkowskim, c) rozpatrywanie sporów i sytuacji zagrażających pokojowi oraz wydawanie zaleceń dotyczących sposobu załatwiania sporu, (zalecenia, badania, mediacje, misje, specjalni wysłannicy) d) podejmowanie decyzji w sprawie stwierdzenia faktów zagrożenia pokoju, naruszania pokoju lub dokonania agresji oraz zastosowania sankcji lub innych zarządzeń (np. dotyczących wycofania wojsk poza określoną linię czy demobilizacji).e) konieczne jest jej zalecenie w sprawie:- przyjęcia nowych członków- zawieszenia i przywrócenia- wykluczenia- mianowania SG f) uczestniczy w wyborze sędziów MTS razem z ZO g) misje pokojowe h) zawiera układy o siłach zbrojnych z państwami i) pełnienie wszystkich funkcji ONZ, łącznie z zatwierdzaniem układów powierniczych, wobec okręgów strategicznych
8) Procedura podejmowania uchwał w ZO - uchwały w ważnych sprawach (zalecenia dotyczące utrzymania pokoju i bezpieczeństwa, wybory członków 3 Rad, spraw budżetowych, spraw członkowskich, funkcjonowania systemu powierniczego) zapadają większością 2/3 głosów, - w innych sprawach (w tym w wyborze nowych spraw do głosowania większością 2/3)- zwykłą większością głosów członków obecnych i głosujących.
b) RB:*) w sprawach proceduralnych - większością głosów 9 członków **) we wszystkich innych sprawach - większością głosów 9 członków, włączając w to głosy wszystkich stałych członków; tym trybem także decyzja, czy dana sprawa jest proceduralna. - w sprawach dotyczących pokojowego załatwiania sporów strona w sporze wstrzymuje się od głosowania. "prawo veta";