POSTĘPOWANIE SĄDOWO-ADMINISTRACYJNE WYKŁAD 19.11.2011

Ustawa ;prawo rozpoznawaniu przed sądami administracyjnymi;

Postępowania przed sądem I instancji - WSA:

CZYNNOŚCI POSTĘPOWANIA SĄDOWO-ADMINISTRACYJNEGO

Pisma w postępowaniu sądowo-administracyjnym art. 45 i następne

art. 45 PPSA określa co zawierają pisma procesowe, jakie elementy

Pismo w postępowaniu sądowo administracyjnym obejmuje wnioski i oświadczenia stron, a także uczestników postępowania . Pod pojęciem wniosku należy rozumieć wszystkie zgłaszane przez strony żądania, mogą one dotyczyć rozstrzygnięcia sprawy (np. żądania uchylenia zaskarżonej decyzji), mogą także dotyczyć kwestii formalnych, związanych z tokiem postępowania (np. tutaj przykładem będzie wniosek o zawieszenie postępowania) wreszcie te wnioski mogą dotyczyć takich rozstrzygnięć ubocznych,(tutaj przykładem będzie wniosek o zasądzenie kosztów postępowania.)

Z kolei oświadczenia strony obejmują zajmowane przez stronę w sprawie stanowisko, mogą to być oświadczenia woli , i tutaj przykładem będzie oświadczenie o cofnięciu skargi, a mogą także być oświadczeniami wiedzy, i tutaj przykładem będzie oświadczenie obejmujące ustosunkowanie się do twierdzeń strony przeciwnej, takie oświadczenie również występować będzie we wniosku o przyznanie prawa pomocy, będzie ono dotyczyć wówczas stanu majątkowego, i będzie oświadczeniem wiedzy. Pisma stron muszą być sporządzone w języku polskim.

Elementy każdego pisma procesowego art. 46 PPSA

Każde pismo procesowe musi odpowiadać wymaganiom formalnym określonym w art. 46 ustawy PPSA, czyli zawierać:

1. od samej góry oznaczenie sądu do którego jest kierowane

2. oznaczenie wnoszącego pismo czyli, imię i nazwisko, albo nazwę w przypadku osób prawnych i innych jednostek, a także oznaczenie przedstawicieli i pełnomocników jeżeli biorą udział w postępowaniu

3. kolejny element to oznaczenie rodzaju pisma , czyli nagłówek pisma, skarga , wniosek, czy wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji

4. osnowa wniosku, czyli to o co skarżący wnosi lub oświadczenia, czyli podaje się istotę tego czego się żąda od sądu w danej sprawie (wnoszę o……)

5. podpis strony lub jej przedstawiciela ustawowego jeżeli taki w sprawie występuje, bądź podpis pełnomocnika jeżeli strona zdecydowała, że ma sprawie ma np. ustanowionego adwokata

6. wymienienie załączników, i tych załączników musi być tyle ile jest stron postępowania i uczestników postępowania, zatem to konkretna sprawa decyduje o tym ile tych załączników być musi (po jednym odpisie pisma dla każdej ze stron i uczestników postępowania)

Pierwsze pismo art. 46 $ 2

Szczególne wymogi dotyczą pierwszego pisma procesowego w sprawie art. 46 § 2 o tym stanowi. Najbardziej istotnym elementem jest wskazanie prawidłowego adresu. W przypadku pierwszego pisma w sprawie, a tym pismem na ogół jest skarga tak naprawdę należy ponad to wskazać miejsce zamieszkania albo siedziby w przypadku osoby prawnej ich pełnomocników lub przedstawicieli jeżeli występują w sprawie, bądź można podać adres do doręczeń oraz trzeba w piśmie jeszcze podać przedmiot spraw. Gdy wpływa pierwsze pismo to sąd nadaje sygnaturę akt i w odniesieniu do kolejnych pism należy powoływać się na sygnaturę taka jest zasada. W przypadku kolejnych pism należy podawać sygnaturę akt sądowych. A jeżeli pismo wnosi pełnomocnik np. adwokat, radca czy doradca, rzecznik patentowy, to ma on obowiązek dołączyć do tego pierwszego pisma pełnomocnictwo, dokument pełnomocnictwa.

Braki formalne pisma procesowego art. 49 PPSA

Jeżeli pismo procesowe zawiera braki formalne, czyli takim typowym przykładem jest brak podpisu, albo brakuje pełnomocnictwa, to przewodniczą wydziału do którego najpierw te pisma wpływają , wzywa stronę do ich uzupełnienia lub poprawienia w terminie 7 dni, pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania. Czyli gdyby strona w terminie 7 dni nie uzupełniła, to ten rygor wchodzi w życie, pismo pozostaje bez rozpoznania. Natomiast uzupełnienie lub poprawienie pisma w tym terminie powoduje że pismo to wywołuje skutki od jego wniesienia. Zarządzenie o pozostawieniu pisma bez rozpoznania podlega zaskarżeniu w drodze zażalenia. W przypadku nie uzupełnienia braków formalnych skargi, skargi kasacyjnej, skargi o wznowienie postępowania pisma te podlegają odrzuceniu przez sąd. Np. brakiem jest brak podpisu lub pełnomocnictwa

Wszczęcie postępowania sądowo administracyjnego

Można wyróżnić 3 rodzaje wszczęcia postępowania przed sądem:

1) pierwsza postać wszczęcia to: wniesienie skargi przez uprawniony podmiot, to najbardziej typowa postać wszczęcia postępowania przed sądem administracyjnym.

Art. 50. § 1. Ppsa Uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym)

2) druga możliwość wszczęcia postępowania: w wyniku złożenia wniosku o wszczęcie postępowania (art. 63 PPSA taką możliwość przewiduje), jest to wyjątkowy tryb rzadko się zdarza jako przykład podaje się złożenie wniosku o prawo pomocy przed wniesieniem skargi. Złożenie wniosku o przyznanie prawa pomocy jeszcze przed wniesieniem skargi

3) wszczęcie postępowania z urzędu : ten tryb dotyczy wyjątkowej sytuacji, a mianowicie wszczęcia postępowania przez sąd z urzędu postępowania w sprawie odtworzenia akt, w przypadku gdy akta zaginą lub zostaną zniszczone i tylko w tym przypadku ustawodawca przewidział działanie z urzędu sądu administracyjnego.

Wniesienie skargi do S.A. art. 54 PPSA

Skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu którego działanie, bezczynność lub przewlekłe postępowanie jest przedmiotem skargi. Skargę można wnieść tylko po wyczerpaniu środków zaskarżenia które służyły skarżącemu w postępowaniu przed organami administracji .Ten wymóg wyczerpania środków zaskarżenia nie dotyczy jednak prokuratora, rzecznika praw obywatelskich, i rzecznika praw dziecka. Te podmioty mogą od razu na decyzję pierwszej instancji wnieść skargę do sądu administracyjnego , takie rozwiązanie przyjął ustawodawca.

Wyczerpanie środków zaskarżenia art. 52§ 2 PPSA
§ 2 Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia taki jak zażalenie , odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy przewidziany w ustawie.

§ 3 jeżeli ustawa nie przewiduje żadnych środków zaskarżenia, skargę na akty lub czynności o których mowa w § 3 pkt 2, art.3 § 2 pkt 4 i 4a (inne niż decyzja , akty i czynności organów administracji, inne niż decyzje i postanowienia organów administracji publicznej , oraz interpretacje podatkowe) można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu w terminie 14 dni od dnia w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności do usunięcia naruszenia prawa .

§4 stanowi, że: w przypadku innych aktów , innych niż decyzja, postanowienie, interpretacja , inne akty i czynności z zakresu administracji publicznej, jeżeli ustawa nie przewiduje znowu środków zaskarżenia, to znowu należy wezwać do usunięcia naruszenia prawa, nim się wniesie skargę. Przy czym nie ma tu terminu. ( przepis martwy)Gdyby się zdarzyło że ktoś nie wyczerpie środków zaskarżenia administracyjnych, czyli nie złoży odwołania a nie jest prokuratorem ani rzecznikiem, to jego skarga będzie podlegała odrzuceniu przez sąd , z uwagi że skarżący nie wyczerpał drogi administracyjnej. Taki wymóg ustawodawca wprowadził.

Termin do wniesienia skargi art. 53 PPSA

Skargę składa się w terminie:

1. 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie

2. 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa a w przypadku gdy organ milczy i nie udziela takiej odpowiedzi termin ten wynosi 60 dni od dnia wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa (inne akty niż postanowienia i decyzje)

3. w przypadku prokuratora, rzecznika praw obywatelskich , rzecznika praw dziecka ten termin to 6 miesięcy (pół roku) od dnia doręczenia stronie rozstrzygnięcia w sprawie indywidualnej ( decyzji, postanowienia) a w pozostałych przypadkach (czyli w przypadkach innych aktów , które chce strona skarżyć ) w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie aktu lub podjęcia innej czynności uzasadniającej wniesienie skargi.

Ten termin nie ma jednak zastosowania do skarg na akty prawa miejscowego , jednostek samorządu terytorialnego, i terenowych organów administracji rządowej

Kiedy nie ma terminu do wniesienia skargi- termin do wniesienia skargi nie występuje w przypadku (może być to pytanie na egzaminie) :

1. skargi na bezczynność organu

2. w przypadku skargi na przewlekłe prowadzenia postępowania przez organ. Przed wniesieniem tej skargi strona musi wnieść do organu wyższego stopnia zażalenie na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania . Tu nie ma żadnego terminu

strona może wnieść skargę dopóki trwa bezczynność.

Obowiązki organu po wniesieniu skargi przez stronę
Art. 54§ 2 PPSA to obowiązki organu.
Podstawowym obowiązkiem organu po wniesieniu skargi przez stronę jest przekazanie skargi do SA wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie 30 dni od dnia jej wniesienia.

Art. 55 § 2 PPSA przewiduje możliwość wymierzenia grzywny organowi w przypadku gdy nie wypełnia on obowiązku przekazania skargi , odpowiedzi na skargę czy akt spraw. Taką grzywę sąd może wymierzyć na wniosek skarżącego. Wysokość tej grzywny określona jest w art. 154 § 6 PPSA jest to 10 krotne wynagrodzenie ustalone przez GUS.

Postanowienie o ukaraniu grzywną zapada na posiedzeniu niejawnym i jest doręczane każdej ze stron.
Art. 55 § 2 PPSA :jeżeli mimo wymierzenia grzywny organ nadal nie przekazuje sądowi skargi sąd może na żądanie skarżącego rozpoznać sprawę na podstawie nadesłanego przez skarżącego odpisu skargi (czyli bez akt sprawy może to zrobić) pod warunkiem jednak że stan faktyczny i prawny przedstawiony w skardze nie budzi uzasadnionych wątpliwości .

Art. 55 § 3 PPSA przewiduje możliwość zawiadomienia przez sąd organów właściwych do rozpatrywania petycji ,skarg i wniosków o przypadkach rażącego naruszania tych obowiązków przez organy administracji.

Uprawnienie do autokontroli organów administracji art. 54 § 3 PPSA
Na etapie wniesienia skargi organ, którego dotyczy skarga może sam skargę uwzględnić czyli skorzystać z uprawnień auto kontrolnych o których stanowi art. 54 §3 PPSA.
Zgodnie z tym przepisem organ którego dotyczy skarga może sam skargę uwzględnić czyli skorzystać z uprawnień auto kontrolnych o których stanowi art. 54 § 3 PPSA.

Zgodnie z tym przepisem organ, którego dotyczy skarga, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości, do dnia, rozpoczęcia rozprawy. Uwzględniając skargę organ stwierdza jednocześnie czy działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania miały miejsce bez podstawy prawnej, albo z rażącym naruszeniem prawa.
(odpowiedzialność finansowa urzędników za rażące naruszenie prawa)

Warunkiem skorzystania z prawa do autokontroli jest:
1) uwzględnienie skargi w całości czyli organ uznaje za zasadne zarówno zarzuty skargi jak i jej wnioski a także wskazaną przez stronę podstawę prawną tych żądań.
2) skorzystać z tych uprawnień organ może jedynie do dnia rozpoczęcia rozpraw
W razie uwzględnienia skargi w trybie autokontroli organ obowiązany jest wykonać czynności art. 54 § 2 czyli przekazać uwzględnioną skargę wraz z aktami sprawy do S.A. Wówczas WSA z uwagi na uwzględnienie skargi przez organ umarza postępowanie sądowe jako bezprzedmiotowe i tym samym odstępuje od kontroli zaskarżonego aktu.

Wszczęcie postępowania sądowo-administracyjnego

1)wniesienie skargi przez uprawniony podmiot

2) na wniosek art. 63 PPSA
Trybem wszczęcia postępowania jest złożenie wniosku o wszczęcie postępowania.
Taki wniosek wszczyna szczególne postępowanie sądowa administracyjne i przykładem takiego wniosku może być:
1) wniosek o ustanowienie kuratora
2) wniosek o wymierzenie grzywny organowi
3) wniosek o przyznanie prawa pomocy np. o ustanowienia adwokata z urzędu wniesiony do sądu przed złożeniem skargi
4) wniosek o podjęcie uchwały abstrakcyjnej
Takie wnioski składane są bezpośrednio do sądu jeszcze przed złożeniem skargi do sądu.

Doręczenia
Zasady doręczeń określa art. 65 § 1 PPSA
Sąd dokonuje doręczeń przez pocztę , przez swoich pracowników lub przez inne upoważnione przez sąd osoby bądź organy. Oprócz tego pisma mogą być doręczane za pośrednictwem telefaksu lub poczty elektronicznej (wówczas dowodem doręczenia pisma jest potwierdzenie transmisji danych).

Art. 65. § 1. Sąd dokonuje doręczeń przez pocztę, przez swoich pracowników lub przez inne upoważnione przez sąd osoby lub organy.

§ 2. ⁽²¹⁾ Do doręczenia pism w postępowaniu sądowym przez pocztę stosuje się tryb doręczania pism sądowych w postępowaniu cywilnym, jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

§ 3. Pismo może być także doręczone za pośrednictwem telefaksu lub poczty elektronicznej. W takim wypadku dowodem doręczenia jest potwierdzenie transmisji danych.

Art. 73. ⁽²³⁾ § 1. W razie niemożności doręczenia pisma w sposób przewidziany w art. 65-72, pismo składa się na okres czternastu dni w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy, dokonując jednocześnie zawiadomienia określonego w § 2.

§ 2. Zawiadomienie o złożeniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy w terminie siedmiu dni od dnia pozostawienia zawiadomienia, umieszcza się w oddawczej skrzynce pocztowej, a gdy to nie jest możliwe, na drzwiach mieszkania adresata lub w miejscu wskazanym jako adres do doręczeń, na drzwiach biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe.

§ 3. W przypadku niepodjęcia pisma w terminie, o którym mowa w § 2, pozostawia się powtórne zawiadomienie o możliwości odbioru pisma w terminie nie dłuższym niż czternaście dni od dnia pierwszego zawiadomienia o złożeniu pisma w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy.

§ 4. Doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia okresu, o którym mowa w § 1.

Art. 66. § 1. W toku sprawy adwokaci i radcy prawni mogą doręczać sobie nawzajem pisma bezpośrednio za potwierdzeniem odbioru i oznaczeniem daty.

§ 2. Doręczenie adresatowi może nastąpić także przez wręczenie mu pisma bezpośrednio w sekretariacie sądu.

Doręczenie pism osobie fizycznej
Doręczeń dokonuje się jej osobiście a gdy nie ma zdolności procesowej (małoletni) doręczeń dokonuje się jej przedstawicielowi ustawowemu.
Art. 67. § 1. Jeżeli stroną jest osoba fizyczna, doręczenia dokonuje się jej osobiście, a gdy nie ma ona zdolności procesowej - jej przedstawicielowi ustawowemu.

Doręczenie w przypadku osoby prawnej art. 67 § 2 PPSA
Doręcza się uprawnionemu organowi do reprezentowania takiej osoby przed sądem lub pracownikowi upoważnionemu do odbioru pism (pełnomocnik do korespondencji).

Jeżeli jest wyznaczony pełnomocnik pisma doręcza się temu pełnomocnikowi.

Art. 67 § 2. Pisma w postępowaniu sądowym lub orzeczenia dla osoby prawnej, jak również dla jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, doręcza się organowi uprawnionemu do reprezentowania ich przed sądem lub do rąk pracownika upoważnionego do odbioru pism.

Nieobecność adresata art. 72 PPSA
Jeżeli doręczający nie zastanie adresata w mieszkaniu może doręczyć pismo dorosłemu, pełnoletniemu domownikowi, a gdyby go nie było administracji domu lub dozorcy pod warunkiem jednak że te osoby nie mają sprzecznych interesów w sprawie.
art. 72§ 2 Jeżeli dokonuje się doręczenia w miejscu pracy to wtedy pismo doręcza listonosz osobie uprawnionej do odbioru pism.

Art. 73 PPSA
W razie niemożliwości doręczenia pisma w powyższy sposób to pismo składa się na okres 14 dni w placówce pocztowej albo w Urzędzie Gminy. O tym fakcie zawiadamia się w postaci awiza. Takie awizo pozostawia się w skrzynce pocztowej adresata a gdy to nie jest możliwe na drzwiach mieszkania adresata lub w miejscu wskazanym jako adres do doręczeń. W przypadku nie podjęcia pisma w tym terminie 7 dniowym pozostawia się powtórne awizo o możliwości odebrania pisma w terminie 14 dni od tego pierwszego awiza.
Doręczenie jest uznawane za skuteczne z upływem 14 dnia od dnia wystawienia pierwszego. awiza (tzw. fikcja doręczenia).

Zmiana adresu przy doręczeniach art. 70 PPSA
Strony i ich przedstawiciele maja obowiązek zawiadomić są d o zmianie adresu zamieszkania, adresu do doręczeń bądź siedziby. W razie zaniedbania takiego obowiązku pismo pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia. Jeżeli sąd zna nowy adres to na taki będzie pisma wysyłał choćby strona takiego adresu nie podała.
(sąd musi o takim pouczeniu poinformować stronę)

Odmowa przyjęcia pisma Art. 74 PPSA
Jeżeli adresat odmawia przyjęcia pisma zwraca się je sądowi z adnotacją o odmowie jego przyjęcia i data odmowy. Takie pismo włącza się do akt sprawy i wówczas pismo uważa się za doręczone w dniu odmowy jego przyjęcia przez adresata.

Terminy w postępowaniu sądowo administracyjnym art. 82 rozdział V
Termin sądowy to jest termin wyznaczony przez sąd lub przewodniczącego wydziału i będzie to np. termin do usunięcia braków w zakresie zdolności sądowej. Te terminy są określone w dniach, miesiącach, latach. Bieg terminu sądowego zaczyna się od ogłoszenia w tej kwestii postanowienia bądź zarządzenia a gdy PPSA przewiduje obowiązek takiego zarządzenia lub postanowienia, termin biegnie od daty ich doręczenia (do doręczeń zastosowano przepisy KC.)
Art. 83. § 1. Terminy oblicza się według przepisów prawa cywilnego, z zastrzeżeniem § 2.

§ 2. Jeżeli ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy.

Terminy ustawowe - terminy wyznaczone przez ustawodawcę.
Są to terminy zapisane przez ustawodawcę w ustawie i są to np. terminy do wniesienia skargi, do wniesienia skargi kasacyjnej czy zażalenia.

Uchybienie i przywrócenie terminu art. 85-89 rozdział VI ustawy PPSA
Skutkiem upływu terminu procesowego jest bezskuteczność czynności strony w postępowaniu sądowym. W przypadku skargi uchybienie terminowi do jej wniesienia skutkować będzie je odrzucenie, a w przypadku innych pism procesowych skutkować może pozostawieniem pisma bez rozpoznania. Strona a także uczestnik postępowania może chronić się przed skutkami niedochowania terminu, służy jej ku temu wniosek o przywrócenia terminu do dokonania danej czynności procesowej.
Uchybiony termin np. do niesienia skargi będzie podlegał przywróceniu gdy spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki (art. 86-87 PPSA)
1) strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi:
2) wniosek ten musi złożyć w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia (np. 7 dni od dnia zakończenia zwolnienia lekarskiego)
3) jednocześnie z wnioskiem o przywrócenia terminu dopełni czynność dla której był określony termin (sporządzi skargę i załączy ją do wniosku o przywrócenie terminu do jej wniesienia)
4) we wniosku tym uprawdopodobni okoliczności braku jej winy w uchybieniu terminu
5) w wyniku uchybienia terminu powstają dla strony ujemne skutki w zakresie postępowania przed sądem.

Wniosek o przywrócenie terminu - WYMOGI FORMALNE

1. Przywrócenie terminu może nastąpić jedynie na wniosek i musi spełnić wymagania formalne z art. 46 ppsa

Art. 46. § 1. Każde pismo strony powinno zawierać:

  1)   oznaczenie sądu, do którego jest skierowane, imię i nazwisko lub nazwę stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników;

  2)   oznaczenie rodzaju pisma;

  3)   osnowę wniosku lub oświadczenia;

  4)   podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika;

  5)   wymienienie załączników.

§ 2. Gdy pismo strony jest pierwszym pismem w sprawie, powinno ponadto zawierać oznaczenie miejsca zamieszkania, a w razie jego braku - adresu do doręczeń, lub siedziby stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników oraz przedmiotu sprawy, pisma zaś dalsze - sygnaturę akt.

§ 3. Do pisma należy dołączyć pełnomocnictwo, jeżeli pismo wnosi pełnomocnik, który przedtem nie złożył pełnomocnictwa.

§ 4. Za stronę, która nie może się podpisać, podpisuje pismo osoba przez nią upoważniona, z wymienieniem przyczyny, dla której strona sama się nie podpisała.

2. Musi zawierać uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy,

3. Musi zawierać informację, że dokonano czynności, której wcześniej nie dokonano w terminie.

7- dniowy termin do złożenia wniosku biegnie od dnia ustania przyczyny uchybienia ( np. od dnia zakończenia choroby)

Taki wniosek musi być złożony na piśmie i musi on odpowiadać wymogom każdego pisma procesowego z art. 56 PPSA a ponadto musi wskazywać okoliczności uchybienia tego terminu.
Brak winy strony w uchybieniu terminu polega dopełnieniu przez nią obowiązku dołożenia należytej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Jako brak winy podaje się w orzecznictwie:
1) pobyt w szpitalu
2) obłożna choroba ( potwierdzona zaświadczeniem lekarskim)
3) pożar
3) powódź
4) trzęsienie ziemi itp.

Ograniczenie możliwości przywrócenia terminu Art. 87 §5 PPSA

Co do zasady możliwość przywrócenia terminu jest ograniczona rocznym terminem. Po upływie terminu, jego przywrócenie jest możliwe tylko w wyjątkowych sytuacjach.

Art. 87 § 5Po upływie roku od uchybionego terminu jego przywrócenie jest możliwe tylko w przypadkach wyjątkowych (np. marynarz pływa przez rok a po roku w skrzynce ma decyzję od której chciałby złożyć skargę do sądu).
Spóźniony wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuca na posiedzeniu niejawnym i na takie postanowienie o odrzuceniu służy zażalenie do NSA.

Posiedzenia sądowe
Zasadą jest że posiedzenia NSA są jawne. Sprawy rozpoznawane są jawnie na rozprawie w składzie 3 sędziów, rozprawa jest rodzajem posiedzenia jawnego, ponadto mamy posiedzenia niejawne (bez udziału stron i publiczności ) i na tych posiedzeniach sąd orzeka w składzie 1 osobowym i dzieje się to jedynie w sytuacjach określonych w ustawie. Przykładem jest tutaj rozpoznawanie sprawy w trybie uproszczonym , wtedy sprawa rozpoznawana jest na posiedzeniu niejawnym przez skład 1 osobowy.

Zawiadomienia o rozprawie
O posiedzeniach jawnych tak np. rozprawa sąd zawiadamia strony i uczestników postępowania co najmniej na 7 dni przed posiedzeniem. Ani strony ani uczestnicy postępowania nie mają jednak obowiązku uczestniczenia w posiedzeniu (stawiennictwo nie jest obowiązkowe) chyba że sąd w zawiadomieniu o posiedzeniu zarządzi stawienie się osobiste lub przez pełnomocnika. W posiedzeniu jawnym mogą uczestniczyć tylko osoby pełnoletnie.

Posiedzenia przy drzwiach zamkniętych art. 96 PPSA
Występują wtedy gdy w grę wchodzi ochrona takich wartości jak:
1) moralność
2) bezpieczeństwo państwa
3) porządek publiczny
4) ochrona informacji niejawnych

Przebieg typowej rozprawy
Rozprawę otwiera, prowadzi i zamyka przewodniczący składu orzekającego (siedzi w środku składu orzekającego i ma łańcuch z godłem zawieszony na szyi)
1) wywołanie sprawy

2) sprawdzenie tzw. obecności na rozprawie (kto się stawił na rozprawie - tę informacje odnotowuje się w protokole) oraz sprawdzenie doręczenia wezwań na rozprawę
Gdyby np. przekręcono adres na wezwaniu to będzie to podstawa do odroczenia rozprawy.
3) przewodniczący składu udziela głosu sędziemu sprawozdawcy (przedstawienie przedmiotu sprawy, treść zaskarżonego aktu, lub czynności, treść skargi, przebieg postępowania przed organami administracji, motywy odpowiedzi na skargę).
4) przewodniczący składu kierując rozprawa udziela głosu kolejno
- skarżącemu
- organowi czy pełnomocnikowi organu
- uczestnikom postępowania (jeżeli są na sali)
5) sąd może zadawać uczestnikom pytania i prosić o ustosunkowanie się do poszczególnych kwestii. Rozprawa powinna być tak przygotowana aby sprawę można było rozpoznać już na pierwszej rozprawie bez jej odraczania.
6) podstawą orzekania dla sądu jest cały materiał faktyczny i dowodowy w sprawie zgromadzony w aktach sprawy administracyjnej, przy czym sad może dopuścić jeden dowód - dowód z dokumentów (jedyny możliwy do wykonania przez sąd)
Art. 106 § PPSA. sąd może jedynie przeprowadzić dowód z dokumentu w postępowaniu przed sądem administracyjnym
Wymagane są tutaj 2 przesłanki:
- przeprowadzenie takiego dowodu jest niezbędne do wyjaśnienia istotnych wątpliwości w sprawie
- przeprowadzenie tego dowodu nie spowoduje nadmiernego przedłużenia postępowania w sprawie.
7) zamknięcie rozprawy następuje wówczas gdy sąd uzna sprawę za dostatecznie wyjaśnioną
8) narada niejawna składu orzekającego i głosowanie nad treścią orzeczenia
9) ogłoszenie orzeczenia i podanie ustnie zasadniczych motywów takiego orzeczenia
10) w przypadku strony działającej samodzielnie czyli bez profesjonalnego pełnomocnika w postaci radcy bądź adwokata są będzie pouczał stronę o możliwości zaskarżenia takiego orzeczenia.

---