METAFORA
SŁOWNIK TERMINÓW LITERACKICH
Metafora (gr. przeniesienie) - wyrażenie, w którego obrębie następuje zamierzona przemiana znaczeń składających się na nie słów. Nowe znaczenie kształtuje się na fundamencie znaczeń dotychczasowych pod presją szczególnych okoliczności użycia:
- referencji
- kontekstu słownego - od niego zależna plastyczność znaczeniowa wyrazów - ogólna właściwość języka gwarantująca jego semantyczną zdolność do obsługiwania nieskończonej liczby rozmaitych i zmieniających się sytuacji (polisemia).
Metafory pojawiają się w różnych odmianach języka, szczególnie wyraziste w poetyckim (uważane za jego znamię).
METAFORA POTOCZNA - JEZYKOWA: powtarzane, utarte w obyczaju językowym zestawienia słowne, konwencjonalne, przyswojone. Znaczenie rozpoznajemy automatycznie.
METAFORY POETYCKIE: rezultat indywidualnej odkrywczości i sztuki języka; mają zaskakiwać, zastanawiać, zachwycać odbiorcę; stosowane nie tylko w poezji, także w mowie potocznej (elementy żargonowe).
Granice między metaforą poetycką a potoczną - płynne; w utworach poetyckich również mogą wystąpić metafory potoczne, poetyzmy.
Metafory poetyckie mogą stracić odkrywcze nacechowanie i w rezultacie zasilić frazeologiczny repertuar języka.
ZNACZENIOWA ENERGIA METAFORY - najsilniejsza w chwili narodzin.
Motywacja dokonanego odstępstwa (które zakłada wysiłek semantyzacyjny odbiorcy) - wyrazista, żeby nie wyglądało to na przypadkowe wykolejenie. Możliwości tworzenia nowych metafor - nieskończone, ale nie swobodne => konieczna zasadność więzi zespajających „dziwne” połączenie słów:
Odniesienia językowe - szczególnie zbudowane/będące przekształceniem czy następstwem innych, normalnych wyrażeń - METAFORA JAKO OSOBLIWE WYRAŻENIE JĘZYKOWE
METAFORA JAKO OSOBLIWE (odkrywcze i deformujące) PRZEDSTAWIENIE RZECZYWISTYCH ZALEŻNOŚCI PRZEDMIOTOWYCH
Mechanizm odniesień motywujących metaforę - zasady:
Substytucji
Podobieństwa
Interakcji
SUBSTYTUCYJNA TEORIA METAFORY - utrwalona przez dziedzictwo klasycznej retoryki i poetyki. Metafora celową dewiacją, odstępstwem artystycznym; wprowadzona do wypowiedzi na zasadzie substytucji. Interpretacja: rekonstrukcja prozaicznego ekwiwalentu i wyjaśnienie ich zamiany.
PORÓWNANIOWA TEORIA METAFORY - (z Arystotelesa) metafora skróconym porównaniem („dostrzeganie podobieństwa w rzeczach niepodobnych”), np. koral ust; teoria ta eksponuje więzi przedmiotowe; łatwo przylega do dość prostych metafor o czytelnej denotacji: płomień miłości, fale zbóż. Jednak nie jest w stanie w pełni objaśnić mechanizmu.
INTERAKCYJNA TEORIA METAFORY - (Black popiera); odrzuca porównaniową jako niewystarczającą lub mylną, podobnie substytucyjną.
Metafora jako obszar współdziałania przynajmniej 2 dziedzin - główna w wyrażeniu zostaje przedstawiona i przekształcona przez system „implikacji skojarzeniowych” typowych dla drugiej, pomocniczej. Zakres implikacji nie jest ograniczony.
Kategorie zestawianych dziedzin: np. układy przedmiotowe, rodzaje myśli, przeżyć, wyobrażeń, kompozycje obrazowe, konstrukcje pojęciowe, kompleksy znaczeniowe.
Orientacje prezentowane przez teorię: obiektywizująco-realistyczne, psychologiczne, tematologiczne, semantyczno-logiczne itd.
Nowoczesne ujęcia: metafora jako konstrukcja językowa; dla opisu metafory - aplikacja semantyki, lingwistyki tekstu, gramat. generatywna, poetyka generatywna, pragmatyka teorii aktów mowy, spójności tekstu, lingwistyki kognitywnej i in.
Lingwistyczna orientacja teorii metafory uwidacznia motywację i zależności językowe:
- antymetabolę
- figurę etymologiczną
- grę słów
- homonimy
- paronomazję
- przekształcenia frazeologiczne.
Uzależnienie przekazywanego obrazu świata od sposobu jego wysłowienia.
Poetycka konstrukcja metaforyczna promieniuje na budowę większego fragmentu lub całego tekstu. Metafora to trop (figura retoryczna) . Kategoria nadrzędna wobec następujących odmian tropów:
Hiperboli
Ironii
Katachrezy - k. to 1) nowe użycie słowa, rozszerzające dotychczasowy zakres jego semantycznej stosowalności (ucho filiżanki); 2) rodzaj metafory - niezestrojone semantycznie człony, brak przekonującej motywacji - nadużycie językowe
Metonimii - m. to zastąpienie nazwy przedmiotu lub zjawiska nazwą innego, pozostającego z nim w zależności. Odmiany:
antonomazja (Kolumb = odkrywca; gromowładny = Zeus);
hypallage (rozbieżność między zależnościami składn.-gram. a logicznymi: głazy ostre, krwawiące pod nogą)
metalepsis - przyczyna zamiast skutku (rola eufemizmu)
synekdocha - część zamiast całości, całość miast części
Peryfrazy
Synekdochy
G. Vico - metafory naturalnie są obecne w języku i kulturze; nieparafrazowalność.
TYLE FARMAZONÓW, TERAZ DUET BLACK & ZAJĘCIA:
Prosta metafora - pewne słowa użyte metaforycznie, pozostałe - nie.
Budowa metafory:
METAFORA: Przewodniczący przebrnął przez dyskusję
Źródło metafory: słowo użyte metaforycznie (przebrnął)
Rama: pozostała część, słowa użyte linearnie
Rozpoznanie i interpretacja metafory może wymagać zwrócenia uwagi na szczególne okoliczności wypowiedzenia jej. Nie istnieją żadne reguły, regulujące stopień nacisku/wagę przywiązywaną do konkretnego użycia jakiegoś wyrażenia.
SUBSTYTUCYJNA TEORIA METAFORY:
- Wyrażenie metaforyczne zostaje użyte w miejsce literalnego => literalny sens wyrażenia metaforycznego; czytelnik musi rozwiązać zagadkę
po co?
nie ma w języku literalnego ekwiwalentu (noga stołu), wówczas często to odmiana katachrezy (skostniała metafora, jeśli udana ->umiera, przestajemy widzieć w niej metaforę)
wyrażenie metaforyczne, użyte literalnie, odsyła do przedmiotów bardziej konkretnych niż literalny substytut - > METAFORA OZDOBĄ, przyjemność rozwiązywania zagadki przez czytelnika
PORÓWNANIOWA TEORIA METAFORY
Metafora zagęszczonym lub skróconym porównaniem. Jest bogatsza od substytucyjnej.
Mankament: mglistość granicząca z pustosłowiem; przyjmuje się zestawiane zjawiska są do siebie w pewnym stopniu podobne, wyrażenia metaforyczne tracą swoją naturalną skuteczność przy zgłębianiu.
Sensowniej mówić, że metafora stwarza podobieństwa, a nie, że formułuje już istniejące.
INTERAKCYJNA TEORIA METAFORY
(Wzorował się tu Black na I.A. Richardsie -dwie różne myśli, oparte na pojedynczym słowie/zwrocie -> owoc ich współdziałania = metafora). Do funkcjonowania metafory potrzebna świadomość faktu, że nowy kontekst („rama” metafory) powoduje rozciągnięcie znaczenia na słowo skupiające (focal). Czytelnicza świadomość starego i nowego potrzebna do odbioru.
Jak dokonuje się rozciągnięcie (zmiana znaczenia?)
zestawienie dwóch myśli: przedmiot główny i pomocniczy („Człowiek jest wilkiem” - „człowiek” - p. główny, „wilk” - pomocniczy)
system banalnych skojarzeń
ewokacja systemu banałów (działa to w obie strony)
Zastrzeżenie: pewne banalne skojarzenia same cierpią na metaforyczną odmianę znaczenia, która dokonuje się w procesie przechodzenia od przedmiotu pomocniczego do głównego. Nie wszystkie zmiany znaczenia w skojarzeniach banalnych to przesunięcia metaforyczne, czasem tylko rozszerzenia sensów. Metafora główna w może zawierać kilka podporządkowanych
WNIOSKI BLACKA - 7 WYMAGAŃ TEORII INTERAKCYJNEJ:
wypowiedź metaforyczna ma różne przedmioty - główny i pomocniczy
powyższe to „system rzeczy”, nie same „rzeczy”
działanie metafory = nałożenie na przedmiot główny systemu „amplifikacji skojarzeniowych” typowych dla pomocniczego
amplifikacje te = truizmy o przedmiocie pomocniczym, mogą się składać z amplifikacji pobocznych, ustalonych przez pisarza
metafora selekcjonuje, uwypukla, zacisza etc cechy przedmiotu głównego przystosowując do niego wypowiedzi związane z pomocniczym
przesunięcia znaczeń słów należących do tej samej rodziny lub systemu co metaforyczne mogą być przekaźnikami metafory
konieczne przesunięcia znaczenia nie mają prostego uzasadnienia.
Metafor interakcyjnych nie można wyczerpać w opisie.
Arystoteles: Metafora przeniesieniem nazwy z jednej rzeczy na inną, z rodzaju na gatunek i vice versa; lub na zasadzie analogii z rzeczy na rzecz;
Kwintylian: klasyfikacja ze względu na zastępniki - 4 rodzaje metafor:
Nazwa istoty żyjącej -> nazwa innej istoty żyjącej
Nazwa istoty żyjącej -> nazwa rzeczy nieożywionej
Nazwa rzeczy nieożywionej -> nazwa innej rzeczy nieożywionej
Nazwa rzeczy nieożywionej -> nazwa istoty żyjącej