05.05.2009
Dawid Miechowicz
Numer indeksu 147022
Wydział: Organizacji i Zarządzania
Kierunek: Zarządzanie
Rodzaj studiów: dzienne inżynierskie
ZARZĄDZANIE PRODUKCJĄ
Ćwiczenie nr. 4
Temat:
Usprawnienie organizacji pracy w oparciu o analizę ruchów
elementarnych.
CEL ĆWICZENIA
Celem ćwiczenia jest poddanie analizie ruchów elementarnych dla operacji montażu płyty do tuszowania.
ZAŁOŻENIA
Ilość szt. |
Nazwa części |
Nr części |
Materiał |
Nr normy |
Nr karty obróbki |
Uwagi |
2 |
Rękojeść stała |
3 |
St5 |
|
|
|
1 |
Osłona płyty |
2 |
Drewno sosnowe |
|
|
|
1 |
Płyta do tuszowania |
1 |
Zt 30 |
|
|
|
Arkusz krytycznej oceny i analizy dla operacji montażu |
|||||
L.p. |
Elementy |
Krytyczna ocena metody dotychczasowej |
Analiza wariantów usprawnień |
||
|
procesu pracy |
Charakterystyka metody |
Uzasadnienie |
Zestawienie wariantów |
Wybór optymalnego wariantu |
1 |
Cel |
Co osiągnięto? |
Dlaczego? |
Co jeszcze można osiągnąć? |
Co należy osiągnąć? |
|
|
Zmontowanie płyty do tuszowania |
Wg. Planu produkcji wyrobu |
b/z |
Zmontowanie płyty do tuszowania |
2 |
Materiał |
Z czego zrobiono? |
Dlaczego tak? |
Co jeszcze można zrobić? |
Co należy zrobić? |
|
|
Stal, żeliwo, drewno sosnowe |
Odpowiednia wytrzymałość. |
x |
x |
3 |
Wzór wyrobu |
Co zrobiono? |
Dlaczego to? |
Co jeszcze można zrobić? |
Co należy zrobić? |
|
|
Płyte do tuszowania |
x |
x |
x |
4 |
Kolejność |
Kiedy zrobiono? |
Dlaczego wtedy? |
Kiedy jeszcze można zrobić? |
Kiedy należy zrobić? |
|
|
Po całkowitym wykonaniu potrzebnych elementów do montażu |
Zgodnie z planem montażu |
Po wykonaniu pierwszej partii wyrobów |
B/z |
5 |
Miejsce |
Gdzie zrobiono? |
Dlaczego tam? |
Gdzie jeszcze można zrobić? |
Gdzie należy zrobić? |
|
|
Na stole montażowym |
Ze względu na dodatkowe wyposażenie posiadane na hali produkcyjnej |
Na zwykłym stole |
Na optymalnie rozplanowanym stanowisku montażowym |
6 |
Sprzęt |
Czym (na czym) zrobiono? |
Dlaczego tam? |
Czym jeszcze można zrobić? |
Gdzie należy zrobić? |
|
|
Zwykłe podstawowe narzędzia |
Brak innego wyposażenia |
Narzędzia specjalne |
Narzędziami specjalnymi |
7 |
Sposób |
Jak zrobiono? |
Dlaczego tak? |
Jak jeszcze można zrobić? |
Jak należy zrobić? |
|
|
W sposób dowolny |
Brak szczegółowej instrukcji postępowania montażowego |
Wykorzystując zasady ekonomii ruchów |
Wg. Instrukcji szczegółowej oraz stosując ekonomie ruchów |
8 |
Wykonawca |
Kto zrobił? |
Dlaczego ten wykonawca? |
Kto jeszcze może zrobić? |
Kto powinien zrobić? |
|
|
Pracownik montażu |
Zgodnie z instrukcją montażu |
Pracownik montażowy-przyuczony |
Pracownik montażowy - przyuczony wg. Instrukcji montażu. |
Wnioski:
Stanowisko robocze jest bardzo ważną komórką organizacyjną. Powinniśmy więc, szukać rozwiązań, które poprawią przebieg montażu i ergonomię pracy. Jest to bardzo ważne, ponieważ te działania będą się wiązały z osiągnięciem lepszych rezultatów w pracy, a to z kolei prowadzi do podwyższenia zysków. Należy przeanalizować, czy miejsce pracy nie jest zbyt tłoczne lub zbyt duże w stosunku do wymagań. Wielkość i rozmieszczenie ma duże znaczenie, ponieważ ich złe rozplanowanie zmusza pracownika do sięgania po określone elementy oraz powoduje zmęczenie i przyjmowanie wciąż niewygodnej pozycji. Może to wywołać negatywną postawę pracownika wobec jego obowiązków, wynikiem czego są niskie efekty pracy.
Metoda dotychczasowa
Metoda dotychczasowa montażu okazała się mało ekonomiczna. Pracownik podczas większości operacji trzyma element montażowy bądź występuje bezczynność. Obecna metoda odbywa się na zwykłym stole. Pracownik ma do dyspozycji stołek uniwersalny, który nie jest wyposażony w jakiekolwiek oparcie nie wspominając już o regulacji wysokości oraz podnóżku, który nie zapewnia właściwej pozycji. Jest to złe rozwiązanie, ponieważ uniemożliwia pracownikowi dostosowania stanowiska pracy do jego indywidualnych wymagań. Ze szkicu stanowiska można również zauważyć, że przystosowane miejsca z poszczególnymi częściami są nieprawidłowo rozmieszczone. Nie są one w zasięgu ręki, oraz nie są ułożone w odpowiednich zasobnikach tylko ułożone zwyczajnie na stole co przy posiadaniu większej ilości elementów sprawia dużą trudność.
Rozmieszczenie powierzchni na elementy płyty do tuszowania zmusza montera cały czas do dalekiego i niewygodnego sięgania po kolejne części, co może powodować bóle kręgosłupa oraz inne dolegliwości. Sięganie zbyt daleko powoduje stratę czasu, podjęcie dodatkowego wysiłku fizycznego, czy powstanie dolegliwości bólowych. W rezultacie może to doprowadzić do zmniejszenia dokładności i efektywności wykonywanych czynności.
Aby zapewnić optymalną metodę pracy należy przestrzegać kilku zasad:
stanowisko pracy musi zapewniać pracownikom wygodny i bezpieczny dostęp do potrzebnych elementów montażowych
należy ustalić stałe miejsce na materiały i narzędzia
materiały i narzędzia muszą być rozmieszczone w taki sposób, aby zapewnić ustaloną kolejność ruchów
wszystkie potrzebne elementy konstrukcyjne produktu powinny być włożone w odpowiednie zasobniki
odległości między przedmiotami na stanowisku pracy powinny być jak najmniejsze
ułożenie przedmiotu powinno pozwalać na szybkie i łatwe chwytanie
powinno się używać specjalnych uchwytów które odciążą ręce i ułatwią prace
Metoda proponowana
Metoda proponowana ma na celu podniesienie wydajności pracy. Należy wyeliminować bezczynność oraz trzymanie przedmiotu w rękach w jak największym stopniu. Po usprawnieniu obie ręce wykonują większość ruchów jednocześnie i są one bardziej symetryczne. Obydwie ręce są w pełni wykorzystywane, przez co czas trwania procesu montażu skrócił się. Liczba ilości ruchów obydwu rąk na 1 sztukę wyrobu zmniejszyła się z 76 na 54 co odpowiada zmniejszeniu pracochłonności o około 26%. Bardzo ważna jest również pozycja w jakiej pracownik wykonuje swoje czynności. Stół nie może być za wysoki ani tez za niski co mogło by utrudniać jego obowiązki oraz prowadzić do bólu kręgosłupa w przypadku źle dobranej wysokości stołu. Również bardzo ważnym elementem jest odpowiednie krzesło z oparciem i podnóżkiem które znacznie zwiększa wygodę pracy. Dlatego też stosujemy odpowiedni stół montażowy zamiast zwykłego stołu oraz zwykły stołek zastępujemy odpowiednim krzesłem z oparciem wyposażony w regulację wysokości oraz podnóżkiem z regulacją kąta nachylenia. Dzięki temu pracownik będzie mógł wykonywać swoje czynności w pozycji wygodnej łokciowej przez co spadnie czas wykonywania pracy. Zastosowaliśmy również stół o większej powierzchni dzięki czemu nie ma takiego ścisku jak przy metodzie dotychczasowej. Ważnym elementem jest również zastosowanie podkładki antypoślizgowej która ułatwia montaż płyty do tuszowania w którym główne ruchy to zbijanie elementów ze sobą.
W metodzie poprawionej zwykłe przystosowane miejsca na elementy zostały zastąpione odpowiednimi zasobnikami z odpowiednim kątem nachylenia i ustawione według kolejności pobierania kolejnych elementów, dzięki czemu pracownik nie musi się podnosić, żeby wziąć odpowiedni element. Skraca to czas wykonywanych czynności oraz jest wygodne dla montera.
Przystosowane miejsce na stole do składowania gotowych wyrobów zastąpiono specjalnym pojemnikiem na kółkach dzięki czemu możemy na raz włożyć większą ilość gotowych wyrobów i w łatwy sposób przetransportować je do magazynu. Stanowisko montażowe musi być optymalnie zorganizowane. W miarę możliwości powinno wykorzystywać jak najmniej przestrzeni i nie może być tłoczne. Wykonawca musi dostać od kierownika szczegółową instrukcję montażu, która uwzględnia dobór ruchu, właściwą organizację stanowiska i wybór odpowiednich narzędzi. Należy również przeprowadzić krótkie szkolenie, które pokaże praktyczny przebieg montażu.
Wnioski dotyczące doboru ruchów elementarnych:
w metodzie dotychczasowej można zaobserwować dużą niesymetryczność ruchów
w metodzie dotychczasowej występuję również dość duża bezczynność oraz trzymanie elementów
w proponowanej metodzie niesymetryczność, bezczynność i trzymanie zostały ograniczone do minimum
po usprawnieniu większość ruchów wykonują obydwie ręce
w metodzie proponowanej można również zauważyć większą symetryczność ruchów elementarnych
następuje uzyskanie większej wydajności, przy jednoczesnym zmniejszeniu wysiłku fizycznego pracownika
Wnioski dotyczące organizacji stanowiska pracy:
zastosowanie stołu montażowego o właściwej wysokości i wielkości, krzesła z oparciem oraz podnóżka zapewnia prawidłową pozycję pracownika, zgodnie z wymogami
zastosowanie podkładki antypoślizgowej która ułatwia wykonywanie pracy
zastosowanie oraz odpowiednie ustawienie zasobników, aby były po odpowiedniej stronie i w zasięgu rąk
zastosowanie oraz odpowiednie ustawienie pojemnika na kółkach na wyroby gotowe tuż obok stołu montażowego
zastosowanie dwóch pojemników nr. 3 na rączki co przyspiesza montaż
Wnioski dotyczące doboru wyposażenia i narzędzi:
w metodzie dotychczasowej wykorzystywany jest zwykły stół
w metodzie proponowanej zastąpiono zwykły stół - stołem montażowym o odpowiedniej wysokości i wielkości z zainstalowaną podkładką antypoślizgową
stołek uniwersalny zastąpiono krzesłem z oparciem o odpowiednich parametrach
zainstalowano podnóżek z regulacją kąta nachylenia
zastosowano zamiast zwykłych wydzielonych miejsc na elementy, zasobniki specjalne, które mają odpowiednie nachylenie
ustawiono pojemnik na kółkach na gotowe wyroby który bardzo ułatwia transport gotowych wyrobów do magazynu
Wnioski dotyczące organizacji operacji transportowych:
zmontowane płyty do tuszowania w metodzie dotychczasowej były odkładane na powierzchnię stołu, co powodowało wydłużenie się czasu i pracochłonności przy przekładaniu wyrobów do transportu
w metodzie proponowanej wprowadzono specjalne pojemniki transportowe na kółkach, które zmniejszają pracochłonność i usprawniają stanowisko pracy
zastosowano wózki transportu międzyoperacyjnego do transportu zmontowanych płyt do tuszowania, pojemniki transportowe wstawia się do wózków i są one szybko transportowane na magazyn