Socjologia - nauka o społeczeństwie, nauka o zbiorowościach ludzkich i procesach, które w nich zachodzą. Jakie są relacje pomiędzy ludźmi, i więzi jakie zachodzą w tych zbiorowościach. To poznawanie życia społecznego w sposób naukowy. Prowadzenie badań w sposób subiektywny i ich kontrolowanie. Wyniki tych badań są intersubiektywne, czyli różne wyniki w różnym okresie.

Podział paradygmatów:

a. Stabilność, trwałość struktury, relacje między ludźmi, jak otoczenie wpływa na strukturę systemu

b. Co jest źródłem podziałów społecznych - konflikt

c. Najważniejszym punktem w życiu społecznym jest podmiot działający, tzw. aktor społeczny , zjawisko

społeczne

Metody ilościowe - służą do analizy zjawisk społecznych i ich badania poprzez nadanie im miary, analizy

korelacyjne, modele, stosuje się przy zjawiskach mierzalnych, pomiar ilości osób, ankiety, zbiór pytań itp.

Metody jakościowe - wywiady narracyjne, do koncepcji wspólnoty humanistycznej

Badania socjologiczne jak każde mają swoją etykę, jest to problem.

Genezą socjologii jest analiza problemu społecznego, a celem jest ingerencja i naprawienie tego problemu.

Funkcje: poznawcza, ideologiczna oraz socjotechniczna, czyli badanie opinii publicznej.

Rodzaje badań:

Badani ewaluacyjne - ocena funkcji instytucji publicznych

Badania poznawcze - zawierają wnioski o charakterze praktycznym

Badania o następstwie praktycznym- ewolucja sytuacji

Badacz rzadko kontroluje wdrażanie rekomendacji, obserwacja wdrożeń rozwija cykl ewaluacji

Badania czerpińskiego - szczegółowy opis warunków życia społecznego na dużej próbie gospodarstw domowych i próbie reprezentantów.

Rodzaje badań ewaluacyjnych:

-programy szkolne

-Reformacja edukacji

-funkcjonowanie zarządzania zasobami ludzkimi

Człowiek i społeczeństwo w przyrodzie

Człowiek chce kontrolować przyrodę i jest uzależniony od innych ludzi.

Zachowanie człowieka jest podobne do zwierząt społecznych, jednocześnie cechy zewnętrzne (płeć) pozwalają na usytuowanie jednostki na swoim miejscu w społeczeństwie.

Niektóre cechy społeczne mają genetyczne pochodzenie. Cechy biologiczne są dziedziczone od rodziców ale nie są adekwatne do roli/umiejscowienia danej jednostki w społeczeństwie.

Człowiek przekazuje wiedzę z pokolenia na pokolenie (np. szacunek dla ludzi starszych to relikt z przeszłości

ponieważ wtedy staruchy żyły krótko...).

Niże i wyże demograficzne, tzw. falowanie często jest spowodowane przez wojny i inne zagrożenia.

Człowiekowi wydaje się ze panuje na przyrodą, katastrofy naturalne dowodzą że jednak nie. Rabunkowa

gospodarka człowieka niszczy środowisko dlatego wprowadzono gospodarkę umiarkowaną (surowcową) oraz

liczne programy ochrony środowiska.

Przyroda kształtuje społeczeństwo i ludzi, jednocześnie człowiek ma znikomy wpływ na środowisko naturalne.

Osobowość

Jednostka staje się osobą ludzką gdy posiada osobowość:

Zespół utrwalonych cech psychicznych, umysłowych, dążeń wynikających z życia społecznego

Mechanizm popędowo emocjonalny

Mechanizm regulacyjny (intelekt, który wpływa na emocje takie jak np. agresja)

Rdzeniem osobowości jest poczucie wlasnego "ja" i odrębności od otoczenia.

Człowiek może być wewnątrzsterowny (niezależny, ma w dupie społeczeństwo) lub zewnątrzsterowny

(podporządkowany społeczeństwu). Postawy autorytarne (nazi) są związane z pewnymi grupami społecznymi i

często wywołane poczuciem zagrożenia

Przynależność do społeczeństwa

Jednostka chce przynależeć do społeczeństwa i przyjmuje zbiorowe dążenia jako własne - tworzy się tożsamość

(indywidualna lub zbiorowa/grupowa).

Człowiek odgrywa swoją rolę społeczną w życiu (lub w rzyci, lol), robi to co jest od niego oczekiwane i

wzorcowane przez społeczeństwo (kontrolowany jest przez wzory oczekiwanych zachowań). Czyli np. to że od

rodziców wymaga się opieki nad potomstwem, to jest oczekiwane przez społeczeństwo jednocześnie wyrażnie

sformułowane przez prawo. Człowiek może pełnić jakąś rolę społeczną (rodzic, małżonek, pracownik) ale się z nią nie utożsamiać co prowadzi do konfliktów lub nawet wykluczenia społecznego.

Wykład III: Procesy kształtowania więzi społecznych

Więź społeczna - podział:

Jednarazowy akt kontaktu między ludźmi (2-3 osoby)

Wiele kontaktów, sieć kontaktów, utrwalanie kontaktów (dużo osób)

Więź społeczna to proces zbiorowego działania, poczucie łaczności między partnerami, spójność grupowa.

Każde zetknięcie ludzi zaczyna kształtowanie więzi społecznych. Powtórzenie jednorazowej styczności powoduje powstanie relacji ("spontanicznej styczności"). Najpierw występuje styczność fizyczna potem (z czasem) powstaje styczność psychiczna.

Więzi dzielą sie na:

Przelotne, Trwałe, Spontaniczne, Naturalne

Więź osobista - twarzą w twarz

Więź rzeczowa - poczucie łączności przez coś, np. dwie osoby jadą tym samym autobusem, połączone "rzeczą"

(środkiem transportu)

Więź personalna - np. "dzień dobry sąsiedzie" WTF!?

Więź bezpośrednia - występuje między jednostkami jakiś kontakt

Więź pośrednia - grupa jednostek określająca sie jako "my" ale bez bliższych relacji/znajomości (tłum/

kolejka ?)

Więź stanowiona - więź narzucona (niespotaniczna) przez organizację (więź zrzeszeniowa) np. grupa

studencka

Więź częściowa - ze względu na rolę jaką pełni jednostka, jakie ma wyznaczone zadanie w miejscu pracy/

instytucji (nie są tu istitne sprawy prywatne)

Więź całkowita - np. "rodzina", uczestnictwo we wszystkich typach więzi, albo np. "kolega w firmie" występuje

tu nie tylko więź pracownicza ale również bezpośrednia/nieformalna (wyjazdy integracyjne w firmach służą

rozszerzeniu więzi, ich wymieszaniu, zdeformalizowaniu)

Więzi mają charakter integracyjny, czyli proces podporządkowany jakiemuś wzorcowi społeczno/kultorowemu

(tak jak np. pozdrawianie). Ludzi łączy jakiś wspólny cel, element, wartości (np. "studiowanie" ta mhm -_-)

Ład społeczny to:

Spójny zestaw różnych więzi, wspólny zestaw elementów.

Przestrzeganie norm i zasad aby można było utrzymać poziom współzależności między jednostkami.

Kontrola społeczna (normy, zwyczaje, prawo, opinie społeczne)

Sankcje, krytyka merytoryczna.

Relacje zaufania

Między jednostkami buduje się sieć kontaktów, zdolność do współdziałania.

"Tworzenie kapitału ludzkiego" (kulturowego, ludzkiego) to inwestycja w człowieka w związku z zakorzenieniem społecznym. To wzorce kulturowe, zaufanie nastawione na sukces gdzie środowisko społeczne jest traktowane jak wyposażenie przydatne w przedsiębiorczości.

Rozpad więzi

Systemy wartości i norm ulegają rozpadowi, występuje rozchwianie normatywne i zagrożenie integracji społecznej

(często spowodowane szybkimi zmianami społecznymi). Zaburzenie między środkami a celami działania,

wyznaczonymi przez społeczeństwo (przykład - złodziejstwo).

Następstwem rozpadu jest dezorganizacja społeczna więzi.

W zbiorowości występują więzi określane jako "my", to wspólnota (community) oparta na świadomym poczuciu przynależności do grupy.

Stowarzyszenie, oparte jest na więźi stanowionej (stowarzyszenia...).

Krąg, jest połączony słabszymi więziami niż grupa (luźna, otwarta społeczność)..

Środowisko społeczne to zbiorowość otwarta charakteryzująca się wspólnymi więziami, zainteresowaniami.

Klasa/warstwa społeczna nie są zróżnicowane przez ich członków...

Audytoria/widownia skupiają ludzi nie połączonych żadnymi więziami poza tym że wspólnie oglądają jakieś

przedstawienie (przedstawienie, emocje są spoiwem). W takiej sytuacji obowiązują określone zachowania,

np. "aplauz".

Tłum/manifestacja to zbiorowość połączona przeżyciem bez wcześniejszych więzi. Nie posiada struktury i jest

bardzo zmienny w nastrojach, połączony niepewnymi i nie trwałymi emocjami. Uczestnictwo w tłumie daje

anonimowość.

Moralną podstawą tworzenia się więzi są trzy cechy: Moralność, Lojalność, Solidarność. Podstawą więzi jest

zaufanie, następnie lojalnośc jest po to żeby nie nadużyć zaufania, a spaja je solidarność (życzliwość i gotowość do pomocy).

Grupa

Każda jednostka należy do jakiejś grupy. Co daje przynależność do grupy? (cztery funkcje) :

Poczucie bezpieczeństwa.

Wsparcie emocjonalne.

Synergia w działaniu. (2+2+5 -_-, ponieważ działanie w grupie jest bardziej efektywne).

Kontrola społeczna.

Kategorie zróżnicowania społeczności:

Liczebność

Trwałość (więź tymczasowa np. studia)

Sposób rekrutacji (nie obejmuje wszystkich...)

Korzyści z uczestnictwa (mogą mieć charakter celowy, a korzyść wymierną - praca w danej zbiorowości)

Intensywność uczestnictwa (więź częściowa lub więź całkowita, zależy od zbiorowości)

Stopień zorganizowania (zależ od charakteru zbiorowości, np. w rodzinie występuje także aspekt formalny/

prawny)

Poczucie przynależności (czyli "my", poczucie uczestnictwa w grupie, realizowanie celu danej grupy)

Metody socjometryczne

Polegają na pytaniu członków grup z kim chcą swoje działania realizować, a z kim napewno nie. Następnie tworzy się mapę oraz wyróżnia liderów akceptacji i odrzucenia. Można dzięki temu ustalić jak wygląda przekazywanie informacji w grupie, jaka jest spójność, kto dostanie informacje, a kto zostanie odrzucony, jaka jest gotowość grupy do współdziałania.

Kultura jest to ogól wytworów ludzkich materialnych i niematerialnych. Są to wartości i uznawane sposoby

zachowania/postępowania, gdzie sposoby i wartości są zobiektywizowane (utrwalone). Ogól tych wartości jest

gotowy do dalszego przekazywania.

Podstawowy podział kultury:

Artystyczne wytwory człowieka.

Poglądy, sposób myślenia (kultura symboliczna)

Wartości abstrakcyjne które się ceni w danej kulturze. (zachowania,wartości - pochodzenie antropologiczne)

Segmenty kultury:

Sposoby działania - (kultura normatywna) Występują różnice między kulturami takie jak np. "czas posiłków".

Kultura symboliczna - Znaczenia i symbole regulują działania społeczne. Symbole takie jak język (gwary,

żargony, mowa potoczna, mowa specjalistyczna). Także technologia (kultura materialna - cywilizacja

techniczna).

Systemy wartości - Czyli co jest w danej zbiorowosci szczególnie cenione. (przykład, "Wartością jest człowiek i praca")

Systemy przekonań/idee - Wskazują na sposoby działania, na wyobrażenie o różnych rzeczach. (np. wiara w

Boga)

Systemy norm - Wzory zachowań

Zasoby wiedzy - które są przekazywane w kontaktach międzykulturowych

W kulturze politycznej są już określone wzorce zachowania. Elementem kultury politycznej będzie poczucie

obywatelstwa/obowiązku obywatelskiego.

W kulturze masowej, wytwory kultury są przekazywane przez środki masowego przekazu (TV, internet) dla

masowej publiczności. Dlatego telewizja homogenizuje różne wartości pozytywne i negatywne oraz miesza bardzo zróżnicowane zachowania.

Kultura populrana, kultura wysoka

W różnych społecznościach istnieją różne poziomy przyjęcia przekazu kulturowego, tego co się uznaje w danej

zbiorowości za kanon powszechny.

Kultura popularna, przekazywana przez TV, występuje w zbiorowościach lokalnych/rodzinach.

Kultura wysoka (elitarna), jest to przekaz wartości przez wytwory artystyczne, przekaz który wymaga

wcześniejszego przygotowania.

W systemie edukacyjnym znajdują się elementy kultury wysokiej (lektury, sztuki plastyczne) oraz wartości

popularne.

Różne zbiorowości ustalają różne kanony kultury. Niektóre dzieła kultury są przekazywane innym zbirowościom

(tak jak np. lektura "Dżuma - Albert Camus")

Naród jest wspólnota kulturową, posiada wspólne dziedzictwo kulturowe (kultura symboliczna).

Niektóre elementy subkultury przenikają do kultury masowej (np. elementy językowe, np."obciach" - język

powszechny jest pełen takich artefaktów).

W przedsiębiorstwach występuje coś takiego jak kultura organizacyjna co ma istotny wpływ na rozwój

ekonomiczny...

Kontrkultura

Powstała, ponieważ niektóre środowiska negowały wytwory kultury wysokiej. Przykładem może być "ruch

hipisowski" czy też muzyka rockowa.

Kultura osobista

Sposób zachowania zgodny z wysokim standardem kultury danej zbiorowości.

Nurty kulturowe:

Kultury lokalne często wpływają na sposób gospodarowania (w Japonii, kultura pracy, różni się od innych

krajów).

Często czynniki kulturowe są używane w zarządzaniu przedsiębiorstwem (McDonald - kultura fast food)

Naród to zbiorowość kulturowa wykształcona przez historię.

Sposoby ujęcia (Narodu):

Wspólnota historyczna - wspólny los historyczny zbiorowości terytorialnej, wspólne działania polityczne

Zamieszkiwanie wspólnego terytorium - wspólny obszar ekonomiczny i rynkowy

Wspólnota polityczna - charakter państwowy narodu, zalążek kultury... W niektórych krajach tożsamość

obywatelska jest bardzo silna, nawet pomimo znacznych różnic kulturowych (USA)

Wspólnota kulturowa - wartości kulturowe wykształcone historią i pomnażane przez naród ("Naród jest

wspólnotą wyobrażoną", "Ojczyzna ideologiczna", "Ojczyzna prywatna")

Co kształtuje naród?:

Przekonanie o wspólnym pochodzeniu.

Ukształtowana historycznie, nazwa społeczeństwa.

Terytorim historyczne.

Odrębna kultura/język.

Poczucie przynależności.

Nacjonalizm

Występuje wtedy kiedy tożsamość narodowa jest centralna wśród wszystkich więzi ("mój naród jest lepszy"),

zakłada dążenia hegomonistyczne własnego narodu w stosunku do innych. Występuje tu tylko "ojczyzna

ideologiczna", nie ma tu miejsca na "ojczyznę prywatną". Podział etniczny zakłada, że "obcy" nie należą do

narodu.

Społeczeństwo obywatelskie

Istnieje wtedy kiedy występuje zdolność do tworzenia ruchów społecznych (musi być zaufanie społeczne).

Społeczeństwo obywatelskie tworzy naród i jest niezbędne do funkcjonowania demokratycznego państwa.

Państwo:

Ma prawo do posługiwania się siłą w obrębie swojego terytrium, jest to instytucja przymusu/hegemonii nad

społeczeństwem.

Społeczeństwo tworzy państwo.

Charakteryzuje je samodzielność militarna, kulturalna, suwerenność w stosunku do innych państw,

Wszyscy obywatele są równi wobec prawa i mają wpływ na władzę (państwo demokratyczne).

Prawo obywatelskie bezpośrednie, występuje wtedy kiedy wszyscy mają natychmiastowy wpływ na władzę (np. referendum).

Prawo obywatelskie pośrednie to wpływ na władzę poprzez przedstawicieli (posłowie).

Funkcje państwa:

Gospodarcza - Określa na ile działania gospodarcze mogą być regulowane przez państwo.

Socjalna - Wpływ państwa na opiekę nad społeczeństwem, cele socjalne.

Biurokracja To przerost funkcji administracyjnych państwa wynikający z ustanowionych przepisów. Tzw. władza przepisów -gdzie środki stają się celami. Ma charakter hierarchiczny i powoduje spowalnianie decyzji.

Komunikacja - inaczej porozumiewanie się jest to proces złożony. Jego zadaniem jest przekazywanie informacji między ludźmi.

Komunikację dzielimy na: Personalna(werbalna) ludzie porozumiewają się za pomocą słów.

Niewerbalny, ludzie porozumiewają się za pomocą znaków, gestykulacji, tonu oraz tempa głosu.

Schemat komunikowania się:

Nadawca ->intencja-> kodowanie-> wiadomość-> przekaz-> odbiór -> odkodowanie -> interpretacja ->odbiorca

Etapy komunikacji:

Faktyczny poziom komunikacji - swobodna rozmowa na nieistotne tematy, Instrumentalny poziom komunikacji- przekaz informacji następuje

Afektywny poziom komunikacji - na tym poziomie rozmowa przechodzi w bardziej zaangażowany tok, wyraża się swoje zdanie, mogą być też emocje

Zasady dobrej komunikacji:

Wysyłanie istotnych treści, wyrażanie uczucia, utrzymywanie kontaktu wzrokowego z rozmówcą, interesowanie

się tym o czym mówi rozmówca.

Nierówności społeczne budzą kłótnie oraz złość w społeczeństwie, możemy wyróżnić trzy główne zróżnicowane podejścia społeczne.

Klasowe - mamy do czynienia z biegunem podziałowym, Gradacyjne - (drabinowe)

Kryteria zróżnicowania społecznego:

Dochód, dostęp do władzy, poziom wykształcenia i kompetencji, prestiżu

Mają charakter empiryczny, stosują się do każdej jednostki

Położenie w Polsce: Na przykładzie nauczycieli, pomimo wysokich kwalifikacji, wykształcenia, ich zarobki nie są adekwatne do ich kompetencji.

Badania wariantowo - kulturowe odnoszą się do stylu życia codziennego

Przy analizie elementów zróżnicowanie społecznego stosuje się kryterium dochodowe

Merytokracja - wieloznaczne pojęcie określające najczęściej system, w którym pozycje uzależnione są od

kompetencji, definiowanych jako połączenie inteligencji i edukacji, weryfikowanych za pomocą obiektywnych

systemów oceny (np. certyfikatów). Merytokracja stanowi przeciwieństwo władzy budowanej w oparciu o

członków rodziny, klasy czy narodowość.

PRACA W UJECIU SOCJOLOGII - to każda celowa czynność społecznie użyteczna lub społecznie doniosła,

zapewniająca określona pozycje w społeczeństwie. Oznacza to, ze nie każda czynność jest pracą w znaczeniu

socjologicznym, chociażby pociągała za sobą znaczny wysiłek fizyczny. Pozycja społeczna to miejsce jakie każdy z nas zajmuje w strukturze społecznej.

Praca postrzegana w paru ujęciach:

jako czynność społeczna - praca jest czynnością społeczna, tzn. jej przygotowanie ( ustalenie celów, środków i

metod wykonywania) oraz jej tok realizacji, chociażby nawet dotyczyły skrajnie indywidualnych potrzeb jednostki , wywierają wpływ na dążenia, postawy interesy grup do których jednostka należy.

Jako zaspokajanie potrzeb- jest prowadzona w celu ich zaspokajania ( biologicznych, ekonom., kulturalnych) lecz potrzeby te określane są przez strukturę i kulturę grup do których jednostka należy.

Jako wyznaczona struktura grupy- zarówno środki realizacji celów pracy , jak i metody posługiwania się nimi, niezależnie od rodzaju potrzeb jakie maja zaspokoić , są wyznaczone przez strukturę i kulturę grup do których jednostka należy.

Jako wymóg współpracy- niezbędna do realizacji większości wykonywanych zadań jest współpraca wielu

jednostek i grup rozproszonych w czasie i przestrzeni.

planowa współpraca-koordynacja wysiłków i kierowania przebiegiem ich czynności.

Wartość centralna - Praca jest środkiem, który zapewnia nam istnienie w dzisiejszym wiecie oraz osiągnięcie

szacunku, poważania i prestiżu. Praca jest sensem naszego życia. Praca ma duży wpływ na rozwój osobowości

człowieka. Kształtuje różne postawy, uwrażliwia na jedne sprawy, na inne zobojętnia. Człowiek przez całe życie

obraca się wokół pracy.

Ład społeczny to sytuacja w której następuje integracja między ludźmi i wzajemnych relacji między nimi. Dążymy do wspólnego zrozumienia siebie.

Co powoduje brak ładu społecznego?

Dewiacja to zachowania ludzi, które nie są zgodne z normami w społeczeństwie.

Brak jednej teorii wiąże się ze zróżnicowaniem charakteru !?

Dewiacje mają pozytywne i negatywne skutki. Do pozytywnych należy miedzy innymi sprzeciwianie się ludzi

staremu porządkowi który panuje, wprowadzając przy tym nowy porządek który może okazać się lepszy. Zmiany mogą dotyczyć wielu aspektów punktowych ? :P.

Konflikt społeczny pojawia się między ludźmi różnych warstw społecznych. Polega na buncie i proteście.

Stygmacja to obarczenie kogoś, zła opinia o kimś, która raz przyczepiona będzie na nim ciążyć. Np. jak dziecko

zrobi coś złego, już zawsze może być postrzegane jako to złe dziecko. Do przestępstw dochodzi gdy ład społeczny zostanie zachwiany.

Poziom przestępczości zależy od zbiorowości społecznej jakim jest naród, od panujących warunków społecznych oraz od samych obywateli. Zależy czy służby porządkowe przyczyniają się do skutecznego zwalczania przestępczości. Przestępcy należą z reguły do mniejszości społecznej. Jego nie jest to do końca prawdą, jest to stereotypem, gdyż np. występuje korupcja wyższych władz albo też urzędników, przestępstw korporacyjnych, rynkowych, to też przestępstwo, dlatego też przestępczość nie tylko dotyczy niższych klas.

Przestępczość występuje także wśród kobiet i jest to prostytucja, nakłanianie/zmuszane przez męszczyzn to tego

procederu. Z reguły o tym się nie mówi i jest to ukrywane, w ten sposób próbuje zachować się ład społeczny.

Przestępczość zorganizowana, jest to z reguły, handel narkotykami, wymuszenia, kradzieże, przestępczość tego

rodzaju jest bardzo trudno powstrzymać.

Przestępstwo internetowe, ataki hakerskie lub nielegalne ściąganie.

Jak kontrolowana jest przestępczość?

Przede wszystkim są to więźienia. Powinny one sprzyjać resocjalizacji, czyli powrocie do społeczeństwa. Jednak

wielu przestępcom ciężko jest później powrócić do normalnego życia i z powrotem zostają przestępcami.

W życiu społecznym mamy do czynienia ze zmianami. Zmiany te wiążą się z ryzykiem i ceną jaką możemy za nie zapłacić.

W skali mikrospołeczeństwa możemy wyróżnić dwa sposoby wywoływania zmian:

Wewnętrzne społeczne wywoływanie oraz zewnętrzne

Zmiany nieprzewidziane to zmiany wywołane wbrew lub bez naszej woli jak np. kataklizmy naturalne, powodzie, trzęsienia, nic nie możemy na nie poradzić, najwyżej zapobiegać budując trwalsze budowle.

Zmiany w technologii, tam gdzie ludzie mają możliwość rozwoju, powstają ulepszenia i innowacje technologiczne. Zmiany te wpływają na wiele czynników, np. na pracę ludzką gdyż nowe technologie uwalniają bądź pomagają ludziom, zastępując ich głowę lub ręce w pracy.

Inny mi zmianami są zmiany biologiczne, lub też inicjatywy ściśle związane z grupami społecznymi, gdyż właśnie one te zmiany powodują.

Zmiany wywołują różne reakcje, często irracjonalne objawiające się czy zmiana będzie dla nas korzystna czy też

nie.

Koncepcja zmian społecznych:

Czynnik życia społecznego jako zaczyn zmian społecznych.

Koncepcje zmian, promotor zmian:

Czynnik technologiczny

Znaczenie techniki i technologii

Społeczeństwo absorbuje technologie

Np. zmiana kuchni gazowy z biegiem czasu i rozwojem techniki na kuchnie elektryczne

Czynnik ekonomiczny

Zmiana kuchni gazowej wywołana czynnikiem ekonomicznym aby było taniej

Czynnik kulturowy, to na przykład religia, która wpływała na rozwój na przykład chrześcijanizmu.

Albo etyka protestancka na rozwój kapitalizmu.

Analiza zmian społecznych

Zmiany w życiu społecznym są wynikiem różnych dążeń, nie tylko w jednym kierunku

Społeczeństwa przechodzą przez różne okresy, i jest to właśnie związane ze zmianami społecznymi.

Koncepcja rozwojowa: zmiany powinny zaspokajać społeczne potrzeby, ułatwiać życie oraz funkcjonowanie ludzi Rozwój zmian społecznych jest niejedno kierunkowy

Modernizacja - różne gospodarki rozwinęły się na tyle aby korzystać z dobrodziejstw globalizacji

Miara zatrudnienia, kraje rozwinięte są mniej absorbujące

60% zatrudnienia jest w usługach

W nowoczesnym społeczeństwie znaczenia nabiera informacja, uzyskała ona normę, w USA zatrudnienie w pracy informacyjnej przekracza 50%.

Społeczeństwo informacyjne ma dostęp do środków technologicznych

Na wsi występuje zjawisko wykluczenia informacyjnego gdyż dostęp do nowych technologii jest tam utrudniony.

Społeczeństwo oparte na wiedzy, między innymi informacyjne, takie które ma programy strategiczne, np.

strategia lizbońska

Gospodarka oparta na wiedzy, wiedza rozumiana jako przydatna w gospodarce, koncentracja na naukach ścisłych.

Badania rozwojowe udział produkcji w dochodzie narodowym

Społeczeństwo wiedzy to takie społeczeństwo które tworzy i rozpowszechnia wiedzę naukową

Społeczeństwo ponowoczesne to takie społeczeństwo które zaprzecza cechom i zaletom społeczeństwa

nowoczesnego. Podstawową cechę tej formacji stanowi upowszechnianie się utraty wiary w postęp oraz

rozbudowane dyskursy kryzysu i ryzyka.

Społeczeństwo sieci, gdzie podstawowe relacje między ludźmi zachodzą poprzez wirtualne kontakty

interpersonalne.

Narzucanie porządku społecznego może mieć reperkusje w postaci ruchu społecznego przeciwko takim

poczynaniom, np. ruch solidarności, czyli tzw. Transformacje.

Cele transformacji można określić w trzech obszarach:

Zmiana ustrojowa, ( np. możliwość zrzeszania się w partie polityczne)

Drugi etap to cel zmiany ustroju gospodarki

Także uczestnictwo obywateli w procesach transformacji np. wybory

Kapitał społeczny opary na niskim zaufaniu wobec polityków, powoduje że ludzie pierdolą wybory bo mają

wrażenie że nic tym nie zmienią.

Nowoczesne europejskie społeczeństwo będzie orientować się na unię europejską, integracja z nią

Radykalne zmiany społeczne zawsze okupione są trudnym i kosztownym procesem.

Utrudnienia zmian społecznych:

Bankructwo, zubożenia, bezrobocie

Wymagają od ludzi zmiany zachowań, otwarcia na nowe idee, na nowy wymiar społeczny i kulturowy

Zmiany społeczne cały czas zachodzą, nie kończą się, cały czas następuje transformacja, przebudowa.

---