"Szpital Przyjazny Dziecku" jako inicjatywa organizacji WHO/UNICEF.

„Szpital Przyjazny Dziecku” to tytuł nadawany oddziałowi położniczemu, który spełnia kryteria wyznaczone i kontrolowane przez UNICEF. Od 1990 roku wprowadzono powyższe zasady do praktyki położniczej, zachęcając organizacje służby zdrowia oraz pacjentki do stosowania tych zasad. Przedstawiono właściwe techniki porodowe oraz omówiono, jak powinno przebiegać optymalne żywienie noworodka.

W 1985 roku WHO opracowała zalecenia odnośnie porodu. Zostały one ujęte w punktach, które ujmują główne problemy związane z aktem porodu. Podstawowym stwierdzeniem jest, że poród nie jest chorobą. W 1989 roku WHO i UNICEF wydały raport zatytułowany „Ochrona, propagowanie i wspieranie karmienia piersią - specjalna rola służb położniczych”. Aby zachęcić do nowego sposobu postępowania UNICEF rozpoczął kampanię, której celem było nagradzanie szpitali realizujących „10 kroków do udanego karmienia piersią”. Szpitale te są nazywane „Szpitalami Przyjaznymi Dziecku”. W 1990 roku przygotowano dokument nazywany Deklaracją z Innocenti, aby wprowadzić wyżej wymienione zasady.

 

Właściwe techniki porodowe  (zalecenie  WHO z 1985 r.) które muszą być spełnione, by szpital mógł ubiegać się o tytuł Szpitala Przyjaznego Dziecku:

1. Społeczeństwo powinno być poinformowane o różnych formach opieki okołoporodowej, aby umożliwić każdej kobiecie wybór.

2. Nie ma żadnych wskazań do usuwania owłosienia łonowego i do wykonywania lewatywy przed porodem - decyzja należy do rodzącej.

3. Nie powinno się wywoływać sztucznie porodu bez ważnych wskazań medycznych.

4. Nie ma naukowego uzasadnienia dla rutynowego, wczesnego przebijania pęcherza płodowego.

5. Elektroniczne monitorowanie porodu powinno się wykonywać w wyselekcjonowanych przypadkach związanych z wysokim prawdopodobieństwem śmiertelności oraz przy porodach indukowanych.

6. Podczas porodu powinno się unikać rutynowego podawania środków p/bólowych, znieczulających itp. jeśli nie są specjalnie zalecone dla zapobiegania komplikacjom porodowym. Na życzenie rodzącej środki te są podawane.

7. Rutynowe nacinanie krocza jest nieuzasadnione. W przypadkach uzasadnionych lekarz informuje o takiej potrzebie rodzącą.

8. Karmienie piersią powinno być podjęte natychmiast po porodzie.

9. Zdrowy noworodek powinien zostać z matką o ile pozwala na to stan obojga.

 

Wprowadzono pojęcie optymalnego żywienia noworodka i przedstawiono to w następujących punktach:

1. Rozpocząć karmienie jak najwcześniej po porodzie.

2. Karmić często - „karmienie według potrzeb”.

3. Karmić tylko piersią około 6 miesięcy.

4. Po 6 miesiącach, kiedy wprowadzane jest pożywienie uzupełniające, przed każdym posiłkiem podawać dziecku pierś.

5. Karmić piersią jak najdłużej - do 2 r.ż.

6. Karmić piersią jeśli matka lub dziecko zachorują.

7. Nie stosować smoczków, butelek i innych sztucznych akcesoriów.

8. Pić i zjadać takie ilości pożywienia, żeby zaspokoić pragnienie i głód.

 

Należy nadmienić, że już w 1995 roku w Polsce jako pierwsza klinika otrzymała ten tytuł Katedra i Klinika Położnictwa i Ginekologii w Bytomiu.

W 1985 roku WHO opracowała zalecenia odnośnie porodu. Zostały one ujęte w punktach, które ujmują główne problemy związane z aktem porodu. Podstawowym stwierdzeniem jest, że poród nie jest chorobą. W 1989 roku WHO i UNICEF wydały raport zatytułowany „Ochrona, propagowanie i wspieranie karmienia piersią - specjalna rola służb położniczych”. Aby zachęcić do nowego sposobu postępowania UNICEF rozpoczął kampanię, której celem było nagradzanie szpitali realizujących „10 kroków do udanego karmienia piersią”. Szpitale te są nazywane „Szpitalami Przyjaznymi Dziecku”. W 1990 roku przygotowano dokument nazywany Deklaracją z Innocenti, aby wprowadzić wyżej wymienione zasady.

 

Właściwe techniki porodowe  (zalecenie  WHO z 1985 r.) które muszą być spełnione, by szpital mógł ubiegać się o tytuł Szpitala Przyjaznego Dziecku:

1. Społeczeństwo powinno być poinformowane o różnych formach opieki okołoporodowej, aby umożliwić każdej kobiecie wybór.

2. Nie ma żadnych wskazań do usuwania owłosienia łonowego i do wykonywania lewatywy przed porodem - decyzja należy do rodzącej.

3. Nie powinno się wywoływać sztucznie porodu bez ważnych wskazań medycznych.

4. Nie ma naukowego uzasadnienia dla rutynowego, wczesnego przebijania pęcherza płodowego.

5. Elektroniczne monitorowanie porodu powinno się wykonywać w wyselekcjonowanych przypadkach związanych z wysokim prawdopodobieństwem śmiertelności oraz przy porodach indukowanych.

6. Podczas porodu powinno się unikać rutynowego podawania środków p/bólowych, znieczulających itp. jeśli nie są specjalnie zalecone dla zapobiegania komplikacjom porodowym. Na życzenie rodzącej środki te są podawane.

7. Rutynowe nacinanie krocza jest nieuzasadnione. W przypadkach uzasadnionych lekarz informuje o takiej potrzebie rodzącą.

8. Karmienie piersią powinno być podjęte natychmiast po porodzie.

9. Zdrowy noworodek powinien zostać z matką o ile pozwala na to stan obojga.

 

---