Vademecum Fanatyka, Dokumenty(2)

- Staraj się przyciągać na mecz twojej drużyny jak najwięcej ludzi. Sam przyznasz, że chęć przynależności do grupy, która liczy kilkaset osób jest większa, niż do grupy kilkudziesięcioosobowej. Nie wspominając o jeszcze mniejszej.

- Rób wszystko, by twoi ziomale nie wstydzili się barw klubu. Inne jest przecież uczucie, gdy szaliki na szyjach pojawią się jedynie w okolicach stadionu, w dniu meczu, a inne, gdy barwy nosi się w świątek piątek.

- Wśród kibiców swojej drużyny rób nieustanną selekcję. Goń z towarzystwa tych, których grupa z racji swych przekonań nie akceptuje. Nie lubi się przecież mazgajów, tchórzy. Niebezpieczni są dla ciebie policyjni konfidenci.

- Reklamuj się jak możesz. Im robisz to natarczywiej, tym bardziej widać ciebie i grupę, w której egzystujesz. Jeśli możesz, wydawaj fanziny, takie wewnętrzne gazetki. Weź do ręki spray i maluj na murach. Jeśli piszesz coś na murze, pamiętaj, że największy skutek odniosą duże litery w widocznych, uczęszczanych miejscach i kontrastowych kolorach. Nie pisz o tym, że inny klub to chuje. To jest oznaka twojej słabości, a dla wielu niezorientowanych w temacie takie napisy są niezrozumiałe. Inaczej będą oceniać twój wysiłek jeśli napiszesz po prostu "RKS Motor", a inaczej "AVIA huj"

- Nie współpracuj z policją, pamiętaj, że może to obrócić się przeciwko tobie.

- Lokalnych rywali eliminuj w zarodku. Nie lekceważ drobnych grupek fanów innego klubu w twoim mieście. Pamiętaj o tym, że piętnaście lat temu Widzew, Bałtyk ani Katowice nie miały ani jednego kibica.

- Nawiązuj jak najbliższe kontakty z zawodnikami twojego klubu. To działa jak sprzężenie zwrotne. Sportowcy kochają swoich fanów, a kibice są na dobre i złe z drużyną.

- Dopinguj zespół zawsze, nawet wtedy, gdy przegrywa i nie ma najmniejszych szans na zwycięstwo. Wolisz być chyba członkiem grupy, w której twierdzi się, że nie ma futbolu, jest tylko twój klub, niż kiedy po porażce jeden z ziomków pali oficjalnie szalik w najważniejszych dla ciebie barwach.

- Działaj, działaj i jeszcze raz działaj. Jeśli nie możesz inaczej, spotykaj się codziennie z grupą takich jak ty. Rozmawiaj ze znajomymi, których uważasz za wartościowych, a którzy na mecze nie chodzą. Przekonaj ich do swoich racji.

- Panuj nad strachem. Czasami lepiej jest wyjść z sytuacji z obtłuczonym pyskiem, niż cało ale na szybkich nogach. Pomyśl, o ile lepiej byś się czuł będąc pewnym, że wszyscy twoi kumple i znajomi nie cofną się w sytuacjach krytycznych.

- Nie bądź agresywny dla osób postronnych. To nie przysporzy ci autorytetu dla kumpli, ani uznania wśród tzw. zwykłych ludzi. Możesz mieć z tego tytułu jedynie kłopoty.

- Jeśli robisz coś, co rozmija się z prawem, pomyśl o odpowiednim zabezpieczeniu. Nie jest sztuką narozrabiać. Sztuką jest nabroić tak, by nie ponosić za to odpowiedzialności.

- Na wyjazdach trzymaj się grupy. Bezpieczniej.

- Nie pucuj policji tych, od których dostałeś po zębach. Sytuacja może się odwrócić. Wiedziałeś, na co się piszesz zostając fanatykiem. Nie miej żalu do losu.

Tekst został zaczerpnięty z książki Romana Zielińskiego pt. "Pamiętnik Kibica"