TECHNOLOGIE I STRATEGIE WYCHOWANIA
Technologia wychowania - planowanie i projektowanie pracy wychowawczej (by zrealizować cel wychowania i dobrać odpowiednie metody)
TCHORZEWSKI
Technologia wychowania - to ogół wiadomości powodujących umiejętności kierowania się zasadami tworzenia form stosowania metod oraz środków w procesie przetworzenia osobowości wychowanka w których dokonuje się w złożonej rzeczywistości społecznej, niepowtarzalnej rzeczywistości wychowawczej mającej na celu realizowanie głównej idei wypływającej z teleologii wychowania.
PASZKIEWICZ
Technologia wychowania - traktuje o naukowych podstawach sztuki wychowania człowieka (procesy, zasady, techniki, środki, metody), a także o uwarunkowaniach jego skuteczności które towarzyszą jakości warsztatu wychowania
Strategie wychowania: (znaczenie)
Ogólne założenia dotyczące postępowania wychowawczego wynikające z określonej (deklarowanej) koncepcji wychowania
Jakie zachowania nauczycieli i wychowawców które są związane z realizacją dominującej orientacji w procesie wychowania
Podział strategii:
Kształtująca (urabiająca) - związana z przekazem tradycji, a ważną rolę odgrywają interakcje z wychowawcą (on jest najważniejszy, dominujący); on organizuje proces wychowania. Wychowanek jest słuchaczem, ale jest pasywny
Poszukująca - nie ma zewnętrznego sterowania, założeniem jest dialog podmiotów edukacji, to te koncepcje które ograniczają intencjonalny wpływ wychowawczy. Dialog pozwala na osiągnięcie wiedzy, zrozumienie świata. wychowawca nie jest nieomylny, daje możliwość wyboru wychowankowi, nie ma żadnych środków przymusu; „bycie z wychowankiem”
Otwarta - jest to strategia pośrednia, opiera się na alternatywnych koncepcjach wychowania, polega na współuczestnictwie i współdziałaniu wychowawcy z wychowankiem. Wychowanek traktowany jest jako jednostka autonomiczna, jest akceptowany i traktowany jak partner.
Podejście wychowawcze
Dyrektywne - wychowawca to główny organizator, od jego umiejętności zależą efekty
Niedyrektywne - opiera się na współudziale wychowanków, przez co na nich rozciąga się odpowiedzialność za proces wychowania; wychowawca jedynie inspiruje, wytwarza i stwarza określone sytuacje.