Psychospołeczne konsekwencje aborcji dla personelu medycznego

- aborcja jako zaprzeczenie powołania lekarskiego (zabijanie o okaleczenie jako rodzaj pomocy)

- brak zaangażowania u personelu med. Jest spowodowany uruchomieniem procesów obronnych i jest szkodliwy dla zdrowia psychicznego

- Najmniej negatywne konsekwencje dotyczą psychologów i pracowników socjalnych którzy zajmują się kobietą przed aborcją

- Praca personelu w czasie aborcji jest silnie obciążająca psychicznie (szczególnie gdy aborcja jest dokonywana w 3 trymestrze ciąży)

-Przeżycia personelu w dniu aborcji:

• Przygnębienie, obniżony nastrój

• Poczucie niesmaku i niezadowolenia z siebie

• Zdenerwowanie i niepokój

• Poczucie frustracji i chęć poprawienia samopoczucia np. przez alkohol, papierosy, agresję

- Częste wykonywanie zabiegów prowadzić może do uzależnień, zachowań destrukcyjnych, agresywnych, utratę szacunku i cyniczną postawę w stosunku do innych

- Zdehumanizowanie percepcji innych prowadzi do traktowania ich w sposób poniżający i przedmiotowy

- występuje poczucie odrzucenia społecznego, zespołu wypalenia zawodowego, kryzys identyfikacji z zawodem lekarza

- objawy psychosomatyczne np. bezsenność

- szczególne trudne są doświadczenia personelu który jednocześnie ratuje życie jednym dzieciom a odbiera innym oraz gdy istnieje rozbieżność pomiędzy rolą zawodową a społeczną np. lekarza a męża czy żony (doświadczenia noszenia w sobie kilku osobowości)

- negatywne konsekwencje są niezależne od światopoglądu, religijności

- personel medyczny może doświadczać zespołu post aborcyjnego ponieważ nie tylko są świadkami ale także uczestniczą w śmierci człowieka

- mimo zewnętrznych pozorów pewności siebie, nowoczesności osoby te dużo energii psychicznej zużywają na radzenie sobie z poczuciem wstydu i winy, złością i poczuciem bycia ofiarą

- organizowane są grupy wsparcia psychologicznego dla takich osób

Poradnictwo genetyczne jako problem psychologiczny - wnioski badań

- upowszechnienie w społeczeństwie wiedzy o początku życia ludzkiego, zwłaszcza uzasadnienie naukowe a nie tylko religijne

- Zarówno kobiety jak i mężczyzn należy edukować na temat rozwoju dziecka przed urodzeniem

- Podniesienie poziomu wiedzy w społeczeństwie powinno być połączone z kształtowaniem zdolności wizualizacji dziecka, budzeniem stosunku emocjonalnego i potrzeby komunikacji z nim np. filmy, slajdy, ilustracje

- niepotwierdzenie hipotezy o związku pomiędzy poziomem wiedzy dotyczące prenatalnego rozwoju dziecka z przyznaniem mu statusu człowieka i postawy antyaborcyjnej sugeruje o istnieniu jeszcze innych czynników które należałoby zbadać

- upowszechnienie w społeczeństwie przekonania o bezwarunkowej wartości życia każdego człowieka niezależnie od jego stanu zdrowia a poczucie szczęścia dziecka zaeży od postaw jego otoczenia które można modyfikować

- poszerzenie wiedzy społeczeństwa na temat chorób przekazywanych genetycznie oraz czynnikach ryzyka i możliwości badań na nosicielstwo

- uwzględnienie w przekazywaniu wiadomości poziomu religijności rodziców (nie narzucanie rodzicom sposobu rozwiązania ich problemu co wiąże się z możliwością zrzucania odpowiedzialności)

- Większa niż u mężczyzn wnikliwość w ocenie moralnej czynów u kobiet, większa potrzeba rozważenia wszystkich za i przeciw. Dać rodzicom czas na proces decyzyjny, na zwerbalizowanie wątpliwości, uwrażliwiać mężczyzn na moralny aspekt badań i ich konsekwencje oraz rozterki partnerki

- rozpowszechnienie umiejętności korzystania z naturalnych metod planowania rodziny aby uniknąć nie planowanego poczęcia dziecka

- zwiększyć zakres informacji dla personelu i społeczeństwa obejmujące zalety, ograniczenia i negatywne konsekwencje poradnictwa genetycznego

- objęcie opieką psychiatryczną kobiet proszących o badania prenatalne ze wzgl. na lęk przed urodzeniem chorego dziecka pomimo niskiego ryzyka wad genetycznych

- pomoc rodzicom przed badaniem w nawiązaniu stosunku emocjonalnego z dzieckiem aby nie uzależniali go tylko od zdrowia dziecka

- badanie usg powinno byś wykorzystane do nawiązania kontaktu pomiędzy rodzicami a dzieckiem - obecność ojca podczas badań, szczegółowa informacja o czynnościach lekarza i poziomie rozwoju dziecka

- w przygotowaniu personelu medycznego należy zwrócić uwagę na umiejętność pomocy w kształtowaniu więzi emocjonalnej pomiędzy dzieckiem a rodzicami, wykorzystanie badań prenatalnych do kształtowania i umacniania tej więzi

- w sytuacji diagnozy wady wrodzonej:

• zapewnienie rodzicom pomocy terapeutycznej

• odpowiednie przekazanie informacji- intymność, dyskrecja, życzliwość, empatia

• klarowne informacje, zrozumiały język, wizualizacja np. slajdy, zdjęcia usg

• danie czasu na przyswojenie informacji, możliwość stawiania pytań

• dyskusja na temat różnych opcji działań

- W sytuacji utraty dziecka z wadą wrodzoną:

• opieka i współczucie personelu w szpitalu

• zobaczenie, potrzymanie dziecka, wytłumaczenie defektu

• jeśli rodzice od razu nie chcą widzieć dziecka należy dać im kilka dni na zmianę decyzji

• wytłumaczenie znaczenia pamiątek po dziecku np. fotografii odcisku rączki

• zdjęcie powinno ukrywać defekt, dziecko powinno być ubrane i na rękach rodziców lub personelu

• nadanie dziecku imienia

• możliwość ochrzczenia dziecka jeśli urodziło się żywe

• zorganizowanie pogrzebu w którym powinni uczestniczyć rodzice

• różne formy wsparcia społecznego

• przełożenie poczęcia następnego dziecko o co najmniej pół roku - czas na opłakanie dziecka zmarłego

• ostrzeżenie rodziców przed traktowaniem kolejnego dziecka jako zastępującego to utracone

- szczególną opieką należy otoczyć kobiety które stają kolejny raz wobec przedurodzeniowej diagnozy choroby wrodzonej dziecka

- w przypadku decyzji o urodzeniu dziecka chorego należy:

• poinformować rodziców o objawach, możliwości leczenia i rehabilitacji oraz trudnościach jakie mogą ich spotkać

• pomoc w przygotowaniu do jak najwcześniejszej interwencji terapeutycznej

• pomoc w rozładowywaniu negatywnych emocji rodziców

• skontaktować z rodzicami innych dzieci z podobnymi schorzeniami

• uświadomić rodzicom ich własne kompetencje i możliwości

• nauczyć rodziców relaksu, zachęcać do gimnastyki i ruchu na Świerzym powietrzu

• zapoznać rodziców z metodami stymulacji prenatalnej np. muzykoterapii płodowej

• zapewnić psychoprofilaktyczne przygotowanie do porodu

• tworzyć warunki do porodu naturalnego

• intensywny, stały kontakt rodziców z dzieckiem po porodzie

• jak najdłuższe karmienie piersią

• stały kontakt z poradnią i lekarzem

• zapewnienie oparcia w najbliższym otoczeniu

• otoczyć opieką psychologiczną pozostałe dzieci i uczulić rodziców także na ich potrzeby

- nie pomijanie religijności rodziców w czasie porady genetycznej zwłaszcza w przypadku możliwości różnych działań. Korzystanie z poczucia obecności kogoś Mocnego, Dobrego Ojca

---