Wykład 7 07.05.2008 A+D
Roku Pańskiego 1965 prof. Fijałkowski, w oparciu o koło Read'a, przygotował psychoprofilaktyczną metodę przygotowania się do porodu. Wyszedł on z założenia, ze należy spotęgować naturalne siły kobiety, aby jeszcze lepiej mogła poradzić sobie z wyzwaniami, jakie stawia przed nią poród. Do swojego programu włączył również zestaw ćwiczeń gimnastycznych, relaksacyjnych oraz pozwalających zwiększyć odporność na wysiłek.
Program klasycznej szkoły rodzenia według Fijałkowskiego:
Przekazanie wiedzy:
O przebiegu ciąży
O przebiegu porodu
Zapobieganie (patologiom ciąży)
Przygotowanie do karmienia piersią
Wprowadzenie ćwiczeń ogólnorozwojowych i specjalnych
Nauka oddychania torem przeponowym, z uwzględnieniem przebiegu fali skurczowej oraz umiejętności osiągania relaksu w przerwach
Nauka bezdechu
Uwrażliwienie rodziców na pogłębienie kontaktów z dzieckiem, poprzez różne formy komunikacji
Kształtowanie nowego modelu kulturowego - dwurodzicielstwo - zachęcanie obojga rodziców do uczestnictwa w porodzie i podejmowania kontaktu z dzieckiem
Przekazywanie wiedzy dotyczącej NPR - metod rozpoznawania płodności
Zalety tradycyjnej szkoły rodzenia:
Edukacja kinezo-adaptacyjna
Akcent psychoprofilaktyki przeniesiony na dziecko
Uruchomienie sił kobiety i zwiększenie jej aktywności w procesie porodu
Dowartościowanie roli ojca
Przygotowanie rodziców do funkcji wychowawczej
Cele tradycyjnej szkoły rodzenia:
Świadome
Aktywne Rozegranie porodu, traktowanego jako zadanie.
Sprawne
Bardzo ważnym celem szkół rodzenia była zatem zmiana samej wizji porodu:
Akcent z bólu przeniesiony na skurcze, które należy odbierać pozytywnie, jako normalne oznaki porodu
Sam poród odbierany jest jako wydarzenie więziotwórcze z dzieckiem.
Współczesne szkoły rodzenia:
Obecnie odchodzi się od wcześniejszego modelu przygotowywania kobiet do porodu. Swoistą zasługą feministek było podkreślenie, iż fakt nieuczęszczania do szkół rodzenia nie oznacza automatycznie braku umiejętności urodzenia dziecka. Jest to jedna z przyczyn odchodzenia od samej nazwy szkoła rodzenia. Kobieta nie musi się przecież uczyć rodzenia - podobnie jak nikt nie musi się uczyć sposobów odbywania stosunków seksualnych - ma to po prostu w naturze. Niemniej nadal pozostaje aktualny postulat, aby uczyć się, jak najlepiej rozegrać poród. Należy również dodać, że obecne szkoły rodzenia wprowadzają do swoich programów coraz bardziej egzotyczne elementy, np. joga czy różne rodzaje medytacji.
Dlaczego warto zachęcać kobiety do korzystania ze szkół rodzenia?
Rozwój szkół rodzenia pomógł przełamać stereotyp porodu, jako wydarzenia trudnego i niebezpiecznego
Uczestnictwo w szkole rodzenia utrwala zachowania pro-zdrowotne
Kobiety, które uczestniczyły w szkołach rodzenia, w okresie ciąży:
Prawidłowo się odżywiały
Miały wyższe standardy zachowywania higieny
Stosowały mniej używek
Nawiązywały lepszą współpracę z personelem medycznym
Wykazywały się lepszą odpornością fizyczną i umiejętnościami oddechowymi
Posiadały odpowiedni przyrost wagi
Miały mniej powikłań ciążowych
Nawiązywały lepszy kontakt z dzieckiem
Podchodziły do ciąży ma spokojnie
Kobiety, które uczestniczyły w szkołach rodzenia, w czasie porodu:
Miały większe poczucie odpowiedzialności za poród
Traktowały poród jako zadanie, które wymaga koordynacji działań z personelem
Koncentrowały się na dziecku i skurczach, nie na bólu
Wykazywały się niższym poziomem lęku
Zachowywały się bardziej aktywnie
Lepiej oddychały
Miały większe rozwarcie szyjki macicy
Lepiej wykorzystywały skurcze parte w drugim okresie porodu
Traciły mniej krwi
W mniejszym stopniu były narażone na interwencje farmakologiczne
W mniejszym stopniu były narażone na cesarskie cięcia
Miały mniej uszkodzeń szyjki macicy
Mogły cieszyć się porodem rodzinnym
Osiągały większy stopień satysfakcji z porodu
Kobiety, które uczestniczyły w szkołach rodzenia, w okresie poporodowym:
W mniejszym stopniu cierpiały na depresję poporodową
Pogłębiały relację z mężem
Chciały karmić „na potrzebę dziecka”, dłużej karmiły piersią
Generalnie próby karmienia piersią następowały wcześniej i w większym stopniu kończyły się sukcesem
Osiągały większą satysfakcję z funkcji macierzyńskich
Nawiązywały lepszą relację z dzieckiem i lepiej rozwijały zdolności empatyczne
W notatkach nie jest określone, czego ma dotyczyć to zapobieganie. Z kontekstu wynika, że chodzi o patologię ciąży i różne powikłania.
Np. pisanie do dziecka listów