ESPQ
Od 6-8 lat, podręcznik wydany w 1966r.; w wersji oryginalnej przeznaczony do badań zbiorowych do 20-30 osób nie więcej. Może być stosowany też do badań indywidualnych. Dwie wersje po 80 pytań w każdej. 13 wymiarów osobowości - nie ma Q3. Badania można zrobić dwustopniowo. Całość A i B wymagają około 50 min. Nie ma standardowej instrukcji- instrukcja w zależności od wieku. Cztery arkusze odpowiedzi, na których dziecko zaznacza swe odpowiedzi. Psycholog tłumaczy dziecku instrukcję na czym będzie polegało badanie aż dziecko zrozumie - pytania próbne.
Na arkuszu 2-3 są następujące czynniki - A,B,C,D,E,F
Na arkuszu 1, 4 są następujące czynniki - G,H,I,J,N,O,Q4
Normy stenowe ze względu na płeć i wiek - normy co rok z wyjątkiem czynnika B, który uwzględnia różnice wiekowe - normy co pół roku.
Metoda przeznaczona do:
- przystosowania do pójścia do szkoły
- wczesna adaptacja do szkoły
- stwierdzenie trudności w adaptacji szkolnej
- diagnoza potrzeb indywidualnych dziecka i jego poznanie
- dostarcza podstaw do dyskusji z rodzicami
Ważna rola tej metody w aspekcie klinicznym i na użytek szkoły
Metoda została przetłumaczona na język polski pod kątem badań indywidualnych a nie zbiorowych w 1972 roku. Badanie przeprowadza się inaczej niż w wersji oryginalnej. Przekładu dokonał Janusz Kostrzewski, stwierdził on że badania indywidualne dają lepszą możliwość tłumaczenia dzieciom pytań, które nie rozumieją niż w badaniach grupowych. Pytania proste dostosowane do dziecka; odpowiedzi typu TAK i NIE - nie odpowiadają arkuszowi oryginalnemu.
Różnica Kostrzewski dodał skalę L - 8 pytań - miała pełnić funkcję klucza kontrolnego. Dla wszystkich pozostałych czynników oprócz B po 6 pytań w wersji A i B - 12 pytań w całym teście. W czynniku B po 8 pytań w wersji A i B - 16 pytań w całym teście.