Pomoc psychologiczna. Ćwiczenia 3 streszczenie materiału

Pacjent idealny :

• naprawdę chce zajmować się problemem

• problem ten przeszkadza mu bardzo w życiu, jest dla niego ważny

• wierzy, że da się go rozwiązać

• ma zaufanie do terapeuty

• nie ma innych konkurencyjnych celów, w opozycji do terapii

Ale w realiach często jest inaczej

• Pacjent uważa, że nie ma problemu

• Pacjent nie pracuje nad ważnym dla siebie problemem

• Nie wierzy, że da się coś zrobić (brak nadziei)

• Nie ma zaufania do terapeuty i jego metod

• Ma konkurencyjny motyw (np. utrzymanie renty)

I wtedy nie jesteśmy w stanie pomóc nawet jak się bardzo staramy

5 kroków jak zmniejszyć opór w terapii
/John Enright/- Punkty do pracy

1. Dobrowolna, świadoma decyzja

badamy w czasie spotkania

• Czy pacjent jest gotowy przyjąć pomoc, czy jest dobrowolnie, czy chciał przyjść, jakie ma wątpliwości, obawy,

• Dopóki nie uzna, że to jego wybór, że chce tego, nie zaangażuje się w terapię

• (klasyk: pijący mąż, nastolatek z problemami, zmuszony partner z pary).

• Terapeuta musi być otwarty na każdy wybór pacjenta (neutralność), nie może mu zależeć bardziej niż samemu pacjentowi

• badając powody czemu pacjent nie chciał przyjść okazujemy też zrozumienie dla tych powodów, uznajemy je za ważne, okazujemy pacjentowi szacunek jako osobie decydującej o sobie

• pytamy czy poza tym co np wymaga od niego ktoś inny on sam ma jakieś ważne dla siebie sprawy o których chciałby porozmawiać, czy jest coś nad czym on sam chciałby pracować niezaleznie od tego co go "zmusiło" do przyjścia

2. Praca nad celem ważnym dla pacjenta. badamy:

• Jaki jest prawdziwy cel pacjenta, określenie o co mu chodzi naprawdę chodzi,

• na czym mu naprawdę zależy, co on sam chce (a nie otoczenie)

• Cel zgłoszony na początku wcale nie musi być tym ważnym

• czasem pacjent musi sprawdzić czy terapeuta jest godny zaufania zanim mu powie

• czujemy czy cel jest ważny dla pacjenta po tym jak sami reagujemy, czy wzbudza naszą chęć do pracy, czy czujemy się zaangażowani,

3. Czy pacjent wierzy w sukces. Badamy:

• Czy pacjent uważa, że to, czego chce jest możliwe do osiągnięcia.

• Wielu pacjentów przychodzi, żeby udowodnić, że nic się nie da zrobić, są do niczego, że świat jest straszny, nie zaangażują się wtedy w terapię

• Jeśli pacjent nie wierzy w możliwość rozwiązania, to możemy poszukać jaki inny ważny problem jest dla niego rozwiązywalny, i czy nad nim chce pracować

4. Czy chcą z nami pracować

• Czy jest gotowy do pracy z tym terapeutą

• Często pacjenci mają ukryte obiekcje, np. dotyczące wieku, doświadczenia, płci, czy innych cech terapeuty. Należy je wydobyć

• Upewnić się, że pacjent podejmuje decyzję, że z nami właśnie pracuje

5. Czy ma konkurencyjne motywy. Badamy:

• Czy nie ma konkurencyjnych motywów działających przeciwko terapii,

• czy ma wyobrażenie, że coś może stracić w wyniku terapii, boi sie zmiany za nią idącej

• np. czy nie ma zysku wtórnego z objawów, które będą blokować możliwość zmiany

• Przykład: renta, pozycja ofiary, pozycja ratownika, brak chęci do prawdziwych zmian, lęk przed zmianą