MODEL ORGANIZACJI INTELIGENTNEJ WYKORZYSTUJĄCEJ WIEDZĘ
Według Kandall'a i Fullerton'a organizacja inteligentna to:
1).Wspólna wizja - umożliwiająca identyfikowanie z organizacją, odpowiednie korzystanie z przyszłych okazji. 2).Wspierająca kultura - zachęca do podejmowania wyzwań, tworzenia nowych założeń. 3).Podział uprawnień - delegowanie uprawnień oraz praca zespołowa co daje rezultat w lepszym wykonaniu. 4).Motywowanie pracowników. 5).Zwiększony zakres uczenia się -procesy istniejące w formie mają zachęcić do ciągłego uczenia się pracowników.
P. Senge skupia się z kolei na wspólnym rozwiązywaniu problemów istniejących wewnątrz organizacji, używając do tego zespołów samouczących się. Mają one za zadanie przybliżyć możliwe powody problemu oraz zdefiniować w bardziej jasny sposób, czy może być rozwiązany czy też nie.
WNIOSKI
1).Wiedza w firmie nie posiadającej funkcjonującego systemu wiedzy jest rozproszona u poszczególnych pracowników. Powoduje to, że dotarcie do takiej informacji jest bardzo praco- i czasochłonne. 2).A żeby użyć informacji musi być spełniony szereg warunków: a).Dostępność: -wiedzieć, że w ogóle jest taka informacja; -wiedzieć gdzie ona jest przechowywana, lub kto ją posiada; -umieć do niej dotrzeć. b).Zapewnić wiarygodność i mieć do niej zaufanie lub móc ją zweryfikować. c).Zapewnić aktualność, ponieważ nieaktualne informacje mogą być fałszywe. d).Zapewnić czytelność. 3).Dodatkowym zagrożeniem dla przedsiębiorstwa nie posiadającego uporządkowanego systemu wiedzy jest stała utrata informacji. Dzieje się tak np. przy odejściu z firmy ważnego pracownika - np. handlowca, którego know-how zostało zakodowane jedynie w jego głowie. W większości przypadków przedsiębiorstwo obserwuje w takim przypadku utratę znaczących klientów i istotny spadek sprzedaży a co za tym idzie, pozostaje być progresywne. Bardzo często okazuje się przy tym, że razem z odejściem pracownika znika wiedza na temat metod ich pracy, co w znaczący sposób utrudnia płynne przejęcie obowiązków przez następców. W takich przypadkach przedsiębiorstwo musi po-nieść dodatkowe koszty i pokryć straty wynikające z nieudolnego i mało płynnego kontaktu z klientem. Nie istnieje obecnie taka definicja zarządzania wiedzą, która byłaby ogól-nie przyjętą i stosowana w praktyce. W literaturze napotykamy na szereg definicji, które w różny sposób charakteryzują proces zarządzania wiedzą.
Według Bukowitz i Williams:
„Zarządzanie wiedzą jest procesem, przy pomocy którego organizacja generuje bogactwo w oparciu o swoje
intelektualne lub oparte o wiedzę aktywa organizacyjne”