WSTRZĄS HIPOWOLEMICZNY
Definicja
postać wstrząsu spowodowana utratą:
krwi,
osocza,
płynów ustrojowych
lub ucieczką płynów do tzw. trzeciej przestrzeni.
Przyczyny:
krwawienia i krwotoki zewnętrzne lub wewnętrzne,
utrata płynów ustrojowych przez przewód pokarmowy, nerki, skórę,
sekwestracja płynów ustrojowych w świetle przewodu pokarmowego (niedrożność porażenna),
w zapalnie zmienionych tkankach (krwotoczne zapalenie trzustki),
w zmiażdżonych lub rozpadających się tkankach (oparzenia, martwica tkanek na skutek niedokrwienia),
w jamie otrzewnowej (zapalenie otrzewnej).
Obraz kliniczny - zależy od etiologii, wielkości i czasu trwania hipowolemii:
utrata poniżej 15 % krwi krążącej:
bladość skóry,
niewielkie przyspieszenie czynności serca (do ok. 100/min.),
zapadanie się żył powierzchownych,
prawidłowe lub lekko obniżone ciśnienie tętnicze,
prawidłowy lub nieco przyspieszony oddech,
utrata 15 - 30 % krwi krążącej:
blada, chłodna skóra, pokryta zimnym potem,
tachykardia 100 - 120/min.,
tętno słabo napięte,
obniżone ciśnienie skurczowe poniżej 100 mmHg,
podwyższone ciśnienie rozkurczowe,
zmniejszenie amplitudy ciśnienia,
przyspieszony i spłycony oddech,
niepokój,
zmniejszona diureza (skąpomocz 20 - 30 ml/godz.),
wydłużony czas powrotu włośniczkowego,
utrata 30 - 40 % krwi krążącej (rozwinięty wstrząs):
wyraźna tachykardia pow. 120/min.,
przyspieszony i spłycony oddech,
wyraźne zmniejszenie ciśnienia tętniczego poniżej 90 mmHg,
znacznie wydłużony czas powrotu włośniczkowego >2 sekund,
blada, zimna i spocona skóra,
zaburzenia świadomości,
bezmocz (diureza poniżej 10 ml/godzinę),
utrata powyżej 40 % krwi krążącej:
znaczna tachykardia a następnie na skutek dekompensacji bradykardia,
tętno nitkowate, do zatrzymania krążenia włącznie,
bezmocz,
blada, zimna, sina i lepka skóra,
ciśnienie tętnicze znacznie obniżone,
utrata świadomości,
przyspieszony oddech i zaburzenia czynności oddechowej,
Wyniki badań laboratoryjnych zależą od etiologii i czasu trwania hipowolemii:
po krwotoku przez 2 - 4 godzin wartości morfologii mogą pozostawać niezmienione; po tym czasie pojawiają się objawy niedokrwistości pokrwotocznej;
u chorych z utratą płynów przez przewód pokarmowy, nerki lub skórę stwierdza się objawy zagęszczenia krwi krążącej oraz odwodnienia izo- lub hipertonicznego;
przy utracie płynów drogą wymiotów występuje także zasadowica oraz hipokaliemia;
długotrwałe biegunki prowadzą do kwasicy i hipokaliemii;
Postępowanie we wstrząsie hipowolemicznym:
w miarę możliwości usunąć przyczynę wstrząsu (zatamować krwawienie),
ułożyć pacjenta w pozycji poziomej lub przeciwwstrząsowej z kończynami uniesionymi powyżej poziomu klatki piersiowej (jeżeli nie ma przeciwwskazań),
zastosować tlenoterapię przez maskę lub cewnik do nosa z wysokim przepływem tlenu,
zabezpieczyć dostęp dożylny przez założenie dwóch wkłuć „grubą” igłą typu Venflon,
rozpocząć dożylne przetaczanie płynów celem uzupełnienia ilości utraconej krwi lub płynów ustrojowych;
skład podawanych płynów należy uzależnić od przyczyny wstrząsu i jego nasilenia oraz dostosować do charakteru występujących zaburzeń wodno - elektrolitowych;
zabezpieczyć chorego przed utratą ciepła;
zapewnić komfort psychiczny;
monitorować podstawowe parametry życiowe i wskaźniki nasilenia wstrząsu;
przetransportować chorego do szpitala celem wdrożenia leczenia przyczynowego;
dalsze postępowanie uzależnione od przyczyny i nasilenia wstrząsu.
2