Melioidoza
Etiologia: Burkholderia pseudomallei
Choroba występuje endemicznie w:
Azji Płd. i Wsch. oraz w Australii Płn.
pojedyncze przypadki notowano Indiach, Chinach, Tajwanie, Afryce i obu Amerykach
Wrażliwe są:
zwierzęta gospodarskie, psy i zwierzęta dziko żyjące!
szczury -główne źródło zakażenia
ludzie
Źródło zakażenia:
wydaliny i wydzieliny zwierząt chorych, nosicieli
gleba i woda
Wrota zakażenia:
układ pokarmowy (zanieczyszczona pasza i woda)
układ oddechowy
skóra
Okres inkubacji krótki: 2-11 dni!
Przeważa postać przewlekła, trwająca od 3 tygodni do 3 miesięcy!
Objawy kliniczne:
ropowica w miejscu wniknięcia przez skórę
ropny wyciek z nosa
krótkotrwały wzrost temperatury do 40'C
brak guzków, owrzodzeń i blizn na błonie śluzowej nosa i skórze!
wolno postępujące wyniszczenie
Zmiany AP:
guzowate zmiany ropne i serowate w płucach, narządach wewnętrznych (głównie wątrobie i śledzionie), stawach i mięśniach!
guzowate zmiany ropne i serowate w przynależnych węzłach chłonnych
Rozpoznanie:
dochodzenie epizootyczne
badanie kliniczne
badanie sekcyjne
badanie bakteriologiczne (mikroskopowe i hodowlane) - wydaliny, bioptaty tkanek, wymazy z dróg oddechowych
badanie serologiczne: test ELISA - wydaliny, bioptaty tkanek, wymazy z dróg oddechowych, krew