Influenza koni

(Influenza)

Influenza koni jest ostro przebiegającą chorobą szybko szerzącą się w populacji koni (dotyczy generalnie koniowatych).

U koni w pełni wrażliwych na zakażenie influenza przebiega wśród objawów gorączki, suchego kaszlu oraz śluzowo-ropnego wycieku z nozdrzy.

Występowanie:

Etiologia:

podział na podstawie właściwości białek otoczki wirusowej: hemaglutyniny (H) i neuraminidazy (N)

podtyp A2 zakażenia o cięższym przebiegu niż podtyp A1.

Znaczny antygenowy dryf szczepów podtypu A2 komplikuje programy profilaktyczne uwzgl. stosowanie szczepionek.

Wrota:

aerogenna

Źródła:

wydychane powietrze

Epizootiologia:

Patogeneza:

Objawy kliniczne:

A.P.:

Diagnoza różnicowa:

    1. EHV-4, EHV-1

    2. zakażenie rhinowirusami,

    3. zakażenie adenowirusami

    4. zapalenie tętnic u koni - equine viral arteritis,

    5. pasterelozę,

    6. zołzy,

    7. zakażenia bakteryjne: Streptococcus zooepidemicus, Streptococcus pneumoniae, Actinobacillus eąuuli.

Cechy odróżniające

Rokowanie:

zachorowalność: 50-100%

śmiertelność: różna

stadach utrzymywanych w dobrych warunkach może sięgać 5% i dotyczy szczególnie źrebiąt w wieku do 2 lat.

Badania laboratoryjne

  1. w fazie gorączkowej zakażenia.

  2. 3 tygodnie później

na 9-11 dniowych zarodkach kurzych → hemaglutynacja krwinek

w hodowli komórek nerki psa (Madin-Darby canine kidney - MDCK) - ale nie wszystkie warianty wirusa

Leczenie, zapobieganie:

odpowiedź immunologiczna po podaniu szczepionki jest krótkotrwała - wielokrotne podawanie

Pismiennictwo:

Magazyn Weterynaryjny: Suplement: „KONIE”