Influenza koni
(Influenza suum)
Influenza koni jest ostro przebiegającą chorobą szybko szerzącą się w populacji koni (dotyczy generalnie koniowatych).
U koni w pełni wrażliwych na zakażenie influenza przebiega wśród objawów gorączki, suchego kaszlu oraz śluzowo-ropnego wycieku z nozdrzy.
Występowanie:
endemicznie w Europie i Ameryce Północnej.
ze względu na szeroko stosowane szczepienia przeciwko zachorowania mają charakter ograniczony i sporadyczny.
epidemie występują wraz z pojawieniem się nowego antygenowe szczepu wirusa
ostatnia epidemia influenzy miała miejsce w Europie w 1989 roku.
Etiologia:
rodziny Orthomyxoviridae
dwa odrębne podtypy wirusa influenzy typu A
podział na podstawie właściwości białek otoczki wirusowej: hemaglutyniny (H) i neuraminidazy (N)
Podtyp A1 - wirusy posiadające szablon H7N7, (prototypem jest szczep A/equi/Praga/1/56), - jest względnie stabilny i nie ulega mutacjom (dryft antygenowy). W populacji koni występuje rzadko,
Podtyp A2 - szczepy o szablonie antygenowym H3N8 z (prototypowym szczepem A/equi/Miami/2/63).
podtyp A2 zakażenia o cięższym przebiegu niż podtyp A1.
Znaczny antygenowy dryf szczepów podtypu A2 komplikuje programy profilaktyczne uwzgl. stosowanie szczepionek.
Wrota:
aerogenna
Źródła:
wydychane powietrze
Epizootiologia:
szerzy się przez kontakt bezpośredni - bardzo szybko
wirus wydalany z wydychanym powietrzem do 8 dni po zakażeniu.
brak długotrwałego nosicielstwa
kaszel powoduje rozpylanie zakaźnego aerozolu nawet na odległość 35 metrów, a wiatr może przenosić taki aerozol na odległość nawet 8 kilometrów.
w środowisku naturalnym wirus influenzy zachowuje zakaźność przez co najmniej 36 godzin
możliwość przenoszenia biernego (sprzęt)
zakażeniom sprzyjają : wymiana koni, wyścigi, treningi, punkty krycia, pokazy
Patogeneza:
O.I. - 1-5 dni.
Objawy kliniczne:
temp. do 41 "C
częsty, suchy, męczący kaszel → wilgotny i rzadszy.
jeśli konia wyłączy się z pracy objawy choroby ustępują po około 1-3 tygodniach.
surowiczy wyciek z nozdrzy → śluzowy lub śluzowo-ropny.
apatia,
brak apetytu
stan zapalny błony śluzowej krtani i tchawicy
może dochodzić do zejść śmiertelnych, których przyczyną jest zapalenie płuc. (źrebiąt pozbawionych siary).
A.P.:
nie specyficzne
przekrwienie
stan zapalny błon śluzowych dróg oddechowych.
płatowe lub odoskrzelowe zapalenie płuc.
Diagnoza różnicowa:
EHV-4, EHV-1
zakażenie rhinowirusami,
zakażenie adenowirusami
zapalenie tętnic u koni - equine viral arteritis,
pasterelozę,
zołzy,
zakażenia bakteryjne: Streptococcus zooepidemicus, Streptococcus pneumoniae, Actinobacillus eąuuli.
Cechy odróżniające
bardzo szybkie tempo szerzenia się,
wysoki współczynnik zachorowalności oraz
suchy, męczący kaszel.
Rokowanie:
zachorowalność: 50-100%
śmiertelność: różna
stadach utrzymywanych w dobrych warunkach może sięgać 5% i dotyczy szczególnie źrebiąt w wieku do 2 lat.
Badania laboratoryjne
próbki do izolacji → z wczesnego okresu zakażenia.
wypłuczyny z jamy nosowej (jałowy płyn fizjologiczny + antybiotyki)
wymazy z nosa.
krew (ok.20 ml) → badanie par surowic
w fazie gorączkowej zakażenia.
3 tygodnie później
badania serologiczne par surowic - test zahamowania hemaglutynacji. (Wzrost czterokrotny miana przeciwciał dla wirusa influenzy u zwierząt rekonwalescentów potwierdza zakażenie wirusem influenzy).
izolacja
na 9-11 dniowych zarodkach kurzych → hemaglutynacja krwinek
w hodowli komórek nerki psa (Madin-Darby canine kidney - MDCK) - ale nie wszystkie warianty wirusa
Leczenie, zapobieganie:
proces ostry - antybiotyki, sulfonamidy
preparaty wzmacniające i stymulujące odporność nieswoistą
zapewnienie chorym koniom bezwzględnego spokoju, ciepłego, dobrze wentylowanego pomieszczenia i dobrej paszy.
szczepionki inaktywowane zawierające antygeny szczepów A1 oraz szczepów A2
odpowiedź immunologiczna po podaniu szczepionki jest krótkotrwała - wielokrotne podawanie
cyklu immunizacji podstawowej: O, 1 i 6 miesięcy, coroczne podawanie dawki przypominającej.
w przypadku szczepów A2 często zdarza się przełamanie odporności.
Pismiennictwo:
Magazyn Weterynaryjny: Suplement: „KONIE”