Immunoterapia
zajęcia fakultatywne
Klinika Alergologii
Katedra Pneumonologii i Alergologii
Akademii Medycznej w Gdańsku
Immunoterapia
polega na wytwarzaniu u chorego tolerancji na czynnik uczulający przez podawanie go choremu we wzrastających dawkach - od tolerowanych do spotykanych w środowisku chorego
stosowana w leczeniu IgE-zależnych chorób alergicznych
jest rodzajem leczenia przyczynowego
Cele SIT
ograniczenie procesu zapalnego w błonie śluzowej nosa, spojówek, oskrzeli i w skórze
zmniejszenie nadreaktywności oskrzeli
zapobieganie przebudowie w drzewie oskrzelowym
Rodzaje szczepionek alergenowych
wodne (szybka degradacja alergenu)
postać depot
alergoidy
peptydowe w trakcie badań
Szczepionka alergenowa
indywidualnie dobrana
max 3-5 alergenów uczulających chorego
im więcej alergenów w mieszance tym:
mniejsza stabilność roztworu
mniejsza dawka alergenu
niższa antygenowość szczepionki
Cechy szczepionek alergenowych
modyfikacja alergenu
standaryzacja immunobiochemiczna
wysoki stopień oczyszczenia
indywidualizacja składu i dawki
Drogi podawania szczepionek
podskórna
doustna
donosowa
dooskrzelowa
podjęzykowa
Stosowanie SIT
przedsezonowe - w alergii na pyłek roślin
całoroczne (roztocza kurzu domowego, jady owadów, alergeny naskórków zwierząt)
Schemat podawania
uzależniony od wyboru preparatu
w preparatach typu depot 14-17 iniekcji podskórnych przed sezonem co 7-14 dni; po osiągnięciu dawki podtrzymującej co 4-6 tyg. (w zależności od preparatu)
objętość stosowanego leku zależy od reakcji miejscowej i/lub ogólnej
trwa 3-5 lat
Monitorowanie stanu zdrowia chorego podczas SIT
ocena objawów chorobowych
okresowy pomiar sIgE w surowicy
ew. test uwalniania histaminy z granulocytów zasadochłonnych pod wpływem alergenów
test reaktywności błony śluzowej nosa na dany alergen
Wskazania do SIT
uczulenie na jady owadów - leczenie z wyboru
alergia wziewna u chorych na astmę oskrzelową oraz atopowy nieżyt nosa i spojówek (sezonowy i całoroczny)
alergia sezonowa (pyłkowica) - szczególnie korzystne działanie
alergia pokarmowa - terapia doświadczalna
atopowe zapalenie skóry - badania potwierdzające skutecznośc
wyraźne objawy po ekspozycji na alergen (kurz domowy, naskórki zwierząt)
alergiczny nieżyt nosa - SIT zapobiega występowaniu astmy atopowej, ale nie rozpoczynamy SIT jeśli objawy mogą byc kontrolowane farmakologicznie lub przez unikanie kontaktu z alergenem
Przeciwwskazania do SIT
ciężkie zaburzenia immunologiczne
choroby nowotworowe
stosowanie beta-adrenolityków, ogólnych i miejscowych
astma oskrzelowa z FEV1<70%
ciężkie zaburzenia krążenia
ciężkie zaburzenia psychiczne
brak współpracy chorego
dzieci <5rż.
Skuteczność SIT zależy od:
prawidłowej kwalifikacji do SIT i prawidłowego doboru szczepionki
prawidłowego przeprowadzenia SIT
odpowiedniego monitorowania immunologicznego leczenia
Skuteczność SIT iniekcyjnej
zmniejszenie nasilenia objawów klinicznych
poprawa wartości spirometrycznych
FEV1 o 7% po roku SIT
zmniejszenie zapotrzebowania na leki
Efekty uboczne
1. Reakcje miejscowe
natychmiastowe
opóźnione
2. Reakcje ogólne
z narządów docelowych (nos, oskrzela)
pokrzywka
obrzęk naczynioruchowy
wstrząs anafilaktyczny
Przyczyny reakcji ogólnych z powodu SIT
błąd w dawkowaniu
przypadkowe podanie preparatu do naczynia
zaostrzenie choroby podstawowej (astmy oskrzelowej, ANN)
wysoki stopień nadreaktywności (wysoki poziom sIgE i silnie dodatnie testy skórne)
stosowanie beta-blokerów i ACEI
Częstość objawów ubocznych
objawy ogólne (spadek ciśnienia, zawroty głowy) u <1% odczulanych
ALE w metodzie rush wzrasta do 36%
objawy wstrząsu anafilaktycznego występują w ciągu 30 minut od podania szczepionki u ponad 80% pacjentów, zwykle w początkowej fazie terapii
Immunoterapia swoista
- częstośc stosowania
Hiszpania - 10500 na 1 mln mieszkańców
USA - 7200 na 1 mln mieszkańców
Niemcy - 6500 na 1 mln mieszkańców
Austria - 5100 na 1 mln mieszkańców
Polska - 3000 na 1 mln mieszkańców
Immunoterapia nieswoista
forma leczenia bodźcowego
przydatna gdy chorobie alergicznej towarzysza zaburzenia odporności
stosowana w astmie oskrzelowej, chorobach skóry oraz alergicznych chorobach nosa i zatok
najczęściej stosowane są oczyszczone lizaty bakteryjne, wyciągi frakcji rybosomalnych, szczepionki bakteryjne lub leki o działaniu immunostymulującym
3