ZNACZENIE PSYCHOTERAPII W PRZYPADKACH PSYCHOZY POPORODOWEJ.

TYPY OKOŁOPORODOWYCH ZABURZEŃ EMOCJONALNYCH:

• Baby blues

• Krótki okres przejściowych zaburzeń emocjonalnych

• 3 - 10 dzień po porodzie

• Dotyczy 50 - 70% matek

• Objawy: płaczliwość, poirytowanie, ogólne poczucie dystresu

• Nagłe zachwianie równowagi hormonalnej

• Zwykle nie wymaga interwencji terapeutycznej

• Depresja poporodowa

• Jest zjawiskiem dość częstym

• Występuje u około 10-15% kobiet

• Najczęściej rozwija się w trakcie pierwszego miesiąca po porodzie, może jednak wystąpić po kilku lub nawet kilkunastu miesiącach od rozwiązania

• czynniki ryzyka

• Występujące wcześniej zaburzenia depresyjne, zwłaszcza wystąpienie wcześniej depresji poporodowej

• Czynniki osobowościowe ( zależność, neurotyzm, obsesyjność)

• Deficyty w relacji z własnymi rodzicami

• Brak wsparcia ze strony partnera i najbliższej rodziny

• Skumulowanie się różnych stresów i zbieżność ich z terminem porodu np. śmierć bliskiej osoby, utrata pracy przez męża, problemy finansowe)

• objawy

• Obniżenie nastroju, często nasilone przed /lub towarzyszące nasilonej nerwowości

• Znaczące zmniejszenie zainteresowań lub zadowolenia z życia codziennego

• Zaburzenia łaknienia-zwykle utrata apetytu

• Zaburzenia snu- najczęściej pod postacią bezsenności

• Spowolnienie psychomotoryczne

• Męczliwość, zmniejszenie energii życiowej

• Poczucie bezwartościowości lub bezpodstawne obwinianie się

• Obniżenie koncentracji lub zdolności do podejmowania decyzji

• Nawracające myśli o śmierci lub myśli samobójcze

• leczenie

• Leczenie farmakologiczne (trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, benzodiazepiny, stabilizatory nastroju, leki przeciwpsychotyczne)

• Alternatywne metody leczenia

• Terapia interpersonalna

• Terapia poznawczo - behawioralna

• Psychoza poporodowa

• Poważne zaburzenie psychiczne

• 1-2 przypadki / 1000 porodów

• Rozwija się zwykle w pierwszych tygodniach po porodzie

• Nieleczona jest realnym zagrożeniem dla życia matki i jej nowonarodzonego dziecka, a także innych dzieci

• czynniki ryzyka

• predyspozycja genetyczna,

• wcześniejsza choroba psychiczna,

• czynniki psychospołeczne (silny stres, brak wsparcia ze strony najbliższego otoczenia, konflikty psychodynamiczne związane z macierzyństwem)

• objawy

• Znaczące zaburzenia nastroju (podniesiony lub obniżony nastrój, silne wahania nastroju)

• Bezsenność

• Zaburzenia myślenia

• Urojenia i obsesyjny niepokój o niemowlę

• Zaburzenia zachowania - dziwne, nietypowe zachowania, w tym również niewłaściwe zachowania wobec dziecka

• leczenie

• Leczenie farmakologiczne

• Często konieczna hospitalizacja

• Nieodzowna psychoterapia indywidualna i/lub małżeńska mająca na celu rozwiązanie konfliktów zarówno wewnątrzpsychicznych, jak i interpersonalnych

---