Zajęcia trzecie Siatkówki AWF Kraków II rok WF
Temat: Odbicia górne i dolne. Metodyka Nauczania
Wiadomości: Podział odbić
Górne (A) Dolne (B)
Oburącz A1 Jednorącz A2 Oburącz B1 Jednorącz B2
AD. A1 Oburącz górne
Odbicie to służy do odbijania piłek lecących z małą i średnią prędkością i o łagodnym torze lotu. W grze wykorzystywane najczęściej do wystawiania rzadziej przyjęcia zagrywki lub obrony. Można je wykonywać w postawach o stałej lub zachwianej równowadze.
Umiejętność dobrego, kontrolowanego odbicia w głównej mierze zależy od przyjęcia właściwej pozycji (we właściwym miejscu) - zwłaszcza kończyn górnych, jak i przebiegu kontaktu z piłką.
Prawidłowo przyjęta piłka powinna być odbita w odległości 15-25 cm od twarzy mniej więcej na wysokości czoła. Przedramiona spronowane, palce lekko ugięte, rozstawione, nieco ugięte i usztywnione, skierowane do siebie kciukami i palcami wskazującymi - najbardziej zaangażowane to kciuk, wskazujący i środkowy, reszta spełnia rolę pomocniczą. Lecz odbijanie tylko sześcioma jest błędem.
Praca rąk jest symetryczna -przyjmują piłkę w bezruchu lub podczas rozpoczęcia ruchu do nadlatującej piłki.
W czasie odbicia ciało powinno być ułożone tak aby odbicie mogło mieć dowolny kierunek.
Podczas odbić w obronie nogi mogą być ułożone rozkoroczno - wykrocznie - noga tylna powinna być jednoimienna z kierunkiem podania piłki.
W wystawach piłki nogi winny być ustawione rozkrocznie.
AD. A2 Odbicia jednorącz górnie
Rzadko stosowane, najczęściej jest kiwnięciem lub piąstkowaniem.
Kiwnięcie jest odbiciem mającym na celu zmylenie przeciwnika i wygranie akcji.
Piąstkowanie to odbicie przy siatce w celu uniemożliwienia przeciwnikowi kontaktu z piłką lub sytuacyjne - niedopuszczające piłce kontakt z podłożem. Piąstkowania są mało kontrolowaną formą odbicia.
AD. B1 Odbicia dolne oburącz
Stosowane do odbić piłek lecących z dużą szybkością, poniżej linii barków zawodnika (zagrywka, atak dynamiczny) . Wykonywane w pozycji zachwianej i o stałej równowadze.
Ustawienie nóg rozkroczno - wykroczne - noga tylna określa kierunek podania.
Przygotowanie do przyjęcia piłki zaczyna się od ustawienia kończyn górnych względem toru lotu piłki. Wyprostowane ręce, połączone dłońmi - ułożone tak aby piłka została odbita pod kątem 90º. Prawidłowe ułożenie dłoni to : jedna w drugiej, kciuki ustawione zbieżnie. Miejsce kontaktu piłki z rękoma to przydłoniową część przedramienia. Ułożenie nóg i ramion względem tułowia to mniej więcej kąt prosty - w zależności od loty piłki tułów jest więc mniej lub bardziej pochylony.
Odbicie wykonujemy w miejscu lub podczas przemieszczenia się do przodu, nigdy do tyłu gdyż powoduje to nadmierne unoszenie ramion i zmniejsza kontrolę nad podaniem.
AD. B2 Odbicie dolne jednorącz
Jest odbiciem bardzo niedokładnym i występującym dlatego w grze tylko sytuacyjnie: w pozycjach zachwianych, kiedy nie ma możliwości odbioru oburącz- kiedy tor lotu piłki przebiega obok zawodnika, a ten nie ma dość czasu aby ustawić się dogodnie do odebrania piłki.
Metodyka nauczania:
Nauka czynności podstawowej -do etapu podań z symetryczną pracą ramion w granicach 90º do kierunku przyjęcia w postawach stabilnych, a to:
naukę: ułożenia ciała i kończyn górnych
przyjęcia piłki
umiejętność przyjmowania najdogodniejszej pozycji na boisku w celu przyjęcia piłki
nauka pracy kończyn górnych i dolnych w czasie podania
nauka podawania piłki
umiejętność opanowania piłki
odbicia na wprost, na różne odległości i wysokości
podania w kierunkach do ok. 90º względem kierunku przyjęcia piłki.