ZajęciaNr1Podsumowanie, filologia polska, diachroniczne


WOKALIZM (system samogłoskowy) cz. I

Samogłoski dzielimy ze względu na poziomy ruch języka i sposób oddziaływania na poprzedzające je spółgłoski na:

  1. przednie (zmiękczające poprzedzające spółgłoski, występują zawsze po miękkich) - i, e, ę, ь,ě;

  2. tylne (nie zmiękczające poprzedzających spółgłosek) - y, u, u, o, ǫ, ъ.

Samogłoski dzielimy ze względu na pionowy ruch języka na:

  1. wysokie - i, y, u;

  2. średnie - e, ę, ь, o, ǫ, ъ;

  3. niskie - ĕ, a.

Sonanty:

L, r oraz l`, r` mogły pełnić funkcję samogłosek (być ośrodkiem sylaby) lub spółgłosek. Gdy pełnią funkcję samogłosek, nazywamy je sonantami (oznaczamy kółkiem pod r lub l), np.: krk (`kark`), vrьхъ (`wierzch`).

Ale np. rabyni - `niewolnica` , Avramъ `Abraham` r nie jest w tych wyrazach sonantem (ponieważ ośrodkiem sylaby są samogłoski pełne).

Jery

Ь - wym. i/ě

Ъ - wym. u/o/y

Słaba pozycja jerów (półokrąg pod jerem):

  1. w wygłosie wyrazów wielosylabowych, np. ЧЛОВѢКЪ, ЛОМЪ, ОТЬСЬ;

  2. b. w sylabie znajdującej się przed sylabą, która zawierała samogłoskę pełną, tj. inną niż jer, np. mъ- no- go, bь - ra- ti;

  3. c. w sylabie przed sylabą zawierającą jer mocny, np. dь- nь - sь.

Mocna pozycja jerów (kółko pod jerem)

  1. w sylabie, po której następowała sylaba z jerem słabym, np. sъnъ, dьnь

Jery w pozycji słabej uległy redukcji (zanikły). Jery w pozycji mocnej zwokalizowały się - przeszły w pełne samogłoski. Jery zanikły na przełomie X i XI wieku. Jer mocny przedni przeszedł w e, mocny tylni przeszedł w o.

Dьnь to w późnych zabytkach scs - denь

Konьcь to poźnych zabytkach scs - konecь

POCHODZENIE SYSTEMU FONETYCZEGO SCS

System ten kontynuuje system prasłowiański. Wiemy o tym, dzięki porównaniom różnych grup języków indoeuropejskich.

Wokalizm. W języku praindoeuropejskim występowały:

  1. monoftongi (samogłoski pojedyncze): i, i, e, e, a, a, o, o, u, u

  2. dyftongi (dwugłoski) - a, o, a, o

  3. połączenia dyftongiczne (należące do tej samej sylaby - tautologiczne- połączenia monoftongu ze spółgłoską nosową m, n lub płynną r, l - em, en, om, on - mogły być długie lub krótkie

  4. sonanty - r, l, r`, l` - mogły być długie lub krótkie.

W rozwoju systemu wokalicznego ps. działały dwie tendencje

  1. tendencja do przechodzenia różnić ilościowych w jakościowe

b. tendencja do unikania sylab zamkniętych.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ZajęciaNr4Streszczenie, filologia polska, diachroniczne
ZajęciaNr2Streszczenie, filologia polska, diachroniczne
Zajęcianr4Cwiczenie, filologia polska, diachroniczne
StreszczenieZajęćNr3, filologia polska, diachroniczne
ZadaniePoZajęciachNr2, filologia polska, diachroniczne
diachron na zaliczenie 2, filologia polska, diachroniczne
prawpodst (1), filologia polska, diachroniczne
ALFABET CYRYLICKI, filologia polska, diachroniczne
Formalizm amerykański, Nauka, Studia, Filologia Polska, Zajęcia, Teoria Literatury
Teoria literatury, Nauka, Studia, Filologia Polska, Zajęcia, Teoria Literatury
III (02) Sławiński - Synchronia i diachronia, STUDIA, FILOLOGIA POLSKA, Teoria dzieła literackiego
Teoria literatury - opracowane zestawy egzaminacyjne (1), Nauka, Studia, Filologia Polska, Zajęcia,
Fenomenologia, Nauka, Studia, Filologia Polska, Zajęcia, Teoria Literatury
dydaktyka zajecia, Supersiatkareczka, Nauka, Filologia polska
czesci mowy - dodatkowa tabela (1), Filologia polska II rok, fleksja i składnia
Terapia logopedyczna Konspekt 2, PWSZ Tarnów Filologia polska II rok, PWSZ Tarnów Filologia polska I

więcej podobnych podstron