Wydział Mechaniczny PK
Podstawy Robotyki/Mechanika Manipulatorów
Projekt
Prowadzący: dr inż. Michał Maniowski
Nazwisko: Szatara Hubert Data: 13.06.2013r
Grupa: 12A4
Numer (n) studenta: „17”
Projekt 3
Macierz jakobianowa manipulatora
Manipulator o trzech stopniach ruchliwości, przedstawiony na rysunku, jest opisany następującymi parametrami Denavita-Hartenberga, zależnymi od n - numeru studenta:
Manipulator
|
li [m] |
λi [m] |
αi [rad] |
θi [rad] |
1. |
0.09*n + 0.09 |
0 |
-pi/2 |
0.07*n - 1 (var) |
2. |
0 |
0.09*n + 0.1(var) |
-pi/2 |
-pi/2 |
3. |
0.07*n + 0.09 |
0.06*n + 0.2 |
0 |
0.09*n - 1 (var) |
Wyznaczyć macierz jakobianową manipulatora oraz jej wyznacznik (jakobian) dla różnych położeń manipulatora w celu określenia punktów osobliwych w przestrzeni roboczej.
Część obliczeniowa (wybrane fragmenty kodu programu)
Wzory na pozycję chwytaka (dane z zadania odwrotnego):
px = l1*cos(theta1) - lambda2*sin(theta1) - lambda3*cos(theta1)*sin(theta2)
py = lambda2*cos(theta1) + l1*sin(theta1) - lambda3*sin(theta1)*sin(theta2)
pz = -lambda3*cos(theta2)
q=[theta1 lambda2 theta3]T
Macierz Jacobiego dla danego manipulatora definiujemy jako macierz pochodnych cząstkowych i otrzymujemy poprzez zróźniczkowanie współrzędnych kartezjańskich po współrzędnych przegubowych:
Konfiguracje osobliwe, to konfiguracje, dla którch wyznacznik macierzy Jacobiego jest równy 0. Dla tego przypadku udło się wyznaczyć dwie konfiguracje osobliwe:
1) q=[1 1 0.89]' det J= -0.0053
2) q=[1 1 2.24]' det J= 0.0039
Wykres osobliwości:
Wnioski:
Jeśli wyznaznik macierzy Jacobiego jest równy 0, to macierz jest osobliwa. Problem osobliwości jest bardzo ważną kwestią. Kiedy znacznik macierzy Jacobiego przyjmujewartość 0 robot traci stopień swobody, coprzekłada się na utrudnienia w sterowaniu, a w skrajnych przypadkach może doprowadzić do utraty sterowności, unieruchomienia a nawet uszkodzenia manipulatora.
Konfiguracje osobliwe występują na krańcach obszaru roboczego oraz w niektórych przypadkach pokrywania się osi par kinematycznych.
Jedynymi sposobami na uniknięcie osobliwych położeń jest ich wcześniejsza identyfikacja i omijanie ich. Można to robić poprzez stosowanie szybkich przejść manipulatora z jednego punktu do drugiego, lub stosować specjalne algorytmy, pozwalające na minimalizacje pracy manipulatora w punktach osobliwych.
{ XVII }
Θ3
det J