FIZJOLOGIA STOSOWANA (SKÓRY)
PROF. DR HAB. MED. SŁAWOMIR MAJEWSKI
Funkcje skóry :
Ochronna
W regulacji cieplnej
W czynności wydzielniczej i regulacji równowagi wodno - elektrolitowej
W czynności resorpcyjnej
Jako narząd czucia
W metabolizmie białek, lipidów, witamin, węglowodanów, itd.
W procesach odpornościowych ustroju
PLAMA - zmiana zabarwienia
leżąca w jej poziomie
GRUDKA - wykwit uniesiony ponad powierzchnię skóry, o wzmożonej spoistości, ustępujący bez śladu
BLASZKA - wykwit o średnicy zwykle ponad 1cm, złożony ze zlewających się grudek
GUZEK - wykwit wyniosły ponad powierzchnię skóry, pochodzący z głębszych warstw skóry, ustępujący z pozostawieniem blizny
GUZ - większy niż guzek, wyniosły ponad powierzchnię skóry, pochodzący z głębszych partii skóry właściwej i tkanki podskórnej
BĄBEL POKRZYWKOWY - wykwit obrzękowy, uniesiony ponad powierzchnię skóry, szybko powstający i ustępujący bez śladu; świąd i porcelanowo-różowa barwa
PĘCHERZYK - mały wykwit wyniosły ponad powierzchnię skóry, wypełniony płynem surowiczym
PĘCHERZ - większy niż pęcherzyk, wyniosły ponad powierzchnię skóry, powstały z rozdzielenia płynem surowiczym warstw naskórka lub naskórka od skóry właściwej
KROSTA - mały wykwit uniesiony ponad poziom skóry, wypełniony od początku treścią ropną
CYSTA - wykwit uniesiony ponad powierzchnię skóry, powstały w wyniku otorbienia się treści płynnej w skórze właściwej lub tkance podskórnej
UKŁAD IMMUNOLOGICZNY SKÓRY
Układ immunologiczny :
Może odróżniać cząsteczki ustroju gospodarza od obcych
Tworzą go limfocyty i przeciwciała
Odpowiedź jest swoista wobec antygenu
Limfocyty dzielą się na komórki B i T
Limfocyty są pobudzane przez antygen przetworzony przez komórki prezentujące antygen
Układ immunologiczny c.d.:
Uczulone limfocyty powstałe w wyniku stymulacji limf. T produkują cytokiny = ODPOWIEDŹ KOMÓRKOWA
Pobudzone komórki B przekształcone w plazmocyty produkują przeciwciała = ODPOWIEDŹ HUMORALNA
Pamięć swoistości antygenu podstawową cechą układu immunologiczneg
NASKÓREK
KERATYNOCYTY
Stanowią około 85-90% komórek naskórka
Wszystkie zawierają w cytoplazmie filamenty pośrednie (keratyny) i tworzą między sobą połączenia (desmosomy) lub łączą się z błoną podstawną za pośrednictwem półdesmosomów.
KERATYNY
Tworzą sieć włókien i stanowią podstawę cytoszkieletu.
Jest ponad 30 rodzajów keratyn, 20 w nabłonku, 10 we włosach.
Należą do 2 grup : kwaśne (typ I) i zasadowo-obojętne (typ II)
Występują w parach o podobnej masie cząsteczkowej, które tworzą strukturę włókienkowatą
Cytoszkielet komórek naskórka
Warstwa rozrodcza (podstawna) - stratum basale
Komórki wykazujące aktywność mitotyczną
Komórki macierzyste (stem cells) stanowią około 5-10% komórek
Komórki przejściowo namnażające się (transient amplifying cells) - ok. 50%
Komórki postmitotyczne - ok. 40%
Różnorodność komórek bazalnych
Warstwa kolczysta -
stratum spinosum
Keratyny jak w w-wie podstawnej oraz tzw. keratyny suprabazalne
K1/K10 określa się też mianem „keratyn swoistych dla różnicowania (lub keratynizacji)”
Desmosomy (struktury odpowiedzialne za kontakt między keratynocytami)
Połączenia „gap junctions” = fizjologiczna komunikacja między tymi komórkami
Pojawiające się w części górnej „ziarnistości lamelarne” są źródłem lipidów w-wy rogowej.
Warstwa ziarnista -
stratum granulosum
Ziarnistości lamelarne (blaszkowate)
Ziarna keratohyalinowe (profilagryna, włókna keratynowe oraz lorikryna - białko tworzące zrogowaciałą kopertę)
Konwersja profilagryny do filagryny zachodzi przy udziale proteaz podczas przekształcania się komórki „ziarnistej” w keratynocyt zrogowaciały
Końcowy etap proteolizy monomerów filagryny do wolnych aminokwasów zachodzi w bardziej powierzchownej strefie warstwy rogowej (NMF)
Profilagryna
Jest białkiem o dużej masie cząsteczkowej (>400 kDa), bogatym w histydynę, składającym się z monomerów filagryny.
Jej konwersja do filagryny zachodzi przy udziale proteaz podczas przekształcania się komórki „ziarnistej” w keratynocyt zrogowaciały.
Profilagryna cd.
Końcowy etap proteolizy monomerów filagryny do wolnych aminokwasów zachodzi w zewnętrznej strefie warstwy rogowej (NMF)
Funkcja filagryny w keratynocycie zrogowaciałym polega na agregacji filamentów keratynowych.
NMF = natural moisturizing factor,
`naturalny czynnik nawilżający'
-w warstwie rogowej!!!
AMINOKWASY Z ENZYMATYCZNEGO ROZKŁADU FILAGRYNY
SOLE KWASU PIROGLUTAMINOWEGO
SOLE KWASU MLEKOWEGO
MOCZNIK
INNE
Warstwa rogowa -
stratum corneum
Całkowite przejście z w-wy ziarnistej do rogowej wiąże się z utratą 50-80% suchej masy
Warstwy komórek zrogowaciałych dostarczają mechanicznej ochrony skóry i zapobiegają utracie wody
Warstwa rogowa cd.
Bariera warstwy rogowej składa się z dwóch elementów (kompartmentów) :
Korneocytów pozbawionych lipidów wzbogaconych w białka i aminokwasy (NMF), które są otoczone ciągłą zewnątrzkomórkową `kopertą'
Lipidów leżących pomiędzy korneocytami
Złuszczanie korneocytów warstwy rogowej
Korneocyty dolnej części w-wy rogowej przylegają do siebie za pomocą „zmodyfikowanych” desmosomów
Powyżej leżą korneocyty wykazujące skłonność do złuszczania
Komórki strefy środkowej w-wy rogowej mają większe zdolności wiązania wody niż leżące głębiej
W najbardziej powierzchownej strefie w-wy rogowej dochodzi do proteolitycznej degradacji desmosomów i korneocyt ulega złuszczeniu.
Końcowe stężenia lipidów w warstwie rogowej:
Ceramidy (45%)
Cholesterol (25%)
Kwasy tłuszczowe (15%)
Inne
GRUCZOŁY SKÓRY
Gruczoły łojowe
Większość gruczołów łojowych ma ujścia do mieszka włosowego
Tylko niektóre mają ujścia bezpośrednio na powierzchni skóry (np. na czerwieni warg)
Wydzielanie łoju jest wspomagane przez skurcz mięśni przywłośnych (`gęsia skórka') - pod wpływem bodźców psychicznych lub zimna
Wydzielanie łoju - holokrynowe
Gruczoły łojowe
Wydzielanie łoju:
- duże u noworodków
- zmniejsza się w dzieciństwie
- wzrasta w okresie dojrzewania
- zmniejsza się po 40 r.ż., zwłaszcza
u kobiet po 60 r.ż.
Stwierdzono, że odnowa łoju jest szybsza, jeśli jest on często usuwany (nasilenie łojotoku!!!)
Gruczoły łojowe
Rola łoju polega na osłonie skóry przed działaniem czynników mechanicznych, chemicznych i bakteryjnych
W skład łoju wchodzą substancje tłuszczowe powstające w wyniku działania lipaz (również bakteryjnych):
- skwalen
- cholesterol
- wolne kwasy tłuszczowe
- inne (trójglicerydy)
Gruczoły łojowe
Czynność gruczołów łojowych podlega wpływom hormonalnym
Testosteron i progesteron - przerost gruczołów i zwiększone wydzielania
Estrogeny i antyandrogeny (np.octan cyproteronu) - zmniejszenie produkcji łoju
Hormony kory nadnerczy - nasilenie produkcji łoju
Gruczoły potowe
Gruczoły ekrynowe
- występują na całej skórze
Gruczoły apokrynowe
- związane z mieszkami włosowymi
- wystepują głównie w okolicach
pachowych, płciowych, brodawek
sutkowych, powiek
Potowe gruczoły ekrynowe
Rola w regulacji cieplnej (wzmożone wydzielanie potu w temp >31st C lub nadmiernego wytwarzania ciepła
Wydzielany na powierzchnię skóry pot tworzy z łojem zawiesinę olej/woda lub woda/olej
Potowe gruczoły ekrynowe
Skład potu zależy od:
- diety, warunków klimatycznych,
hormonalnych
Skład chemiczny potu:
- związki mineralne (sole potasu, wapnia,
magnezu, sodu)
- mocznik
- kwas mlekowy,
- węglowodany, lipidy i in.
Potowe gruczoły ekrynowe
Wydzielanie potu zależy od układu nerwowego (np. pocenie pod wpływem emocji)
Środki cholinergiczne (acetylocholina) stymulują wydzielanie potu
Środki przeciwcholinergiczne (atropina, toksyna botulinowa) hamują wydzielanie potu
Potowe gruczoły apokrynowe
Nie biorą udziału w termoregulacji
Rozpoczynają funkcjonowanie w okresie pokwitania
Oddziałują głównie na bodźce hormonalne i emocjonalne
Są regulowane przez włókna adrenergiczne
Zawierają więcej peptydów, które są rozkładane przez bakterie („zapach” potu)
STREFA BŁONY PODSTAWNEJ (BASEMENT MEMBRANE ZONE)
STREFA BŁONY PODSTAWNEJ (BASEMENT MEMBRANE ZONE)
Naskórek łączy się ze skórą za pomocą błony podstawnej, która jest strukturą złożoną z białek i proteoglikanów produkowanych przez:
- keratynocyty naskórka
- fibroblasty skóry właściwej
BMZ składa się z dwóch warstw:
- górna: blaszka jasna (lamina lucida)
- dolna: blaszka ciemna (lamina densa)
STREFA BŁONY PODSTAWNEJ (BASEMENT MEMBRANE ZONE)
BLASZKA JASNA:
- kompleks białkowy (180 i 230kDa)
związany z półdesmosomami
- laminina (wielkocząsteczkowa
glikoproteina zbudowana z trzech
łańcuchów A i jednego łańcucha B
BLASZKA CIEMNA:
- kolagen typu IV
- proteoglikany (zawierające głównie siarczan
heparanu)
LAMININA
W cząsteczce lamininy znajdują się miejsca wiążące się:
- z kolagenem typu IV
- z proteoglikanami
- z komórkami (poprzez tzw. INTEGRYNY)
INTEGRYNY
Wraz z półdesmosomami stanowią główne cząsteczki odpowiedzialne za przyleganie keratynocytów
Integryny nazywane są także receptorami VLA
(very late antigens) i są to receptory dla:
- kolagenu (VLA2, VLA3)
- lamininy (VLA6)
Za pomocą integryn keratynocyty „odbierają sygnał” za środowiska pozakomórkowego (składników macierzy zewnątrzkomórkowej)
Duża rola w gojeniu się ran, ch. pęcherzowych
STREFA BŁONY PODSTAWNEJ - sublamina densa
Strefa pod blaszką ciemną
Składa się z włókien zakotwiczających
(zbudowanych z kolagenu typu VII)
Włókna zakotwiczające utrzymują łączność mechaniczną pomiędzy naskórkiem i skórą właściwą
NACZYNIA I NERWY W SKÓRZE
UKŁAD NACZYNIOWY SKÓRY
GŁĘBOKI splot naczyniowy (na granicy skóry właściwej i tkanki podskórnej
POWIERZCHOWNY splot naczyniowy zaopatruje brodawki skórne
Naskórek nie jest unaczyniony; jego odżywianie odbywa się poprzez krążenie limfy (chłonki)
UKŁAD NACZYNIOWY SKÓRY - c.d.
W otoczeniu przydatków - mieszków włosowych i gruczołów potowych -naczynia krwionośne tworzą oddzielne sploty
Naczynia limfatyczne (chłonne) zbierają limfę z warstwy brodawkowej skóry oraz z okolicy gruczołów potowych, łojowych i mieszków włosowych
UNERWIENIE SKÓRY
Włókna pochodzące z układu mózgowo-rdzeniowego (czuciowe)
Włókna układu autonomicznego
- współczulne, adrenergiczne (adrenalina) np. gruczoły potowe apokrynowe
- przywspółczulne, cholinergiczne (acetylocholina) -np.
gruczoły potowe ekrynowe
UNERWIENIE SKÓRY
Przyjmuje się, że wszystkie rodzaje czucia skórnego: ucisku, dotyku, ciepła, zimna, bólu oraz świądu, są odbierane przez całą sieć nerwową skóry
Włókna czuciowe syntetyzują także substancje, tzw. neuropeptydy, które biorą udział w patogenezie różnych chorób skóry:
- substancja P (przepuszczalność naczyń)
- MSH (hormon stymulujący melanocyty)
- inne
UNERWIENIE SKÓRY
Wolne zakończenia nerwowe (wnikaja również do naskórka oraz oplatają przydatki skórne)
Zakończenia upostaciowione
- ciałka Vatera-Paciniego (położone
głęboko, wrażliwe na ucisk)
- ciałka Meissnera (położone
powierzchownie, wrażliwe na dotyk)
SKÓRA WŁAŚCIWA
SKÓRA WŁAŚCIWA
KOMÓRKI ŁĄCZNOTKANKOWE
WŁÓKNA TKANKI ŁĄCZNEJ
NACZYNIA KRWIONOŚNE
ZAKOŃCZENIA NERWOWE
PRZYDATKI SKÓRNE
- gruczoły łojowe, potowe
- mieszki włosowe
Komórki tkanki łącznej w skórze właściwej
Fibroblasty (wytwarząjace kolagen, elastynę, proteoglikany)
Histiocyty (makrofagi, komórki żerne)
Komórki tuczne (udział w reakcjach alergicznych)
Limfocyty (komórki układu immunologicznego)
Tkanka łączna skóry
Włókna kolagenowe
Włókna sprężyste (elastynowe)
Włókna retikulinowe
Substancja bezpostaciowa
- mukopolisacharydy (kwas
chondroitynosiarkowy, hialuronowy)
- proteoglikany (polaczenia białek i
związków cukrowcowych)
Włókna kolagenowe
Włókna kolagenowe typu I i III stanowią podstawową składową podścieliska łącznotkankowego skóry właściwej
Natomiast w obrębie błon podstawnych naczyń krwionośnych i naskórka występuje kolagen typu IV oraz laminina
Włókna retikulinowe, rozsiane między innymi włóknami (kolagenu, elastyny) znajdują się w większej ilości w brodawkach skórnych. Ich budowa i pochodzenie nie są całkowicie poznane ? - fibrylina
Typy kolagenów
Typ I
Typ II
Typ III
Typ IV
Typ V
Typ VI
Typ VII
Skóra właściwa
Chrząstka
Skóra właściwa
Błony podstawne
Błony podstawne, skóra właściwa
Błony podstawne,
skóra właściwa
Włókna zakotwiczające
Włókna sprężyste
Tworzą sieć z włóknami kolagenowymi
Podstawowym białkiem sieciującym włókna sprężyste jest FIBRYLINA
Nadają sprężystość i rozciągliwość skórze
U osób eksponowanych na UV ulegają zwyrodnieniu (elastosis)
Proteoglikany (PG)
Nazywane były w przeszłości mukopolisacharydami
Zbudowane są z:
- rdzenia białkowego i
- łańcuchów glikozaminoglikanów
GAG, (odmiana cukrów)
Proteoglikany (PG)
Fibroblasty skórne produkują
- duże cząsteczki PG, które tworzą
agregaty (np. versican)
- mniejsze cząsteczki PG, np. dekoryna
(wiąże się z włóknami kolagenu i
„dekoruje je”
Proteoglikany (PG)
Podstawową funkcją PG w skórze jest wiązanie różnych elementów (włókien) międzykomórkowych
PG zawierające siarczan heparanu (tzw. syndekany) wiążą różne czynniki wzrostowe, niezbędne do prawidłowej funkcji komórek w skórze:
- rola w gojeniu ran
- rola w angiogenezie
Wiązanie wody !!!
Proteoglikany (PG)
Proteoglikany związane z kwasem hialuronowym wykazują dużą zdolność do wiązania wody (hydrofilność), co powoduje, że nawodnienie skóry właściwej jest znacznie większe niż naskórka
Nagromadznie dużych ilości kwasu hialuronowego w skórze płodu -> gojenie się ran bez tworzenia się blizny (!)
Tkanka podskórna
Leży pod skórą właściwą
Składa się ze zrazików tłuszczowych przedzielonych tkanką łączną
Pomiędzy zrazikami znajdują się części wydzielnicze gruczołów potowych oraz naczynia krwionośne, włókna nerwowe i zakończenia nerwowe
Ważne funkcje protekcji mechanicznej
MELANOGENEZA
Melanocyty
Jedyne komórki syntetyzujące melaninę
Posiadają po dwie lub więcej wypustek
W wypustkach znajdują się melanosomy, czyli ziarnistości zawierające melaninę
Posiadają mikrofilamenty aktynowe oraz mikrotubule, które odgrywają dużą rolę w ruchu melanocytów.
Rodzaje melaniny
EUMELANINA - brązowa, czarna
FEOMELANINA - czerwona
Oba typy melaniny występują jako mieszanina
Osoby rasy czarnej nie mają więcej melanocytów, ale posiadają w skórze więcej melanosomów (i melaniny)
Czynniki pobudzające melanogenezę :
Promieniowanie pozafioletowe
Stany zapalne
Metale i metaloidy
MSH (melanocyte stimulating hormone)
Hormony tarczycy
Hormony płciowe
OPALENIZNA
„NATYCHMIASTOWA”
- zależy od UVA
- występuje w ciągu kilku minut
- fotooksydacja melaniny
- trwa kilkanaście godzin („false tan”)
„OPÓŹNIONA”
- zależy od UVB (częściowo UVA)
- po 24 godzinach
- produkcja nowego barwnika oraz proliferacja
melanocytów
Czynniki hamujące melanogenezę :
Hormony, głównie kory nadnerczy
Witaminy, głównie kwas askorbinowy
WŁOSY
Włosy znajdujące się na głowie, brodzie, w dołach pachowych i na wzgórku łonowym określane są jako „długie” (terminalne)
Większość powierzchni skóry pokrywa meszek włosowy
Odmienne są również włosy aparatu ochronnego oka (rzęsy, brwi)
Na skórze głowy znajduje się około 120 tys. włosów a na całej powierzchni ciała nawet 5 milionów.
Schemat budowy włosa :
Fazy cyklu włosowego :
Faza wzrostu (ANAGEN)
Faza inwolucji (KATAGEN)
Faza spoczynku (TELOGEN)
OKRES WZROSTU =
ANAGEN
Występuje w przeważającej liczbie włosów owłosionej skóry głowy (ok. 80-85%)
Trwa od 3 do 6 lat
Cechą charakterystyczną włosa jest dobrze wykształcona opuszka (dolna część mieszka zawierająca macierz włosa)
OKRES INWOLUCJI = KATAGEN
Trwa od kilku dni do 2 tygodni
Jedynie 0,5 - 1% włosów znajduje się w tym okresie (przejściowym)
Opuszka stopniowo zanika i ulega postępującemu rogowaceniu z przesunięciem ku górze
OKRES SPOCZYNKU = TELOGEN
Około 10-20 % włosów jest w tej fazie
Trwa od 2 do 4 miesięcy
Górna część mieszka jest zachowana
Zrogowaciały korzeń włosa leży bliżej powierzchni, na poziomie mięśnia przywłośnego , tworząc tzw. „kolbę”
Trichogram :
Jest to mikroskopowa ocena wyglądu korzenia
Odsetek włosów rosnących i znajdujących się w stanie spoczynku pozwala ocenić stopień uszkodzenia mieszka
Hirsutyzm :
Jest to nadmierne owłosienie skóry ciała
Zależy od wzmożonej ilości androgenów oraz nadmiernego oddziaływania mieszków włosowych na te hormony
PAZNOKCIE
Budowa paznokcia :
W jego skład wchodzi macierz paznokcia, płytka paznokciowa (pod którą mieści się łożysko łącznotkankowe) oraz hyponychium
Macierz miejscem wzrostu płytki pazn.
Obrąbek naskórkowy czyli „skórka” pokrywa płytkę od strony wału i chroni ją przed urazami
20