Przyczyny powodujące powstawanie wad wymowy, a więc zaburzeń artykulacji:

1) Zmiany anatomiczne aparatu artykulacyjnego, a wśród nich:

- nieprawidłowa budowa języka - język zbyt długi, za krótki, za gruby,

- krótkie wędzidełko podjęzykowe;

- nieprawidłowa budowa podniebienia - zbyt mocno wysklepione

- podniebienie twarde, tzw. gotyckie, rozszczepy podniebienia;

- zniekształcenia zgryzu - zgryz otwarty, przodozgryz, tyłozgryz, anomalie

- zmiany trwałe lub przejściowe, np. w czasie wymiany uzębienia;

- przerost trzeciego migdałka, polipy;

- skrzywienie przegrody nosowej, przerost śluzówki nosa

2) Nieprawidłowe funkcjonowanie narządów mowy:

- niska sprawność języka i warg;

- zakłócona praca mięśni napinających i przywodzących wiązadła

- głosowe;

- trudności w koordynacji pracy wiązadeł głosowych z artykulacją nasady

- nieprawidłowa praca zwierającego pierścienia gardłowego;

- brak pionizacji język - prowadzi do infantylnego połykania (typu

- niemowlęcego) i w efekcie do wsuwania języka między zęby.

3) Nieprawidłowa budowa i funkcjonowanie narządu słuchu:

- zaburzenia analizy i syntezy słuchowej;

- wybiórcze upośledzenie słuchu;

- obniżenie słyszalności - niedosłuch, głuchota, zaburzenia słuchu

fonemowego (fonematycznego).

4) Niesprzyjające warunki do wykształcenia się mowy związane z czynnikami społecznymi - uwarunkowania środowiskowe:

-- nieprawidłowe wzorce wymowy;

-- atmosfera w domu;

-- styl wychowania;

-- postawy rodziców.

5) Uszkodzenie ośrodków i grup nerwowych unerwiających narządy mowne (dyslalia centralna, anartia, dysartia);

6) Nieprawidłowe funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego (dyslalia ośrodkowa);

---