WAZNIEJSZE EKSPOZYTURY
RZADU SWIATOWEGO
W POLSCE(1)
Tytułem wprowadzenia:
From: "koras" (lesefer@poczta.wp.pl)
Subject: Korwin na zjazd anarchistow napisal
Date: 12 Apr 2000 00:00:00 GMT
MET DSTNewsgroups: pl.soc.polityka
jak co poniektorym wiadomo szef UPR jest czlonkiem honorowyn Klubu
Zachowawczo - Monarchistycznego i zagorzalym zwolennikiem restauracji monarchii.
prosze sobie przeczytac, co ten monarchista napisal do anarchistow, ktorzy wlasnie odbyli w Lodzi swój zjazd..[...]
>Zobaczcie jaki teskt przeslal nam Korwin na nasz zjazd w Lodzi
>
>Bojownicy o Wolnosc!
>Pozdrawiam Was na Waszym Zjezdzie! Witam tych, którzy dzis, gdy biurokracja się
>rozrasta i odbiera nam nasze przyrodzone prawa -próbuja odwolywac się do mysli
>tytanów anarchizmu: Piotra J. Proudhona i Maxa Stirnera; którzy próbuja wyrwac
>choc kawalek naszej Wolnosci z rak panstwowych urzedników.
>Pozwólcie jednak mnie, osiwialemu na walce z biurokracja, na kilka uwag.
>W nieszczesliwym XX wieku, wieku Oswiecimia, Kolymy i Katynia, wieku przymusowych
>ubezpieczen, równouprawnienia kobiet i przymusu zapinania pasów w samochodach,
>wieku pogardy dla czlowieka - wieku, który szczesliwie sie konczy - wszystkie
>pojecia, o których mówili teoretycy anarchizmu i liberalizmu ulegly - przepraszam
>za brzydkie slowo: "uspolecznieniu".
>Na miejsce Jednostek pojawily sie Masy.
>Miejsce mysli narodowej zajela "mysl narodowo-socjalistyczna", zamiast "nauki
>Kosciola" mamy "spoleczna nauke Kosciola", zamiast liberalizmu "socjal-liberalizm"
> - a zamiast anarchizmu: "anarcho-syndykalizm". To zaraza XX wieku!
>Pozwólcie sobie przypomniec, ze nie ma wiekszego wroga anarchistów, niz socjalisci.
>Lewica zawsze uzywa anarchistów do zniszczenia zastanego porzadku - a potem, gdy
>zaczyna budowe wlasnego, jeszcze gorszego - niszczy: najpierw anarchistów, a potem
>liberalów. Tak bylo w Hiszpanii, tak bylo w Moskwie, tak bylo w Paryzu...
>Czern - to kolor Wolnosci. Na naszym sztandarze na jej tle widnieje Krzyz
>sw.Jerzego - na Waszym: litera A.
>Ale widzialem tez u Was sztandary, na które zakradla się w XX wielu Czerwien...
>To kolor zguby!
>Wzywam Was i prosze: u progu XXI wieku otrzyjcie te rdze z Waszych sztandarów.
>Otrzyjcie ja - a pomaszerujemy razem jako forpoczta tych, co ida zburzyc bastiony
>biurokracji; i polozyc kres przemocy panstwa i spoleczenstwa nad Jednostka!
>Nie obiecuje, ze zniose wszystkie prawa: mysle, ze i Wy jadac tutaj nie hcielibyscie,
>by zniesiono przepisy ruchu drogowego. Natomiast obiecuje, ze walczyc bede o
>zniesienie:
>- przymusu sluzby wojskowej
>- zakazu kupowania i zazywania przez doroslych obywateli dowolnych lekarstw
> i srodków farmakologicznych
>- zakazu przywozenia i kupowania dowolnych przedmiotów, okladania tych transakcyj
> podatkiem i rejestrowania ich
>- nakladania oplat celnych i regulowania przejazdu przez granice
>- oraz wszelkich przejawów dyktatury biurokracji.>Licze na Was.
>Niech zyje Wolnosc!
>Janusz Korwin-Mikke
>
>Niezle nie
>Seksa
>Federacja Anarchistyczna Lodz
ANARCHOKAPITALISCI
Artykul pochodzi z wloskiej "La Stampa" [3 XII 97 r.]
i jest piora pana Pierluigi Battista, nosi zas tytul:
ANARCHOKAPITALISCI - CO WSPOLNEGO MA
VON HAYEK Z BAKUNINEM.
Widok ich defilujacych pod czerwonymi i czarnymi sztandarami anarchii intonujacych melodie "Addio, Lugano bella", wydaje sie wytworem wybujalej wyobrazni. Jednak zeby tak znany przedstawiciel mysli liberalno-wolnorynkowej jak Sergio Ricossa uznawal mysl anarchistyczna. za pomocna w "zrozumieniu i wskazaniu chorob panstwa", a nawet zeby Aldo Canovari, dyrektor programowy wydawnictwa "Liberlibri di Macerata", najbardziej zahartowanego w wolnorynkowo-anarchistyeznych bojach utrzymywal, ze podziela z klasycznymi anarchistami "radykalna kontestacje pojecia panstwa" - to juz wskazuje, ze w mieszance polityczno-ideologicznej konca wieku [i konca tysiaclecia] nie mozna wykluczyc zaskakujacych zbieznosci i nieprzewidzianych odkryc.
Zwlaszcza, gdy chcac uczynic pokuse zaslubin liberalizmu z anarchia mniej ekstrawagancka, zabiera sie sie do tego znane czasopismo anarchistyczne, w ktorym nazwisko Karla Raimunda Poppera stawia sie obok nazwiska Bakunina. Znana z historii droga od gospodarczego liberalizmu do anarchizmu jest w rzeczywistosci duzo prostsza niz wydawaloby sie na pierwszy rzut oka. Krytyka wszechobecnosci panstwa, pragnienie "panstwa minimum", jakie opisywal taki antypanstwowiec jak Robert Nozick, budowa palisad chroniacych sfere prywatna, wolnosc indywidualna i niezaleznosc jednostek oraz spoleczenstwa od ingerencji wladzy publicznej coraz bardziej sklonnej sprawowac przytlaczajaca kontrole nad kazda dziedzina zycia wspolnoty, wszystko to wywoluje postawe psychologiczna i kulturowa, ktora o wiele bardziej przypomina anarchistyczne odrzucenie panstwa, niz instynkt samozachowawczy niektorych prorokow umiarkowanego liberalizniu. Zainteresowanie dla mysli anarchistycznej pojawia sie wowczas, kiedy wezwanie do "Panstwa minimum" pokrywa sie z marzeniaini o spoleczenstwie, w ktorym rola panstwa jest zredukowana az do calkowitego zaniku, wowczas, gdy nadzieja na "mniej panstwa" rozplywa sie w fantazji, albo przynajmniej w hipotezie teoretycznej swiata, ktory moze obejsc sie bez panstwa. Oczywiscie tradycyjna mysl anarchistyczna odrzuca idee, ze "niniej panstwa" ma implikowac, jak tego chca anarchisci, "wiecej rynku". Bakunin i Kropotkin, Costa, Malatyesa i wszyscy przedstawiciele anarchizmu romantycznego i egalitarnego przezyli by wstrzas na sama mysl, ze jak utrzymuja "wolnorynkowcy", nie ma wolnosci bez wolnosci gospodarczej. Jednakze historia fascynacji anarchia bardziej radykalnych pradow liberalizmu gospodarczego jest najoczywistszym swiadectwem tego, ze okreslenia "prawica" i "lewica" staja sie coraz bardziej zuzyte i. nieprecyzyjne. Zreszta w ostatnim numerze czasopisma "Volonta - Laboratorio Di Ricerche Anarchiche" [oficyna Eleuthera] ukazal sie esej Nico Bertiego, w ktorym czytamy ze "anarchizm jest czyms wiecej niz prawica i lewica", ze dazy do syntezy dwu wartosci, a mianowicie "rownosci" i "wolnosci", ktore potraktowane jednostronnie naleza: pierwsza do lewicy, druga do prawicy. Twierdzenie radykalnie nowatorskie w porownaniu z dotychczasowym przeswiadczeniem, ze anarchizm w calosci miesci sie w tradycji lewicy. Jednakze historia wzajemnych umizgow miedzy liberalizmem gospodarczym a anarchia zaczyna sie w Ameryce, gdzie w ciagu ostatnich dzisiecioleci coraz bardziej nasilal sie prad myslowy tak zwanych "Libertarian", ktorzy uwazaja sie za zwolennikow linii "anarchokapitalistycznej". U podstawy wszystkiego znajduja sie teorie Murraya, Newtona Rothbarda, ucznia Ludwiga von Mises i Friedricha von Hayeka, ktory radykalizuje nauki swych wolnorynkowych mistrzow i proponuje zlikwidowanie obecnosci panstwa nie tylko w gospodarce, nie tylko tam, gdzie rozdziela sie podstawowe uslugi, jak lecznictwo i szkoly, ktore przeciez bedac dwiema wartosciami powszechnie uznawanymi - prawem do ogwiaty i prawem do zdrowia - nie wymagaja obowiazkowo interwencji panstwa - ale tez w tych bardzo delikatnych funkcjach, ktore okreslaja nowoczesnosc panstwa jako posiadacza "monopolu przemocy". Wyrwanie - jak sugeruja to anarchokapitalisci - z monopolu panstwa; wieziennictwa, wojska i sadow, to nakreslenie drogi, na ktorej "panstwo minimum" straci rowniez te glowne prerogatywy, ktore klasyczna mysl liberalna wyznaczala panstwu powolanemu do zapewnienia bezpieczenstwa wlasnym obywatelom, nietykalnosci terytorium i owego minimum regul, ktore zapewniaja swobodny rozwoj energii spolecznej nie kontrolowanej przez zbyt silne pafistwo.
Filoanarchistycznej wolnorynkowej prawicy amerykanskiej odpowiadalby nawet slogan "sprywatyzujmy swiatlo Ksiezyca". Perspektywa obalenia panstwa o wiele bardziej laczy sie z anarchizmem niz z tradycja liberalizmu europejskiego, chociaz - warto o tym przypomniec - to Margaret Thatcher nawiazala do idei radykalnego anarchizmu kiedy stwierdzila, ze "nie istnieje spoleczenstwo, lecz istnieja jednostki". Amerykanska historia "anarchokapitalistow", to historia nieprzejednanych apostolow wolnosci indywidualnej i wolnego rynku, ktorzy lacza sie w bardzo agresywne ideologicznie stowarzyszenia o niezwykle barwnych nazwach: od OSIL [International Society for Individual Liberty - Miedzynarodowe Stowarzyszenie Wolnosci Jednostki] do Cato Institute z Waszyngtonu i Libertarian Party. Jest to rowniez historia wloska, w ktorej stowarzyszenia i skroty wydawnicze tworza maly archipelag "anarchokapitalistyczny" coraz bardziej roznobarwny i agresywny. Robia kariere stowarzyszenia takie jak turynskie CIDAS [Centro Italiano Azione Documentazione Studi], koordynowane przez Natalego Molari, ktore ostatnio zorganizowalo w Turynie zjazd. Uczestniczyl w nim nie tylko Sergio Ricossa, ale takze prawnik z Padwy Francesco Cavalla, ktory opracowuje "anarchiczna teorie prawa" i ktory w wywiadzie dla Mario Giloredano z GIORNALE oswiadczyl: "Anarchizm jest zasada dobra. Wojne wypowiedziana porzadkowi nalezy doprowadzic az do konca, poniewaz pragnienie porzadku jest szalenstwem: rzeczywistosc nie jest uporzadkowana".
Kariere robi rowniez wydawnictwo "Liberlibri", ktore wykorzystujac miedzy innymi wspolprace tak znanego przedstawiciela wloskiej mysli anarchistycznej jak Raimondo Cubeddu, publikuje podstawowe dziela "anarchokapitalizmu" ameryka|skiego. Teraz na przyklad znalazlo sie w ksiegarniach "L'Ingranaggio della liberta" ["W trybach wolnosci" ] Davida Friedmana, syna Miltona Friedmana, uwazanego za jednego z inspiratorow neoliberalizmu reganowskiego. W tej atmosferze powstaja warunki do spotkan i odkryc prawicowego anarchizmu. "Zostalem zaproszony na rozmowe do pewnej mediolanskiej ksiegarni anarchistycznej - opowiada Ricossa - Zostalem przyjety z wielka serdecznoscia i pod koniec pewien bardzo dowcipny mlody anarchista powiedzial mi: Jestesmy o wiele bardziej antymarksistowscy niz pan." Ricossa oczywiscie zauwaza roznice miedzy "anarchizimem amerykanskim, a europejskim anarchizmem roznych Bakuninow i Kropotkinow", ale widzi w pragnieniu "likwidacji panstwa" wspolny obszar dzialania i wspolny jezyk: "To swiat ktory musze poznac. I to w wieku siedemdziesieciu lat ! Zaczynam go juz znac, ale dalej mnie fascynuje". Wydawca "Liberlibri" Aldo Canovari czuje sie bliski anarchistom w "walce z przesadem, zgodnie z ktorym panstwo jest darem natury, podczas gdy sytuacja jest odwrotna: aparat panstwowy jest produktem historii". Przeczucia, odkrycia, przyblizenia; badanie tekstow anarchistow podejmuje sie duzo czesciej na prawicy niz na lewicy, coraz bardziej oddalonej od anarchii, ktora w minionych dziesiecioleciach byla zafascynowana.
Tekst powyzszy dotyka zagadnienia o kapitainym znaczeniu, gdy chodzi o zrozumienie wydarzeh politycznych wspolczesnosci. Stopien zaawansowania w budowie "Civitas Mundi", implikuje powstawanie nowego uniwersalistycznego systemu spoleczno-politycznego. System ten podcina dotychczasowe podzialy na lewice i prawice, i powoduje chaos w umyslach zwyklych zjadaczy chleba. Latwosc z jaka neoliberalizm opanowuje najbardziej przeciwstawne kierunki polityczne dowodzi, jak to juz stwierdzilismy wyzej, ich pochodzenia z tego samego judeo-masonskiego pnia.
Ordo ab chao porzadek z chaosu, ta masonska dewiza urzeczywistnia sie na naszych oczach.Ten Nowy Porzgdek to swiatowe panowanie Izraela. A chaos? Jaki los zgotuja ludzkosci "Straznicy Tradycji Pierwotnej"? Przytoczmy na zakonczenie wyznanie jednego z nich: "W kazdej epoce wewnatrz lub na zewnatrz oficjalnie uznanych pradow umyslowych istnialy tajemne stowarzyszenia. Sa to w zasadzie dorywcze przejawy dziaialnosci nieznanych straznikow Tradycji Pierwotnej. Jozef Maria Hoene-Wronski w swej pracy pod tytulem "Mesjanizm" w taki sposob przedstawia cele tego, co zwie "stowarzyszeniami mistycznymi":
1. "Uczestnicza w pochodzie Stworzenia, wytyczajac granice, materializujac lub wcielajac, jezeli wolno sie tak wyrazic, rzeczywistosc absolutna przez cwiczenie uczuc i czynow nadprzyrodzonych".
2. "Uczestnicza w szczegolnosci tu na ziemi w tym pochodzie Stworzenia kierujac przeznaczeniem naszej planety tak pod wzgledem religijnym i politycznym, jak i ekonomicznym oraz intelektualnym". I dodaje:
"Nie mogac publicznie w czyn wprowadzic, ani omawiae nadprzyrodzonych wysilkow, jakie czyni stowarzyszenie mistyczne by wspoldzialac ze Stworzeniem, poniewaz ogol by to co najmniej wysmial, nie mogac tym bardziej kierowae otwarcie przeznaczeniem ziemskim, poniewat sprzeciwilyby sie temu rzady, taki tajemniczy zespol moze tylko dzialac za pomoca tajemnych stowarzyszen. Zgodnie zatem z aktualnym mniemaniem, wszelkie tajemne stowarzyszenia, ktore istniaiy i dotad istnieja na naszym globie, powstawaly na gruncie mistycznym, zawsze poruszane przez tajemnicze sprezyny, panowaly i nadal wladaja swiatem na przekor rzadom. Te tajne stowarzyszenia, tworzone w miare potrzeb, sa wyodrebnione w roznych zespolach pozornie przeciwnych, gloszacych kazdy z osobna i po kolei poszczegolne, najbardziej sobie przeciwstawne biezace opinie, by po zdobyciu zaufania kierowac z osobna i pewnie wszystkimi stronnictwami politycznymi, religijnymi i literackimi. Sa one jednak zwiazane wspolnym nieznanym osrodkiem, z ktorego otrzymuja dyrektywy, w nim to ukryta sprezyna usiluje niewidzialnie poruszac w ten sposob wszystkimi berlami ziemi".
W czasie Wielkiego Postu 1998 roku.
Jacek Karpowicz, Warszawa 1998
1. Z grupy dyskusyjnej pl.soc.polityka
From: Widow@wol.be (Anonymous remailer)
Subject: Podwojne dno?
Date: 25 Mar 2000 00:00:00 GMT
Newsgroups: pl.soc.polityka