1. Wyniki doświadczenia:
Płytka nr 1 |
Płytka nr 2 |
Płytka nr 3 |
|||
D = 4,10 mm |
D = 4,20 mm |
D = 2,25 mm |
|||
Szkło |
PLEXI |
szkło |
|||
d1 |
d2 |
d1 |
d2 |
d1 |
d2 |
5,90 |
8,51 |
5,64 |
8,51 |
7,78 |
9,20 |
9,95 |
8,57 |
5,75 |
8,64 |
7,75 |
9,23 |
5,88 |
8,58 |
5,74 |
8,52 |
7,70 |
9,18 |
5,96 |
8,61 |
5,70 |
8,45 |
7,68 |
9,27 |
5,89 |
8,48 |
5,76 |
8,55 |
7,69 |
9,18 |
5,92 |
8,54 |
5,67 |
8,50 |
7,80 |
9,25 |
5,94 |
8,60 |
5,75 |
8,53 |
7,72 |
9,21 |
5,89 |
8,63 |
5,71 |
8,61 |
7,69 |
9,24 |
5,94 |
8,56 |
5,70 |
8,63 |
7,80 |
9,29 |
5,90 |
8,57 |
5,74 |
8,62 |
7,82 |
9,15 |
ΔD = 0,01 mm
2. Obliczenia
a) średnia arytmetyczna zmiennej d1 i d2: odpowiednio
i
b) grubość pozorna: d = |
-
|
Błędy powyższych wartości opisane wzorem:
- metoda statystyczna - brane po uwagę są odchylenia od wartości średniej, a nie klasa przyrządu.
c) współczynnik załamania:
, jego błąd obliczany jest metodą pochodnej logarytmicznej:
, czyli błąd względny współczynnika załamania jest równy sumie względnych błędów grubości rzeczywistej i pozornej
Otrzymane rezultaty, po obliczeniach:
|
Płytka nr 1 |
Płytka nr 2 |
Płytka nr 3 |
|
D = 4,10 mm |
D = 4,20 mm |
D = 2,25 mm |
|
Szkło |
PLEXI |
szkło |
|
5,917 |
5,716 |
7,743 |
|
8,555 |
8,556 |
9,220 |
|
0,027 |
0,037 |
0,051 |
|
0,038 |
0,062 |
0,042 |
d [mm] |
2,638 |
2,840 |
1,477 |
Δd [mm] |
0,031 |
0,059 |
0,075 |
n |
1,55 |
1,48 |
1,52 |
Δn |
0,02 |
0,03 |
0,08 |
Wnioski: