5. analiza zbiorcza teorii pielęgnierstwa


ROY

NEUMAN

LEININGER

PEPLOU

NIGHTINGALE

HENDERSON

OREM

WATSON

ZDROWIE

Stan i proces stawania się. Osobą zintegrowaną czyli zaadaptowaną do środowiska.

To pełna integracja w zakresie fizjologicznym, koncepcji siebie, pełnionych ról i współzależności

Ciągłe podejmowanie działań w kierunku osiągania indywidualnych celów: przeżycie, wzrost, rozwój

Jako punkty między dwoma biegunami, dobrostanem i śmiercią

Stan optymalnej równowagi, stabilności systemu. Utożsamianie z utrzymaniem zasobów energetycznych struktury podstawowej.

Zjawisko entropii-rozproszenie-choroba.

Taki poziom dobrostanu, który w danej kulturze jest zdefiniowany, wysoko wartościowany i praktykowany a równocześnie możliwy do osiągnięcia przez jednostkę, grupę w podejmowanych aktywnościach w sposób kulturowo satysfakcjonujący.

Każda kultura ma swoje wzorce, formy, sposoby ekspresji i troszczenia się o zdrowie.

Zdrowie ma charakter uniwersalny i zróżnicowany

Symbol ruchu naprzód

Synonim rozwoju osobowości, oznacza twórcze, produktywne życie zarówno osobiste jak i społeczne.

Umiejętności interpersonalne i optymalny poziom lęku

Użytkowanie tych wszystkich sił którymi człowiek dysponuje, nie tylko brak choroby

Wzmacnianie zdrowia można osiągnąć poprzez pogłębianie wiedzy, naukę i wprowadzanie zmian w środowisku

Potrzeba aktywności znaczenie czynników psychospołecznych

Zdolność człowieka do niezależnego funkcjonowania w zaspakajaniu podstawowych potrzeb.

Czynniki wpływające na realizowanie potrzeb to:-wiek, temperament,stan emocjonalny,stan socjalny,kulturowy, właściwości fizyczne i intelektualne

Stan pełnego dobrego samopoczucia fizycznego, psychicznego,społecznego.

Stan pełnej integracji strukturalnej i funkcjonalnej, stan pełnego rozwoju człowieka przejawiający się poczuciem szczęścia, zadowolenia, osiągania sukcesów w rozwoju osobowości

Brak choroby,podejmowanie wysiłków w kierunku zapobiegania chorobie.

Wysoki poziom funkcjonowania człowieka jako zintegrowanej całości fiz, psych.,społ., utrzymywanie w życiu pełnej adaptacji funkcjonalnej.

Pełna harmonia psychiki, ciała, duszy człowieka, z innymi ludźmi i naturą

OSOBA

Holistyczny system adaptacyjny.

System otwarty, całość składająca się z poszczególnych części będąca więcej niż suma tych części.

Istota bio-psycho-społeczna która pozostaje w ciągłej interakcji ze środowiskiem

Rozpatrywana jako człowiek, grupa, społeczność.

System otwarty pozostający w ciągłej interakcji ze środowiskiem

Istota kulturowa, rozpatrywana w powiązaniu z kulturą i ujmowana holistycznie.

To także rodzina, grupy społeczne, instytucje i całe kultury

Organizm który dąży do zmniejszenia napięcia wyzwolonego poprzez potrzeby.

Rozwijający się system poprzez interakcje z innymi ludźmi i dzięki własnym możliwościom dokonywania zmian

Rozumiana holistycznie,łączy w sobie komponenty fiz., psych. I umysłowe, emocjonalne.

Zawdzięcza zbawienie dobrostanowi fizycznemu, emocjonalnemu, moralnemu.

Wszyscy są sobie równi

Niezależna całość, cachująca się 14 uniwersalnymi potrzebami, które są zaspakajane w indywidualny sposób.

Osobę ludzką cechują relacje pomiędzy ciałem i umysłem

Zintegrowana wewnętrznie jedność zróżnicowana pod względem strukturalnym i funkcjonalnym

Istota wyróżniająca się zdolnością do refleksji, samoświadomością, myśleniem abstrakcyjnym, posługująca się symbolami w komunikowaniu się i zdolnością do działań celowych

Człowiek stale dąży do rozwijania swoich potencjalnych możliwości

Siedlisko ludzkiej egzystencji, całościowy byt psychiczny, fizyczny, duchowy którego esencją jest dusza, duch.

Człowiek jest czymś więcej niż suma części.

Jest on osobą w pełni zintegrowaną i Funkcjonalną całością.

ŚRODOWISKO

Wszystkie warunki, okoliczności i działania zewnętrzne, które wpływają na rozwój i zachowanie człowieka i grupy.

Środowisko oddziaływuje na człowieka poprzez bodźce

Czynniki zew. i wew. Oraz wpływy otaczające człowieka jako system.

Oddziaływuje na ustrój poprzez stresory:-interpersonalnr(międzyludzkie)

-intrapersonalne(z wnętrza człowieka np. autoagresja)

-ekstrapersonalne(hałas)

środowisko wykreowane-niświadomie rozwinięte przez człowieka dla zachowania równowagi systemu(fiz-odruchy, psych-mech. Obronne, socjokulturowe-grupy społ., duchowe-podtrzymywanie nadziei.

Kontekst środowiskowy

-wywiera wpływ na zdrowie i wzorce opiekowania się troskliwości jednostek i grup społ.

-konieczne jest jego rozumienie i badanie przy pomocy odpowiednich metod

Procesy psychiczne człowieka

-środowisko terapeutyczne:ustruktualizowane(sprzęt, reguła, metody leczenia) nieustruktualizowane(relacje międzyludzkie)

Tworzą je czynniki otoczenia fiz. i mają wpływ na chorobę i zachorowalność

Choroba-braki w środowisku

Czyste środ.-zdrowie

Styl życia-przewidywanie problemów zdrowotnych

Ujmowane w odniesieniu do zaspokajania potrzeb

-znaczenie zdrowego środowiska, rodziny, właściwego komunikowania się

Człowiek i środowisko stanowią jedność

-czynniki fiz.,chem.,społ., i biol. Wpływają na zdolności człowieka do samoopieki i na zapotrzebowanie na opiekę

Brak definicji środowiska

Środowisko wspierające rozwój człowieka jako istotny czynnik troszczenia się

PIELĘGNIARSTWO

Promowanie pełnej adaptacji człowieka do środowiska.

Podmiotem szczególnej troski jest człowiek u którego stosowane zwykle mech. Obronne nie wystarczają do zachowania wewnętrznej integracji.

Celem pielęgniarstwa jest pomaganie w osiąganiu lub utrzymaniu zdrowia poprzez możliwie pełną adaptację do środowiska.

Warunkiem zrealizowania celu jest podejmowanie przez piel. Działań zorientowanych na wypracowanie z pacjentem efektywnych zachowań sprzyjających adaptacji i eliminowaniu zachowań nieefektywnych

Interwencje pielęgniarskie, działania:

Prewencja-nie dopuścić aby stresor naruszył elastyczne linie obrony(promocja zdrowia)

_wtórna-prewencja chorób

-trzeciorzędowa-odwracanie skutków chorób

Fenomen troskliwości transkulturowej. Rola pielęgniarki:zapewnienie opieki zgodnie z ludzkimi wartościami, sposobem życia. Trzy formy świadczenia pomocy:

-zachowanie,utrzymanie.dotychczasowych wzorców zachowań

-akomodacja,negocjowanie zmian

-zmiana wzorców,przewartościowanie.

Rodzaje wiedzy niezbędnej w pielęgnowaniu:

ETIC-wiedza profesjonalna

EMIC-uzyskana przez doświadczenie, nieprofesjonalna

Proces terapeutyczny w który są zaangażowane 2 osoby, między nimi zachodzi interakcja, mają cel: przywrócenie zdrowia.

Początek gdy jest potrzeba

Służba Bogu poprzez niesienie ulgi człowiekowi

_służenie człowiekowi

-opieka nad zdrowiem aby zapobiegać zachorowaniom

Unikatową funkcją pielęgniarki jest asystowanie człowiekowi zdrowemu lub choremu w podejmowaniu tych czynności znaczących dla zachowania zdrowia lub jego przywracania, także przy zapewnianiu spokojnej śmierci które podejmowałby sam gdyby miał potrzebną do tego siłę, wolę i wiedzę. Pomoc ta powinna być świadczona w taki sposób aby człowiek mógł się bez niej obejść tak szybko jak to możliwe.

Służba społeczna wyróżniająca się spośród innych służb troszczeniem się

-sztuka wspomagającego, twórczego podejścia, opanowania wiedzy, technik,sztukę komunikowania się, dyskutowania, koordynowania, zarządzania

-unikatowa wiedza i dyscyplina praktyczna

Koncepcja filozoficzna sugerująca troskliwość, delikatność

-obejmująca wiedzę, myślenie, wartości, filozofię, zaufanie, działania podejmowane z pasją

-nauka i sztuka

POTRZEBY

Adaptacja

Proces:-podejmowanie działań w celu osiągnięcia integracji

-od zadziałania bodźca do uruchomienia mech.obronnych do określonych reakcji

-twórczy i pozytywny proces prowadzi do rozwoju.

Stan:-wynik procesu adaptacji,dynamicznej równowagi ze środowiskiem, integracji.

Wymiary:fizjologiczny,koncepcji siebie,pełnionych ról,współzależności

4 fazy pielęgnacji

I-orientacji

II-identyfikacji

III-eksploatacji i korzystania ze źródeł

IV-zakończenie

13 kanonów pielęgnowania(wietrzenie, higiena, słońce)

Pacjent jest bierny

14 uniwersalnych potrzeb

Uniwersalne

Rozwojowe-w etapach życia, w sytuacjach niekorzystnych dla rozwoju

W dewiacjach

Potrzeby:- przeżycia(biofiz)

-funkcjonalne(psychofizyczne)

-integracyjne(psychospołeczne)

-dążenia do rozwoju(intrapersonalne,interpersonalne,samorealizacji)

GROMADZENIE DANYCH

Zbierania danych o reakcjach człowieka, o bodźcach działających, rozpoznanie nieefektywnych reakcji

Orientacja, wstępne określenie potrzeb człowieka

Obserwacja pacjenta

Ocena potrzeb pacjenta i jego zdolności do ich zaspakajania

Określenie potrzeb w zakresie samoopieki

Do jakich potrzeb, na jakim poziomie dążenia do rozwoju

DIAGNOZA

Rozpoznanie poziomu adaptacji, rodzaju działających bodźców, nieefektywnych reakcjii

Gromadzenie danych wstępnym określeniem zakresu koniecznych działań

Orientacja i identyfikacja, wspólne poznanie się, wspólne ustalanie celów

Określenie ograniczeń lub braku zdolności człowieka do zaspakajania potrzeb z uwzględnieniem siły woli i wiedzy

Określenie deficytu w zakresie samoopieki

Czy wystąpiły zaburzenia koncepcji siebie, pogorszenie interakcji

CEL

Określenie pożądanych zachowań aby osiągnąć stan adaptacji

Określenie pożądanych zmian, interwencji koniecznych do utrzymania,wzmocnienia i przywrócenia stanu równowagi

Identyfikacja celów, osób pomagających, metod postępowania

Przekazanie informacji lekarzowi

Udokumentowanie w jaki sposób pielęgniarka może asystować człowiekowi w zaspakajaniu tych potrzeb

Wybór odpowiedniego systemu pielęgnowania i metod pomagania

Zastosowanie czynników karatowych, zrozumienie, empatia

REALIZACJA

Odpowiednie oddziaływanie na bodźce, eliminowanie, minimalizowanie, utrzymanie lub zmiana bodźca

Prewencje

Interwencje pielęgniarskie

Wykorzystanie dostępnych źródeł, eksploatacja

Realizacja zleceń lekarskich

Asystowanie w zaspakajaniu tych potrzeb z uwzględnieniem czynników wpływających na realizację

Asystowanie, działanie za i dla pacjenta, kierowanie, doradzanie, udzielanie wskazówek, zarządzanie, wsparcie i edukowanie, stwarzanie środowiska sprzyjającego rozwojowi

OCENA

Porównanie osiągniętych zachowań z założonym wcześniej poziomem adaptacji, ewentualna modyfikacja wcześniejszych etapów procesu pielęgnacyjnego

Ocena zmian, stopnia osiągnięcia celu. Określenie celów długoterminowych, ocena wyników pielęgnowania

Zakończenie

Ocena samodzielności w zaspokajaniu potrzeb

Ocena czy iw jakiej formie oraz w jakim systemie powinna być kontynuowana opieka

Czy rozwinęła się umiejętność do prawidłowego rozwoju

OCENA TEORII



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
analiza zbiorcza teorii pielęgnierstwa, wyklady pielegniarstwo, licencjat, pielęgniarstwo
analiza zbiorcza teorii pielęgnierstwa, MEDYCZNE, Pielęgniarstwo-podstawy
analiza zbiorcza teorii pielęgnierstwa, wyklady pielegniarstwo, licencjat, pielęgniarstwo
analiza zbiorcza teorii pielęgnierstwa
egzamin z teorii pielęgniarstwa z odpowiedziami (1), Pielęgniarstwo- magisterka cm umk, I rok, Teori
egzamin z teorii pielęgniarstwa z odpowiedziami (2), Pielęgniarstwo- magisterka cm umk, I rok, Teori
Wybrane modele teorii pielęgnowania - A. Przychodzka, Dla studentów, pielegniarstwa
Podstawy teorii pielęgniarstwa, Pielęgniarstwo- magisterka cm umk, I rok, Teoria pielęgniarstwa
analiza strategiczna w teorii (28 str), Analiza i inne
Analiza porownawcza teorii
wkład polskich pielęgniarek w rozwój teorii Kulczyńska
PORÓWNANIE WYBRANYCH TEORII ANALIZY WYTRZYMAŁOŚCIOWEJ KOMPOZYTOWYCH PŁYT I POWŁOK
S. Balbus, poetyka z el. teorii literatury, analiza dzieła literackiego
Analiza SWOT, Pielęgniarstwo
Analiza porównawcza ustawy o samorządzie pielęgniarek i położnych
analiza przypadku-dokumentacja dla dorosłego, podstawy pielęgniarstwa
TROCHĘ TEORII Z ANALIZY 1
34a. Metafora i metonimia. Fabuła i akcja w dramacie. Kasia Kabat, poetyka z el. teorii literatury,

więcej podobnych podstron