Politechnika Koszalińska Laboratorium z wytrzymałości materiałów. |
|||
Nr ćwiczenia: 6 |
TEMAT: Pomiar twardości metodą Vickersa. Pomiar twardości metali sposobem Rockwella |
||
Wykonał: Dariusz Soból Robert Szołczyński |
W. B. i I. Ś |
||
|
semestr: IV |
gr. 2.3.5 |
kierunek: budownictwo |
Data wykonania: 02.06.2008
|
Podpis wykonującego:
|
Data przyjęcia: |
Podpis sprawdzającego: |
Teoria:
Pomiar twardości metali metodą Vickersa.
Obowiązująca norma (PN-91/H-04360)
Pomiar twardości polega na pomiarze oporu jaki stawia materiał w czasie wciskania w niego wgłębnika.
Wgłębnikiem w metodzie Vickersa jest ostrosłup diamentowy o kącie rozwarcia 1360.
Odcisk jaki otrzymamy w rzucie płaskim jest kwadratem. Na ekranie twardościomierza odczytujemy długość przekątnych kwadratu z dokładnością do 0,001 mm.
Znając długości przekątnych przyjmujemy do obliczeń przekątną, której długość jest średnią arytmetyczną pomierzonych przekątnych.
1360
d1
d2
Twardość obliczamy ze wzoru:
HV =
gdzie:
F - siła nacisku
Sb - pole powierzchni bocznej odcisku
k - współczynnik
k =
Sb =
d = 0,5 (d1 + d2)
HV = 0,102
= 0,1891
Zapis twardości: xHV/F/t F - siła docisku , t - czas nacisku
Zalety metody:
twardość może być porównywalna z Brinellem,
można stosować do pomiaru bardzo zróżnicowanych materiałów,
badany materiał jest praktycznie niezniszczony,
może być stosowana do cienkich, utwardzonych powierzchni,
posiada dużą dokładność
Wady metody:
konieczność bardzo dokładnego przygotowania powierzchni do badania
Pomiar twardości metali
sposobem Rockwella
(Obowiązująca norma PN-91/H-04355)
Wgłębnikami są:
stożek diamentowy (o kącie rozwarcia 1200 i promieniu zaokrąglenia 0,2 mm)
dla skali A, C, D
Kulka stalowa w stanie ulepszonym cieplnie twardości 850HV10 i średnicy
∅ 1,588 mm dla skali B, F, G, i ∅ 3,175 mm dla skali E, H, K
F0 F = F0+F1 F0
F0 - siła wstępna obciążająca wgłębnik [N]
F1 - siła główna obciążająca wgłębnik [N]
F - siła całkowita obciążająca wgłębnik (F = F0 + F1) [N]
HR = K - e
gdzie:
K - stała umowna dla stożka K = 100, dla kulki K = 130
E - trwały przyrost głębokości odcisku mierzony pod obciążeniem siłą wstępną F0 po usunięciu obciążenia siłą główną F1 wyrażony w jednostce miary = 0,002 mm.
Warunki poprawności prowadzenia próby:
odległość środków dwóch sąsiednich odcisków powinna wynosić co najmniej 4d odcisku, lecz nie powinna być mniejsza niż 2 mm
odległość między środkiem odcisku a krawędzią powinna wynosić co najmniej 2,5d odcisku, lecz nie powinna być mniejsza niż 1 mm.
Zalety metody:
szybkość pomiaru (wartość odczytywana bezpośrednio na przyrządzie),
możliwość pomiaru różnych materiałów i różnych twardości.
można na podstawie twardości wnioskować o wytrzymałości danego materiału,
Wady:
duża liczba skal
Obliczenia:
Metoda Vickersa
Twardościomierz Vickersa PW 250, F = 196 N, materiał badany: stal,czas trwania obciążenia: 10 ÷ 15 s, temperatura: 288 K.
Dane:
F = 196 N
Pomiar I d1 = 0,536 mm d2 = 0,541 mm dśr = 0,5385 mm Pomiar II d1 = 0,544 mm d2 = 0,544 mm dśr = 0,544 mm Pomiar III d1 = 0,540 mm d2 = 0,546 mm dśr = 0,543 mm |
|
|
Do obliczeń należy przyjąć wartość przekątnych podzieloną przez 2 ponieważ wyniki zostały wykonane w skali
dśr. 1= 0,269 mm
dśr. 2= 0,272 mm
dśr. 3= 0,272 mm
HVI =
= 512 HV/F/t
HVII =
= 501 HV/F/t
HVIII =
= 501 HV/F/t
HV =
=
=
= 505 HV/F/t
Metoda Rockwella
Materiał badany: stal, obciążenie wstępne 10 kg, wgłębnik: stożek, czas obciążenie 10s. Pomiar twardości wykonano na twardościomierzu Rockwella.
Pomiar I: 33 HRC
Pomiar II: 32 HRC
Pomiar III: 33 HRC
Średnia: 32,6HRC
Twardość 32,6 HRC mówi nam że badany materiał charakteryzuje się bardzo wysoką twardością.
2