9 XII 2008, ۩۩۩ Edukacja ۩۩۩, Polityka i prawo, Podstawy stosunków międzynarodowych


PSM Wykład 9 grudnia 2008

DOKTRYNY UŻYCIA SIŁ ZBROJNYCH W WOJNIE KONWENCJONALNEJ

W 172 na 212 kryzysach wojskowych marynarka wojenna odegrała znaczną rolę.

Strategia wysuniętej obecności marynarki (Naval Forward Presence)

  1. Konwencja o prawie morza mówi, iż morze wewnętrzne ma szerokość 12 mil morskich; natomiast kolejna strefa, to morska strefa przyległa, gdzie żadne państwo nie sprawuje zwierzchności (po której są wody międzynarodowej) charakteryzuje się sześcioma wolnościami.

        1. wolność żeglugi

        2. wolność rybołówstwa

        3. wolność przelotu

        4. wolność układania kabli podmorskich i rurociągów

        5. wolność badań naukowych

        6. wolność budowania wysp i innych instalacji..

  2. 80% populacji świata zamieszkuje tereny znajdujące się nie dalej niż 200 km od linii brzegowej.

  1. Większość ośrodków politycznych, gospodarczych, kulturalnych znajduje się na obszarze 200 km od linii brzegowej.

  1. Ponad 90% linii brzegowej jest trudno dostępne dla desantu morskiego,

  1. Promień działania np. samolotów bojowych wynosi 1500 km (lotniskowce z samolotami na pokładzie. Promień działania wyznaczany jest największy możliwy dystans do przebycia przez samolot z możliwością powrotu w miejsce wylotu.

Podstawowym narzędziem strategii wysuniętej obecności marynarki jest grupa bojowa lotniskowca. Składa się ona z 11 - 12 okrętów (z czego lotniskowiec jest tylko jeden). Aktualnie USA jest jedynym państwem dysponującym taką grupą.

Grupa bojowa lotniskowca składa się z:

  1. Jeden lotniskowiec o napędzie atomowym klasy Nimitz uzbrojony w kombinowane skrzydło lotnicze (80 - 90 nowoczesnych samolotów). Załoga: 6 tys. ludzi..

Zadania:

  1. Dwa krążowniki klasy Ticonderoga posiadające dwa systemy broni:

          1. Około 100 rakiet Tomahawk typu Cruise

          2. System AEGIS

          3. po raz pierwszy użyty podczas wojny falklandzkiej

          4. składa się z rakiet, radarów i komputerów, które zapewniają system nadzoru i kontroli obrony powietrznej

          5. wyszukuje cele, dzieli je na `nasze' i `obce', automatycznie hierarchizuje zagrożenia i likwiduje je w kolejności od najgroźniejszego

          6. potrafi zlikwidować 100 (nieoficjalnie 300 celów) w jednej chwili

          7. do połowy lat 90' AEGIS znajdowało się na co najmniej dwóch okrętach w grupie, na wszelki wypadek, gdyby zlikwidowano jeden z nich - w związku z tym podwójnie kontrolowało tą samą przestrzeń

          8. po latach 90' wprowadzono system magistrali taktycznej, która powoduje nie nakładanie się działania dwóch systemów AEGIS, a sumowanie się ich działania dzięki czemu przy trzech systemach można naraz usunąć do 900 obiektów

      Zadania:

            • uderzenia dalekiego zasięgu

            • ochrona grupy przed atakiem

      1. Co najmniej dwa duże niszczyciele klasy Arleigh Burke:

          • część z nich posiada system AEGIS

          • rakiety Tomahawk

          • rakiety typu Harpoon

Zadania

  1. Jeden - dwa niszczyciele klasy Spraunce:

Zadania:

  1. Dwie fregaty klasy Olivier Hazard Perry:

Zadania: