ODPŁYW PĘCHERZOWO-MOCZOWODOWY
to zjawisko patologiczne polegające na występowaniu wstecznego prądu moczu do moczowodów i miedniczek
wyróżnia się odpływy pierwotne i wtórne
Odpływy pierwotne
niedojrzałość (niewydolność) mechanizmu zastawkowego w ujściu moczowodu do pęcherza
wada ujścia moczowodu do pęcherza (ektopia moczowodu, zdwojenie moczowodu, uchyłek pęcherza); N=stożek, wada=podkowa lub dołek golfowy
występują najczęściej u dzieci najmłodszych (noworodki i niemowlęta)
często (45%) występują rodzinnie - dziedziczone w sposób autosomalny dominujący
największe uszkodzenie nerek w refluksie - pierwsze 5 lat życia
Odpływy wtórne
zwiększone ciśnienie wewnątrzpęcherzowe (pęcherz neurogenny, wady z utrudnieniem odpływu moczu z pęcherza
nasilone i przewlekłe zmiany zapalne ściany (zmiany zapalne podśluzówkowego odcinka moczowodu zmniejszające jego podatność na ucisk)
interwencje chirurgiczne (zabiegi w okolicy ujścia moczowodu do pęcherza)
Klasyfikacja odpływów p-m
I stopień - odpływ do moczowodu (części)
II stopień - do moczowodu i nie zmienionej miedniczki
III stopień - do nieznacznie poszerzonych moczowodu i miedniczki
IV stopień - do krętego i poszerzonego moczowodu, miedniczka poszerzona, kształt większości kielichów zachowany
V stopień - do bardzo szerokiego i krętego moczowodu, miedniczka poszerzona ze zniekształconymi kielichami (brak zarysów brodawek)
CYSTOGRAFIA MIKCYJNA
Ustępowanie - z wiekiem
Leczenie
I,II - leczenie zachowawcze - niezależnie od wieku - 1-5 lat (Furagin 1 mg/kg mc. lub Biseptol 6 mg/kg mc. w 1 dawce na noc)
III - obserwacja
IV,V - operacja