W części pierwszej artykułu pt. Budowa bazy danych zostały omówione kwestie związane z wprowadzaniem kodów odpowiedzi z pytań dychotomicznych i kafeteryjnych. Niniejsza część artykułu jest kontynuacją tego wątku.
Przypomnijmy przykładowe pytanie ze skalą oraz sposób jego kodowania.
Pyt. 3. Jak Pan/Pani ocenia - w skali od 1 do 5 - swoje relacje ze słuchaczami podczas zajęć dydaktycznych?
Wybranym kluczem kodowym jest „2”, dlatego w tabeli 1. w bazie kodowej zostanie on wpisany też jako „2”.
Tabela 1. Jeden ze sposobów wprowadzenia w arkuszu programu MS Excel odpowiedzi respondentów na przykładowe pytanie ze skalą
2. Pytania otwarte
Wpisanie do bazy kodów odpowiedzi z pytań otwartych nie jest trudnym zadaniem. Należy pamiętać o kilku wskazówkach, które ułatwią pracę. Poniżej przedstawiono przykładowe pytanie otwarte z kilkoma odpowiedziami respondentów.
Pyt. 4. Co chciałbyś/chciałabyś zmienić w placówce, do której uczęszczasz?
W celu ułatwienia zadania wprowadzono takie same kody jak w artykule pt. Kodowanie danych - pytania otwarte. Część II, czyli kwestie:
dydaktyczne - klucz kodowy: „1”,
administracyjne - klucz kodowy: „2”,
infrastruktury - klucz kodowy: „3”.
Przykładowe odpowiedzi 4 respondentów:
Odpowiedź pierwszego respondenta:
- większe sale. Kod: „3”.
Odpowiedź drugiego respondenta:
- ogólnie warunki są złe, dyrektor szkoły jest wiecznie nieosiągalny - chciałbym, żeby każdy miał do niego dostęp. Kody: „3” i „1”.
Odpowiedź trzeciego respondenta:
- nauczycieli - w ogóle ich nie rozumiem. Kod: „1”.
Odpowiedź czwartego respondenta:
- obniżyć wymagania oraz wprowadzić ciekawsze zajęcia: może jakieś kółko teatralne?, za brudne łazienki. Kody: „1”, „1” i „2”.
Jeżeli prześledzić powyższe odpowiedzi łatwo zauważyć, że część z nich ma przyporządkowany więcej niż jeden kod (np. odpowiedzi drugiego i czwartego respondenta). Zatem w arkuszu danych nie mogą one figurować w jednej kolumnie. Należy więc utworzyć więcej kolumn dla tego pytania - przynajmniej tyle ile występuje kodów. W próbie najwięcej ich wyróżniono dla odpowiedzi czwartego respondenta (ogółem 3 kody). Nagłówki w bazie kodowej do tego pytania mogą być następujące: „Pyt_4_a”, „Pyt_4_b”, „Pyt_4_c”.
Tabela 2. Jeden ze sposobów zapisania w arkuszu programu MS Excel nagłówków do przykładowego pytania otwartego
Wprowadzamy dane wg powyższego schematu. Pierwszy respondent udzielił tylko jednej odpowiedzi: większe sale. Po zakodowaniu (kod „3”) zmienna w bazie danych została zapisana w następujący sposób.
Tabela 3. Jeden ze sposobów wprowadzenia w arkuszu programu MS Excel odpowiedzi pierwszego respondenta na przykładowe pytanie otwarte
Drugi respondent udzielił następującej odpowiedzi: ogólnie warunki są złe, dyrektor szkoły jest wiecznie nieosiągalny - chciałbym, żeby każdy miał do niego dostęp. Do wypowiedzi przypisano kody: „3” i „1”. Jak ilustruje tabela 4., kod „1” został wprowadzony w dodatkowej kolumnie „Pyt_4_b”.
Tabela 4. Jeden ze sposobów wprowadzenia w arkuszu programu MS Excel odpowiedzi drugiego respondenta na przykładowe pytanie otwarte
Odpowiedź trzeciego respondenta: nauczycieli - w ogóle ich nie rozumiem, wprowadzono (jako kod „1”) w kolejnym wierszu w kolumnie „Pyt_4_a”.
Tabela 5. Jeden ze sposobów wprowadzenia w arkuszu programu MS Excel odpowiedzi trzeciego respondenta na przykładowe pytanie otwarte
Czwarty respondent odpowiedział na to pytanie: obniżyć wymagania oraz wprowadzić ciekawsze zajęcia: może jakieś kółko teatralne?, za brudne łazienki. Po zakodowaniu tych odpowiedzi uzyskano kody: „1”, „1” oraz „2”. Do bazy należy je wpisać w następujący sposób.
Tabela 6. Jeden ze sposobów wprowadzenia w arkuszu programu MS Excel odpowiedzi czwartego respondenta na przykładowe pytanie otwarte
Na podstawie podanych przykładów można uznać, że wprowadzenie do bazy zakodowanych odpowiedzi na pytania zamknięte jest stosunkowo proste. W podobny sposób należy postępować z innymi pytaniami otwartymi w analizie statystycznej.
|