1.Podwieszanie kończyny górnej
Pacjent leży na plecach. zakłada się podwieszkę jedno stawową pod ramię, oraz dwu stawową (która ma 2 zakończenia) na przedramię i rękę. Esik na którym zawieszone są te dwie podwieszki musi być zahaczony nad osią ruchu w tym przypadku nad stawem ramiennym. Esik zakłada się na skrzyżowaniu drutów na sklepieniu UGUL'a.
Ręka musi być trochę, nieznacznie podniesiona do góry aby miała swobodę ruchu, nie zahaczała o tułów, ale żeby położona była w swojej osi. Potem sprawdzasz czy jest odpowiednio podniesiona, musisz stanąć z tyłu, czyli od strony nóg i to obejrzeć.
W tym podwieszeniu wykonuje się ruch w odciążeniu w płaszczyźnie czołowej. Musisz zademonstrować ten ruch pacjentowi, i musi on być wykonany w pełnym zakresie.
Ważne jest aby ostrożnie zdjąć podwieszki. jedną ręką podtrzymujesz kończynę pacjenta, drugą rozluźniasz, opuszczasz linki, a potem wysuwasz podwieszkę dwu stawowa a jedno stawową odpinasz karabińczyk i wysuwasz spod ramienia.
te zasady stosujesz do wszystkich podwieszeń
2. Podwieszenie lewej kończyny górnej .
Ruch w płaszczyźnie strzałkowej
Pacjent leży na prawym boku
Podwieszenie jak wyżej
3. Podwieszenie kończyny dolnej
Pacjent leży na plecach
Podwieszka udowa pod udo
Podwieszka dwu stawowa na podudzie i stopę
Trzeba ustabilizować miednicę pasem stabilizacyjnym
Ruch odwiedzenia i przywodzenia w płaszczyźnie czołowej
Kończyny muszą być tak uniesione żeby można było włożyć swoją rękę pod udo
4. Podwieszenie kończyny dolnej
ruch w płaszczyźnie strzałkowej
pacjent leży na boku
te same podwieszki i pas stabilizacyjny
można zastosować kształtki jeśli pacjent jest chudy, to takie sześcienne poduszki, które kładzie się z tyłu lub przodu obejmuje się je pasem razem z pacjentem, pas wtedy nie obciera pacjenta, jest wygodniej i lepsza stabilizacja.
W tej pozycji można dodatkowo wykonać trój zgięcie: czyli zgięcie w stawie biodrowym, kolanowym i skokowym.