PYT. 102
NATURALNE ZWIĄZKI NIEODŻYWCZE W ŻYWNOŚCI.
E 100 - kurkumina (jest to przyprawa, lek, a także barwnik)
E 150a - karmel (cukier poddany działaniu wysokiej temperatury)
E 163 - antocyjany (barwniki pochodzące zwykle z owoców, jednocześnie cenny dla organizmu antyoksydant
E 216 - ester propylowy kwasu parahydroksybenzoesowego (konserwant)
E 300 - kwas askorbinowy (przeciwutleniacz, znana wszystkim witamina C)
E 570 - kwasy tłuszczowe (substancja przeciw pianotwórcza)
E 621 - glutaminian sodu (substancja wzmacniająca smak i zapach - w krajach Dalekiego Wschodu dodawana powszechnie w dużych ilościach do większości potraw przygotowywanych również w domu)
E 954 - sacharyna i jej sole (substancja słodząca)
Związki te maja za zadanie maskować przykry smak i zapach, nadawać odpowiedni „apetyczny” kolor żywności. Są to często substancje słodzące ale także barwniki i substancje pianotwórcze. Stosuje się je w przemyśle spożywczym jako przyprawy oraz w przemyśle farmaceutycznym jako antyoksydanty i leki (kurkumina).
PYT. 104
ŻYWIENIE OSÓB CHORYCH NA CUKRZYCĘ
Osoby chore na cukrzyce niewątpliwie muszą dbać o prawidłowe odżywianie, a to prawidłowe odżywianie dotyczy przede wszystkim spożywania właściwych ilości węglowodanów. Dla cukrzyków przy właściwym doborze produktów bogatych w węglowodany pomocny jest tzw. wymiennik węglowodanowy czyli taka ilość danego produktu żywnościowego (podana w gramach lub miarach kuchennych), w jakiej zawarte jest 10 g węglowodanów złożonych.
Dieta osoby chorej na cukrzycę nie musi być tak przesadnie rygorystyczna jak kiedyś.
W żywieniu osób z cukrzycą należy:
Uwzględnić zasady prawidłowego żywienia wskazane dla wszystkich
Sprecyzować pewne preferencje i ograniczenia dotyczące spożycia węglowodanów oraz tłuszczy
Reguły diety chorych na cukrzycę:
Węglowodany 50-60%wartości energetycznej diety
Białka 12-17% wartości energetycznej diety
Tłuszcze 20-30% wartości energetycznej diety
Unikanie diet wysokobiałkowych i tłustych
Z pożywieniem powinny być dostarczone wszystkie niezbędne dla organizmu składniki takie jak:
witaminy,
składniki mineralne,
pierwiastki śladowe,
włóknik pokarmowy
Potrawy zalecane z punktu widzenia zdrowia osoby chorej na cukrzycę
(Potrawy te powinno się spożywać codziennie)
Pieczywo gruboziarniste
Kasza
Ryż
Makarony
Mleko chude
Chudy ser, jogurt
Oleje roślinne
Jarzyny, owoce
Pokarmy dozwolone w ograniczonym zakresie
(Potrawy te można spożywać kilka razy w tygodniu)
Jaja (najlepiej samo białko)
Chudy drób
Chude mięsa (np. cielęcina)
Niektóre gatunki ryb (dorsz, mintaj, pstrąg, szczupak, sielawa)
miękkie margaryny
Potrawy , których należy unikać
dozwolone tylko w minimalnych ilościach
Alkohol
Czarna kawa
Mocna herbata
Świeże pieczywo
Rosoły mięsne
Wywary z mięsa i kości
Tłuszcz wieprzowy
Tłuste mięso
Wędzone ryby
Tłuste, słone wędliny
Konserwy mięsne i marynaty
Pokarmy słodkie: słodkie ciasta, torty, cukierki, czekolada, orzechy, figi
Należy unikać potraw smażonych oraz odsmażanych
Osoby z cukrzycą powinny preferować węglowodany, ale wybierać przede wszystkim tzw. węglowodany złożone, a unikać zwłaszcza cukru sypkiego, ponieważ
węglowodany złożone, np. skrobia, wchłaniają się powoli i równomiernie do krwi i dzięki temu mogą być dobrze wykorzystane, pomimo ograniczonych możliwości wytwarzania insuliny przez trzustkę
Węglowodany proste są szybko przetwarzane na glukozę i wchłaniane do krwi , dlatego tez ich przetwarzanie w energię wymaga nagłego i obfitego wyrzutu insuliny z trzustki-przy upośledzeniu funkcji trzustki w cukrzycy jest to niemożliwe.
Postacie handlowe produktów bogatych w skrobię:
Produkty zbożowe - pszenne, żytnie, jęczmienne, gryczane, z ryżu, z owsa- występują w postaci:
mąki, makaronów, pieczywa, kasz, płatków.
warzywa (głównie bulwy lub nasiona) - kupujemy je w postaci surowej lub przetworów: ziemniaki, mąka ziemniaczana, kukurydza, mąka kukurydziana, płatki.
Odstępstwa od zasady unikania węglowodanów szybko rozkładających się:
NIEDOCUKRZENIE
Wtedy chory powinien najpierw possać kostkę cukru, albo wypić dobrze osłodzoną herbatę lub sok, następnie zjeść wolno wchłaniające się węglowodany np. chleb
Wyróżniamy 3 grupy węglowodanów ze względu na szybkość wchłaniania się glukozy z przewodu pokarmowego do krwi:
Węglowodany „biegnące” - nie wskazane dla osób z cukrzycą
Węglowodany „maszerujące”- wskazane dla osób z cukrzycą
Węglowodany „czołgające się”- wskazane dla osób z cukrzycą
Węglowodany „ biegnące”-wchłaniają się z przewodu pokarmowego i powodują gwałtowny przyrost glukozy we krwi.
Zaliczamy do nich takie pokarmy jak:
Cukier sypki i w kostkach
Cukierki
Czekoladki
Lody
Słodkie ciastka
Miód
Konfitury
Soki słodzone
Słodkie owoce, kandyzowane owoce
Węglowodany „ maszerujące”- Zaliczamy do nich produkty dość szybko wchłaniające się , jednak dające wolniejszy przyrost glukozy we krwi
Zaliczamy do nich takie pokarmy jak:
chleb,
ryż,
ziemniaki,
kasze,
płatki zbożowe,
banany,
fasolka,
śliwki,
truskawki
Węglowodany „czołgające się”
Zaliczamy do nich głównie:
-Jarzyny (wszystkie części roślin),
-marchew,
-seler,
-kalafior,
-pietruszka,
-chleb gruboziarnisty
Pozostałe składniki takie jak białka, tłuszcze, witaminy i składniki mineralne muszą być dostarczane cukrzykom w pożywieniu w takich samych (prawidłowych) ilościach jak osobom zdrowym.
Z ciekawszych rzeczy możemy jeszcze powiedzieć o tym , że:
Cholesterol
Zakazane są produkty z dużą zawartością cholesterolu u osób z cukrzycą
Nie należy więc jeść:
Podrobów( wątroba, mózg, nerki, ozór)
Ograniczyć żółtka jaj do 2-3 na dzień
Woda
U chorych na cukrzycę spożycie wody, może być zwiększone ponad normę, jaka wynosi 2-3l.
Obecność glukozy w moczu zwiększa wydalanie wody z moczem i powoduje nasilenie pragnienia.
W związku z tym w diecie cukrzycowej, można stosować:
wodę zwykłą lub mineralną, niegazowaną, herbatki ziołowe i owocowe.
nie wolno pić: lemoniady z cukrem, coca-coli, pepsi-coli, słodkich soków owocowych.
106.
PODZIAŁ SUBSTANCJI NIEODŻYWCZYCH WYSTĘPUJĄCYCH W ŻYWNOŚCI.
Substancje dodatkowe to wszystkie składniki żywności i suplementów żywnościowych, które zwykle nie mają właściwości odżywczych, a wpływają na wygląd, smak, zapach czy konsystencję produktu ostatecznego. Są to:
konserwanty
barwniki naturalne i sztuczne (dwutlenek tytanu, srebro i złoto - listki, beta-karoten, karmel, annato),
substancje wzmacniające smak i zapach (glutaminian sodu),
regulatory kwasowości (kwas cytrynowy, jabłkowy, fumarowy),
przeciwutleniacze (kwas askorbinowy, tzn. witamina C, octany),
emulgatory (fosforany, glicerydy kwasów tłuszczowych),
substancje żelujące (alginiany, agar, karagen, guma guar),
substancje słodzące (sacharyna, cyklaminiany, aspartam, sorbitol),
substancje spulchniające (pirosiarczyn sodu, węglany, winiany),
substancje glazurujące (woski, talk, pektyny),
substancje utrzymujące wilgotność (sorbitol, glicerol)
gazy do pakowania (argon, hel, azot, dwutlenek węgla)
gazy nośne (azot, dwutlenek węgla, podtlenek azotu:
108.
JAK OKREŚLA SIĘ DOPUSZCZALNĄ DZIENNA DAWKĘ POBRANIA (ADI)?
ADI (Acceptable Daily Intake) dopuszczalna dzienna dawka pobrania - ilość substancji jaka może być pobierana przez człowieka codziennie z żywnością, wodą do picia, przez całe życie, bez szkody dla organizmu (wg aktualnego stanu wiedzy); wyrażane najczęściej w mg/kg masy ciała.
ADI wynosi PTWI/7.
Aby określić ADI, najpierw trzeba wykonać badania, że dana substancja jest nieszkodliwa i może być dodawana do żywności. Są to:
Badanie toksyczności ostrej -DL50, -LD50 ustala się dawkę śmiertelną (krótkie badanie)
Dawka podostra (3 miesiące badań)
Toksyczność przewlekła (2 lata na 3 rodzajach zwierząt: szczury i inne)
- bada się metabolizm danego związku
- testy czynnościowe
- badanie mikroskopowe tkanek
- badanie czy związek nie jest czynnikiem mutagennym
Badanie zaczyna się od testów bakteryjnych na rakotwórczość, mutagenność, teratogenność.
Jeżeli jakaś substancja przejdzie te próby pomyślnie, to wtedy określa się dla niej ADI.
109.
PODAJ KIEDY STOSUJE SIĘ OKREŚLENIE ADI, NOEL, PTWI I W STOSUNKU DO JAKICH SUBSTANCJI.
ADI, PTWI, NOEL ustala się dla pozostałości pestycydów, dopuszczonych do stosowania substancji dodatkowych do żywności, leków weterynaryjnych i niektórych zanieczyszczeń żywności.
ADI (Acceptable Daily Intake) dopuszczalna dzienna dawka pobrania- ilość substancji jaka może być pobierana przez człowieka codziennie z żywnością, wodą do picia, przez całe życie, bez szkody dla organizmu (wg aktualnego stanu wiedzy); wyrażane najczęściej w mg/kg masy ciała.
ADI wynosi PTWI/7.
PTWI- tymczasowe dopuszczalne tygodniowe pobranie substancji ze wszystkich źródeł, bez szkody dla zdrowia. Wyrażone w mg/kg masy ciała.
NOEL (lub NOAEL- No-observable-Adverse-Effect-Level)- dawka nieefektywna, niedziałająca; najwyższa dawka przy której nie występuje statystycznie lub biologicznie istotny wzrost częstości lub nasilenia szkodliwych skutków działania substancji u badanych zwierząt w stosunku do kontroli.
110.
WYMIEN ZNANE SUBSTANCJE WZBOGACAJACE ŻYWNOŚĆ.
Poniższa lista zawiera często spotykane konserwanty, barwniki, pigmenty, antyutleniacze, stabilizatory, zagęszczacze oraz substancje o innym znaczeniu dodawane do bądź tylko używane przy produkcji żywności.
Barwniki i pigmenty
schemat: symbol E - nazwy handlowe i systematyczne - kolor, pochodzenie; dodawany do produktów
E 100 - kurkumina (kurkuma) - żółty, roślinny; przyprawy, koncentraty
E 101 - ryboflawina, laktoflawina, witamina B2 - żółto-pomarańczowy, naturalny lub syntetyczny; przyprawy i wiele innych
E 102 - tartrazyna - cytrynowo-żółty, syntetyczny; napoje w proszku, esencje owocowe, miód sztuczny, musztarda
E 104 - żółcień chinolinowa, Food Yellow 13 - żółty; wyroby cukiernicze
E 110 - żółcień zachodzącego słońca FCF, Food Yellow 3, żółcień pomarańczowa - żółty; marmolady, żele, guma do żucia, powłoki tabletek
E 120 - karmin, Natural Red 4 - czerwony, naturalny; różne
E 122 - azorubina, chromotrop FB - czerwony, syntetyczny; dżemy i marmolady wiśniowe, budynie, lody, polewy
E 123 - amarant, FD&C Red No.2 - czerwony; różne
E 124 - Ponceau 4 R - czerwony; wędzone ryby, cukierki pudrowe
E 127 - erytrozyna, Food Red 14, tetrajodofluoresceina - czerwony, syntetyczny; wiśnie koktailowe, owoce kandyzowane
E 131 - błękit patentowy FCF - niebieski; drażetki
E 132 - indygotyna I - niebieski, naturalny; drażetki, różne
E 133 - błękit brylantynowy FCF 1350, Food Blue 2 - niebieski; różne
E 140 - biophyll, chloresium, darotol, ennds, chlorofil - zielony, roślinny; różne
E 141 - kompleks miedziowy chlorofilu - zielony, roślinny (modyfikowany); groszek konserwowy
E 150 - karmel (częściowo zwęglony cukier) - brunatna; wyroby cukiernicze
E 151 - czerń brylantowa, czerń PN - czarny, syntetyczny; podbarwianie słabych odmian kawioru
E 153 - węgiel drzewny (pigment) - czarny, syntetyczny; wyroby cukiernicze
E 160a - (alfa-,beta-)karoten, prowitamina A - żółty, naturalny; produkty tłuszczowe (np. masło)
E 160b - annato, biksyna, ekstrakt z nasion Bixa orellana L. - żółty, naturalny; margaryna, oleje, sery żółte
E 160c - kapsantyna, kapsorubina (występuje w papryce czerwonej) - czerwony, naturalny; różne
E 160d - likopen, likopina, psi-karoten (występuje w pomidorach) - czerwony, naturalny; różne
E 160e,f - beta-apo-8-karotenal, ester etylowy beta-apo-8-karotenalu - ciemno-czerwona; różne
E 161a - flawoksantyna - żółtawo-czerwony, naturalny; różne
E 161b - luteina - żółty, naturalny; różne
E 161c - kryptoksantyna - naturalny; różne
E 161d - rubiksantyna - czerwony, naturalny; różne
E 162 - czerwień buraczana, betanina (występuje w burakach czerw.) - czerwony, naturalny; przetwory owocowe, namiastka mięsa produkowana z białka soi
E 163 - antocyjany (występują w winogronach i jagodach) - czerwony-różne odcienie, naturalny; napoje, konserwy owocowe, słodycze
E 170 - węglan wapnia (pigment) - biały; pasty do zębów (środek ścierny), kalcpiryna (substancja osłonowa)
E 171 - dwutlenek tytanu (pigment) - biały; guma do żucia, drażetki, pasta do zębów
E 172 - wodorotlenek żelaza (pigment) - brunatny; rzadko stosowany: sztuczne osłonki kiełbas
E 173 - glin, aluminium (metaliczne) - metaliczny; dekoracja słodyczy
E 174 - srebro (metaliczne) - srebrny; wyroby cukiernicze
E 175 - złoto (metaliczne) - złoty; w polsce spotykane w likierze Goldwasser
E 180 - pigment rubinowy - czerwony; osłonki woskowe serów twardych
Konserwanty
schemat: symbol E - nazwy handlowe i systematyczne - pochodzenie; dodawany do produktów
E 200 - kwas sorbowy - syntetyczny; sery, margaryny i inne
E 201 - sorbinian sodu - syntetyczny; sery, margaryny i inne
E 202 - sorbinian potasu - syntetyczny; sery, margaryny i inne
E 203 - sorbinian wapnia - syntetyczny; sery, margaryny i inne
E 210 - kwas benzoesowy - syntetyczny; napoje gazowane, majonezy, marynaty, konserwy owocowe i warzwyne, sałatki
E 211 - benzoesan sodu - syntetyczny;
E 212 - benzoesan potasu - syntetyczny;
E 213 - benzoesan wapnia - syntetyczny;
E 214,215 - p-hydroksybenzoesan etylu i pochodne - syntetyczny;
E 216,217 - p-hydroksybenzoesan propylu i pochodne, Propylparaben, Nipasol, Solbrol P - syntetyczny; różne
E 218,219 - p-hydroksybenzoesan metylu i pochodne - syntetyczny; różne
E 220 - dwutlenek siarki - syntetyczny; soki owocowe i koncentraty, wino, suszone owoce
E 222 - wodorosiarczan(IV) sodu (kwaśny siarczyn sodu) - syntetyczny; różne
E 223 - pirosiarczan(IV) sodu, dwusiarczan(IV) sodu - syntetyczny; różne
E 224 - pirosiarczan(IV) potasu, dwusiarczan(IV) potasu - syntetyczny; różne
E 226 - siarczan(IV) wapnia (siarczyn wapnia) - syntetyczny; różne
E 227 - wodorosiarczan(IV) wapnia (kwaśny siarczyn wapnia) - syntetyczny; różne
E 228 - wodorosiarczan(IV) potasu (kwaśny siarczyn potasu) - syntetyczny; różne
E 230 - 1,1'-difenyl, Bifenyl, Diphenyl - syntetyczny; owoce cytrusowe (zabezpieczenie skórek przed owadami)
E 231 - o-fenylo-fenol, Dowicide - syntetyczny; owoce cytrusowe
E 232 - o-fenylo-fenolan sodu - syntetyczny; owoce cytrusowe
E 233 - Thiabendazol, MK-360, Omnizole, Bovizole, Eprofil, Equizole, Tecto - syntetyczny; owoce cytrusowe
E 234 - niazyna (antybiotyk) - wytwarzany przez Streptococcus lactis; sery topione
E 236 - kwas mrówkowy - syntetyczny; ryby wędzone, surowe soki owocowe
E 237 - mrówczan sodu - syntetyczny; różne
E 238 - mrówczan wapnia - syntetyczny; różne
E 239 - heksametylenotetraamina, urotropina - syntetyczny; różne
E 249 - azotan(III) sodu (azotyn sodu) - syntetyczny; wędliny
E 250 - azotan(III) potasu (azotyn potasu) - syntetyczny; wędliny
E 251 - azotan sodu - syntetyczny; wędliny, sery podpuszczkowe i topione
E 252 - azotan potasu - syntetyczny; wędliny, sery podpuszczkowe i topione
E 260 - kwas octowy - syntetyczny lub fermentacyjny; marynaty: śledzie, grzyby, sałatki...
E 261 - octan potasu - syntetyczny; marynaty: śledzie, grzyby, sałatki...
E 262 - octan sodu - syntetyczny; marynaty: śledzie, grzyby, sałatki...
E 263 - octan wapnia - syntetyczny; marynaty: śledzie, grzyby, sałatki...
Antyutleniacze (antyoksydanty), stabilizatory i inne
schemat: symbol E - nazwy handlowe i systematyczne - pochodzenie, inne funkcje; dodawany do produktów
E 270 - kwas mlekowy - fermentacyjny, konserwant; różne
E 280 - kwas propinowy - syntetyczny lub fermantacyjny, konserwant; różne
E 281 - propinian sodu - syntetyczny, konserwant; różne
E 282 - propinian wapnia - syntetyczny, konserwant; różne
E 283 - propinian potasu - syntetyczny, konserwant; różne
E 296 - kwas L-jabłkowy - syntetyczny, konserwant; różne
E 300 - kwas L-askorbinowy, witamina C - syntetyczny, konserwant; różne
E 301 - L-askorbinian sodu - syntetyczny, konserwant; różne
E 302 - L-askorbinian wapnia - syntetyczny, konserwant; różne
E 304 - palmitynian askrobylu (pochodna witaminy C) - syntetyczny; produkty tłuszczowe
E 307-309 - tokoferole, witamina E i pochodne - syntetyczne; różne
E 310 - gallusan propylu - syntetyczny, wzmacnia działanie E 320 i 321; różne
E 311 - gallusan oktylu - syntetyczny, wzmacnia działanie E 320 i 321; różne
E 312 - gallusan dodecylu - syntetyczny, wzmacnia działanie E 320 i 321; różne
E 320 - BHA, butylo-hydroksy-anizol, Antracine 12, Embanox, Nipantiox 1-F - syntetyczny; biszkopty, rosoły w kostkach, orzechy, tłuszcze piekarskie
E 321 - BHT, butylo-hydroksy-toluen, Impruvol - syntetyczny; różne
E 322 - lecytyna - naturalny (głównie z nasion soi), emulgator; różne
E 325 - mleczan sodu - syntetyczny; sery, pieczywo, pasztety
E 326 - mleczan potasu - syntetyczny; sery, pieczywo, pasztety
E 327 - mleczan wapnia - syntetyczny; desery w proszku
E 330 - kwas cytrynowy - odpady poprodukcyjne cukru; różne
E 331(a-c) - cytrynian sodu - jak E 330; różne
E 332(a,b) - cytrynian potasu - jak E 330; różne
E 333 - cytrynian wapnia - jak E 330; różne
E 334 - kwas L-winowy - fermentacyjny; różne
E 335 - winian sodu - fermantacyjny; różne
E 336 - wodorowinian potasu (winian monopotasowy) - fermantacyjny; różne
E 337 - winian sodowo-potasowy - fermantacyjny; sery, przetwory mięsne
E 338 - kwas fosforowy - syntetyczny, regulator kwasowości; napoje
E 339a - diwodoroortofosforan sodu (ortofosforan monosodowy) - syntetyczny, regulator kwasowości; przetwory mięsne, sery
E 339b - wodoroortofosforan sodu (ortofosforan disodowy) - syntetyczny, regulator kwasowości; przetwory mięsne, sery
E 339c - ortofosforan sodu (ortofosforan trisodowy) - syntetyczny, regulator kwasowości; sery topione, różne
E 340a - diwodoroortofosforan potasu (ortofosforan monopotasowy) - syntetyczny, regulator kwasowości; różne
E 340b - wodoroortofosforan potasu (ortofosforan dipotasowy) - syntetyczny, regulator kwasowości; różne
E 340c - ortofosforan potasu (ortofosforan tripotasowy) - syntetyczny, regulator kwasowości; różne
E 341c - ortofosforan wapnia (ortofosforan tripotasowy) - syntetyczny, regulator kwasowości; różne
E 350 - jabłczan sodu - syntetyczny; różne
E 351 - jabłczan potasu - syntetyczny; różne
E 352 - jabłczan wapnia - syntetyczny; różne
E 353 - kwas m-winowy - syntetyczny; różne
E 355 - kwas adypinowy - syntetyczny; różne
E 375 - kwas nikotynowy, witamina PP - syntetyczny; różne
E 381 - cytrynian żelazowo-amonowy - syntetyczny; różne
E 385 - sól sodowo-wapniowa kwasy etylenodiaminatetraoctowego (EDTA) - syntetyczny, utrwalacz barwy; różne
Zagęszczacze
schemat: symbol E - nazwy handlowe i systematyczne - pochodzenie; dodawany do produktów
E 400 - kwas alginowy - naturalny (produkowany z alg); różne
E 401 - alginian sodu - naturalny (modyfikowany, produkowany z alg); jako substancja klarująca: soki, miody pitne, hydrolizaty białkowe (zupy w proszku), zagęszczacz: lody, desery w proszku, koncentraty napojów i ciast, śmietana UHT
E 402 - alginian potasu - naturalny (modyfikowany, produkowany z alg); jak E 401
E 403 - alginian amonu - naturalny (modyfikowany, produkowany z alg); jak E 401
E 404 - alginian wapnia - naturalny (modyfikowany, produkowany z alg); śmietana UHT
E 405 - alginian propylenowo-glikolowy - naturalny (modyfikowany, produkowany z alg); sosy typu dressing, majonez niskotłuszczowy
E 406 - Agar, agar-agar, isinglass - naturalny (produkowany z alg); galaretki (zamiast żelatyny), lody, napoje mleczne, margaryna, konserwy mięsne
E 407 - Karagen - naturalny (produkowany z wodorostów); jak E 401, odżywki dla dzieci
E 410 - mączka chleba świętojańskiego, Carob, Carubin, Arobon - wyciąg z nasion Ceratonia siliqua L.; jak E 401
E 412 - guma guar, guaran - wyciąg z nasion Cyamopsis tetragonolubus L.; sałatki, majonezy, lody, zupy
E 413 - tragant (tragakant) - naturalny; różne
E 414 - guma arabska - naturalny; różne
E 415 - ksantan - fermantacyjny; różne
E 420 - sorbitol, syrop sorbitolowy - syntetyczny; lody, ciasta, wyroby cukiernicze trwałe, owoce kandyzowane
E 421 - mannitol - syntetyczny; różne
E 432-436 - estry polioksyetylenów sorbitanowych i kwasów tłuszczowych: laurynowego, oleinowego, palmitynowego, mono- i tristearynowego - tłuszcze roślinne modyfikowane; różne
E 440a - pektyna - naturalny; przetwory owocowe
E 440b - pektyna amoniakalna - naturalny (modyfikowany); różne
E 450-452 - fosforany i polifosforany sodu i potasu - syntetyczne; głównie sery topione
E 460 - celuloza - naturalny; różne
E 461 - metyloceluloza - naturalny (modyfikowany); różne
E 464 - hydroksypropylometyloceluloza - naturalny (modyfikowany); różne
E 465 - metyloetyloceluloza - naturalny (modyfikowany); różne
E 466 - sól sodowa karboksymetylocelulozy, CMC - naturalny (modyfikowany); wyroby cukiernicze, zupy w proszku, serki topione, lody
E 469 - kazeinian sodu - naturalny (modyfikowany); napoje mleczne, lody
E 470 - grupa soli sodowych, potasowych i wapniowych kwasów tłuszczowych o podobnych właściwościach - naturalny (modyfikowany), emulgatory; różne
E 471 - grupa mono- i diglicerydów kwasów tłuszczowych o zbliżonych właściwościach - naturalny (modyfikowany), emulgatory; różne
E 472a - E 471 dodatkowo estryfikowane kwasem octowym - naturalny (modyfikowany), emulgatory; różne
E 472b - E 471 dodatkowo estryfikowane kwasem mlekowym - naturalny (modyfikowany), emulgatory; różne
E 472c - E 471 dodatkowo estryfikowane kwasem cytrynowym - naturalny (modyfikowany), emulgatory; różne
E 472d - E 471 dodatkowo estryfikowane kwasem winowym - naturalny (modyfikowany), emulgatory; różne
E 472e - E 471 dodatkowo estryfikowane kwasem acetylo- lub diacetylowinowym - naturalny (modyfikowany), emulgatory; różne
Różne dodatki
schemat: symbol E - nazwy handlowe i systematyczne - pochodzenie, funkcja; dodawany do produktów, uwagi
E 500a - węglan sodu, soda - syntetyczny, regulator kwasowości; różne
E 500b - wodorowęglan sodu (kwaśny węglan sodu), soda oczyszczona - syntetyczny, regulator kwasowości, środek spulchniający; sery, wypieki i inne
E 501a - węglan potasu - syntetyczny, regulator kwasowości; różne
E 501b - wodorowęglan potasu (kwaśny węglan potasu) - syntetyczny, regulator kwasowości, środek spulchniający; różne
E 503a - węglan amonu - syntetyczny, regulator kwasowości, środek spulchniający; różne
E 503b - wodorowęglan amonu (kwaśny węglan amonu) - syntetyczny, regulator kwasowości, środek spulchniający; różne (podczas pieczenia ulatnia się całkowicie)
E 504 - węglan magnezu - syntetyczny, środek spulchniający; różne
E 575-579 - glukoniany - syntetyczny, przeciwdziałają zbrylaniu; sproszkowane produkty żywnościowe
E 620 - kwas L-glutaminowy - syntetyczny, wzmocnienie smaku potraw; przyprawy, koncentraty zup w proszku, konserwy mięsne i inne
E 621 - glutaminian sodu - syntetyczny, wzmocnienie smaku potraw; jak E 620
E 627 - wodzian guanylanu sodu (guanylan sodu) - naturalny, wzmocnienie smaku potraw; jak E 620
E 631 - dwuwodzian inozynianu sodu (inozynian sodu) - naturalny, wzmocnienie smaku potraw; jak E 620
E 635 - mieszanina E 627 i E 631 - naturalny, wzmocnienie smaku potraw; jak E 620
E 900 - dimetylopolisiloksan - syntetyczny, zapobieganie przywieraniu wypieku do formy; ciasta i pieczywo
E 901 - wosk pszczeli - naturalny, powlekanie drażetek cukierniczych
E 951 - Aspartam, Canderel, Nutrasweet - syntetyczny, substancja słodząca, nieodporny na działanie podwyższonej temperatury
E 967 - ksylitol, Kannit, Newtol, Torch, Xyliton, Eutrit - syntetyczny; lody, wyroby cukiernicze
PYT. 113
JAK DZIAŁAJĄ PRZECIWUTLENIACZE DODAWANE DO ŻYWNOŚCI.
WYMIEŃ AKTUALNIE STOSOWANE - NATURALNE I SYNTETYCZNE.
Do przeciwutleniaczy należą substancje, które hamują szybkość reakcji utleniania, dzięki czemu zapobiegają niekorzystnym zmianom chemicznym w środkach spożywczych. Istota działania przeciwutleniacza polega na tym, że on sam wchodzi w reakcję z pierwotnymi produktami utleniania, tworząc z nimi mało aktywne rodniki i zapobiegając powstawaniu produktów dalszej degradacji.
Naturalne przeciwutleniacze:
wit. C ( kw. L - askorbinowy ) - napoje w proszku, mąka, mleko w proszku
wit. E ( tokoferol ) - najsilniejszy p / utleniacz - do tłuszczów, sosów
kw. cytrynowy i jego sole - łączy się ze zw. żelaza, jest stabilizatorem - do tłuszczów, oleje
Syntetyczne:
askorbinian Na i Ca - b. Bezpieczny - do konserw, przetworów, win
kw. izoaskorbinowy i jego sole
galusan propylu , estry galusanu - do smalcu magazynowanego przez 1 rok i dłużej... - kontrowersyjny
butylohydroksyanizol ( BHA ) - do smalcu długo przechowywanego, gum do żucia
butylohydroksytoluen ( BHT ) - zakres stosowania mniejszy - do tłuszczów i do zaw. Tłuszcze - budzi kontrowersje...
palmitynian i stearynan askorbylu - do koncentratów obiadowych w proszku
sól wapniowo disodowa kw. etyleno diaminotetraoctowego ( EDTA ) - np. do majonezów
PYT. 114
KTÓRE ZE STOSOWANYCH SUBSTANCJI KONSERWUJĄCYCH MAJA
DZIAŁANIE BAKTERIOBÓJCZE?
NIPAGINY
ester metylowy kwasu p- hydroksybenzoesowego i jego sól
ester etylowy -//-
ester propylowy -//-
Silnie bakteriobójczy. Ma zastosowanie do konserwacji leków i kosmetyków.
NIZYNA
Do serów topionych. Jest antybiotykiem produkowanym przez bakterie kw. mlekowego.
Bakteriobójcza na G (-)
BEZWODNIK KWASU SIARKOWEGO
Bakteriobójczy i grzybobójczy.
AZOTAN Na, K
Zabija pałeczkę jadu kiełbasianego
PYT. 115
ŚRODKI FIZYCZNE STOSOWANE DO KONSERWOWANIA ŻYWNOŚCI.
WADY I ZALETY.
Niskie temperatury - do mięs, warzyw i owoców.
- 10'C
190'C przez 20 min. a potem w 10'C - hamowanie rozwoju i aktywności biologicznej bakterii
warzywa i owoce - przed zamrożeniem unieczynnia się enzymy
Wysoka temperatura - zabija bakterie, zostają przetrwalniki...
PASTERYZACJA - mleko, wino, piwo, soki owocowe
krótka 15 sek. w 75'C
długa 30 min. w 60'C
wysoka 1min. w 85'C
0.75 sek. w 150'C UHT
STERYLIZACJA - konserwy
100 -120'C przez 1h pod cisnieniem
TYNDALIZACJA
przeprowadzenie 3- krotnej pasteryzacji co 24h
Wędzenie - konserwujące działanie substancji z drzewa
dym wędzarniczy pozbawiony jest benzopirenu!
Suszenie - zboża, warzywa, owoce.
Mogą rozwija się pleśnie!
Napromieniowanie żywności
promieniowaniem jonizującym
-//- rentgenowskim
-//- izotopowym
ZALETY METOD FIZYCZNYCH:
dość proste
skuteczne
niedrogie (są wyjątki)
WADY:
wiele produktów spożywczych jest wrażliwych na temperaturę i łatwo ulega utlenianiu (np. tłuszcze) i rozpadowi
metody fizyczne nie zawsze zapobiegają rozwojowi drobnoustrojów
mogą zmienić smak i wygląd produktów spożywczych
PYT.116
CO WIESZ O POZOSTAŁOŚCIACH ANTYBIOTYKÓW W ŻYWNOŚCI, PRZYCZYNY I SKUTKI ZDROWOTNE.
Coraz częstsze podawanie antybiotyków w hodowli zwierząt rzeźnych i drobiu stanowi bardzo poważny problem. Takie antybiotyki jak: penicylina, tetracyklina, erytromycyna podaje się jako leki, inne jako stymulatory wzrostu w postaci dodatku do pasz dla młodych zwierząt. Dzięki nim uzyskuje się większe przyrosty masy ciała zwierząt oraz zwiększa się ich odporność na choroby. Pozostałości antybiotyków lub ich metabolitów w żywności (mięso, mleko, jaja) są niebezpieczne dla konsumenta. W organizmie człowieka może powstać antybiotykooporność drobnoustrojów chorobotwórczych, co utrudnia leczenie w czasie choroby, pojawiają się różne alergie i grzybice.
Cierpi na tym też i środowisko, bo zanieczyszczane jest odchodami zwierząt, będącymi w trakcie terapii. Dlatego należy dążyć do stosowania tylko tych antybiotyków, których nie podaje się w leczeniu ludzi oraz bezwzględnie przestrzegać okresów karencji określonych ściśle dla każdego rodzaju antybiotyku.
Najbardziej alergiczne są penicyliny, streptomycyny (często podawane dla krów) oraz tetracykliny
Antybiotyki mogą być również toksyczne np.: tetracykliny odkładają się w komórkach kostnych, mięśniach. Chloramfenikol uszkadza szpik i układ krwiotwórczy.
PYT.117
RODZAJE ZWIĄZKÓW DODAWANYCH JAKO SUBSTANCJE ZAGĘSZCZAJĄCE I ŻELUJĄCE
Substancje zagęszczające - substancje zwiększające lepkość środka spożywczego.
Substancje żelujące - substancje nadające środkom spożywczym konsystencję przez tworzenie żelu.
Produkty, do których dodawane są te substancje:
lody,
galaretki,
polewy,
margaryny,
przetwory owocowe,
keczupy,
desery w proszku,
koncentraty napojów i ciast,
śmietana UHT,
sosy typu dressing,
majonez niskotłuszczowy,
gumy do żucia,
kisiele
Substancje zagęszczające i żelujące:
agar
kwas alginowy- jest to polisacharyd kwas polimannuronowy otrzymywany z alg morskich
alginiany Na, K, NH4, Ca
alginian propylenowo-glikolowy
karagen
tragakanta
guma arabska
guma guar
pektyny gł. przetwory owocowe
celuloza
kazeinian sodu - przetwory mleczne
mączka chleba świętojańskiego
PYT.118
JAKIE ZWIĄZKI STOSOWANE SĄ JAKO SUBSTANCJE STABILIZUJĄCE, KLARUJĄCE I REGULUJĄCE pH
Związki stabilizujące i emulgatory:
Są to substancje umożliwiające utrzymanie odpowiednich fizycznych lub
chemicznych właściwości środka spożywczego;
Obejmują:
substancje ułatwiające utrzymanie jednolitej dyspersji dwóch lub więcej nie mieszających się substancji w środkach spożywczych,
substancje, które stabilizują, zachowują lub intensyfikują istniejącą barwę środków spożywczych,
substancje, które zwiększają zdolność wiązania środków spożywczych, włączając w to
tworzenie wiązań poprzecznych pomiędzy białkami umożliwiających związanie kawałków środka spożywczego i otrzymanie produktu rekonstytuowanego.
Należą tu:
kwas cytrynowy -mleko zagęszczone, napoje, koncentraty, margaryny, desery
mono i diglicerydy kwasów tłuszczowych i estryfikowane kwasem: octowym, cytrynowym, winowym
glukuronian Ca: mleko
lecytyny -wyroby cukiernicze
mleczan Ca
polifosforan pięcio Na lub K -do serów topionych
gumy ksantenowe i arabska -napoje bezalkoholowe
Związki Klarujące
to środki filtracyjne stosowane m.in. do klarowania napojów spirytusowych, wina, piwa, soków, miodów
agar
żelatyna
albumina
tanina
węgiel roślinny i zwierzęcy
alginiany
hitynian Ca
preparaty enzymatyczne
bentonity
Skrobia modyfikowana
do koncentratów, sosów, past, chipsów,
skrobia utleniona
fosforan dwuskrobiowy
fosforan jedno-acetylowany
Regulatory Kwasowości
są to substancje zmieniające lub ustalające kwasowość środków
spożywczych
KCl
kwas winowy -napoje, wódki, desery, tytoń
sole kwasu winowego -do proszków do pieczenia, galaretki in. proszki
węglan potasu -zupy w proszku, puree
kwas adypinowy -lody, ciasta, desery proszkowe, koncentraty obiadowe
siarczan amonu - miazga kakaowa, łącznie z węglanem amonu
Substancje dodatkowe mogą nam czasem zaszkodzić. Szczególnie małym dzieciom, osobom starszym, alergikom lub osobom o bardzo wrażliwym układzie pokarmowym. Oto lista najbardziej podejrzanych:
Substancje zakwaszające:
E 260 (kwas octowy) zawarty w owocach i warzywach marynowanych oraz w sosach jest źle tolerowany przez osoby o delikatnym żołądku;
E 508 (chlorek potasu), E 509 (chlorek wapnia), E 511 (chlorek magnezu) znajdują się w przyprawach. W dużych ilościach działają przeczyszczająco. Powinny zrezygnować z nich osoby, które mają chore nerki i wątrobę;
E 525 (wodorotlenek potasu) dodawany jest do konfitur i galaretek. Może wywoływać bóle jelitowo - żołądkowe;
E 517 (siarczan amonu) jest obecny w wielu artykułach - w większych stężeniach może być przyczyną biegunek.
Preparaty zagęszczające i żelujące:
E 400 (kwas alginowy) - niewskazany dla kobiet w ciąży;
E 407 (karagen) - może przyczyniać się do owrzodzenia jelit.
PYT.119
PODAJ AKTUALNE DANE NA TEMAT ŚRODKÓW SŁODZĄCYCH JAKO DODATKI DO ŻYWNOŚCI
Środki te, dzięki swym silnym właściwościom słodzącym zastępują cukier, np. stosowane w żywności dla diabetyków lub produktach typu „light”.
Środki słodzące (syntetyczne)
Dulcyna - powoduje raka pęcherza moczowego
Sacharyna
Poliole - słabo słodzące, intensywność słodkości podobna do sacharozy, otrzymywane przez redukcje cukrów, mogą występować naturalnie. Są to środki bezpieczne, nie maja AD1, są higroskopijne przez co znalazły zastosowanie jako stabilizatory wilgotności, stosowane do wyrobów cukierniczych, przetworów, gum.
Przykłady: Sorbitol 0,5 - 0,6, Ksylitol, Mannitol, Izomalt, Miallitol
Środki intensywnie słodzące
Aspartam - stosowany w UE i w Polsce ( po zatwierdzeniu przez PZH). Jest to dipeptyd złożony z fenyloalaniny i kw. asparginowego, niskokaloryczny, około 200 x słodszy od cukru, uznawany jest za bezpieczny, stosowany u dorosłych i dzieci (ze wskazaniem na cukrzyce), z wyjątkiem chorych na fenyloketonurię ( w organizmie rozkłada się do wolnej fenyloalaniny i asparaginy), Nie należy ogrzewać go do temp pow.105C, ponieważ powstaje toksyczna diketopiperazyna. AD1 - 40mg/kg. Stosowany do napojów, środków dietetycznych, przetworów
Sacharyna - 300 x słodsza od cukru, ma gorzki posmak, występuje w połączeniu z cyklaminianami. Sacharyna może dawać raka pęcherza ale dopiero w bardzo dużych dawkach, w 80' latach odkryto ze podczas jej syntezy powstaje, towarzyszący ,rakotwórczy związek, ale zmieniono sposób syntezy i teraz w małych dawkach uważana jest za bezpieczna, AD1-5mg/kg
Cyklaminiany - stosowane w UE. Są to sole K, Na, Ca kw. cykloheksylosulfamowego, około 300 - 400 x słodsze od cukru, stabilne w roztworach wodnych. W 79' roku stwierdzono ich rakotwórczość, w dużych dawkach, zakazano stosowania. Po 85' w wielu krajach powrócono do nich ustalając dawke-ADI -11mg/kg. Stosowane do deserów, przetworów, napojów
Acesulfam K - stosowany zarówno w UE i Polsce, około 200 x słodszy od sacharozy, trwały do temp 270C,bezpieczny łatwo metabolizowany i wydalany przez nerki AD1.-15mg/kg. Stosowany do napojów, środków dietetycznych, przetworów owocowo-warzywnych
Taumatyna - stosowana w krajach Unii. Jest to naturalna substancją białkową występującą w owocach afrykańskich, bezpieczna, ulega metabolizmowi w organizmie. Stosowana do słodyczy , preparatów witaminowych
Neohesperydyna DC - stosowana w UE, syntetyczna pochodna fianonu. Stabilna w formie stałej ,odporna na działanie wysokiej temperatury, bezpieczna
Wymienione środki przeważnie wchodzą w skład preparatów na odchudzanie oraz diabetycznych.
Preparaty zastępujące cukier:
E 420 (sorbitol), E 421(mannitol) spotykane są najczęściej w żywności dla diabetyków. Po spożyciu większych ilości tych substancji można dostać bólów brzucha i biegunki.
E 951 (aspartam) i E 954 (sacharyna) - obie substancje nie są polecane osobom z wrażliwym przewodem pokarmowym.
PYT.120
PODAJ ZASTOSOWANIE ASPARTAMU JAKO DODATKU DO ŻYWNOŚCI
Aspartam - stosowany w UE i w Polsce ( po zatwierdzeniu przez PZH). Jest to dipeptyd złożony z fenyloalaniny i kw. asparginowego, niskokaloryczny, około 200 x słodszy od cukru, uznawany jest za bezpieczny, stosowany u dorosłych i dzieci (ze wskazaniem na cukrzyce), z wyjątkiem chorych na fenyloketonurię ( w organizmie rozkłada się do wolnej fenyloalaniny i asparaginy ), Nie należy ogrzewać go do temp pow.105C, ponieważ powstaje toksyczna diketopiperazyna. AD1 - 40mg/kg. Stosowany do napojów, środków dietetycznych, przetworów.
Pogoń za szczupłą sylwetką każe nam rezygnować z kolejnych niezdrowych produktów. Na pierwszy ogień zazwyczaj idzie cukier. Zastępujemy go aspartamem - najczęściej używanym słodzikiem. Jak się okazuje może on w naszym organizmie wywołać ogromne spustoszenie.
Aspartam znajduje się w dietetycznych napojach, gumach do żucia, często słodzimy nim kawę i herbatę. Pojawił się w USA prawie ćwierć wieku temu. Uzyskał wtedy aprobatę Amerykańskiej Agencji ds. Żywności i Leków (FDA), rządowej organizacji, która udziela zezwoleń na stosowanie chemicznych substancji w produktach spożywczych - informuje NewsTarget.com.
Aspartam jest kombinacja trzech substancji chemicznych: Kwasu asparaginowego, fenyloalaniny i metanolu.
Metanol / spirytus drzewny jest śmiertelną trucizną. Niektórzy ludzie mogą pamiętać metanol jako truciznę, która oślepiła lub zabiła ubogich alkoholików (w Polsce kojarzy się to raczej z piciem "spirytusu" skradzionego w fabryce w czasach komunizmu, o których donosiła w tamtych czasach prasa, zawsze były to przypadki tragiczne: ślepota lub śmierć). Pod wpływem enzymu chymotrypsyny napotykanego w jelicie cienkim metanol jest stopniowo uwalniany z grupy metylowej aspartamu. Absorpcja metanolu przez organizm jest znacznie szybsza gdy spożyciu ulega metanol w stanie wolnym. Wolny metanol uwalnia się z aspartamu kiedy zostaje on podgrzany powyżej 30°C. Może to mieć miejsce gdy produkty zawierające aspartam są niewłaściwie przechowywane lub gdy są one podgrzewane - wyobraź sobie napoje dietetyczne na tylnej półce samochodu zaparkowanego w pełnym słońcu. W organizmie metanol rozkłada się do kwasu mrówkowego i formaldehydu. Formaldehyd jest śmiertelną neurotoksyną. Według oceny EPA metanol "jest uważany za truciznę kumulacyjną z powodu niskiej szybkości wydalania po absorbcji. W organizmie metanol jest utleniany do formaldehydu i kwasu mrówkowego; oba metabolity są TOKSYCZNE. Zalecany prze EPA dzienny limit spożycia wynosi 7,8 mg/dzień. Jeden litr napoju słodzonego aspartamem zawiera około 56 mg metanolu. Konsumenci spożywający duże ilości produktów zawierających aspartam przyjmują ok. 250 mg metanolu dziennie albo 32 krotny limit EPA. (9) Do symptomów zatrucia metanolem zaliczają się bóle głowy, brzęczenie w uchu, zawroty głowy, nudności, niepokój żołądkowo-jelitowy, osłabienie, dreszcze, zaniki pamięci, drętwienie i kłujące bóle w kończynach, zaburzenia behawioralne i zapalenie nerwu. Najlepiej poznane symptomy zatrucia metanolem to problemy z widzeniem włącznie z zamgleniem obrazu, postępowe zawężanie pól widzenia, zaciemnienie widzenia, uszkodzenia siatkówki i ślepota. Formaldehyd jest znanym czynnikiem rakotwórczym, powoduje uszkodzenia siatkówki, zakłóca replikację DNA, powoduje wady wrodzone. Uff, tego pewnie nikt do tej pory nie wiedział! Z powodu braku paru niezbędnych enzymów, ludzie są wielokrotnie bardziej wrażliwi na toksyczne działanie metanolu niż zwierzęta. Dlatego, testy aspartamu czy metanolu na zwierzętach nie odzwierciedlają dokładnie niebezpieczeństwa dla ludzi.
PYT. 121
CHARAKTERYSTYKA ACESULFAMU K
Środek intensywnie słodzący
Acesulfam K - stosowany zarówno w UE i Polsce, około 200 x słodszy od sacharozy, trwały do temp 270C, bezpieczny łatwo metabolizowany i wydalany przez nerki AD1.-15mg/kg.
Stosowany do napojów, środków dietetycznych, przetworów owocowo-warzywnych
PYT. 126
PODZIAŁ BARWNIKÓW POD WZGLĘDEM CHEMICZNYM W ASPEKCIE ICH DZIAŁANIA NA ORGANIZM.
1.Naturalne organiczne
Uznawane są za najbezpieczniejsze, co wynika najczęściej z braku dowodów ich szkodliwości.
annato (czerwony barwnik otrzymywany z owoców Bixa orellana; biksyna, norbiksyna)
antocyjany( w zależności od pH środowiska wykazują zabarwienie od czerwonego do niebieskiego
chlorofile
kapsantyna (ekstrakt z papryki)
betanina (czerwień buraczana)
karmel (otrzymany bez procesów amoniakalnych, wódki, miody pitne, kawa rozpuszczalna)- dodaje się go q.s.
kurkumina (można ją otrzymać także syntetycznie, jej stosowanie jest ograniczone do barwienia koncentratów)
karoteny
2. Identyczne z naturalnymi
beta-karoten
karmel amoniakalny
ryboflawina
3. Syntetyczne organiczne
Połowa dopuszczonych w Polsce barwników syntetycznych organicznych w swojej budowie chemicznej ma ugrupowania azowe. Okazało się że w organizmie żywym ulegają one redukcji do amin. Obok głównej reakcji-redukcji wiązania azowego - przebiegają reakcje demetylacji i hydroksylacji. Z powstałych produktów powstają dalsze metabolity, a niektóre z nich np. 4-metyloaminobenzen, są silnie rakotwórcze. Badania te przyczyniły się do wycofania wielu barwników z ugrupowaniem azowym. Pozostawiono tylko te barwniki, które nie budzą zastrzeżeń toksykologicznych.
azorubina
fiolet metylowy (znakowanie tusz mięsnych oraz skórek serów twardych)
indygotyna (barwnik indolowi)
czerń brylantowa
żółcień chinolowa
żółcień pomarańczowa
czerwień koszenilowa
błękit patentowy (barwnik triarylometanowy)
4. Nieorganiczne
dwutlenek tytanu
węglan wapnia
srebro (listki do dekoracji)
złoto (listki do dekoracji)
PYT. 127
OMÓW ZAGADNIENIE BARWNIKÓW STOSOWANYCH W POLSCE DO ŻYWNOŚCI.
Cel stosowania barwników:
odtworzenie pierwotnej barwy
nadanie barwy środkom bezbarwnym
wzmocnienie istniejącej barwy
Barwa produktu zwykle spełnia następujące funkcje:
ułatwia dokonanie oceny pozostałych cech organoleptycznych, określając w dużej mierze oczekiwania co do smaku i zapachu
zachęca lub zniechęca do spożycia
w wielu przypadkach ostrzega przed spożyciem produktu zepsutego lub otrzymanego z surowca złej jakości
wskazuje na ilość użytych składników
uczy konsumenta, wyrabiając skojarzenia między barwą a smakiem i zapachem
Istotne jednak jest, aby funkcje te nie były wykorzystywane przez producenta stosującego dodatek barwnika w celu wprowadzenia w błąd konsumenta lub ukrycia wady produktu.
Podział barwników pyt. 126
Jakich produktów nie wolno barwić pyt. 128
====================================================================
PYT. 128
JAKICH ARTYKUŁÓW ŻYWNOŚCI NIE WOLNO BARWIĆ.
Zgodnie z polskim ustawodawstwem nie wolno barwić takich produktów jak:
żywność nieprzetworzona
mleko, śmietany, śmietanki, twarogi
herbaty, kakao, kawy. Wód opakowanych
jaj, makaronów
ryb
czekolady, polew kakaowych
dżemów
żywności dla niemowląt i dzieci do 3 lat
PYT. 129
JAKIE ZWIĄZKI MOŻNA ZALICZYĆ DO SUBSTANCJI OBCYCH, PRZYPADKOWO DOSTAJĄCYCH SIĘ DO ŻYWNOŚCI. PODAJ DROGI PRZEDOSTAWANIA SIĘ DO ŻYWNOŚCI.
Pod nazwą substancje obce w żywności rozumie się wszystkie te, które nie są jej naturalnym składnikiem, a znalazły się w niej w wyniku działalności człowieka. Są to przede wszystkim substancje dodawane do żywności w ściśle określonym celu, zanieczyszczenia techniczne i zanieczyszczenia przypadkowe.
Granica podziału na zanieczyszczenia techniczne i przypadkowe jest dość płynna.
Zanieczyszczeniami przypadkowymi są substancje, które przedostały się lub przeniknęły do żywności w sposób niezamierzony albo znajdują się na powierzchni artykułów wskutek nieprzestrzegania zasad higieny lub niewłaściwego postępowania z tymi artykułami w czasie produkcji i obrotu.
Czynniki Chemiczne
Metale - ze skażonego środowiska, opakowań, aparatury przemysłowej, z różnych składników dodawanych do żywności,; metale ciężkie są często zanieczyszczeniem pestycydów, barwników i nawozów sztucznych)
Azotany, azotyny, nitrozoaminy - ze środowiska (zwłaszcza gleba przenawożona nawozami azotowymi); azotyny w świeżych warzywach występują w śladowych ilościach, jednak podczas przechowywania mogą powstawać z azotanów, prawdopodobnie na drodze mikrobiologicznej redukcji; nitrozoaminy mogą powstawać z prekursorów w środkach spożywczych podczas ich obróbki technologicznej i przechowywania, mogą one także tworzyć się w przewodzie pokarmowym zwierząt
Pestycydy - nawozy, pasze, zwalczanie pasożytów zwierząt, zabiegi ochrony roślin, dezynsekcja pomieszczeń, magazynów i opakowań, woda, powietrze
Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA), zwłaszcza fenantren, antracen, piren, benzo-a-piren - z powietrza, gleby, wody, w wyniku niektórych procesów związanych z przetwórstwem; dożo WWA zawierają produkty ogrzewane na otwartym ogniu (grillowanie) i wędzone.
Chlorowane di- i trifenyle - związki te wykrywane są we wszystkich elementach środowiska, gdyż rozprzestrzeniają się za pośrednictwem ścieków spływających do wód. Również spalanie odpadów przemysłowych i komunalnych przyczynia się do przenikania ich do atmosfery.
Dioksyny (chlorowane tricykliczne etery aromatyczne) - powstają podczas spalania organicznych odpadów komunalnych, a także podczas pożarów lasów, do żywności mogą przenikać ze środowiska.
Leki weterynaryjne - szczególnie antybiotyki (chloramfenikol) i hormony, wykorzystywane nie tylko jako leki weterynaryjne, ale także w celach hodowlanych
Monomery oraz różnego rodzaju substancje dodatkowe jak: zmiękczacze, stabilizatory, wypełniacze a także związki stosowane do smarowania, ułatwiające przepływ masy plastycznej i wyjmowanie z formy - mogą migrować z tworzywa sztucznego do żywności
Środki czystości - aparatura do przeprowadzania procesu technologicznego
Czynniki Fizyczne
Cząstki metali, piasku, włókna, włosy, fragmenty owadów, ekstrementy itp.
Radionuklidy - 90Sr, 89Sr, 137Cs, 131I,140Ba,
Czynniki Biologiczne
Bakterie
Pleśniaki, wytwarzające mitotoksyny - grzyby wytwarzające mitotoksyny rozwijają się na produktach rolnych, paszach, i żywności, a także na innych podłożach wywołując pleśnienie.
Pasożyty i szkodniki - środowisko, przetwórnie i magazyny, środki transportu
130.
ZASTOSOWANIE FOSFORANÓW JAKO SUBSTANCJI DODAWANYCH CELOWO DO ŻYWNOŚCI.
Kwas fosforowy
Przeciwutleniacz i regulator kwasowości. W dużej dawce może upośledzać wchłanianie wapnia, magnezu i żelaza. Duże spożycie fosforu może prowadzić do osłabienia kości i odkładania się wapnia. Odradza się częste spożywanie. Występowanie: napoje typu Cola.
Fosforany sodu
Naturalne przeciwutleniacze, emulgatory, regulatory kwasowości, stabilizatory i substancje wspomagające wiązanie wody. Sole sodowe kwasu ortofosforowego. Fosfor jest jednym z niezbędnych do życia składników mineralnych. W organizmie powinna istnieć określona proporcja pomiędzy ilością fosforu i wapnia. Jeśli do organizmu dostarczymy za dużo fosforu, wówczas może to zakłócić przyswajanie innych substancji mineralnych. Odradza się częste spożywanie.
Fosforany potasu
Naturalne przeciwutleniacze, emulgatory i regulatory kwasowości. Sole potasowe kwasu ortofosforowego. Odradza się częste spożywanie.
Fosforany wapnia
Naturalne regulatory kwasowości, topniki, środki teksturotwórcze i dodatki przeciwzbrylające. Sole wapniowe kwasu ortofosforowego. Odradza się częste spożywanie.
Przykłady:
Substancje spulchniające (wyroby cukiernicze i pieczywo):
amonu fosforan Na, K, Ca
dwufosforan Na
Związki stabilizujące i emulgatory:
Polifosforan pięcio Na i K (do serów topionych)
Kwasy i zasady
Kwas fosforowy (do napojów typu Cola)
Klarujące (tzw. skrobia modyfikowana- do koncentratów, sosów, past, chipsów)
Fosforan dwuskrobiowy
Fosforan jedno-acetylowany
131.
ALERGIA POKARMOWA A SUBSTANCJE DODATKOWE.
Alergia pokarmowa to niepożądana reakcja organizmu występująca w wyniku nadwrażliwości układu odpornościowego (immunologicznego) na określony składnik żywności. Alergii pokarmowej nie należy utożsamiać z innymi schorzeniami wynikającymi z nietolerancji na niektóre składniki pokarmowe żywności np. brakiem tolerancji na gluten (celiakia), czy nietolerancją na mleko (niedobór enzymu laktazy).
Za powstanie alergii są odpowiedzialne białka o masie od 10 000 do 40 000 daltonów, występujące w niektórych produktach spożywczych, czyli tzw. alergeny. Są one na ogół oporne na działanie soków trawiennych przewodu pokarmowego.
Najpowszechniej występujący mechanizm alergii pokarmowych wynika z obecności w organizmie człowieka przeciwciał skierowanych przeciwko określonemu składnikowi pożywienia.
Charakterystyczne dla alergii jest to, że nawet najmniejsza ilość alergenu może wywołać reakcję. Dlaczego jedna osoba reaguje alergią na określony składnik żywności a inna nie, nie jest do końca wiadome. Znaczny wpływ może mieć rosnące zanieczyszczenie i degradacja środowiska naturalnego, duże przetworzenie żywności, a także uwarunkowania genetyczne.
Alergia pokarmowa jest uznawana za pierwszy sygnał mówiący o predyspozycjach dziecka do rozwinięcia w wieku późniejszym choroby atopowej. Stwierdzono częstość występowania alergii pokarmowej u dzieci na 5-8 % . Duży jest też związek z alergiami wieku późniejszego : alergią dróg oddechowych w 17%, z astmą oskrzelową nawet do 27%, oraz w 30% z atopowym zapaleniem skóry.
Najczęstsze objawy alergii pokarmowej:
Układ oddechowy
Uczucie "zapchania" nosa
Katar
Astma (trudności w oddychaniu)
Kaszel
Skóra
Obrzmienie warg, ust, języka, twarzy lub gardła
Pokrzywka
Zaczerwienienie skóry
Świąd
Wyprysk atopowy (eczema)
Układ pokarmowy
Kurczowe bóle brzucha
Biegunka
Nudności
Wymioty
Wzdęcie brzucha
Przelewania
Objawy ogólne
Wstrząs anafilaktyczny
Zespoły nietypowe:
Objawy ze strony układu moczowego
Objawy ze strony układu stawowo-mięśniowego
Nagłe zgony niemowląt
Zespoły towarzyszące alergii pokarmowej:
zmęczenie ogólne
wzmożona nerwowość, depresja, niepokój
utraty pamięci
zaburzenia snu
zaburzenia koncentracji, uczenia się.
Alergeny pokarmowe są to związki pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego oraz dodawane barwniki, aromaty i substancje konserwujące, które są składnikami spożywanych przez człowieka pokarmów..
alergeny pochodzenie zwierzęcego:
białko mleka krowiego,
białko jaja kurzego,
ryby (dorsz),
kraby, krewetki,
mięso: kury, wołowina, cielęcina
alergeny pochodzenia roślinnego:
białko zbóż (gł. pszenica) - gluteny
warzywa: soja, groszek, orzeszki arachidowe, pomidor, papryka, seler, musztarda, chrzan,
owoce: owoce cytrusowe, banany, truskawki, poziomki, kiwi
orzechy ziemne, włoskie, fistaszki, nasiona sezamu
naturalne i syntetyczne substancje dodatkowe
SRODKI KONSERWUJĄCE:
Siarczyny: (dwutlenek siarki, pirosiarczyn potasu, wodosiarczan potasu, pirosiarczyn sodu, siarczyn sodu, wodosiarczan sodu, kwas siarkawy)- często wywołują ataki astmy, wymioty i In. Występowanie: wino, miody pitne, piwo, Soki owocowe surowe, owoce i warzywa suszone, skórka pomarańczowa, powidła, dżemy, marmolady, soki owocowe słodzone, koncentrat pomidorowy i przecier pomidorowy, żelatyna spożywcza, syrop skrobiowy, cukier skrobiowy i mączka ziemniaczana, mączka budyniowa, musztarda, ocet fermentacyjny, susze ziemniaczane, chrzan tarty, glukoza krystaliczna
Benzoesany: (kwas benzoesowy oraz jego sól sodowa)- wywołują pokrzywkę u dzieci i dorosłych, rzadko astmę oskrzelową. Występowanie: półprzetwory owocowe, przetwory: owocowe, pomidorowe i rybne, soki warzywne i warzywno-owocowe napoje typu Cola, napoje bezalkoholowe na naturalnych sokach owocowych i ich koncentratach, napoje z dodatkiem soków owocowych oraz wyciągów ziołowych i korzennych, sosy sałatkowe typu dresing, sałatki warzywno-mięsne, warzywno-rybne, warzywno-majonezowe w jednostkowych opakowaniach niehermetycznych do sprzedaży detalicznej, pasty spożywcze na ekstraktach z ziół, koncentrat pomidorowy składowany w beczkach jako półprodukt, margaryna, tłuszcze cukiernicze, piekarskie i kuchenne, , ekstrakt słodowy stosowany w piekarstwie.
Glutaminian sodu- wyjątkowo wywołuje reakcje u osób z astmą oskrzelową, poza tym tzw. Syndrom „restauracji chińskiej” (patrz pyt. 132). Występowanie: konserwy mięsne i warzywno-mięsne, wędliny, koncentraty zup, przypraw, przyprawy sypkie, przyprawy obiadowe, koncentraty obiadowe w proszku.
Azotany i azotyny- pokrzywki, zaburzenia funkcji hemoglobiny
BARWNIKI SYNTETYCZNE AZOWE- mogą niezwykle rzadko wywoływać pokrzywkę, wysypkę czy atak astmy oskrzelowej tylko u osób na nie uczulonych.
Tartrazyna
Żółcień pomarańczowa
Żółcień chinolowa
Azorubina
Czerwień koszenilowa
Błękit patentowy
Czerń brylantynowa
132.
KTÓRA Z SUBSTANCJI DODATKOWYCH WYWOŁUJE EFEKT „RESTAURACJI CHIŃSKIEJ” - OBJAWY.
Syndrom „restauracji chińskiej” wywołują:
Kwas glutaminowy
Glutaminian sodu (najczęściej używany)
Glutaminian potasu
Glutaminian wapnia
Glutaminian amonu
Diglutaminian magnezu
Glutaminiany to syntetyczne, otrzymywane metodą fermentacji, substancje wzmacniające smak. Dziś używa się glutaminianu na całym świecie jako popularnego dodatku do żywności, jest np. składnikiem zup instant, sosu sojowego, konserw rybnych. Jego rozpowszechnienie budzi jednak zaniepokojenie - nie jest jasne, czy spożywany w dużych ilościach jest bezpieczny dla człowieka, mimo iż jest jednym z najlepiej zbadanych składników pożywienia.
Syndrom „restauracji chińskiej” jest chorobą związaną z nadmiernym spożyciem glutaminianu lub nadwrażliwością na niego.
Objawy: u osób bardzo wrażliwych około dwie godziny po spożyciu może dojść do objawów sztywności karku, pleców i ramion oraz może wystąpić przyspieszona praca serca, bóle głowy, ucisk w skroniach, zaczerwienienie twarzy, nadmierna potliwość, uczucie niepokoju i osłabienia, nudności, ślinotok, świąd skóry, nawracające obrzęki skóry i śluzówek, możliwe też napady duszności. Nowsze badania nie potwierdziły wprawdzie tych podejrzeń, ale i nie usunęły wszystkich wątpliwości (pewne typy reakcji alergicznych na potrawy kuchni chińskiej mogą być także powodowane innymi jej składnikami jak np. grzyby, orzechy i zioła). Przedawkowania glutaminianu są możliwe, ponieważ kwas ten nie jest niewyczuwalny podczas jedzenia. Osoby wrażliwe powinny uważać. Odradza się częste spożywanie
133.
DOZWOLONE SUBSTANCJE DODATKOWE STOSOWANE W PROCESIE PRODUKCJI ŻYWNOŚCI PRZEZNACZONEJ DLA NIEMOWLĄT I DZIECI DO LAT 3.
Wg rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 23 kwietnia 2004:
Dozwolone substancje dodatkowe stosowane do żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci oraz warunki ich stosowania
Uwagi ogólne
§ 1. Preparaty do początkowego żywienia niemowląt, preparaty do dalszego żywienia niemowląt i środki spożywcze uzupełniające dla niemowląt i małych dzieci mogą zawierać E 414 (guma arabska, guma akacjowa) i E 551 (dwutlenek krzemu), jak też E 421 (mannitol), jeżeli jest on użyty jako nośnik witaminy B12.
§ 2. Preparaty do początkowego żywienia niemowląt, preparaty do dalszego żywienia niemowląt i środki spożywcze uzupełniające mogą zawierać sól sodową oktenylobursztynianu skrobiowego E 1450 w wyniku dodatku preparatów witaminowych lub preparatów zawierających wielonienasycone kwasy tłuszczowe.
§ 3. Preparaty do początkowego żywienia niemowląt, preparaty do dalszego żywienia niemowląt i środki spożywcze uzupełniające dla niemowląt i małych dzieci mogą zawierać E 301 (L-askorbinian sodu), stosowany w dawce quantum satis przy powlekaniu preparatów odżywczych zawierających wielonienasycone kwasy tłuszczowe.
Dozwolone substancje dodatkowe stosowane do preparatów przeznaczonych do początkowego żywienia niemowląt o dobrym stanie zdrowia
Do produkcji przetworów mlecznych ukwaszanych mogą być używane niechorobotwórcze kultury bakterii kwasu mlekowego L(+).
Tabela 1
|
Nazwa |
Maksymalna dawka |
|
|
|
1) |
Palmitynian L-askorbylu |
10 mg/l |
2) |
Cytrynian sodu |
2 g/l |
|
Cytrynian potasu |
|
|
|
Pojedynczo lub łącznie |
3) |
Fosforany sodu |
1 g/l w przeliczeniu na P2O5 |
|
Fosforany potasu |
Pojedynczo lub łącznie |
4) |
Guma guar |
1 g/l w produktach płynnych zawierających częściowo zhydrolizowane białka |
5) |
Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem cytrynowym |
7,5 g/l sprzedawane w formie sproszkowanej 9 g/l sprzedawane w formie płynnej, w której produkty zawierają częściowo zhydrolizowane białka, peptydy lub aminokwasy |
6) |
Estry sacharozy i kwasów tłuszczowych |
120 mg/l w produktach zawierających zhydrolizowane białka, peptydy lub aminokwasy |
7) |
Kwas mlekowy (tylko forma L(+)) |
quantum satis |
|
Kwas cytrynowy |
quantum satis |
|
Kwas fosforowy |
|
8) |
Mieszanina tokoferoli |
10 mg/l |
|
Alfa-tokoferol |
pojedynczo lub łącznie |
|
Gamma-tokoferol |
|
|
Delta-tokoferol |
|
9) |
Lecytyny |
1 g/l |
|
Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych |
4 g/l |
Dozwolone substancje dodatkowe stosowane do preparatów przeznaczonych do dalszego żywienia niemowląt o dobrym stanie zdrowia
Do produkcji przetworów mlecznych ukwaszanych mogą być używane niechorobotwórcze kultury bakterii kwasu mlekowego L(+).
Tabela 2
|
Nazwa |
Maksymalna dawka |
1 |
3 |
4 |
1) |
Kwas mlekowy (tylko forma L(+)) |
Quantum satis |
|
Kwas cytrynowy |
Quantum satis |
2) |
Mieszanina tokoferoli |
10 mg/l |
|
Alfa-tokoferol |
pojedynczo lub łącznie |
|
Gamma-tokoferol |
|
|
Delta-tokoferol |
|
|
Kwas fosforowy |
|
3) |
Pektyny |
5 g/l |
|
|
tylko w zakwaszonych preparatach do dalszego żywienia niemowląt |
4) |
Lecytyny |
1 g/l |
|
Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych |
4 g/l |
5) |
Karagen |
0,3 g/l |
|
Mączka chleba świętojańskiego |
1 g/l |
|
Guma guar |
1 g/l |
6) |
Palmitynian L-askorbylu |
10 mg/l |
7) |
Cytrynian sodu |
2 g/l |
|
Cytrynian potasu |
Pojedynczo lub łącznie |
8) |
Fosforany sodu |
1 g/l w przeliczeniu na P2O5 |
|
Fosforany potasu |
Pojedynczo lub łącznie |
9) |
Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem cytrynowym |
7,5 g/l sprzedawane w formie sproszkowanej 9 g/l sprzedawane w formie płynnej, w której produkty zawierają częściowo zhydrolizowane białka, peptydy lub aminokwasy |
10) |
Estry sacharozy i kwasów tłuszczowych |
120 mg/l w produktach zawierających zhydrolizowane białka, peptydy lub aminokwasy |
Dozwolone substancje dodatkowe stosowane do środków spożywczych uzupełniających dla niemowląt i małych dzieci o dobrym stanie zdrowia
Tabela 3
|
Nazwa |
Środek spożywczy |
Maksymalna dawka |
|
|
|
|
1) |
Węglan wapnia |
Środki spożywcze uzupełniające |
Quantum satis |
|
Kwas octowy |
dla niemowląt i małych dzieci |
|
|
Octan potasu |
|
(tylko jako |
|
Octany sodu |
|
Regulator pH) |
|
Octan wapnia |
|
|
|
Kwas mlekowy (*) |
|
|
|
Kwas jabłkowy (*) |
|
|
|
Mleczan sodu (*) |
|
|
|
Mleczan potasu (*) |
|
|
|
Mleczan wapnia (*) |
|
|
|
Kwas cytrynowy |
|
|
|
Cytryniany sodu |
|
|
|
Cytryniany potasu |
|
|
|
Cytryniany wapnia |
|
|
|
Kwas chlorowodorowy |
|
|
|
Wodorotlenek sodu |
|
|
|
Wodorotlenek potasu |
|
|
|
Wodorotlenek wapnia |
|
|
2) |
Węglany sodu |
Środki spożywcze uzupełniające |
Quantum satis |
|
Węglany potasu |
dla niemowląt i małych dzieci |
|
|
Węglany amonu |
|
(tylko jako substancje spulchniające) |
3) |
L-kwas askorbinowy |
Napoje oparte na owocach i |
0,3 g/kg |
|
L-askorbinian sodu |
warzywach, soki i żywność dla |
|
|
L-askorbinian wapnia |
niemowląt i małych dzieci |
|
|
|
Żywność zawierająca tłuszcze oparta na zbożach łącznie z herbatnikami i sucharkami |
0,2 g/kg
|
|
|
|
Pojedynczo lub łącznie, wyrażone jako kwas askorbinowy |
4) |
L-palmitynian askorbylu |
Przetwory zbożowe zawierające |
0,1 g/kg |
|
Mieszanina tokoferoli |
tłuszcze, herbatniki, sucharki |
Pojedynczo lub |
|
Alfa-tokoferol |
i żywność dla niemowląt i |
Łącznie |
|
Gamma-tokoferol |
Małych dzieci |
|
|
Delta-tokoferol |
|
|
5) |
Kwas fosforowy |
Środki spożywcze uzupełniające dla niemowląt i małych dzieci |
1 g/kg jako P2O5 (tylko jako regulator pH) |
6) |
Fosforany sodu |
Przetwory zbożowe |
1 g/kg |
|
Fosforany potasu |
|
Pojedynczo lub |
|
Fosforany wapnia |
|
łącznie, wyrażone jako P2O5 |
7) |
Lecytyny |
Herbatniki i sucharki Żywność oparta na zbożach Żywność dla niemowląt i małych dzieci |
10 g/kg |
8) |
Cytryniany wapnia |
Produkty niskocukrowe oparte na owocach |
Quantum satis |
9) |
Fosforan trójwapniowy |
Desery oparte na owocach |
1 g/kg w przeliczeniu na P2O5 |
10) |
Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych |
Herbatniki i sucharki Żywność oparta na zbożach |
5 g/kg pojedynczo lub |
|
Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem octowym |
Żywność dla niemowląt i małych dzieci |
Łącznie |
|
Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem mlekowym |
|
|
|
Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem cytrynowym |
|
|
11) |
Kwas alginowy |
Desery |
0,5 g/kg |
|
Alginian sodu |
Puddingi |
|
|
Alginian potasu |
|
Pojedynczo lub |
|
Alginian wapnia |
|
Łącznie |
12) |
Mączka chleba świętojańskiego |
Środki spożywcze uzupełniające dla niemowląt i małych dzieci |
10 g/kg pojedynczo lub łącznie |
|
Guma guar |
Żywność bezglutenowa oparta na zbożach |
20 g/kg pojedynczo |
|
Guma akacjowa (guma arabska) |
|
lub łącznie |
|
Guma ksantanowa |
|
|
|
Pektyny |
|
|
13) |
Dwutlenek krzemu |
Suche przetwory zbożowe |
2 g/kg |
14) |
Kwas winowy (*) |
Herbatniki i sucharki |
5 g/kg |
|
Winian sodu (*) |
|
|
|
Winian potasu (*) |
|
Jako |
|
Winian wapnia (*) |
|
Pozostałość |
|
Difosforan disodowy |
|
|
|
Lakton kwasu glukonowego |
|
|
15) |
Skrobia utleniona |
Środki spożywcze uzupełniające |
50 g/kg |
|
Fosforan monoskrobiowy |
dla niemowląt i małych dzieci |
|
|
Fosforan diskrobiowy |
|
|
|
Fosforowany fosforan diskrobiowy |
|
|
|
Acetylowany fosforan diskrobiowy |
|
|
|
Skrobia acetylowana |
|
|
|
Acetylowany adypinian diskrobiowy |
|
|
|
Sól sodowa oktenylobursztynianu skrobiowego |
|
|
|
Acetylowana skrobia utleniona |
|
|
(*) Tylko forma L(+).
Dozwolone substancje dodatkowe stosowane do żywności dla niemowląt i małych dzieci, przeznaczonej do specjalnych celów medycznych
Tabela 4
|
Nazwa |
Maksymalna dawka |
Szczególne uwarunkowania |
1) |
Alginian sodu |
1 g/l |
Od 4 miesiąca życia, w specjalnych produktach żywnościowych o określonym składzie wymaganym przy zaburzeniach metabolicznych i do karmienia sondą |
2) |
Alginian propylenowo-glikolowy |
200 mg/l |
Od 12 miesiąca życia w specjalnych dietach przeznaczonych dla małych dzieci, które nie tolerują mleka krowiego lub mają wrodzone wady metabolizmu |
3) |
Mączka chleba świętojańskiego |
10 g/l |
Od urodzenia wzwyż, w produktach przeznaczonych do redukcji refluksu z żołądka do przełyku |
4) |
Guma guar |
10 g/l |
Od urodzenia wzwyż, w produktach w postaci płynnej zawierających zhydrolizowane białka, peptydy lub aminokwasy |
5) |
Guma ksantanowa |
1,2 g/l |
Od urodzenia wzwyż, do produktów opartych na aminokwasach lub peptydach przeznaczonych dla pacjentów z problemami osłabienia przewodu żołądkowo-jelitowego, nieprawidłowej absorbcji białek lub wrodzonymi wadami metabolizmu |
6) |
Pektyny |
10 g/l |
Od urodzenia wzwyż, do produktów przeznaczonych do zastosowania w przypadkach zaburzeń żołądkowo-jelitowych |
7) |
Karboksymetyloceluloza, Sól sodowa karboksymetylocelulozy (CMC), Guma celulozowa |
10 g/l(kg) |
Od urodzenia wzwyż, do produktów przeznaczonych do dietetycznego żywienia w przypadku zaburzeń metabolizmu |
8) |
Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych |
5 g/l |
Od urodzenia wzwyż, w specjalnych dietach, szczególnie bezbiałkowych |
9) |
Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem cytrynowym |
7,5g/l dla substancji w formie proszku 9g/l dla substancji w formie płynnej |
Od urodzenia wzwyż |
10) |
Sól sodowa oktenylobursztynianu skrobiowego |
20 g/l |
W preparatach do początkowego żywienia niemowląt i do dalszego żywienia niemowląt |
PYT.134.
ŹRÓDŁA SKAŻENIA ŻYWNOŚCI PIERWIASTKAMI TOKSYCZNYMI (CD,PB,HG,AS).LIMITY POZOSTAŁOŚCI W ŻYWNOŚCI.
Według badań Cd, Hg, Pb, As nie spełniają w organizmie określonych funkcji i powyżej pewnych ilości są wybitnie szkodliwe dla organizmu.
Pomiędzy metalami mogą zachodzić interakcje zarówno w środowisku, żywności, jak i w organizmie człowieka. Interakcje mogą być synergiczne lub antagonistyczne. Metale stanowiące zanieczyszczenie artykułów żywności mogą pochodzić z opakowań, aparatury przemysłowej, z różnych składników dodawanych do żywności
As: głównie z zanieczyszczeń technicznych, barwników, pestycydów, związków nieorganicznych i organicznych: limit pozostałości w żywności:1 mg/kg produktu
Pb: emitowany przez zakłady przemysłowe i silniki spalinowe, zanieczyszczenia środowiska i dostaje się do żywności; źródłem nadmiernej ilości Pb w żywności mogą być kotły pobielane nie dość często cyna i inne przedmioty, stykające się z żywnością, zawierające ten pierwiastek; limit pozostałości w żywności: nie znam
Hg: obecność tego pierwiastka w żywności ma związek z wprowadzeniem związków Hg do zaprawiania ziarna siewnego i do ochrony roślin, jako preparatów grzybobójczych; limit pozostałości w żywności:0,006mg/kg zboża, 0,005 ziemniaki, 0,04 ryby morskie, 0,1 ryby słodkowodne
Cd: może przechodzić do środków spożywczych z przedmiotów użytku, które zawierają ten pierwiastek np. z naczyń kuchennych; wzrastające zanieczyszczenie środowiska Cd może być także przyczyną dostawania się go do żywności; limit pozostałości w żywności: ni znam
PYT.135.
ZANIECZYSZCZENIE ŻYWNOŚCI ARSENEM I KADMEM -ŹRÓDŁA, WYSTĘPOWANIE, SKUTKI ZDROWOTNE, DOZWOLONE LIMITY POZOSTAŁOŚCI W ŻYWNOŚCI.
Arsen:
w tkankach zwierząt wodnych np. homary zawierają ok.40-60 mg As/kg i zbożach
głównie z zanieczyszczeń technologicznych, barwników, pestycydów, związków nieorganicznych i organicznych
po spożyciu produktów zawierających As zwiększa się ilość tego pierwiastka we włosach, szkliwie zębów i skórze
As+3 hamują aktywność dużej ilości enzymów
Zwiększenie dawki prowadzi do utraty świadomości, porażenia ośrodka oddechowego i naczynioruchowego
Wywołuje chorobę serca, płuc i skóry
Arsen może występować również związany ze składnikami tkanek
Arseniny wykazują powinowactwo do grup SH- i mogą być związane przez aminokwasy siarkowe
Hamują aktywność enzymów reagując przypuszczalnie z ich grupami tiolowymi
Ze względu na podobieństwo chemiczne jony arsenu i selenu mogą działać antagonistycznie w niektórych układach biologicznych
Selen powoduje u chomików osłabienie właściwości teratogennych arseninów
Podawanie dużych dawek selenu obniża zawartość arsenu w wątrobie i nerkach szczurów, otrzymujących arszenik
Selen powoduje szybsze wydalanie arsenu z żółcią
Kadm:
może przechodzić do środków spożywczych z przedmiotów użytku, które zawierają ten pierwiastek np. z naczyń kuchennych
wzrastające zanieczyszczenie środowiska Cd może być także przyczyną dostawania się go do żywności
na działanie toksyczne kadmu mają wpływ także inne pierwiastki występujące w pożywieniu lub wprowadzone pozajelitowo
selen zmniejsza śmiertelność myszy zatruwanych kadmem oraz zapobiega zmianom degeneracyjnym jąder i innych narządów zwierząt nim zatruwanych
zwiększenie poziomu selenu, zmniejsza toksyczne działanie kadmu w wyniku tworzenia selenku kadmu
kilkakrotne zwiększenie poziomu cynku w diecie powoduje zmniejszenie absorpcji i kumulacji kadmu, zapobiega histologicznym zmianom w komórkach jąder, zaburzeniom metabolizmu glukozy, a także nadciśnieniu
długotrwałe zatrucie owiec kadmem powoduje zaburzenia w metabolizmie Cu; zmniejsza stężenie ceruloplazminy w surowicy oraz stężenie Cu w tkankach
w zatruciach Cd występują zaburzenia w gospodarce wapniowej prowadzące do osteoporozy u zwierząt; szczególnie nasilone w przypadku zmniejszonego poboru Ca
wynika to najprawdopodobniej z zahamowania przez Cd przemiany 25-hydroxycholekalcyferolu -> 1,25-dihyroxycholekalcyferol (aktywny metabolit vit.D3)
z obserwacji na ludziach stwierdzono zwiększoną podatność na zatrucie Cd kobiet wieloródek w okresie przejściowym, które wykazywały niedobory Ca,vit.D
przy niedoborach Fe wzrasta wchłanianie Cd
Cd powoduje zaburzenia w absorpcji Fe, co prowadzi do niedokrwistości
Limity pozostałości w żywności patrz poprzednie pytanie ! ! !
PYT.136.
PROBLEM POZOSTAŁOŚĆI OŁOWIU W ARTYKUŁACH ŻYWNOŚCI.
Pb emitowany przez zakłady przemysłowe i silniki spalinowe, zanieczyszczenia środowiska ---> dostaje się do żywności
Źródłem nadmiernej ilości Pb w żywności mogą być kotły pobielane cyną i inne przedmioty stykające się z żywnością, zawierające ten pierwiastek
Wprowadzenie odpowiednich przepisów zabraniających wykonywania z Pb wielu przedmiotów mających styczność z żywnością, jak np. tub z blachy ołowianej, folii opakowaniowych w znacznej mierze wyeliminowało możliwość skażenia żywności tą drogą
Pozostają jednakże-jako niebezpieczne-naczynia metalowe powlekane cyną zawierającą więcej niż 1% zanieczyszczeń; wadliwe puszki konserwowe, do czego używa się cyny z Pb, oraz garnki gliniane z polewą zawierającą glejtę
Pb przechodzi z polewy do środowiska kwaśnego żywności wtedy, gdy proces wypalania polewy przeprowadzony był w temp. niższej niż 1000C
Garnki gliniane powinny być zastępowane naczyniami ze szkła lub fajansowymi, szczególnie w zakładach żywności zbiorowej np. w przedszkolach (organizmy młode są szczególnie wrażliwe na zatrucia przewlekłe )
Zatrucia: niedokrwistość, zmiany neurologiczne, zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, wzmożona wrażliwość ciała, bóle głowy, stawów, kolka, cera ołowiana, rąbek ołowiany na dziąsłach, zwiększone ciśnienie krwi, zwolnione tętno, zaburzenia psychiczne, porażenia kończyn
Pb kumuluje się w kościach w postaci nierozpuszczalnego fosforanu, który nie działa toksycznie; dopiero niedobory Ca, kalcyferolu oraz etanol uruchamiają odłożone związki Pb, które powodują zatrucia wtórne
Przy niedoborach żywieniowych Fe występuje zwiększenie kumulacji Pb w tkankach oraz zmniejszenie zawartości hemoglobiny we krwi
PYT.137.
ZWIĄZKI RTĘCI W ŻYWNOŚCI - ŹRÓDŁA SKAŻAJĄCE ŻYWNOŚĆ, SKUTKI ZDROWOTNE, ADI.
Zatrucia pokarmowe związkami rtęci nie należą do rzadkich na świecie; ma to związek z wprowadzeniem związków rtęci do zaprawiania ziarna siewnego i do ochrony roślin, jako preparatów grzybobójczych.
Zatrucia spowodowane są użyciem do celów spożywczych oraz paszowych ziarna zaprawionego. W tym ostatnim przypadku z reguły dochodzi do zatrucia człowieka metylortęcią, która jest znacznie bardziej niebezpieczna, gdyż działa bez przekształcenia się w organizmie, a z żywności wchłania się prawie w 100%. Użycie takiego ziarna (również w mieszankach) do karmy np. drobiu powoduje znaczne gromadzenie się metylortęci w jajach i mięsie drobiu
Przyczyny zatruć
ryby skażone ściekami przemysłowymi zawierającymi związki rtęci(również w postaci metylortęci)
zatrucie pokarmowe związkami organicznymi rtęci->długi okres utajenia(wchłaniają się przez błony śluzowe przewodu pokarmowego i przenoszone prze krew po całym organizmie, przy czym gromadzą się w narządach miąższowych, głównie w nerkach-> ma to związek z obecnością w nich metalotioneiny
głównie jednak uszkadza się OUN,a skutki wywołane związkami alkilortęciowymi są nieodwracalne
grupy tiolowe w organizmie wiążą Hg
zasady kwasów nukleinowych, kw. fosforowy, szczawiowy, bursztynowy i inne tworzą kompleksy z solami rtęciowymi
Dodatek soli selenu (selenian sodowy) do diet znosi toksyczna objawy zatruć metylortęcią u szczurów, a także przepiórek japońskich. Selen znosi toksyczne działanie rtęci na drodze konkurencji o niektóre białka i aminokwasy-> chroni on organizm przed tworzeniem połączeń z Hg
Zarówno rtęć, jak i selen wykazują tendencję do kumulowania się w rybach-> naturalna ochrona przeciw zatruciu Hg
ADI :nie znam
PYT.138.
ŻYWIENIE OSÓB NARAŻONYCH NA OBECNOŚĆ PIERWIASTKÓW TOKSYCZNYCH W ŚRODOWISKU.
ARSEN: duże spożycie selenu, który powoduje szybsze wydalanie As z żółcią
KADM: dieta wysokobiałkowa, duże spożycie wapnia, dostatek żelaza i vit.C
OŁÓW: zwiększyć ilość Fe, vit.E i vit.C w diecie
RTĘĆ: zwiększyć ilość selenianów, vit.C, vit.E i betakarotenu w diecie
p.s. A najlepiej jest żyć w czystym, przyjaznym człowiekowi środowisku, bez zanieczyszczeń i spalin
139.
WYMIEŃ GRUPY PESTYCYDÓW NAJCZĘŚCIEJ SPOTYKANYCH W ARTYKUŁACH SPOŻYWCZYCH
Pestycydy Chloroorganiczne - najstarsza grupa
DDT - środek silnie rakotwórczy, toksyczny, okres półtrwania 30 lat (związek persystentny), kumuluje się w środowisku, w organizmach w tkance tłuszczowej. Powszechnie stos w latach 40' do zwalczania komarów malarycznych, spowodował wyginiecie wielu gatunków zwierząt, skażenie środowiska, (występował w mleku krowim, roślinach, zwierzętach mleku kobiet). W latach 70' definitywnie wycofany z użycia.
Chlorcykloheksan - bardzo toksyczny, okres półtrwania 3-10 lat, niedawno wycofany
Dieldrin - wycofany
Żywność jest badana na pozostałość tych związków.
Pestycydy Fosfororganiczne
estry kw. fosforowego, tiofosforowego, ditiofosforowego
pochodne kwasu tiofosforowego: Dichlorofos, Paration, Metyloparation, Malation, są stosowane do dziś; mechanizm działania polega na hamowaniu esterazy acetylocholinowej, rozkładającej acetylocholinę. Powoduje to nagromadzenie tego neuroprzekaźnika i w konsekwencji porażenie układu nerwowego.
Zw. Fosfoorganiczne są bardziej toksyczne niż chloroorganiczne, ale nie kumulują się i szybko rozkładają, wiązanie esterazy cholinowej jest odwracalne.
Pestycydy - Karbaminiany
Pochodne kwasu karbaminowego, głownie z tej grupy pochodzą insektycydy
NH2−Co−OH
Mechanizm działania taki sam j.w., ale są mniej toksyczne, szybko ulęgają metabolizmowi i wydaleniu. Objawy zatrucia szybko mijają (bóle brzucha, porażenie mięsni). Są wysoko toksyczne dla owadów a mało dla ssaków.
Przykłady: Tiuram, Karbaryl , Propoksul - insektycydy i środki przeciw pleśnieniu
Tiuram - hamuje enzym rozkładający alkohol, stosowany głownie jako fungicyd.
Estry retronylowe - Perytroidy
Przykłady: Pyretryna, Aletryna, Permetryna, Cypermetryna, Estry kwasów chryzantemowych z alkoholami: Piretronol, Jasmolon, Cineronol
Naturalne perytroixy szybko się rozkładają , syntetyzowane są dużo trwalsze. W organizmie estry ulegają hydrolizie, potem utlenieniu i wydaleniu. Wykazują działanie silnie toksyczne: pobudzają układ nerwowy, w dawkach stosowanych są nie szkodliwe dla ludzi a efektywnie zwalczają owady.
Herbicydy
Przeznaczone do zwalczania chwastow
dinitroallilofenol
Podział:
Dinitroallilofenole - są toksyczne, powodują powstawanie methemoglobiny, mogą się kumulować w wątrobie powodując jej uszkodzenie.
Pozostałe grupy są mniej toksyczne:
Pochodne kwasu fenoksyoctowego, fenoksypropionowego
Hydracydy kwasu karbaminowego, naftylooctowego, maleinowego
5-chlorofenol - do zwalczania chwastów dwulisciennych
pochodne mocznika - dla ludzi malo toksyczne, niszcza wszystkie rosliny
Fungicydy
Są to związki przeciw pleśniowe, przeciw grzybicze
Podział:
siarka koloidalna, siarczki, wielosiarczki
Związki miedzi np.: miedziocynkan
Pochodne kwasu ditiokarbaminowego - budzą zastrzeżenia ponieważ z nich powstaje etylotiomocznik, działający kancerogennie i hamujący powstawanie tyroksyny (toksyczny dla tarczycy).
Przyklady: Maneps, Zinep - odpowiednio sole manganu i cynku tego kwasu
Disiarczek tiuramu
Fentiny - związki cykloorganiczne Sn. Mają działanie także owadobójcze, przeznaczone do zwalczania zarazy ziemniaczanej, mogą się kumulować, należą do 2 klasy toksyczności
Zaprawy nasienne - zapobiegają pleśnieniu zboża - stosowane były sole Hg, wycofane
Fumiganty
Gazy niszczące owady i ich larwy w pomieszczeniach zamkniętych np.: magazynach. Działają bardzo szybko, są także toksyczne dla ludzi
Przykłady: cyjanowodór, bromek metylu, tlenek etylenu (pochodną w organizmie jest etylenochlorhydryna - substancja rakotwórcza), disiarczek węgla, fosforowodór
Po wywietrzeniu te gazy nie działają ale bromki mogą pozostać związane z białkami.
Rodentycydy
Środki przeciw gryzoniom
Przykłady:
4-hydroksykumaryna - prowadzi do wykrwawienia się szczurów
wysokie dawki vit.D - uszkodzenie układu kostnego, proces długotrwały
α-naftylo-tiomocznik
Występowanie w surowcach zwierzęcych:
- DDT i metabolity
Chlorowcopochodne
Paration - masło
W surowcach roślinnych:
Herbicydy, fosfoorganiczne, karbaminiany, chloroorganiczne, w owocach ,ziarnach - fumiganty, fungicydy
140.
CO TO JEST OKRES KARENCJI?
Okres karencji - czas, jaki musi upłynąć od ostatniego zabiegu agrochemicznego do zbioru czy przekazania konsumentowi danego artykułu żywnościowego(u zwierząt do podania ubojowi, dojenia lub uzyskania jaj). Po okresie karencji stężenia pestycydów powinny być zerowe lub praktycznie nieszkodliwe jeżeli pozostają one w żywności.
Punktem wyjścia dopuszczalnych tolerancji na obecność pestycydów w produktach spożywczych i paszach jest określenie ADI.
ADI - maksymalna ilość substancji w mg/ kg masy ciała , jaką człowiek może przyjmować codziennie z pożywieniem przez całe życie, bez obawy wystąpienia jakichkolwiek objawów chorobowych. Na podstawie ADI oblicza się dozwolony graniczny poziom pozostałości pestycydów w produktach spożywczych.
141.
KONSEKWENCJE ZDROWOTNE WYNIKAJĄCE Z OBECNOŚCI POZOSTAŁOŚCI PESTYCYDÓW CHLOROORGANICZNYCH W ŻYWNOŚCI
Pestycydy Chloroorganiczne
Np.DDT,metoksychlor,lindan,aldryna,dieldryna,heptachlor,endosulfan
- nierozpuszczalne w wodzie, rozpuszczalne w tłuszczach i rozpuszczalnikach organicznych
- trwałe chemicznie, kumulują się w żywych organizmach i środowisku
Są obecne w produktach spożywczych takich jak zboża, warzywa, mleko, jaja, mięso
W organizmie kumulują się w tkance tłuszczowej , w innych narządach i tkankach ich zawartość jest proporcjonalna do zawartości tłuszczów. Proces ten (kumulacji w tkance tłuszczowej) zachodzi jednak wolno i po 1 dużej dawce więcej tych związków znajduje się w innych tkankach niż po wielokrotnych małych dawkach.
Łożysko tylko częściowo chroni płód przed wchłanianiem tych związków
W organizmie są metabolizowane i wydalane głównie przez nerki w postaci zmetabolizowanej. W zatruciu ostrym narządem krytycznym jest mózg.
Niektóre pestycydy chloroorganicznych są induktorami syntezy enzymów mikrosomalnych wątroby uczestniczących w przemianach metabolicznych leków i innych substancji. Przy narażeniu na pestycydy chloroorganiczne stwierdzono przyspieszanie metabolizmu leków nasennych (fenobarbital), przeciwzapalnych i przeciwbólowych (fenylobutazon) , przeciwpadaczkowych (fenytoina) i zmniejszanie ich skuteczności terapeutycznej. Jednocześnie jednak podawanie tych leków zmniejsza deponowanie związków chloroorganicznych.
Objawy zatrucia :
Są neurotoksyczne.
Pierwszym dostrzegalnym objawem ich działania są
nieprawidłowe reakcje lękowe,
niepokój ruchowy.
Następnie
nadpobudliwość,
drżenie mięśniowe,
Późniejsze stadium zatrucia:
ataki padaczkowe,
drgawki toniczno-kloniczne,
skurcze tężcowe kończyn tylnych (bolesne, toniczne)
Mechanizm działania toksycznego :
- neurotoksyczne - oddziaływują bezpośrednio na ośrodkowy i obwodowy układ nerwowy szczególnie na błony najdłuższych wypustek komórek nerwowych -aksonów , powodując zaburzenia w transporcie jonów i co jest z tym związane -w przewodzeniu bodźców.
- Zaburzenia w metabolizmie neurohormonów w różnych częściach mózgu.
- Upośledzają procesy odpornościowe (immunotoksyczne)
- Ogniskowa martwica komórek wątroby
- Niemiarowość pracy serca
- Zmniejszona płodność u samic
- Rakotwórcze ( w badaniach na gryzoniach stwierdzono powstawanie nowotworów wątroby)
142.
CHLOROWANE DIFENYLE I TRIFENYLE W ŻYWNOŚCI
Mają podobna budowę do pestycydów
Polichlorowane difenyle i trifenyle występują w lakierach farbach, sieciach izolacyjnych, transformatorach. Jako zanieczyszczenia na okrętach przenikają do ryb. Są to związki rakotwórcze, bardzo trwale, o czasie rozkładu dłuższym niż DDT.
Do grupy tych związków należą także DDE i DDA - odpowiednio pochodne etylenowe i kwasowe DDT.
Dobra rozpuszczalność difenyli w tłuszczach sprzyja ich przenikaniu przez łańcuch pokarmowy zwierząt do człowieka. Difenyle dość łatwo wchłaniają się z przewodu pokarmowego, a wydalane są po zmetabolizowaniu i sprzęgnięciu z kwasem glukuronowym lub siarkowym. Im więcej atomów chloru w cząsteczce, tym bardziej są odporne na biodegradację i biotransformację, a także wydłużony zostaje okres półtrwania.
W organizmie chlorowane difenyle indukują enzymy związane z biologicznym utlenianiem, umiejscowione w siateczce śródplazmatycznej komórek wątroby. Metabolity ich wiążą się dość dobrze z białkami komórek. Badania ostatnich lat wykazały ich obecność w wielu środkach spożywczych, zwłaszcza pochodzenia zwierzęcego(mleko i przetwory oraz ryby)
Dla tych związków ADI=0,005mg/kd/doba lub 0,3mg/osoba
143.
NA CZYM POLEGA DZIAŁANIE PESTYCYDÓW FOSFOROORGANICZNYCH NA ORGANIZM SSAKÓW I OWADÓW
Związki należące do tej grupy działają zabójczo na owady, wnikając przez kutikulę, przewód pokarmowy lub drogi oddechowe. Insektycydy fosforoorganiczne u zwierząt stałocieplnych mogą wchłaniać się przez drogi oddechowe, przewód pokarmowy, błonę śluzową i skórę; szybko jednak ulega przemianom i wydaleniu, dzięki czemu nie kumulują się w organizmach żywych.
Mechanizm działania toksycznego:
neurotoksyczne - są inhibitorami esterazy acetylocholinowej( enzymu rozładającego acetylocholinę na zakończeniach nerwowo-mięśniowych). Obraz kliniczny zatrucia jest wynikiem nagromadzenia się endogennej acetylocholiny na zakończeniach (synapsach) nerwów układu cholinergicznego czego wyrazem jest pobudzenie tego układu. Objawy zatrucia występują bardzo szybko, niekiedy po kilku minutach od momentu ekspozycji .
Objawy muskarynowe (najwcześniejsze)
Pobudzenie poza-zwojowej części układu cholinoergicznego - występują
wąskie niereagujące na światło źrenice,
nudności, wymioty,
bóle brzucha,
biegunki
napadowe zlewne poty,
łzawienia,
ślinotok,
obfita wydzielina z drzewa oskrzelowego,
zwolnienie akcji serca,
obrzęk płuc,
zamroczenie.
Objawy nikotynowe
Są następstwem działania związków fosforoorganicznych na autonomiczne zwoje nerwowe i zakończenia nerwów ruchowych w mięśniach szkieletowych. Manifestują się
drżeniem powiek,
języka,
pobudzeniem mięśni mimicznych twarzy i mięśni ocznych (oczopląs)
osłabienie mięśniowe i drżenie tych mięśni
masywne drgawki kloniczne.
Objawy mózgowe
Najpóźniejsze. Objawiają się
bólami i zawrotami głowy,
zaburzeniami psychicznymi,
zamroczeniem, śpiączką ,
może wystąpić porażenie ośrodków ważnych do życia ( ośrodka oddechowego naczynioruchowego, regulacji ciepłoty ciała i zejście śmiertelne.
PYT 144
KONSEKWENCJE ZDROWOTNE POZOSTAŁOŚCI ZWIĄZKÓW FOSFOROORGANICZNYCH I KARBAMINIANÓW W ŻYWNOŚCI. PODAJ RODZAJE ZNANYCH ZWIĄZKÓW.
Pestycydy Fosforoorganiczne
estry kwasu fosforowego, tiofosforowego, ditiofosforowego
Pochodne kwasu tiofosforowego: Dichlorofos, Paration, Metyloparation, Malation.
Są stosowane do dziś.
Mechanizm działania polega na hamowaniu esterazy acetylocholinowej, rozkładającej acetylocholinę. Powoduje to nagromadzenie tego neuroprzekaźnika i w konsekwencji porażenie układu nerwowego.
Związki fosfoorganiczne są bardziej toksyczne niż chloroorganiczne, ale nie kumulują się i szybko rozkładają, wiązanie esterazy cholinowej jest odwracalne.
Zatrucia związkami fosforoorganicznymi, przeciwdziałanie:
Objawy zatrucia ostrego:
kurcze brzucha,
biegunki,
duszności,
objawy muskarynowe: zwężenie źrenicy oka,
objawy nikotynowe: drgawki, osłabienie mięśni, spadek ciśnienia,
objawy ze strony układu nerwowego: wzrost pobudliwości, lęk ,niepokój, zapaść
Przeciwdzialanie zatruciu:
Podaje się atropinę, związki oxymowe, PAM, nasercowe, krazeniowe, luminal.
Nie wolno stosować morfiny.
Pestycydy - Karbaminiany
Pochodne kwasu karbaminowego; głównie z tej grupy pochodzą insektycydy
NH2−Co−OH
Mechanizm działania taki sam j.w., ale są mniej toksyczne, szybko ulęgają metabolizmowi i wydaleniu.
Objawy zatrucia szybko mijają
bóle brzucha,
porażenie mięśni
Są wysoko toksyczne dla owadów a mało dla ssaków.
Przykłady: Tiuram, Karbaryl , Propoksul - insektycydy i środki przeciw pleśnieniu
Tiuram - hamuje enzym rozkładający alkohol, stosowany głównie jako fungicyd
PYT 145
KTÓRE ZE STOSOWANYCH ZWIĄZKÓW OCHRONY ROŚLIN SĄ NAJBEZPIECZNIEJSZE DLA SSAKÓW PRZY ZAŁOŻENIU, ŻE POZOSTAŁOŚĆ ICH MOŻE WYSTĄPIĆ W ŻYWNOŚCI.
Herbicydy
Przeznaczone do zwalczania chwastów
Podział:
Dinitroallilofenole - są toksyczne, powodują powstawanie methemoglobiny, mogą się kumulować w wątrobie powodując jej uszkodzenie.
Pozostałe grupy są mniej toksyczne:
Pochodne kwasu fenoksyoctowego, fenoksypropionowego,
Hydracydy kwasu karbaminowego, naftylooctowego, maleinowego,
5-chlorofenol - do zwalczania chwastów dwuliściennych,
pochodne mocznika - dla ludzi mało toksyczne, niszczą wszystkie rośliny.
PYT 146
CO WIESZ O FUNGICYDACH, KTÓRE Z NICH SĄ STOSOWNE W OCHRONIE ROŚLIN?
Fungicydy
Są to związki przeciw pleśniowe, przeciw grzybicze
Podział:
siarka koloidalna, siarczki, wielosiarczki,
Związki miedzi np.: miedziocynkan,
Pochodne kwasu ditiokarbaminowego - budzą zastrzeżenia ponieważ z nich powstaje etylotiomocznik, działający kancerogennie i hamujący powstawanie tyroksyny (toksyczny dla tarczycy).
Przykłady: Maneps, Zinep - odpowiednio sole manganu i cynku tego kwasu,
Disiarczek tiuramu,
Fentiny - związki cykloorganiczne Sn. Maja działanie także owadobójcze, przeznaczone do zwalczania zarazy ziemniaczanej; mogą się kumulować; należą do 2 klasy toksyczności,
Zaprawy nasienne - zapobiegają pleśnieniu zboża - stosowane były sole Hg, wycofane.
PYT 147
DIOKSYNY W ŻYWNOŚCI.
DIOKSYNA - toksyczny związek chemiczny obcy żywym organizmom dostający się do środowiska naturalnego wskutek działalności produkcyjnej człowieka lub z odpadami.
DIOKSYNA (tetrachlorodibenzol)!!
Toksyczne działanie dioksyn polega na powolnym, ale skutecznym uszkadzaniu narządów wewnętrznych: wątroby, płuc, nerek, rdzenia kręgowego lub kory mózgowej.
Niebezpieczne dioksyny powstają jako uboczny produkt podczas produkcji: pestycydów, herbicydów (przykład: katastrofa ekologiczna w zakładach "ICMESA" . Pobliskie tereny zostały skażone dioksyną typu TCDD do tego stopnia, że do dnia dzisiejszego nie nadają się do uprawy ani zamieszkania.
Dioksyny powstają również podczas spalania tworzyw sztucznych i olejów w naszych piecach! Spalanie śmieci w spalarniach także powoduje powstawanie dioksyn i ich emisję do atmosfery. Wiele dioksyn znajduje się w środkach ochrony roślin np.: DDT i Lindan.
Dioksyny są doskonale rozpuszczalne w tłuszczach, dlatego kumulują się w tkankach tłuszczowych, ryb, ptaków, węży, a także ssaków. Jedyną metodą wykrywania zawartości dioksyn jest monitoring środowiska.
Na świecie spala się rocznie setki milionów ton śmieci, jest to kolejne źródło ogromnego skażenia środowiska dioksynami na całym globie. Badania kliniczne wykazały, że dioksyny działają silnie mutagennie, naruszając właściwą strukturę kodu genetycznego, rozmnażających się komórek żywych organizmów. Powodują uszkodzenia płodu, dzieci rodzą się z wadami np.: rozszczep kręgosłupa.
UWAGA! Pierwszym objawem zatrucia, jest bolesna wysypka alergiczna tzw. CHLORAKNE . Zapaleniowo - alergiczne zmiany skóry głównie na twarzy i rękach, nie reagują na antybiotyki, mogą utrzymywać się do 10 lat i pozostawiają głębokie blizny....
Typowym objawem chorobowym zatrucia są zaburzenia w tworzeniu się hemoglobiny , zapalenie trzustki, uszkodzenie wątroby a także obniżenie odporności na infekcje, zaburzenie uwagi.
PYT 148
AZOTANY I AZOTYNY W ŻYWNOŚCI.
Najgroźniejsza jest ich obecność w owocach, warzywach (marchew, szczypior, buraki), dostają się tam z nawozów sztucznych.
Występują także w przetworach mięsnych, stosowane do nadania różowej barwy wędlinom, oraz jako saletry w celu zabezpieczenia przed bakteriami beztlenowymi konserw, słoików (peklowanie)
Górna granica pozostałości azotanów w mg/kg
I Grupa: sałata, rzodkiewka, buraki, rzepa, koper, szpinak - 2000 mg/kg
II Grupa: kapusta, szczypior - 1000 mg/kg
III Grupa: marchew, pietruszka, czosnek, ogórek, kalafior - 500 mg/kg
IV Grupa: pomidor, ziemniak, cebula, papryka, fasola - 250 mg/kg
V Grupa: warzywa w dietetycznych odzywkach dla dzieci - 250 mg/kg
Azotany mogą być odpowiedzialne za sinice u dzieci do 12 tygodnia życia (brak enzymów zapobiegających), gdyż powodują utlenianie się Fe2+ do Fe3+ i powstanie methemoglobiny.
Azotyny oraz tlenki azotu biorą udział w powstawaniu nitrozoamin, w reakcji odpowiednio z aminami 3-rzedowymi oraz 2-rzedowymi. Proces ten odbywa się w warunkach kwasowych np.: postarzała żywność, żołądek. Mogą powstawać N lub C-Nitrozoaminy (C są znacznie trudniej wykrywalne, czasami nawet jest to niemożliwe).
Przykład reakcji na powstawanie N-nitrozoaminy
R−NH−R + HONO → R2N−N=O + H2O
Źródłem amin dla tych reakcji są aminy endogenne, dostarczane z pożywieniem, oraz leki:
Przykłady leków ulegających nitrozowaniu:
p-bakteryjne, p-pasozytnicze, p-malaryczne, penicyliny, piperazyna, oxycyklina
p-bolowe: fenacetyna, pyralgina, metadon
p-depresyjne: protryptylina, amino - fenotiazyny, benzodiazepiny
p-histaminowe: cytyzyna, prometazyna
inne np.: efedryna, salbutamol
Powstałe nitrozoaminy są kancerogenne, ponieważ powstały podczas ich metabolizmu jon karboniowy +CH2−R, łączy się z azotem zasad purynowych i pirymidynowych. Przykładem mogą być nowotwory przełyku, wątroby, jamy nosowej, układu oddechowego, nerki, języka, żołądka, pęcherza moczowego.
Powstawaniu nitrozoamin zapobiega duże stężenie vit. C
Dawka: ADI 3,5 mg/kg azotany
ADI 0,1 mg/kg azotyny
PYT 149
DO JAKICH PRODUKTÓW ŻYWNOŚCIOWYCH STOSOWANE SĄ FUMIGANTY?
FUMIGANTY to jedna z form użytkowych pestycydów; są to ciała stałe łatwo sublimujące lub wydzielające gaz pod wpływem wilgoci, łatwo parujące ciecze oraz sprężone gazy; odznaczają się bardzo dużą toksycznością.
Stosowane w postaci dymów, par lub gazów do tępienia szkodników (owadów i ich larw) w pomieszczeniach zamkniętych oraz do dezynsekcji i dezynfekcji gleby lub kompostu.
Do najczęściej stosowanych fumigantów należą: cyjanowodór, bromek metylu, chlorek i tlenek etylenu (pochodną w organizmie jest etylenochlorhydryna - substancja rakotwórcza), dwutlenek siarki, dwusiarczek węgla w mieszaninie z czterochlorkiem węgla, fosforek glinu, cyjanek wapnia, chloropikryna.
Po wywietrzeniu te gazy nie działają ale bromki mogą pozostać związane z białkami.
Fumiganty są stosowane głównie do tępienia szkodników w surowcach roślinnych, takich jak: owoce, ziarna.
Fumigantów można się pozbyć tak jak innych pestycydów, poprzez mycie, obieranie owoców, warzyw, przyrządzanie na ciepło potraw. Pestycydy rozkładają się też podczas przechowywania.
====================================================================
PYT. 150
WYMIEŃ PESTYCYDY, KTÓRYCH POZOSTAŁOŚĆ MOŻNA SIĘ SPODZIEWAĆ W PRODUKTACH ROŚLINNYCH I ZWIERZĘCYCH
Patrz pytanie 139
====================================================================