Ośrodkowy i obwodowy neuron ruchowy
Układy kontrolujące funkcje ruchowe:
układ piramidowy - drogi piramidowe
układ pozapiramidowy - głównie jądra podstawne
móżdżek
obwodowy neuron ruchowy - komórki ruchowe rogów przednich rdzenia kręgowego, neurony istoty szarej rdzenia kręgowego, jądra ruchowe nerwów czaszkowych
Przykłady zaburzeń w układach kontrolujących funkcje ruchowe:
układ piramidowy - niedowłady, porażenia, spastyczność
układ pozapiramidowy - sztywność, bradykinezja, drżenie
móżdżek - niezborność ruchowa
obwodowy neuron ruchowy - niedowłady, porażenia, wiotkość
Układ piramidowy:
Na poziomie drogi piramidowej zachodzi kontrola ruchów dowolnych - celowych, zamierzonych, przy udziale świadomości
Tworzą je włókna które biorą początek w korze mózgowej i biegną do rdzenia kręgowego przez piramidę rdzenia przedłużonego.
Nazwa bierze się od piramidy w rdzeniu przedłużonego.
Część włókien tej drogi tworzą wypustki osiowe dużych komórek piramidowych opisanych przez Betza w 1874 r.
Obejmuje dwie składowe: drogę korowo-rdzeniową i drogę korowo-jądrową
Składa się na nie neuron ośrodkowy (duża piramidowa komórka Betza położona w 4 i 6 polu ruchowym kory mózgu)
Neuron obwodowy (położony w rogu przednim rdzenia kręgowego i jądrach ruchowych nerwów czaszkowych) jest końcowym elementem układu ruchowego
Droga korowo-rdzeniowa
(tractus corticospinalis) - przebieg
Rozpoczyna się w komórkach piramidowych (Betza), położonych w górnej części zakrętu przedśrodkowego (gyrus praecentralis) oraz przedniej (czołowej) części płacika okołośrodkowego (lobulus paracentralis) w płacie czołowym (pole 4 )
20 - 40 % komórek - zakręt środkowy przedni
20 % - zakręt środkowy tylny
40 % - kora czołowa przednia, ciemieniowa tylna, płat skroniowy i potyliczny
- Doświadczalne drażnienie elektryczne różnych odcinków pola 4 wywołuje ruchy różnych odcinków przeciwległej połowy ciała (homunukulus ruchowy).
Pierwotna kora mózgowa
(pierwszorzędowa reprezentacja ruchu)
Leży w tylnej części zakrętu przedśrodkowego
Składa się z ciał komórkowych neuronów piramidowych Betza
Jest początkiem układu piramidowego
Każda cześć ciała posiada swoją reprezentację - organizacja samatotopowa (topograficzna)
Najniższa część zakrętu środkowego przedniego - ruchy gardła i krtani
powyżej ruchy podniebienia miękkiego, języka i żuchwy
wyżej twarz i szyja
środkowa i górna część zakrętu środkowego przedniego to reprezentacja ruchowa kciuka, palców ręki, nadgarstka, wyżej bark, ramię, górna i dolna część tułowia, udo i podudzie
płacik okołośrodkowy na przyśrodkowej powierzchni mózgu to ruchy stopy i palców, opróżnianie pęcherza i odbytnicy
największe obszary zajmuje reprezentacja ręki i ruchów związanych z czynnością mowy
reprezentacja kciuka zajmuje 10-krotnie większą powierzchnie od reprezentacji uda
Przebieg drogi korowo rdzeniowej c.d.
Akson komórek Betza wychodząc z pola 4 lub 6 przechodzi przez istotę białą półkuli, i biegną w podkorowej istocie białej tworząc tzw. wieniec promienisty torebki wewnętrznej
Aksony przekazujące sygnał w kierunku mięśni zaopatrywanych przez nerwy szkieletowe, biegną przez odnogę tylną torebki (łac. crus posterior) układając się tak, że włókna związane z wyższymi partiami ciała są bardziej z przodu - jest to droga korowo-rdzeniowa
Przebieg drogi korowo rdzeniowej c.d.
Aksony przekazujące sygnał w kierunku mięśni unerwianych przez nerwy czaszkowe przechodzą przez kolano torebki wewnętrznej - jest to droga korowo-jądrowa
Włókna drogi piramidowej trafiają do śródmózgowia, gdzie włókna drogi kor.-jądr. układają się zewnętrznie w stosunku do włókien drogi kor.-rdz.
Na wysokości mostu włókna drogi korowo-jądrowej zaczynają się rozchodzić i kierują się do odpowiednich ruchowych jąder nerwów czaszkowych: III, IV, V, VI, VII, IX, X, XI i XII.
Przebieg drogi korowo rdzeniowej c.d.
W miejscu połączenia rdzenia przedłużonego i kręgowego droga korowo-rdzeniowa ulega podziałowi na dwie części:
70-85% włókien ulega skrzyżowaniu i biegnie w sznurach tylnych rdzenia kręgowego tworząc drogę piramidowa boczną
Pozostała część włókien pozostaje po tej samej stronie i przebiega w sznurach przednich rdzenia kręgowego tworząc drogę piramidowa przednią
Objawy uszkodzenia dróg korowo -rdzeniowych - uszkodzenie neuronu ośrodkowego:
niedowład lub porażenie (ograniczenie, zniesienie ruchów dowolnych)
wygórowanie odruchów ścięgnistych i okostnowych z wystepującymi klonusami mięśniowymi
wzmożenie napięcia mięśni o typie spastycznym
zniesienie, lub osłabienie odruchów skórnych (brzusznych, nosidłowych, podeszwowych)
pojawienie się objawów patologicznych (Babińskiego, Rossolimo)
wspóruchy (synkinezy)
NIEDOWŁAD LUB PORAŻENIE:
porażenie (paralysis, plegia) czyli całkowity bezwład stwierdza się tylko w okresie zahamowania czynności (szoku) gdy uszkodzenie rozwija się ostro (np. udar mózgu), lub gdy uraz jest bardzo rozległy
uszkodzenie dróg korowo - rdzeniowych na ogół powoduje niedowład (paresis). Wynika to z tego, że czynność uszkodzonych szlaków korowo - rdzeniowych obejmują częściowo drogi pozapiramidowe i częściowo włókna piramidowe nieskrzyżowane (droga piramidowa przednia)
NIEDOWŁAD LUB PORAŻENIE (c.d.):
Niedowład ośrodkowy jest z reguły globalny (rozlany) :
nie ogranicza się wyłącznie do 1 grupy mięśniowej
przyczyną jest to, że włókna korowo - rdzeniowe prawie we wszystkich odcinkach swego przebiegu (począwszy od capsula interna) są skupione
sprawa chorobowa zazwyczaj uszkadza większą liczbę włókien które biegną do danej kończyny:
monoparesis : niedowład całej kończyny
hemiparesis : niedowład połowiczy
triparesis : niedowład 3 kończyn
tetraparesis : niedowład 4 kończyn
NIEDOWŁAD LUB PORAŻENIE (c.d.):
Niedowład nie jest rozłożony równomiernie :
w kończynie górnej najsilniej wyrażony jest niedowład palców ręki (izolowane ruchy palców i precyzyjne ruchy ręki), mniejszy niedowład w prostownikach nadgarstkai palców, jeszcze mniejszy w zakresie prostowania łokcia i zaciskania palców w pięść, najsłabszy niedowład mięśni odwodzących i przywodzących staw barkowy
w kończynie dolnej najbardziej upośledzone są ruchy zginania grzbietowego palców i stopy, mniej zginania w stawach kolanowym i biodrowym, najmniej prostowania stawu kolanowego i biodrowego
WYGÓROWANIE ODRUCHÓW I KLONUSY :
wszystkie odruchy głębokie ulegają wygórowaniu
wygórowanie spowodowane jest zniesieniem hamowania przez ośrodki wyższe na odruchy własne rdzenia
amplituda i czas trwania odruchu są zwiększone
gdy odruchy są silnie wzmożone wygórowaniu ich towarzyszą klonusy (rzepko - i stopotrząs)
WZMOŻENIE NAPIĘCIA MIĘŚNI :
wzmożone napięcie mięśniowe ma charakter scyzorykowy
w kończynie górnej najsilniej wyrażone w zginaczach przedramienia, a w dolnej w prostownikach kolan i zginaczach podeszwowych stopy
szczególnie w początkowym okresie choroby napięcie mięśniowe może być obniżone
WZMOŻENIE NAPIĘCIA MIĘŚNI (c.d.) :
wzmożone napięcie mięśniowe uwarunkowane jest zniesieniem działania hamującego na odruchy własne rdzenia (napięcie spowodowane jest odruchem na rozciąganie)
wzmożone napięcie o charakterze spastyczności pojawia się jeżeli w proces patologiczny włączone zostają zaburzenie sterowania z poziomiu tworu siatkowatego (droga siatkowato-rdzeniowa)
WSPÓŁRUCHY (SYNKINEZY) :
ruchy, które w sposób mimowolny dołączają się do ruchów dowolnych
powodem jest naruszenie mechanizmów korowych, które umożliwiają wykonywanie zróżnicowanych czynności
WSPÓŁRUCHY (SYNKINEZY) - PRZYKŁADY :
silne zaciśnięcie zdrowej ręki w pięść może wywołać zgięcie kończyny porażonej we wszystkich stawach.
zgięcie kończyny niedowładnej w stawie łokciowym powoduje uniesienie ramienia, odwiedzenie, pronacja przedramienia, zgięcie ręki w stawie nadgarstkowym, wyprost kończyn dolnych we wszystkich stawach
ziewanie, kaszel powoduje ruchy wyprostne porażonych kończyn (patologiczne odruchy postawne wyzwolone przez bodźce proprioceptywne powstające podczas ruchów szyi)
OSŁABIENIE, LUB ZNIESIENIE ODRUCHÓW SKÓRNYCH :
zniesienie (osłabienie) odruchów po przeciwnej do uszkodzenia stronie wystepuje jeśli uszkodzenie jest powyżej skrzyżowania piramid
uszkodzenie dróg korowo-rdzeniowych poniżej miejsca skrzyżowania powoduje osłabienie odruchów po tej samej stronie
OBJAWY PATOLOGICZNE:
odruch Babińskiego - świadczy o uszkodzeniu dróg korowo - rdzeniowych nawet gdy nie stwierdza się
żadnych innych odruchów patologicznych. (u dzieci do 2 r.ż. fizjologiczny)
odruch Rossolimo
odruch Openhaima
Typy niedowładów w zależności do poziomu uszkodzenia drogi korowo - rdzeniowej:
Uszkodzenie na poziomie kory mózgowej
Uszkodzenie na poziomie torebki wewnętrznej
Uszkodzenie na poziomie pnia mózgu
Uszkodzenie na poziomie rdzenia kregowego
Uszkodzenie na poziomie kory mózgowej:
monoplegie
niedowład często ogranicza się do ręki lub stopy po przeciwnej do uszkodzenia stronie
ogniskowe napady drgawkowe
przykład: niedowład kończyny dolnej w wyniku zespołu tętnicy mózgu przedniej
Uszkodzenie na poziomie torebki zewnętrznej:
niedowład, lub porażenie połowicze (hemiparesis, hemiplegia) po przeciwnej stronie ciała
niedowłady torebkowe cechuje zgięciowe ułożenie kończyny górnej i wyprostne kończyny dolnej
niedowład jest bardziej nasilony w kończynie górnej niż w dolnej
obustronne uszkodzenie włókien korowo - jądrowych biegnących w torebce wewnętrznej wywołuje zespół rzekomoopuszkowe
uszkodzenie niedowład dolnej części twarzy i połowy języka
przykład: zespół tętnicy mózgu środkowej
Uszkodzenie na poziomie pnia mózgu:
w uszkodzeniach pniowych pojawiają się najczęściej niedowłady, lub porażenie 3, lub 4 kończyn
na podstawie lokalizacji jąder ruchowych nn. czaszkowych wnioskuje się o poziomie lokalizacji uszkodzenia pnia mózgu (śródmózgowie, most, rdzeń przedłużony)
porażenia naprzemienne (hemiplegia alterna) ognisko chorobowe uszkadza drogi korowo - rdzeniowe, co daje porażenie po stronie przeciwległej do ogniska i uszkodzenie jądra (włókna) kilku nerwów czaszkowych co daje objawy po stronie ogniska
Uszkodzenie na poziomie pnia mózgu (c.d.):
- zespół boczny opuszki :
po stronie ogniska : porażenie n.IX i X, niedoczulica twarzy (uszkodzenie jądra zstępującego i korzonka zstępującego n.V) zespół Hornera (uszkodzenie zstępujących włókien sympatycznych w opuszce), ataksja móżdżkowa (uszkodzenie dróg domózdżkowych i ciała powrózkowatego)
po stronie przeciwległej do ogniska : upośledzenie czucia bólu i temperatury na kończynach i tułowiu (uszkodzenie drogi rdzeniowo - wzgórzowej), porażenie połowicze (uszkodzenie dróg korowo - rdzeniowych)
Uszkodzenie na poziomie pnia mózgu (c.d.):
zespół Webera : po stronie ogniska porażenie n.III ,po stronie przeciwległej porażenie kończyn
zespół Foville'a : po stronie ogniska uszkodzenie n. VI i VII, po stronie przeciwnej porażenie kończyn
zespół Jacksona : po stronie uszkodzenia porażenie nerwu XII, po stronie przeciwnej porażenie kończyn
Uszkodzenie na poziomie rdzenia kręgowego:
miejsce uszkodzenia neuronu ruchowego ośrodkowego na poziomie rdzenia kręgowego wyznaczają współistniejące często zaburzenia czucia powierzchownego sznurowego
uszkodzenia na wysokości rdzenia kręgowego szyjnego : niedowład, lub porażenie 4 kończyn, bez niedowładu dolnej gałązki n. twarzowego
Uszkodzenie na poziomie rdzenia kręgowego (c.d.):
uszkodzenie na wysokości rdzenia kręgowego piersiowego : niedowład, lub porażenie dotyczą tylko kończyn dolnych i występuje przy tym osłabienie, lub brak odruchów brzusznych i nosidłowych
uszkodzenie na wysokości rdzenia kręgowgo lędźwiowego: niedowład, lub porażenie kończyn dolnych. Obecność odruchów brzusznych
Objawy uszkodzenia obwodowego neuronu ruchowego:
niedowład lub porażenie ograniczone
obniżenie napięcia mięśni (wiotkość)
osłabienie (zniesienie) odruchów ścięgnistych
zaniki mięśni
elektryczny odczyn zwyrodnienia
brak odruchów patologicznych
NIEDOWŁAD LUB PORAŻENIE OGRANICZONE:
mięsień zostaje porażony gdy wszystkie kk. ruchowe rogów przednich, które go zaopatrują ulegną zniszczeniu
gdy tylko część komórek zaopatrujących mięsień ulegnie uszkodzeniu powstaje niedowład o stopniu proporcjonalnym do liczby uszkodzonych komórek
rzadko zdarzają się tak rozległe uszkodzenia, aby porażenie obejmowało całą kończynę
niedowład (porażenie) jest ograniczone ponieważ występuje zazwyczaj tylko w pewnym odcinku kończyny a jądra ruchowe w rogach przednich leżą w dość znacznej odległości od siebie
ZANIK MIĘŚNI:
obwodowa komórka ruchowa jest ośrodkiem odżywczym dla unerwionych przez nią włókien mięśniowych
zanik mm zależy od stopnia nasilenia niedowładu i jest tym wyraźniejszy im dłużej trwa niedowład
w miarę postępowania niedowładu zjawia się rozrost tk. łącznej międzymięśniowej co może powodować przykurcze
OBNIŻENIE NAPIĘCIA MIEŚNI:
komórki rogów przednich są odcinkiem odśrodkowym łuku odruchowego, od którego zależy prawidłowe napięcie mięśni
w razie ich uszkodzenia dochodzi do Ⴏ napięcia i wiotkości mięśni
w czasie wykonywania ruchów biernych napotyka się b. słaby opór,
ruchomość stawów kończyn jest nadmierna, kończyny mogą przybierać patologiczne ustawienie
ELEKTRYCZNY ODCZYN ZWYRODNIENIA:
w zaniku mięśni wywołanym uszkodzeniem kk. ruchowych rogów przednich, lub ich wypustek charakterystyczna jest zmiana oddziaływania mięśni na prąd elektryczny (odczyn zwyrodnienia)
w zależności od nasilenia i rozległości uszkodzenia wyróżniamy odczyn zwyrodnienia całkowity i częściowy
OSŁABIENIE (ZNIESIENIE) ODRUCHÓW ŚCIĘGNISTYCH:
kk. ruchowe rogów przednich są częścią łuku odruchowego
Typy niedowładów w zależności od poziomu uszkodzenia obwodowego neuronu ruchowego:
komórki ruchowe rogów przednich
korzeń nerwu
splot nerwowy
nerw obwodowy
Uszkodzenie na poziomie komórki ruchowej rogów przednich :
występuje niedowład ograniczony (nie stwierdza się zaburzeń czucia)
w przypadku wolno narastającego procesu uszkadzającego kk. rogów przednich (np. stwardnienie zanikowe boczne) obserwuje się drżenie pęczkowe w niedowładniętych mięśniach
Uszkodzenie na poziomie korzenia nerwu :
niedowład niedużego stopnia : większość mięśni unerwiona jest przez kilka korzeni, niedowład taki ujawnia zwykle dopiero staranne badanie,
uszkodzenie rogów przednich neurotomu z którego wychodzi korzonek daje takie same objawy jak uszkodzenie tego korzonka (ale bez zaburzeń czucia)
zaburzenia wszystkich rodzajów czucia o typie korzeniowym (jeśli jednoczesne uszkodzenie korzenia grzbietowego)
Uszkodzenie na poziomie splotu nerwowego:
niedowład ograniczony : lokalizacja w zależności od tego jaka część splotu uległa uszkodzeniu zaburzenia czucia o typie splotowym
Uszkodzenie na poziomie nerwu obwodowego:
niedowład, lub porażenie ograniczony do mięśni zaopatrywanych przez dany nerw
zaburzenia wszystkich rodzajów czucia odpowiadające uszkodzonemu nerwowi
Układ pozapiramidowy
jest układem wspomagającym, odciążającym nas od skupiania się nad codziennymi czynnościami
umożliwia pewną automatyzację ruchów
współdziała w wyzwalaniu ruchów dowolnych i regulowaniu napięcia mięśni poprzecznie prążkowanych
stopniowo przejmuje i automatyzuje czynności, które wcześniej były pod kontrolą układu piramidowego
Układ pozapiramidowy - struktury anatomiczne
prążkowie (jądro ogoniaste + skorupa)
gałka bladą
jądro niskowzgórzowe
jądra wzgórza: brzuszne przednie, brzuszne boczne i środkowo-pośrodkowe
istota czarną
jądro konarowo-mostowe
Układ pozapiramidowy - struktury anatomiczne
Istota czarna
stanowi część śródmózgowia
to szeroka blaszka istoty szarej mózgu, rozmieszczona obustronnie bezpośrednio za odnogami mózgu. Na przekroju świeżego mózgu ma charakterystyczną, ciemnobrązową barwę, której zawdzięcza nazwę.
funkcją istoty czarnej jest koordynacja ruchów mimowolnych i ruchów szybkich. Uszkodzenie części zbitej istoty czarnej, w której znajdują się perikariony neuronów dopaminergicznych, jest podstawowym czynnikiem patogenezy parkinsonizmu.
Układ pozapiramidowy - struktury anatomiczne
Prążkowie
stanowi centrum integracyjne dla całej kory mózgowej, wywierające wpływ na ośrodki ruchów dowolnych
Jądro niskowzgórzowe
odpowiada za różnicowanie jakości impulsów, ich umiejscowienie, balansowanie kończyn
Układ pozapiramidowy - struktury anatomiczne
Wzgórze
jego rola to integracja informacji czuciowych i ruchowych,
spełnia ważną rolę w procesach uwagi i kontrolowania dostępu do danych czuciowych.
odpowiada za wstępną ocenę bodźców zmysłowych i przesyłanie ich do kory mózgowej (oprócz węchu).
Gałka blada
jej neurony wywołują hamujący wpływ na wzgórze
Układ pozapiramidowy - przykłady jednostek chorobowych
choroba Parkinsona
zespół parkinsonowski
choroba Huntingtona
choroba Wilsona
zwyrodnienie nigrostriatalne
hemibalizm
zespół wzgórzowy
zespół niespokojnych nóg
Zaburzenia ruchowe na poziomie układu pozapiramidowego
sztywność (napięcie mm plastyczne)
bradykinezja (spowolnienie ruchowe)
drżenie (drżenie spoczynkowe)
hemibalizm
dystonia
ruchy pląsawicze
Móżdżek
uczestniczy w utrzymaniu równowagi
wpływa na napięcie mm po tej samej stronie ciała
reguluje siłę mm w czasie ruchów dowolnych i mimowolnych
kontroluje wykonywane ruchy dowolne, szczególnie ich precyzję i płynność
wprowadza „poprawkę” usuwającą zbędny ruch który wynika z bezwładności (przez skurcz mm agonistycznych)
Móżdżek - najważniejsze drogi
Droga przedsionkowo-móżdżkowa - przesyłane są informacje z receptorów przedsionka i kanałów półkolistych.
Na tej drodze dochodzi do regulacji aktywności mm antygrawitacyjnych
Droga rdzeniowo-móżdżkowa tylna - utrzymuje kontrolę nad mm osiowymi i mm proksymalnymi.
(robak-jądro wierzchu-wzgórze-zakręt przedśrodkowy kory)
Móżdżek - najważniejsze drogi
Droga rdzeniowo-móżdżkowa przednia - utrzymuje napięcie mm i ich położenie. Kontroluje mm dystalne.
Droga korowo-mostowo-móżdżkowa - otrzymuje informację z przeciwległej kory półkuli mózgu. Reguluje inicjację, planowane i czas trwania ruchów dowolnych.
Droga móżdżkowo-czerwienna - wpływa na komórki ruchowe rdzenia. Reguluje napięcie mm.
Móżdżek - drogi i informacje
nie ma dróg idących bezpośrednio z móżdżku do rdzenia !
impuls płynący z móżdżku do rdzenia jest podwójnie skrzyżowany !
połączenie odprowadzające z móżdżku do kory przebiega przez wzgórze
połączenie doprowadzające z kory do móżdżku przebiega przez most
zaburzenia występują po tej samej stronie uszkodzenia
Móżdżek - zaburzenia (półkule)
dysmetria
drżenie zamiarowe
adiadochokineza
oczopląs
dysartria - mowa powola, skandowana
hipotonia
ATAKSJA - NIEZBORNOŚĆ - BEZŁAD
Móżdżek - zaburzenia (robak)
chwianie się, upadki, zaburzenia równowagi
chód na szerokiej podstawie
skłonność do zbaczania i padania
asynergia tułowia
Móżdżek - przyczyny zaburzeń
guzy móżdżku
udary móżdżku
udar okolicy kręgowo-podstawnej
urazy czaszkowo-mózgowe
zatrucia (alkohol,leki)
stwardnienie rozsiane
zanik móżdżku
choroba Friedricha (choroba dziedziczna)
zanik Holmesa
zanik Dejerine-Thomasa
Czucie
w badaniu pacjenta i terapii ważna jest znajomość zaburzeń czucia.
czucie jest elementem diagnostycznym
dotyk pozwala kształtować pomysł na ruch
bez czucia nie potrafimy kontrolować prawidłowego wykonania ruchu
czucie to też odczuwanie ruchu, ułożenia
KAŻDE ZABURZENIE CZUCIA JEST ZABURZENIEM PERCEPCJI OTACZAJĄCEGO NAS ŚRODOWISKA
PRZYKŁADY JEDNOSTEK CHOROBOWYCH W NEUROLOGII Z WYSTEPUJĄCYM ZABURZENIEM CZUCIA
udar mózgu
uraz rdzenia kręgowego
stwardnienie rozsiane
uszkodzenie splotu barkowego
polineuropatia
rwa kulszowa
zespół cieśni nadgarstka
Drogi odpowiedzialne za przewodzenie czucia:
droga rdzeniowo- wzgórzowa
sznury tylne
Rodzaje przewodzonego czucia:
ucisk, ułożenie, ruch, wibracja, dotyk, ból, zimno, ciepło
Poziomy uszkodzenia dróg czuciowych
Uszkodzenie pól czuciowych kory mózgowej
Uszkodzenie w obrębie zakrętu środkowego tylnego
Reprezentacja czuciowa nie jest tak ściśle okreslona jak w polu ruchowym
Zaburzenie czucia różnicującego (dyskryminacja) - problem z oceną nasilenia i umiejscowienia bodżców
Zaburzenie dermoleksji
Zaburzenie lokalizacji ( np. płat czołowy)
Objawy po przeciwnej stronie ciała
Uszkodzenie pól czuciowych kory mózgowej c.d.
Upośledzenie czucia ułożenia i ruchu
Problem z umiejscowieniem czucia bólu i temperatury
Zaburzenia najmocniej wyrażone w dystalnych częściach ciała
Charakterystyczna jest niepewność chorego
Mogą występować napady czuciowe ogniskowe o charakterze parestezji
Uszkodzenie dróg czuciowych w torebce wewnętrznej
Występuje w trakcie uszkodzenia tylnej części torebki wewnętrznej
Objawy po przeciwnej stronie ciała
Większe nasilenie objawów w zaburzeniu czucia ułożenia i ruchu niż czuciu bólu i temperatury
Objawy nasilone w dystalnych częściach kończyn
Uszkodzenie na poziomie wzgórza
Objawy po przeciwnej stronie ciała
Dominujące jest zaburzenie czucia głębokiego
Najsłabsze jest zaburzenie czucia bólu (w drodze rdzeniowo wzgórzowej są włókna skrzyżowane i nieskrzyżowane)
Charakterystyczne są zaburzenia o typie hyperpatii występujące połowiczo - tzw. bóle talamiczne
Uszkodzenie na poziomie pnia mózgu
Zaburzenia występują po przeciwnej stronie ciała
Objawy współistnieją z uszkodzeniem jednego bądź kilku nerwów czaszkowych
Anatomicznie: drogi czucia przebiegają w znacznej odległości od siebie
Uszkodzenie na poziomie rdzenia kręgowego
Uszkodzenie sznurów tylnych (objawy po stronie uszkodzenia)
Uszkodzenie istoty szarej w obrębie kanału środkowego rdzenia kręgowego ( uszkodzenie dróg rdzeniowo-wzgórzowych z zachowaniem struktury sznurów tylnych) - rozszczepienne zaburzenie czucia (zniesione czucie bólu i temp., przy zachowanym czuciu głębokim i dotyku). Zaburzenie czucia obecne w obszarze unerwienia korzonkowego i obustronnie
Uszkodzenie na poziomie rdzenia kręgowego c.d.
Uszkodzenie istoty szarej rogów tylnych - rozszczepienne zaburzenie czucia
Połowicze uszkodzenie rdzenia (Zespół Brown-Sequarda) - zniesienie czucia głębokiego po stronie uszkodzenia, zaniesienie czucia bólu i temperatury po przeciwnej stronie, przeczulica na bodźce dotykowe (przeciążenie drogi rdzeniowo-wzgórzowej), możliwe znieczulenie na poziomie uszkodzenia
Uszkodzenie korzonków tylnych
Powoduje objawy podrażnienia (ból korzonkowy)
Może nasilać się np. podczas kaszlu ( korzonki przebiegają przez przestrzeń podpajęczynówkową)
Objawem podrażnienia są bóle oraz parestezje
Może powodować objawy ubytkowe - przy nasileniu procesu chorobowego
Uszkodzenie jednego korzenia może nie dawać uchwytnych objawów
Uszkodzenie nerwów czuciowych
Zniesienie wszystkich rodzajów czucia
Obszar unerwienia obwodowego jest inny niż obszar unerwienia korzonkowego
Charakterystyczne zespoły uszkodzeń nerwów
Uszkodzenia na poziomie splotów, pni, pęczków i nerwów
Objawy uszkodzenia dróg czucia
Kauzalgie (np. uszkodzenie wzgórza, zranienie nerwów zawierających dużo nerwów współczulnych)
Parestezje
Hiperpatia - m.in. odczucie utrzymuje się długo po dotknięciu - schorzenia wzgórza
Ataksja czuciowa
Stereoanestezja
Objawy uszkodzenia dróg czucia c.d.
anestezja, hipestezja, hyperstezja - DOTYK
analgezja, hipalgezja, hiperalgezja - BÓL
termoanalgezja, termohipalgezja, termohiperalgezja - TEMPERATURA
Ataksja czuciowa i móżdżkowa - różnicowanie
Porównaj:
-szlaki nerwowe (sznury tylne i drogi rdz.-móżdżkowe)
Zbadaj:
zaburzenie czucia głębokiego
równowagę
odruchy
porównaj kontrolę tułowia i kończyn