Asertywna komunikacji - „komunikat JA”
Używanie komunikacji typu Ja daje możliwość przejęcia odpowiedzialności za to co się mówi,
nie obarczając innych za nasze uczucia, przeżycia, doświadczenia.
Komunikat TY |
Komunikat Ja |
Tak już musi być |
Nie chcę tego zmieniać |
Złościsz mnie |
Jestem zły |
Spotkanie było beznadziejne |
Jestem niezadowolony ze spotkania |
Wszyscy wiedzą, ze to nieprawda |
Nie wierzę w to |
Nikt rozsądny by tego nie zrobił |
Uważam, za nierozsądne to , co robisz |
Nikt jej nie lubi |
Nie lubię jej |
Musiałem to zrobić |
Zrobiłem to |
Każdy, w tej sytuacji powiedziałby, że ... |
Nie rozumiem, dlaczego nie powiesz, że... |
Nie liczysz się z moimi uczuciami |
Czuję się urażona |
Zachowujesz się okropnie |
Nie podoba mi się, kiedy... |
Stosując komunikat Ja można wykorzystać schemat:
Czuję Kiedy Ponieważ Chcę
Czuję - Stwierdzenie uczuć lub przekonań- opisanie swoich uczuć: gniewu, lekceważenia,
krzywdy, zdziwienia, smutku, radości....
Kiedy Ty - Wskazanie konkretnego zachowania - opisanie swojego zachowania powodującego
problemy, kiedy druga osoba mówi/robi coś,
co nas boli, uraża, przeszkadza.
Ponieważ - Wskazanie konsekwencji - opisanie konsekwencji, jakie ma dla ciebie problematyczne
zachowanie: strata czasu, ryzyko gniewu, konieczność
dodatkowego wysiłku
Chcę - Sformułowanie celu - powiedzenie czego się chce, poinformowanie o swoich prośbach
i oczekiwaniach. Należy unikać stawiania żądań i wymagań. Określ
jasno i wyraźnie, czego chcesz.
Asertywna odmowa
Elementy asertywnej odmowy
słowo NIE
informacja o tym jak zamierza się postąpić
krótkie wyjaśnienie
komunikat podtrzymujący relację (ewentualnie - gdy chce się wyraźnie podkreślić, że na relacji z rozmówcą nam zależy, a odmowa nie ma charakteru odrzucenia)
Chcąc odmówić w asertywny sposób:
nie podawaj zbyt dużej ilości powodów, bo to „rozmywa” odmowę
nie stosuj nadmiernych wyjaśnień, bo wywołuje to napięcie, negatywne emocje u obu stron, daje okazje do podważenia twojego stanowiska
nie używaj sformułowanie „nie mogę” jeśli w rzeczywistości „nie chcesz”, sugeruje
to bowiem zewnętrzne przeszkody i otwiera możliwość dyskusji na temat sposobów poradzenia sobie z nami
Asertywny sposób wyrażania złości
Osoba asertywna, wyrażająca złość, może mówić normalnie, mówić głośno, bardzo głośno krzyczeć - stosownie do przeżywanych emocji.
Istotne jest by zaczynała zdanie od „ja” a nie od „ty”.
Asertywne wyrażanie gniewu nie oznacza swobodnego, niekontrolowanego wybuchu. Stosuje się technikę stopniowania reakcji, która ma cztery etapy.
Etap I UDZIELANIE INFORMACJI
Gdy czyjeś zachowanie przeszkadza, drażni, złości, należy zwrócić
mu uwagę i prosić o zmianę zachowania.
Etap II WYRAŻANIE UCZUĆ
Jeżeli dana osoba nie zmieni swojego zachowania, mimo że wie
iż przeszkadza, należy dać wyraz swojemu rozdrażnieniu.
Etap III PRZYWOŁANIE ZAPLECZA
Przekazanie informacji co ma się zamiar zrobić, jeśli osoba nadal
nie zmieni swojego zachowania. Zaplecze to coś, do czego możemy się odwołać aby zmienić swoją sytuację. To zabezpieczenie przed bezradnością. Przywołuje się je nie po to, aby zrobić krzywdę drugiej osobie, ale żeby obronić samego siebie.
Jeżeli nic nie możemy na damy moment zrobić, można informować otoczenie o własnym niezadowoleniu.
Etap IV SKORZYSTANIE Z ZAPLECZA
Jeśli nic się nie zmienia, należy zrobić to co się zaplanowało
i zapowiedziało. Ważne jest aby wybierać takie zaplecze,
z którego naprawdę można skorzystać kiedy zajdzie taka potrzeba.
Częstym błędem osoby zagniewanej jest zbyt intensywne reagowanie, z pominięciem techniki stopniowania reakcji. Nadmierna intensywność reakcji rodzi się z poczucia bezsilności,
z przewidywania, że normalna interwencja pewnie nic nie da i że trzeba sięgnąć od razu
po najsilniejsze środki.