RDS - Respiratory Distress Syndrome
Zespół zaburzeń oddychania noworodków (ZZO)
postać ostrej niewydolności oddechowej
czynnik patogenetyczny: brak lub niedobór substancji powierzchniowo czynnej (surfaktantu)
najistotniejszym czynnikiem wiek płodowy noworodka
70% noworodków < 32 Hbd
15 - 20% 32 - 36 Hbd
5% > 36 Hbd
Patogeneza
strukturalna niedojrzałość płuc
zmiany ilościowe i jakościowe surfaktantu
zaburzenia w krążeniu płucnym
opóźnienie absorpcji płynu płucnego po urodzeniu
zwiększenie ilości wody w tkance śródmiąższowej oraz pęcherzykach płucnych
Surfaktant
rola surfaktantu w procesach fizjologii płuc
regulację napięcia powierzchniowego pęcherzyków płucnych (redukując napięcie powierzchniowe, surfaktant przyczynia się do łatwiejszego rozprężania pęcherzyków płucnych, lepszego upowietrznienia płuc i wytworzenia czynnościowej pojemności zalegającej, która jest warunkiem prawidłowej wymiany gazowej)
działanie przeciwobrzękowe
ochronę przed patogenami infekcyjnymi
ochronę nabłonka oddechowego pęcherzyków płucnych
Niedobór
ilościowy i/lub jakościowy
charakter pierwotny, wynikający z niedojrzałości płuc płodu
wcześniactwo i niedotlenienie,
kwasica,
hipotermia
hipotensja w czasie porodu
wtórny, wynikający ze zmniejszonej syntezy po porodzie albo inaktywacji w obrębie pęcherzyków płucnych
zamartwica okołoporodowa,
zakażenie płuc
krwotok,
zachłyśnięcie się wodami płodowymi i śluzem z dróg rodnych,
smółka,
zapalenie płuc
Czynniki ryzyka
Przedwczesny poród
Średnia masa urodzeniowa
Cięcie cesarskie
Niewielka przewaga płci żeńskiej
Bliźnięta urodzone jako drugie
Cukrzyca matki
Występowanie rodzinne
Czasem razem z wadą serca
Wcześniactwo
Diagnostyka prenatalna
określa stopień dojrzałości płuc płodu
duże znaczenie przy podejmowaniu decyzji klinicznych w przypadku zagrażającego porodu przedwczesnego lub konieczności wcześniejszego ukończenia ciąży
celem badań oceniających dojrzałość płuc płodu jest określenie zawartości surfaktantu w płynie owodniowym
Diagnostyka
kryteria kliniczne
zaburzenia oddychania
wzmożony wysiłek oddechowy
wciąganie międzyżebrzy
zapadanie mostka
stękanie wydechowe (wydech przy częściowo zamkniętej głośni)
tachypnoe
bezdechy (bardzo niedojrzałe noworodki)
poruszanie skrzydełkami nosa
sinica
zaburzenia termoregulacji
hipotensja
hipotonia
obrzęki
Osłuchiwanie
uogólnione osłabienie szmeru oddechowego
liczne trzeszczenia
tachykardia
kryteria radiologiczne
niedodma obu płuc, które przybierają obraz „tłuczonego szkła" lub nawet „mlecznych" płuc. Na ich tle widoczna jest zwykle tchawica i oskrzela tworzące „bronchogram powietrzny"
w zaawansowanym ZZO mogą pojawiać się błony szkliste w pęcherzykach płucnych
wyróżnia się 4 stadia ZZO(od niewielkiej szarości do zupełnie mlecznych płuc)
kryteria laboratoryjne (ocena równowagi kwasowo-zasadowej)
hipoksemia PaO2 < 50 mmHg (6,66 kPa),
hiperkapnia PaCO2 > 60 mmHg (7,99 kPa),
narastająca kwasica oddechowa wywołana hipowentylacją oraz współistnienie kwasicy metabolicznej
podwyższony poziom kwasu mlekowego w surowicy
hipoglikemia
hiperkaliemia
czynnościowe parametry wentylacji
obniżenie objętości życiowej
obniżenie podatności płuc
spadek objętości oddechowej
wzrost oporności dróg oddechowych
7. Powikłania
Dysplazja oskrzelowo-płucna (dysplasia broncho-pulmonalis)
Zwłóknienie pozasoczewkowe (fibroplasia retrolenticularis)
Przetrwały przewód tętniczy (ductus arteriosus persistens)
Martwicze zapalenie jelit (enterocolitis necroticans)
Pękanie pęcherzyków i odma opłucnowa
Wylew śródczaszkowy
Rozmiękanie mózgu okołokomorowe
Krwotok płucny
Perforacje przewodu pokarmowego
Zapobieganie
Wychwycenie noworodków z grupy ryzyka, wczesna interwencja neonatologa lub oddziału intensywnej terapii
Amniocenteza do oceny dojrzałości płuc płodu przez określenie stosunku lecytyny do sfingomieliny i obecności fosfatydyloglicerolu u płodów z grupy zwiększonego ryzyka
Ostrożne stosowanie steroidów w okresie przedporodowym do stymulacji wytwarzania surfaktantu i w sytuacji, gdy przewidywane jest wcześniejsze rozwiązanie
Leczenie
Wyrównanie hipoglikemii, hipotermii i elektrolitów
Tlen i CPAP przez kaniulę donosową, wentylacja konwencjonalna lub oscylacyjna
Profilaktycznie antybiotyki, żeby zapobiec zakażeniom dróg oddechowych
ZZO przyczyną wzmożonego napięcia mięśniowego
zalecana fizjoterapia
Wczesna interwencja
Poprawa funkcji motorycznych
Kształtowanie sfery psychicznej
Przywrócenie prawidłowego napięcia mięśniowego
Indywidualizacja działań- postępujący rozwój dziecka
metody
NDT Bobath
Przygotowanie do ruchu
Normalizacja napięcia mięśniowego
Hamowanie nieprawidłowej aktywności ruchowej
Torowanie automatycznych reakcji nastawczych i równoważnych
Ułatwianie prawidłowych wzorców funkcjonalnych
terapia oddechowa AFE (kinezyterapia)
usunięcie z dróg oddechowych dziecka zalegającej wydzieliny
poprawa warunków wymiany gazowej zarówno w trakcie wentylacji mechanicznej, jak i spontanicznej, czyli pomoc dziecku w skuteczniejszym pozbyciu się z organizmu dwutlenku węgla
poprawa mechaniki oddechowej, pracy przepony i rozwoju mięśni oddechowych;
zapobieganie powikłaniom