TEMAT: Alkoholizm jako choroba.

Alkoholizm jest chorobą naszej cywilizacji. Wielu ludzi, niezależnie od ich wieku, popada w uzależnienie nie zdając sobie niekiedy z tego sprawy. Każdemu z nich pomoc w wyzdrowieniu jest potrzebna. Ważne jest by dać szansę każdemu, kto jej potrzebuje, ale również chce takową otrzymać. Jeśli odpowiednio podana zostanie ręka osobie uzależnionej, opierając się na niej wyjdzie z tego. Bo alkoholizm to nie tylko choroba ciała, to również choroba psychiki. Według opinii rozpowszechnionych w naszym kraju, uzależnienie od alkoholu zwane alkoholizmem odnosi się wyłącznie do stanu zaawansowanej degradacji fizycznej, psychicznej, duchowej i materialnej, będącej konsekwencją nadużywania alkoholu przez długi okres czasu. Wciąż niewielu Polaków zdaje sobie sprawę,że schemat człowieka, który utracił zdrowie, rodzinę, pracę i leży na ziemi w stanie upojenia alkoholowego odnosi się już do końcowego stadium choroby.

ALKOHOLIZM- jest chorobą bio- psycho- społeczną, a także chorobą:

- postępującą,

- chroniczną,

- ŚMIERTELNĄ,

- niezawinioną (niecelową).

W 1949r. w USA w stanie Minessota zaczęto traktować alkoholizm jako chorobę i zaczęto ją leczyć. Zajęto się uczuciami, umysłem i tożsamością chorego.

Według Światowej Organizacji Zdrowia- o UZALEŻNIENIU OD ALKOHOLU można wnioskować wtedy, gdy spożycie alkoholu przez osobę przekracza granice akceptowane przez jej kulturę lub odbywa się w okolicznościach uznawanych w danej kulturze za niewłaściwe albo, gdy spożycie alkoholu staje się tak duże,że uszkadza zdrowie lub kontakty społeczne.

UZALEŻNIENIE to stan, w którym u człowieka rozwija się zależność w 3 sferach :

- fizycznej,

- psychicznej,

- społecznej.

Osoba uzależniona: ● wielokrotnie podejmuje zachowania, które przynoszą jej

poważne szkody, chce uzyskać zadowolenie, ale jest ono

krótkotrwałe, znacznie bardziej odczuwane są przykre

konsekwencje,

● mimo szkód i przykrości osoba dalej pije, nie potrafi się

kontrolować,

● odczuwa głód alkoholowy (silne pragnienie alkoholu),

czuje silny przymus wewnętrzny do picia,

● próbuje powstrzymywać się od picia, ale kończy się to

niepowodzeniem,

● koncentruje swoje życie wokół picia, zaniedbując

kontakty z innymi ludźmi, obowiązki, zainteresowania, itd,

● jest gotowa naruszać normy, wartości i prawa w sytuacjach, gdy

stoją one na przeszkodzie do picia.

Czynniki wpływające na powstanie uzależnienia:

●BIOLOGICZNE ● PSYCHOLOGICZNE ●SPOŁECZNE ●DUCHOWE

BIOLOGICZNE- z badań wynika,że na szybkość powstawania uzależnienia oraz na rozległość uszkodzeń narządów ciała wpływ ma stopień dojrzałości organizmu, szczególnie ośrodkowego układu nerwowego ( głównie mózgu). Znaczącą rolę pełni wiek, w którym rozpoczęło się intensywne picie. Osoby młode, poniżej 20 roku życia pijące intensywnie mogą uzależnić się już po kilku miesiącach; między 20 - 25 rokiem życia potrzebują na to 2- 4 lat, a po 25 roku życia okres uzależniania trwać może nawet kilka lat. Indywidualne uwarunkowania mogą te okresy skrócić lub wydłużyć. Badania rodzinne dały przypuszczenie,że czynniki biologiczne odgrywają rolę w powstawaniu uzależnienia. Jest możliwe dziedziczenie pewnej predyspozycji do uzależnienia. Alkoholizm NIE JEST CHOROBĄ GENETYCZNĄ, ale czynniki genetyczne są istotne w powstawaniu uzależnienia. Alkohol oddziałuje na sfery w mózgu, które nazywane są "układem nagrody" i "układem pozytywnego wzmocnienia".

PSYCHOLOGICZNE- większość zachowań alkoholików wynika z NIEDOJRZAŁOŚCI EMOCJONALNEJ, tzn. mają oni więcej problemów z pokonywaniem trudności życiowych i szukają podpory. Znajdują ją w alkoholu, który jest łatwo dostępny. Niestety im częściej osoba pije, tym mniej uczy się doświadczania swoich uczuć, a alkohol po pewnym czasie jedynym sposobem na osiągnięcie pozytywnych stanów emocjonalnych. Oprócz niedojrzałości emocjonalnej u alkoholików występują takie cechy jak: mała odporność na frustrację, nadmierna zależność, trudności w wyrażaniu uczuć, wysoki poziom niepokoju w relacjach z innymi ludźmi, poczucie izolacji, niska samoocena lub poczucie wielkości, poczucie winy, perfekcjonizm, itd.

SPOŁECZNE- dużą rolę odgrywają czynniki kulturowe, obyczaje i postawy społeczne wobec alkoholu .Ważne jest środowisko rodzinne, które także przekazuje normy i obyczaje. W rozwoju problemów związanych z uzależnieniem od alkoholu udział ma środowisko rówieśnicze, grupy, do których osoba należy i z którymi się identyfikuje (oraz potrzebuje akceptacji), środowisko pracy.

Dostępność napojów alkoholowych, ich cena, łatwość nabycia lub ograniczenia w sprzedaży także wpływają na uzależnienie.

DUCHOWE- niektórym osobom wydaje się,że alkohol pomaga wypełnić pustkę w życiu, nie zauważają, że stopniowo wypiera on coraz więcej wartościowych rzeczy, uniemożliwia ich urzeczywistnienie oraz rozwój posiadanych talentów, zdolności, pasji. Pogłębia tylko coraz bardziej pustkę. Chwilowe poczucie siły, jedności, przyjaźni, wspólnoty zanika prawie natychmiast z chwilą, kiedy alkohol przestanie działać. Pojawia się coraz większe osamotnienie, od którego pozorną ucieczką jest kolejna porcja alkoholu, a błędne koło toczy się dalej.

---