PAN BŁYSZCZYŃSKI - BOLESŁAW LEŚMIAN
- ukazana jest postać P. Błyszczyńskiego pracującego w ogrodzie
- przed spotkaniem z Bogiem podziwia on wykreowany przez siebie świat
' sam go wywiódł z miłości, Błyszczydłami swych oczu'
- ' na wymoczu' - mroczne, niepokojące miejsce
- opisywane są zmory i lęki nękające ludzi
- ukazane są jako jedność z ogrodem
- ogród to miejsce tajemnicze, gdzie przenika się świat metafizyczny z codziennością
- Bóg zauważa nowy świat i zastanawia się, kto go stworzył
- początkowo nikt nie odpowiada na pytanie Boga, jednak po chwili z ogrodu wychodzi P. Błyszczyński
- dochodzi do konfrontacji Bóg - Człowiek
- człowiek to sługa Boży, który nie powinien robić niczego wbrew woli Boga
- P. Błyszczyński jest przerażony postacią Boga
- głównym kreatorem świata jest Bóg, a P. Błyszczyński tworzył coś bez wiedzy Boga
- człowiek też ma wiele marzeń, chce stworzyć coś nowego, co zaspokoi jego potrzeby i ciekawość
- porządek Boski nie odpowiada człowiekowi
- tworzy swój świat, który ma być odzwierciedleniem marzeń ludzkich
- pragnie stworzyć miejsce, w którym będzie żyło mu się lepiej
- P. Błyszczyński czuje się winny, że nie podporządkował się Boskiemu światu
- chce oprowadzić Boga po swoim świecie
- ukazana jest kruchość i przemijalność człowieka
- człowiek boi się reakcji Boga
- człowiek to istota obca Bogu
- Bóg przestawiony jest jako postać zła za to, że człowiek się mu przeciwstawił
- Bóg nie jest przychylny człowiekowi
- ukazana jest tęsknota człowieka za miłością i kobietą
- wykreowana kobieta przez P. Błyszczyńskiego jest idealna - nie ma racji bytu
- jest ona fantastyczna i sielska
- Bóg nie wie, kto ją stworzył
- świat tego człowieka to coś, co przeczy Boskiemu porządkowi
- prosi Boga, aby chociaż na kobietę spojrzał przychylniej (ponieważ jest ona nierealna i może pozostać na ziemi)
- Bóg w obliczu miłości pozostaje bezradny
- nierealność jest w stanie spełnić wymagania ludzi
- człowiek pragnie czegoś więcej, niż to co świat może mu zaoferować
- Bóg jest obojętny i wrogi w stosunku do P. Błyszczyńskiego
- człowiek prosi Boga o sprawiedliwy sąd nad istotą która jest projekcją wyobraźni
- świat metafizyczny ingeruje w świat rzeczywisty
- ból istnienia człowieka
- P. Błyszczyński ukazany jest w sposób tragiczny, ale również komiczny
- jego trudna postawa życiowa polega na tym, że nie może odnaleźć się w świecie
- ma świadomość tego, że to co tworzy jest nierealne - to powoduje jego nieszczęście
- człowiek cierpi
- Bóg znika,
- człowiek ten zakochał się w swoim własnym wyobrażeniu
- chce szczęścia dla zjawy, a dla siebie pragnie śmierci, aby móc się ze zjawą połączyć
- godzi się ze swoim losem
- zjawa i ogród znikają
- widoczny jest upływ czasu
- wyimaginowany obraz ukochanej nie przetrwał próby czasu
- w człowieku tym dominuje bunt i żal
- wszystkie jego działania zdały się na nic
- w swoim ogrodzie umieścił piękną kobietę (motyw Edenu i Ewy)
- w takim ogrodzie człowiek nie może być szczęśliwy, ponieważ jest to jedynie kreacja wyobraźni