WYTYCZNE DO PRZEWOZU MATERIAŁÓW NIEBEZPIECZNYCH - 2005r.
Rozdział 1
Postanowienia ogólne
§ 1. Cel i zakres obowiązywania wytycznych
Celem stosowania postanowień zawartych w wytycznych jest zapewnienie bezpieczeństwa podczas procesu przewozu koleją towarów niebezpiecznych. Niniejsze wytyczne ustalają jednolity sposób postępowania wszystkich uczestników przewozu, biorących udział w procesie przewozu towarów niebezpiecznych realizowanych na sieci kolejowej zarządzanej przez PKP PLK S.A. i PKP LHS Spółka z o.o.
§ 2. Przepisy dotyczące przewozu towarów niebezpiecznych
W procesie przewozu towarów niebezpiecznych obowiązują postanowienia przepisów:
- Ustawa z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe (tekst jednolity Dz.U. z 2000 r. nr 50, poz. 601.);
- Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. Prawo atomowe (Dz.U. z 2004 r. nr 161, poz. 1689);
- Ustawa z dnia 21 grudnia 2000r. o dozorze technicznym (Dz.U. z 2000 r. nr 122, poz. 1321);
- Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2001 r., nr 62, poz. 627);
- Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz.U. z 2001 r., nr 62, poz. 628);
- Ustawa z dnia 31 marca 2004 r. o przewozie koleją towarów niebezpiecznych (Dz.U. z 2004 r., nr 97 poz. 962);
- Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 11 lutego 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad i warunków prowadzenia ruchu na liniach kolejowych (Dz.U. z 2000 r. nr 34, poz. 400);
- Regulamin dla międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych RID (Biul. PKP S.A. B z 2002 r., nr 7, poz.19);
- Załącznik 2 do Umowy SMGS - Przepisy o przewozie towarów niebezpiecznych; (Dz.U. MT i GM z 1998 r., nr 1, poz.2);
- R-1 Instrukcja o prowadzeniu ruchu pociągów na PKP (Biul. PKP S.A. A nr 7 2001 r, poz. 22);
- R-3 Instrukcja o postępowaniu w sprawach wypadków i wydarzeń kolejowych (Biul. PKP A z 1997 r., nr 10, poz. 45 z. z późniejszymi zmianami);
- R-34 Instrukcja o technice pracy manewrowej (Biul. PKP A z 1997 r. nr 5, poz. 25. z późniejszymi zmianami);
- R-38 Przepisy użytkowania wagonów osobowych i towarowych w kolejowej komunikacji międzynarodowej (PPW), (Biul. PKP A z 1997 r., nr 25, poz. 82.);
- RIV-2000 Umowa o wymianie i użytkowaniu wagonów towarowych przez kolejowe przedsiębiorstwa przewozowe (Biul. PKP B z 2000 r., nr 16, poz. 37);
- Przepisy o ładowaniu i umocowaniu ładunków na wagonach niekrytych, Załącznik 14 do Umowy SMGS (Dz.T. i Z.K. z 1966 r. nr 1, poz. 2 z późniejszymi zmianami);
- A5 - Instrukcja o przygotowaniu zawodowym, egzaminach i pouczeniach pracowników przedsiębiorstwa Polskie Koleje Państwowe (Biul. A PKP z 1998 r., nr 36, poz.198 z późniejszymi zmianami).
§ 3. Określenie towarów niebezpiecznych
1. Towary niebezpieczne są to materiały i przedmioty, które ze względu na właściwości fizyczne, chemiczne lub biologiczne, stwarzają potencjalne zagrożenie bezpieczeństwa w przypadku niewłaściwego obchodzenia się z nimi w czasie całego procesu przewozu lub w przypadkach zaistnienia wydarzenia lub wypadku, mogące powodować śmierć, zagrożenie zdrowia, zniszczenie środowiska naturalnego lub dóbr materialnych.
W zakresie transportu kolejowego towary niebezpieczne definiuje się jako towary, których przewóz jest zabroniony, albo dopuszczony na ściśle określonych warunkach, zawartych w przepisach szczególnych tj. w Regulaminie RID i w Załączniku 2 do Umowy SMGS.
2. W rozumieniu tych przepisów, do towarów niebezpiecznych zalicza się materiały i przedmioty zaklasyfikowane do jednej z niżej wymienionych klas:
Klasa 1 - Materiały wybuchowe i przedmioty z materiałem wybuchowym
Klasa 2 - Gazy
Klasa 3 - Materiały ciekłe zapalne
Klasa 4.1 - Materiały stałe zapalne, materiały samoreaktywne i materiały stałe, wybuchowe, odczulone
Klasa 4.2 - Materiały samozapalne
Klasa 4.3 - Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy zapalne
Klasa 5.1 - Materiały podtrzymujące palenie (utleniające)
Klasa 5.2 - Nadtlenki organiczne
Klasa 6.1 - Materiały trujące
Klasa 6.2 - Materiały zakaźne
Klasa 7 - Materiały promieniotwórcze
Klasa 8 - Materiały żrące
Klasa 9 - Różne materiały i przedmioty niebezpieczne
§ 4. Klasyfikacja towarów niebezpiecznych
1. Klasyfikacja towarów niebezpiecznych polega na zaliczeniu danego materiału lub przedmiotu do właściwej klasy niebezpieczeństwa oraz grupy pakowania. Klasę niebezpieczeństwa określa się na podstawie dominującego zagrożenia stwarzanego przez dany towar niebezpieczny, odpowiadający kryterium klasyfikacyjnemu dla danej klasy.
Grupa pakowania określa stopień natężenia stwarzanego zagrożenia:
- grupa pakowania I - materiały stwarzające duże zagrożenie,
- grupa pakowania II - materiały stwarzające średnie zagrożenie,
- grupa pakowania III - materiały stwarzające małe zagrożenie.
2. Na podstawie właściwości fizyko-chemicznych towarom przydzielono kody klasyfikacyjne złożone z liter o następującym znaczeniu:
kod \ znaczenie
A \ gazy duszące
C \ materiały żrące
D \ materiały wybuchowe, odczulone
F \ materiały zapalne
I \ materiały zakaźne
O \ materiały utleniające
P \ nadtlenki organiczne
S \ materiały samozapalne
SR \ materiały samoreaktywne
T \ materiały trujące
W \ materiały reagujące z wodą
M \ inne materiały niebezpieczne
3. Dla materiałów i przedmiotów z pozycji indywidualnych lub ogólnych, generalnie, nie jest wymagana procedura klasyfikacyjna, ponieważ procedura taka została przeprowadzona przed wprowadzeniem danego materiału do obrotu handlowego i w przepisach transportowych określona została precyzyjna klasyfikacja.
Pod postacią "i.n.o."*) występują zbiorcze określenia, pod które mogą być zakwalifikowane materiały, mieszaniny, roztwory lub przedmioty, posiadające niebezpieczne właściwości odpowiadające określonej klasie, kodowi klasyfikacyjnemu i grupie pakowania. Dla materiałów i przedmiotów "i.n.o." skierowanych do przewozu po raz pierwszy, wymagane jest przeprowadzenie procedury klasyfikacyjnej, na podstawie metod określonych w stosownych przepisach, wykonanej i zatwierdzonej przez władzę właściwą.
*- inaczej nieokreślone
4. Procedura klasyfikacyjna może być przeprowadzona na podstawie:
- wypełnionej karty charakterystyki zawierającej wyczerpujące dane fizyko-chemiczne materiału, według wzoru dostarczonego przez władzę właściwą (załącznik nr 2);
- dostarczonej próbki materiału lub przedmiotu do celów badawczych.
5. Wynik klasyfikacji przedstawiony jest przez władzę właściwą w postaci "Certyfikatu klasyfikacyjnego" (załącznik nr 3), na podstawie którego nadawca dokonuje wyboru właściwego opakowania lub środka transportu, a także stosuje się do innych wymagań dotyczących warunków przewozu.
W przypadku, gdy nadawca zamierza nadać do przewozu na ogólnych warunkach towar wymieniony w przepisach o przewozie towarów niebezpiecznych, osoba przyjmująca list przewozowy ma obowiązek zażądać certyfikatu klasyfikacyjnego wystawionego przez władzę właściwą, potwierdzającego prawidłowość zapisu w liście przewozowym. W tej sytuacji kopię certyfikatu klasyfikacyjnego nadawca zobowiązany jest dołączyć do listu przewozowego.
§ 5. Towary wysokiego ryzyka (TWR) i materiały szczególnie niebezpieczne (MSN)
Towary wysokiego ryzyka są to towary niebezpieczne, które w przypadku użycia ich dla celów terrorystycznych mogą spowodować wyjątkowo duże straty osobowe i materialne. Przy przewozie tych towarów należy przestrzegać przepisów wymienionych w dziale 1.10 Regulaminu RID, a w szczególności sporządzić plany bezpieczeństwa dla tych przewozów, oraz przeprowadzić niezbędne szkolenia personelu wykonującego takie przewozy. Do towarów wysokiego ryzyka (TWR) zalicza się towary wymienione w tablicy nr 1, jeżeli są przewożone w ilościach większych niż określone w tej tablicy.
Tablica nr 1 - Wykaz towarów wysokiego ryzyka (TWR)
Klasa |
Podklasa |
Materiał lub przedmiot |
Ilość |
Ilość |
Sztuka |
1 |
1.1 |
materiały wybuchowe lub przedmioty z materiałem wybuchowym |
a) |
a) |
0 |
1 |
1.2 |
materiały wybuchowe lub przedmioty z materiałem wybuchowym |
a) |
a) |
0 |
1 |
1.3 |
materiały wybuchowe lub przedmioty z materiałem wybuchowym grupy zgodności C |
a) |
a) |
0 |
1 |
1.5 |
materiały wybuchowe lub przedmioty z materiałem wybuchowym |
0 |
a) |
0 |
2 |
|
gazy zapalne (kody klasyfikacyjne zawierające tylko literę F) |
3000 |
a) |
b) |
2 |
|
gazy trujące (kody klasyfikacyjne zawierające litery T, TF, TC, TO, TFC lub TOC), za wyjątkiem pojemników aerozolowych |
0 |
a) |
0 |
3 |
|
materiały ciekłe zapalne grupy pakowania I lub II |
3000 |
a) |
b) |
3 |
|
materiały ciekłe wybuchowe odczulone |
a) |
a) |
0 |
4.1 |
|
materiały wybuchowe odczulone |
a) |
a) |
0 |
4.2 |
|
materiały grupy pakowania I |
3000 |
a) |
b) |
4.3 |
|
materiały grupy pakowania I |
3000 |
a) |
b) |
5.1 |
|
materiały utleniające grupy pakowania I |
3000 |
a) |
b) |
|
|
nadchlorany, azotan amonu i nawozy zawierające azotan amonu |
3000 |
3000 |
b) |
6.1 |
|
materiały trujące grupy pakowania I |
0 |
a) |
0 |
6.2 |
|
materiały zakaźne kategorii A |
a) |
a) |
0 |
7 |
|
materiały radioaktywne |
3000 A1 (w postaci specjalnej) lub 3000 A2 w opakowaniach Typ B lub Typ C |
3000 A1 (w postaci specjalnej) lub 3000 A2 w opakowaniach Typ B lub Typ C |
3000 A1 (w postaci specjalnej) lub 3000 A2 w opakowaniach Typ B lub Typ C |
8 |
|
materiały żrące grupy pakowania I |
3000 |
a) |
b) |
a) nie dotyczy
b) niezależnie od ilości, przepisów rozdziału 1.10.3 RID nie stosuje się.
Spośród towarów wysokiego ryzyka wyodrębniono grupę materiałów o wyjątkowo szkodliwych właściwościach, niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi oraz dla środowiska naturalnego, nawet bez użycia ich dla celów przestępczych, zwanych dalej materiałami szczególnie niebezpiecznymi (MSN). Materiały te wyodrębniono w celu specjalnego postępowania przy ich przewozie na sieci kolejowej zarządzanej przez PKP PLK S.A. i PKP LHS Spółka z o.o. Przewóz tych towarów podlega śledzeniu (patrz § 23).
Materiały szczególnie niebezpieczne (MSN) wymienione są w tablicy nr 2.
Charakterystyka tych materiałów znajduje się w załączniku nr 1.
Tablica nr 2 - Wykaz materiałów szczególnie niebezpiecznych (MSN)
Lp. |
Nazwa materiału |
Klasa RID |
Kod Klasyfikacyjny |
Grupa pakowania |
Numer identyfikacyjny zagrożenia |
Numer nalepki ostrzegawczej |
1 |
Akrylonitryl, stabilizowany |
3 |
FT1 |
I |
336/1093 |
3 + 6.1 |
2 |
Amoniak, bezwodny |
2 |
2TC |
|
268/1005 |
2.3 + 8 + 13 |
3 |
Bromowodór, bezwodny |
2 |
2TC |
|
268/1048 |
2.3 + 8 + 13 |
4 |
Chlor |
2 |
2TC |
|
268/1017 |
2.3 + 8 + 13 |
5 |
Chlorek winylu, stabilizowany |
2 |
2F |
|
239/1086 |
2.1+ 13 |
6 |
Cyjanowodór, stabilizowany* |
6.1 |
TF1 |
I |
|
6.1 + 3 |
7 |
Mieszanina przeciwstukowa do paliw silnikowych |
6.1 |
T3 |
I |
66/1649 |
6.1 |
8 |
Ditlenek siarki |
2 |
2TC |
|
268/1079 |
2.3 + 8 +13 |
9 |
Fluor, sprężony |
2 |
1TOC |
|
265/1045 |
2.3 + 5.1 + 8 |
10 |
Fluorowodór, bezwodny |
8 |
CT1 |
I |
886/1052 |
8 + 6.1 |
11 |
Fosgen |
2 |
2TC |
|
268/1076 |
2.3 + 8 + 13 |
12 |
Kwas chlorosulfonowy |
8 |
C1 |
I |
X88/1754 |
8 |
13 |
Kwas siarkowy, dymiący |
8 |
CT1 |
I |
X886/1831 |
8 + 6.1 |
14 |
Siarkowodór |
2 |
2TF |
|
263/1053 |
2.3 + 2.1 +13 |
15 |
Tlenek etylenu* |
2 |
2TF |
|
263/1040* |
2.3 + 2.1* |
§ 6. Określenie odpadów niebezpiecznych
1. Odpady niebezpieczne są to wszystkie substancje lub przedmioty, określone w załącznikach do ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 roku o odpadach (Dz.U. Nr 62, poz 628, z późn. zm.), których posiadacz pozbywa się, zamierza pozbyć się lub do ich pozbycia się jest obowiązany.
2. Przewóz odpadów niebezpiecznych odbywa się z zachowaniem przepisów obowiązujących przy transporcie towarów niebezpiecznych (art. 11 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 roku o odpadach), co jest równoznaczne ze stosowaniem w tych przypadkach przepisów RID lub Załącznika 2 do SMGS.
§ 7. Władze właściwe w sprawach związanych z przewozem towarów niebezpiecznych
1. Pod pojęciem władza właściwa należy rozumieć organ (-y) władzy państwowej lub inne jednostki upoważnione na podstawie przepisów prawa krajowego do wykonywania odpowiednich czynności administracyjnych w sprawach związanych z przewozem towarów niebezpiecznych, np. w sprawach klasyfikacji towarów niebezpiecznych, badania i dopuszczania do przewozu opakowań dla towarów niebezpiecznych, wagonów-cystern, kontenerów-cystern, itp.
2. W zakresie nadzoru nad bezpieczeństwem przewozu koleją towarów niebezpiecznych władzą właściwą jest Urząd Transportu Kolejowego (UTK), adres:
00-928 Warszawa,
ul. Chałubińskiego 4,
tel. 6288681.
3. W zakresie klasyfikacji materiałów i przedmiotów do klas od 1 do 9, z wyjątkiem materiałów promieniotwórczych (klasa 7), władzą właściwą jest Instytut Przemysłu Organicznego (IPO), adres:
03-236 Warszawa
ul. Annopol 6,
tel. 8111231.
4. W zakresie warunków przewozu materiałów promieniotwórczych (klasa 7) władzą właściwą jest Państwowa Agencja Atomistyki, adres:
00-921 Warszawa,
ul. Krucza 36,
tel. 6769707.
5. W zakresie badania i dopuszczenia do przewozu opakowań dla towarów niebezpiecznych, w tym opakowań typu DPPL, władzą właściwą jest Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Opakowań (COBRO), adres:
02-942 Warszawa,
ul. Konstancińska 11,
tel. 8422011.
6. W zakresie badania i dopuszczenia do przewozu zbiorników wagonów - cystern (w tym wagonów-baterii przystosowanych do przewozu zestawu wiązek butli) i kontenerów - cystern, wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC), opakowań do przewozu gazów (klasa 2) oraz badań okresowych dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL), władzą właściwą jest Transportowy Dozór Techniczny, adres:
00-973 Warszawa,
ul.Chałubińskiego 4,
tel. 5244699.
7. W sprawach pozostałych minister właściwy ds. transportu lub jednostka upoważniona przez niego w drodze zarządzenia.
§ 8. Ogólne warunki techniczne dla torów stacyjnych do awaryjnego odstawiania wagonów
1. Na stacjach granicznych, rozrządowych i manewrowych (w zależności od potrzeb), należy wyznaczyć i wskazać w regulaminie technicznym tor do awaryjnego odstawiania wagonów z przesyłkami niebezpiecznymi.
2. Tor do awaryjnego odstawiania wagonów przeznaczony jest do usuwania (likwidacji) awarii z towarem niebezpiecznym (wyciek, ulatnianie się gazów, przeładunek przesyłki itp.).
3. Tor do awaryjnego odstawiania wagonów powinien spełniać następujące warunki:
1) zapewniać parametry użytkowe (ogólne wymagania) zgodnie z D1 "Warunki techniczne utrzymania nawierzchni na liniach kolejowych",
2) nie może znajdować się pod siecią trakcyjną,
3) długość użyteczna toru musi wynosić minimum 60 metrów,
4) posiadać izolację zabezpieczającą przed prądami błądzącymi,
5) mieć zapewniony dojazd umożliwiający przejazd pojazdów ekip ratowniczych bez zawracania, a jeżeli jest to niemożliwe, powinien być zakończony placem manewrowym o wymiarach 20 x 20 m (lub mieć rozwiązanie równorzędne),
6) być zlokalizowanym w odległości nie mniejszej niż:
a) 50 metrów od obiektów użyteczności publicznej oraz budynków mieszkalnych,
b) 30 metrów od innych obiektów budowlanych,
c) 25 metrów od osi toru głównego zasadniczego,
d) 15 metrów od osi najbliższego toru z siecią trakcyjną.
7) być wyposażony w instalację elektryczną (oświetleniową i siłową) w rozwiązaniu przeciwwybuchowym, instalację odgromową i uziemiającą,
8) mieć dostęp w jego bliskim sąsiedztwie do sieci wodociągowej z czynnym hydrantem.
9) posiadać zainstalowany wiatrowskaz,
4. Stacje z wyznaczonym torem do awaryjnego odstawiania wagonów należy wyposażyć w pałatki geomembranowe o wymiarach nie mniejszych niż 6 x 4 m, zaopatrzone w zaoczkowane otwory do podwieszania pod wagon-cysternę w celu zabezpieczenia gruntu przed skażeniem szkodliwymi substancjami. Miejsce zdeponowania pałatek geomembranowych powinno być określone w regulaminach technicznych stacji.
5. Zaleca się, aby tor do awaryjnego odstawiania wagonów posiadał nawierzchnię uszczelnioną (podłoże), zabezpieczającą przed przenikaniem substancji niebezpiecznych do gruntu - dla torów nowobudowanych jest to wymóg obligatoryjny.
§ 9. Punkty przeładunku paliw płynnych i innych materiałów niebezpiecznych
1. Czynności za- i wyładunkowe z przesyłkami towarów niebezpiecznych mogą być prowadzone na bocznicach, ładowniach, wydzielonych torach ogólnego użytku itp., jedynie po spełnieniu ściśle określonych warunków technicznych.
2. Wystąpienie (wniosek) o lokalizację punktu przeładunku materiałów niebezpiecznych (np. paliwa płynne, gazy) na terenie kolejowym wnioskodawca składa do jednostki administrującej danym terenem.
3. Warunki lokalizacyjne i wymogi dla punktu przeładunku paliw płynnych i innych materiałów niebezpiecznych, określa komisja przy udziale wnioskodawcy, składająca się z przedstawicieli:
1) zarządcy terenu, który przewodniczy komisji,
2) właściwego zarządcy linii kolejowej - PKP PLK S.A. lub PKP LHS Sp. z o.o.
3) przewoźnika,
4) właściwego terytorialnie zakładu PKP Energetyka Sp. z o.o.,
5) właściwego terytorialnie zakładu PKP Telekomunikacja Sp. z o.o. Ze względu na potrzebę zachowania warunków ochrony przeciwpożarowej, ustala się następujące minimalne odległości źródeł wydzielania palnych par lub gazów (włazy, złącza, zawory oddechowe itp.):
a) 50 m od budynków użyteczności publicznej, budynków mieszkalnych,
b) 30 m od pozostałych budynków i urządzeń technologicznych,
c) 20 m od pozostałych cystern oczekujących na rozładunek,
d) 40 m od osi toru głównego zasadniczego, przy czym ruch manewrowy między torem głównym a punktem przeładunku na czas rozładunku należy wstrzymać,
e) 25 m od osi toru zasadniczego o małym ruchu pociągów (do 6 par pociągów na dobę), pod warunkiem, że przeładunek nie będzie odbywał się w trakcie ruchu pociągów,
f) 15 m od sieci trakcyjnej,
g) 10 m od granicy pasa kolejowego i pasa drogowego,
h) 40 m od obszarów leśnych,
i) 1,5 wysokości zawieszenia najwyższego przewodu nie uziemionego na słupie elektroenergetycznej linii napowietrznej.
4. Postępowanie przy projektowaniu i realizacji punktu przeładunku paliw płynnych odbywa się na podstawie zapisów ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym, prawa budowlanego i przepisów szczegółowych w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw.
5. Rozpoczęcie robót budowlanych może nastąpić jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, a eksploatacja (użytkowanie) - po protokolarnym odbiorze końcowym.
6. W przypadku budowy przez wnioskodawcę punktu przeładunku paliw płynnych i innych materiałów niebezpiecznych na terenie dzierżawionym - umowa dzierżawy powinna zawierać klauzulę odpowiedzialności prawnej oraz finansowej dzierżawcy terenu kolejowego za skutki awarii na punkcie przeładunkowym lub innych zdarzeń skutkujących szkodami dla środowiska naturalnego.
Rozdział 2
Warunki dotyczące opakowań oraz taboru przeznaczonego do przewozu towarów niebezpiecznych
§ 10. Warunki dotyczące opakowań
1. Każde opakowanie przeznaczone do przewozu towarów niebezpiecznych musi być zgodne ze zbadanym i dopuszczonym do eksploatacji, przez władzę właściwą, typem konstrukcyjnym i musi gwarantować pełne bezpieczeństwo podczas przewozu.
Opakowania, opakowania duże, duże pojemniki do przewozu luzem (DPPL) powinny spełniać wymogi postanowień zawartych w części 4 i 6 RID / dodatku 2.5 i 2.6 Zał. 2 do Umowy SMGS. Nadawca dokonuje doboru opakowania na podstawie rezultatów postępowania klasyfikacyjnego dla danego towaru. Sklasyfikowany towar niebezpieczny powinien być umieszczony w opakowaniu, które przewidziane jest dla właściwej klasy, kodu klasyfikacyjnego i grupy pakowania.
2. Dla materiałów sklasyfikowanych w klasie 1 (Materiały wybuchowe i przedmioty z materiałem wybuchowym) przewidziane są opakowania wg trójstopniowego trybu opakowania, tzn. w opakowaniu wewnętrznym, pośrednim oraz zewnętrznym.
3. Dla materiałów sklasyfikowanych w klasie 2 (Gazy) przewidziane są opakowania ciśnieniowe w specjalnej postaci: butli, bębnów ciśnieniowych, naczyń kriogenicznych, wiązek butli.
4. Dla materiałów sklasyfikowanych w klasie 7 (Materiały promieniotwórcze) przewidziane są sztuki przesyłki w postaci: skrzyń, bębnów lub pojemników składających się z jednego lub kilku naczyń, materiałów absorpcyjnych, osłon przed promieniowaniem, urządzeń do napełniania i opróżniania, wentylowania, chłodzenia oraz urządzeń manipulacyjnych. Sztuki przesyłki mogą być zakwalifikowane do jednej z kategorii:
I - BIAŁA,
II -ŻÓŁTA,
III - ŻÓŁTA.
§ 11. Zasady znakowania opakowań, opakowań dużych oraz opakowań typu DPPL
1. Każde opakowanie przeznaczone do przewozu towarów niebezpiecznych musi być zaopatrzone w czytelne oznakowanie, oznaczające, że wyprodukowane seryjnie opakowanie odpowiada w pełnym zakresie dopuszczonemu typowi konstrukcyjnemu.
2. Oznakowanie opakowań składa się z następujących symboli, numerów i liter: Przykład oznakowania opakowania:
Poszczególne symbole, numery i litery oznaczają:
I - symbol opakowaniowy Narodów Zjednoczonych;
II - symbol RID/ADR dla opakowań dopuszczonych do transportu kolejowego i drogowego;
III - kod opakowania składający się z jednej cyfry arabskiej oznaczającej rodzaje opakowania, kodu literowego oznaczającego rodzaje materiału oraz jednej cyfry arabskiej oznaczającej kategorie opakowania:
- cyfra arabska (przed kodem literowym) oznacza rodzaje opakowania:
1 -bęben,
2 - beczka drewniana,
3 - kanister,
4 - skrzynia,
5 - worek,
6 - opakowanie złożone,
0 - opakowanie metalowe lekkie;
- kod literowy oznacza rodzaje materiału:
A - stal,
B - aluminium,
C - drewno,
D - sklejka,
F - materiał drewnopochodny,
G - tektura,
H - tworzywo sztuczne (w tym folia oraz tkaniny z tworzywa sztucznego),
L - tkanina włókiennicza,
M - papier,
N - metal (oprócz stali lub aluminium),
P - szkło, porcelana lub kamionka;
- cyfra arabska (umieszczona po kodzie literowym) oznacza np:
1 - nie zdejmowane wieko dla bębnów, kanistrów;
2 - zdejmowane wieko dla bębnów, kanistrów, beczek drewnianych;
3 - wodoodporne worki z tkaniny z tworzywa sztucznego; wodoodporne worki z tkaniny włókienniczej;
4 - worki foliowe;
W kodzie opakowania mogą występować dodatkowo następujące litery:
T - opakowanie awaryjne,
V - opakowanie specjalne,
W - opakowanie równoważne (wyprodukowane z odmienną specyfiką w stosunku do typu konstrukcyjnego);
IV - kod literowy X, Y lub Z oznacza typ konstrukcyjny opakowania:
X - dla grupy pakowania I, II, III,;
Y - dla grupy pakowania II, III,;
Z - dla grupy pakowania III,; liczba oznacza:
dla cieczy gęstość względną (np. 1.4), dla materiałów stałych lub opakowań wewnętrznych - maksymalną masę brutto (w kg);
V - liczba (np. 150) oznacza wartość ciśnienia próbnego w kPa dla materiałów ciekłych; litera S wskazuje, że opakowanie jest przeznaczone do przewozu materiałów stałych lub opakowań wewnętrznych;
VI - rok produkcji opakowania (dwie ostatnie cyfry);
VII - znak przynależności państwowej, przewidziany dla pojazdów mechanicznych w komunikacji międzynarodowej (np. dla Polski PL);
VIII - nazwa lub skrót nazwy producenta;
IX - dodatkowe oznaczenie dotyczące np. opakowania po renowacji - R. Szczegółowe zasady znakowania i kodowania opakowań zawarte są w części 6 RID/Dodatku 2.5 Zał. 2 do SMGS.
3. Oznakowanie opakowań dużych składa się z następujących symboli, numerów i liter:
Przykład oznakowania opakowania dużego:
Poszczególne symbole, numery i litery oznaczają:
I - symbol opakowaniowy Narodów Zjednoczonych;
II - kod opakowania składający się z dwóch cyfr arabskich,
oznaczających rodzaj opakowania (kod 50 - dla opakowań dużych sztywnych, kod 51 - dla opakowań dużych elastycznych), kodu literowego oznaczającego rodzaje materiału (znaczenie liter jak dla opakowań typu DPPL);
III - kod literowy X, Y lub Z (znaczenie j.w.);
IV - miesiąc i rok (dwie ostatnie cyfry) produkcji;
V - znak przynależności państwowej, przewidziany dla pojazdów mechanicznych w komunikacji międzynarodowej;
VI - nazwa lub znak producenta;
VII - obciążenie użyte przy badaniu wytrzymałości na spiętrzanie w kg;
dla opakowań dużych nie przystosowanych do spiętrzania - cyfra 0;
VIII - największa dopuszczalna masa brutto w kg.
4. Oznakowanie opakowań typu DPPL składa się z następujących symboli, numerów i liter:
Przykład oznakowania opakowania typu DPPL:
Poszczególne symbole, numery i litery oznaczają:
I - symbol opakowaniowy Narodów Zjednoczonych;
II - kod opakowania składający się z dwóch cyfr arabskich oznaczających rodzaj opakowania (DPPL sztywne - kod 11 dla materiałów stałych ładowanych /rozładowywanych grawitacyjnie,
kod 21 - dla materiałów stałych ładowanych /rozładowywanych pod ciśnieniem,
kod 31 - dla materiałów ciekłych;
DPPL elastyczne - kod 13),
kodu literowego oznaczającego rodzaje materiału:
A - stal,
B - aluminium,
C - drewno,
D - sklejka,
F - materiał drewnopochodny,
G - tektura,
H - tworzywo sztuczne,
L - tkanina włókiennicza,
M - papier wielowarstwowy,
N - metal (oprócz stali lub aluminium);
III - kod literowy X, Y lub Z (znaczenie j.w.);
IV - miesiąc i rok (dwie ostatnie cyfry) produkcji;
V - znak przynależności państwowej, przewidziany dla pojazdów mechanicznych w komunikacji międzynarodowej;
VI - nazwa lub znak producenta;
VII - obciążenie użyte przy badaniu wytrzymałości na spiętrzanie w kg; dla DPPL nie przystosowanych do spiętrzania - cyfra 0;
VIII - największa dopuszczalna masa brutto w kg lub dla DPPL elastycznych - największy dopuszczalny ładunek w kg.
§ 12. Warunki dotyczące taboru
1. Towary niebezpieczne należy przewozić z wykorzystaniem taboru, odpowiedniego dla danego towaru, gwarantującego bezpieczeństwo w czasie transportu. Zbiorniki wagonów-cystern i kontenerów-cystern muszą spełniać wymagania określone przez władzę właściwą, o której mowa w § 4 niniejszych wytycznych. Towary dopuszczone do przewozu luzem mogą być przewożone w wagonach krytych, wagonach odkrytych z oponami wagonowymi lub w wagonach z rozsuwanym dachem.
2. Wagony kryte nie powinny mieć wewnątrz żadnych wystających części metalowych nie będących częścią wyposażenia wagonu. Dla przewozu materiałów i przedmiotów wybuchowych podklas 1.1, 1.2, 1.3, 1.5, 1.6, wagony powinny być wyposażone w blachy odiskierne, które nie mogą być przymocowane bezpośrednio do podłogi wagonu. Wagony kolei WNP posiadające oznakowanie "K" winny posiadać wstawki hamulcowe z tworzywa sztucznego.
3. Tabor zbiornikowy musi być oznakowany zgodnie z obowiązującymi przepisami. Nie dopuszcza się do przewozu taboru zbiornikowego z przekroczonym terminem ważności rewizji okresowej zbiornika, za wyjątkiem przewozu taboru z próżnym zbiornikiem w celu przeprowadzenia badań okresowych zbiornika.
4. Cysterny przeznaczone do przewozu gazów klasy 2, muszą posiadać zestawy kołowe bezobręczowe (monobloki). 5. Wagony przewidziane pod załadunek materiałów szczególnie niebezpiecznych, materiałów wybuchowych i promieniotwórczych powinny być kwalifikowane przez uprawnionego pracownika przewoźnika, z wystawieniem zawiadomienia Mw 601.
§ 13. Zasady znakowania taboru
1. Nadawca towarów niebezpiecznych zobowiązany jest do umieszczenia pomarańczowej tablicy identyfikacyjnej na każdej ścianie bocznej:
1) wagonów - cystern,
2) wagonów - baterii,
3) wagonów z odejmowalnym zbiornikiem
4) kontenerów - cystern,
5) wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC),
6) cystern przenośnych,
7) wagonów do przewozu towaru luzem,
8) kontenerów małych lub wielkich do przewozu towaru luzem.
Nadawca może umieścić taką tablicę także na wagonie, który zawiera sztuki przesyłki z tym samym towarem, stanowiące ładunek całowagonowy. Obowiązek umieszczenia tablicy identyfikacyjnej dotyczy również przewozu próżnych, nie oczyszczonych wagonów i kontenerów po materiałach niebezpiecznych.
2. Przed przekazaniem do przewozu próżnych, oczyszczonych wagonów po materiałach niebezpiecznych, nadawca zobowiązany jest do usunięcia lub zasłonięcia tablic identyfikacyjnych i nalepek ostrzegawczych.
3. Tablica identyfikacyjna ma kształt prostokąta w kolorze pomarańczowym o wymiarach: 40 cm (podstawa) i 30 cm (wysokość). Brzegi tablicy powinny być obwiedzione pasem koloru czarnego o szerokości 15 mm. Oznaczenie to może być w postaci: płyty metalowej, płyty z folii samoprzylepnej, rysunku lub w innej formie pod warunkiem, że użyty materiał będzie odporny na działanie warunków atmosferycznych i zapewni trwałość oznaczenia. Numery identyfikacyjne powinny składać się z czarnych cyfr o wysokości 100 mm i grubości linii 15 mm.
4. Numer identyfikacyjny oznaczający zagrożenie musi być umieszczony w górnej części, zaś numer identyfikacyjny oznaczający dany towar w dolnej części tablicy (wg działu 5.3 RID / Dodatku 2.8 Zał. 2 do Umowy SMGS). Numery te powinny być oddzielone od siebie czarną poziomą linią o szerokości 15 mm przechodzącą przez środek tablicy. Przykład oznakowania i budowy wagonu-cysterny zawiera Załącznik nr 4.
5. Wagony będące własnością przewoźnika z krajów WNP mogą mieć napisy w języku rosyjskim, a rozmieszczenie oznakowania i napisów musi być zgodne z przepisami stosowanymi w kraju włączenia wagonu do eksploatacji.
§ 14. Nalepki ostrzegawcze
1. Nadawca towarów niebezpiecznych zobowiązany jest umieścić
A. nalepki ostrzegawcze na :
1) sztukach przesyłek,
2) kontenerach małych,
3) opakowaniach dużych,
4) dużych pojemnikach do przewozu luzem;
B. duże nalepki ostrzegawcze na:
1) wagonach-cysternach,
2) wagonach-bateriach,
3) wagonach z odejmowalnymi zbiornikami,
4) innych wagonach,
5) kontenerach-cysternach,
6) kontenerach wielkich,
7) wieloelementowych kontenerach do gazu (MEGC),
8) cysternach przenośnych.
2. Wzory nalepek podane są w załączniku nr 5 (wg części 5 RID / Dodatku 2.9 Zał. 2 do Umowy SMGS).
3. Nalepki ostrzegawcze należy umieszczać na wagonach w taki sposób, aby były dobrze widoczne podczas przewozu. Zamiast nalepek mogą być stosowane również trwale naniesione znaki niebezpieczeństwa odpowiadające dokładnie wzorom nalepek.
4. Wymiary nalepek:
1) nalepka ostrzegawcza - romb o boku co najmniej 100 mm,
2) duża nalepka ostrzegawcza - romb o boku co najmniej 250 mm.
5. Na przesyłkach z towarami niebezpiecznymi, które pod względem oznakowania muszą odpowiadać również przepisom dotyczącym innych środków przewozowych (np. w przewozach promowych), powinny być umieszczone dodatkowo nalepki ostrzegawcze odpowiadające postanowieniom tych przepisów (np. morskich).
§ 15. Zasady pakowania i ładowania razem
1. Pakowanie towarów niebezpiecznych do jednego opakowania powinno być realizowane z uwzględnieniem zakazu ładowania razem z innymi towarami, z którymi mogą reagować w sposób niebezpieczny.
Za reakcje niebezpieczne uważa się:
1) spalanie i/lub wydzielanie znacznej ilości ciepła,
2) wydzielanie zapalnych, duszących, utleniających i/lub trujących gazów,
3) powstawanie materiałów żrących,
4) powstawanie materiałów niestabilnych,
5) niebezpieczny wzrost ciśnienia (tylko w odniesieniu do cystern). Szczegółowe zasady pakowania towarów niebezpiecznych zawarte są w dziale 4.1 RID (z wyjątkiem klasy 7).
2. Szczegółowe zasady załadunku towarów niebezpiecznych do jednego wagonu zawarte są w dziale 7.5 RID.
Rozdział 3 Postępowanie przy przyjęciu do przewozu towarów niebezpiecznych
§ 16. Czynności poprzedzające zawarcie umowy przewozu
1. Klient, który zamierza nadać do przewozu towary niebezpieczne, składa "Zamówienie na wagony", w którym w rubryce "Rodzaj rzeczy& wpisuje nazwę towaru zgodną z RID natomiast w rubryce "Uwagi" wpisuje numer identyfikacyjny materiału (numer UN). Nadawca wagonów nie należących do kolei i wynajętych przekazuje powyższe dane w telefonogramie, informującym o planowanym nadaniu tych wagonów.
2. Przy nadaniu gazów skroplonych, silnie schłodzonych, przewoźnik uzgadnia z nadawcą dopuszczalny termin przewozu, z uwagi na gwarantowany przez nadawcę termin funkcjonowania zaworu bezpieczeństwa (zgodnie z pkt.5.4.1.2.2d RID/pkt 2.2.2.7.5 Zał.2 do SMGS).
3. Numer identyfikacyjny zagrożenia i numer identyfikacyjny towaru muszą być wpisane w rubryce "Uwagi" w następujących dokumentach:
1) wykazie zdawczym (R25, R26),
2) zawiadomieniu o wagonach gotowych do zabrania (R27, R28),
3) poleceniu na wagony przeznaczone do odstawienia z / włączenia do pociągu Nr ..... (R10),
4) wykazie wagonów w składzie pociągu (R7),
5) rozkazie pisemnym "O" (R307),
6) rejestrze śledzenia przesyłek materiałów szczególnie niebezpiecznych, wybuchowych i promieniotwórczych (Załącznik nr 8).
4. Stacja nadania, planując pracę manewrową i odwóz towarów niebezpiecznych, ustala swoje potrzeby w zakresie zapewnienia odpowiedniej liczby wagonów ochronnych.
5. Pełna informacja o towarze niebezpiecznym zawarta jest w liście przewozowym.
6. Nadawca ma obowiązek ustalenia masy napełnienia gazu, załadowanego do nie oczyszczonych wagonów-cystern, z uwzględnieniem pozostałości ostatniego ładunku.
W tym celu należy:
1) przed napełnieniem - zważyć próżny, nie oczyszczony wagon-cysternę, przewidziany pod załadunek gazu,
2) po napełnieniu - ponownie zważyć wagon-cysternę, W liście przewozowym podaje się, jako masę towaru, sumę masy z napełnienia i masy pozostałości, odpowiadającą masie całkowitej cysterny po odjęciu jej masy własnej.
Wzmiankę "NAPEŁNIONA MASA ................ kg" można wpisać do listu przewozowego, w komunikacji krajowej w rubryce 21, w komunikacji CIM w rubryce 13 (zgodnie z 5.4.1.2.2.c RID), w komunikacji SMGS w rubryce 4 (zgodnie z 2.2.2.7.4 Zał. 2 do SMGS).
§ 17. Zasady wypełniania listu przewozowego
1. List przewozowy w komunikacji krajowej i międzynarodowej CIM powinien być wypełniony czytelnie i wyraźnie, zgodnie z postanowieniami działu 5.4 "Dokumentacja" RID.
2. Wagony ładowne.
W liście przewozowym powinny być podane następujące dane:
a) numer identyfikacyjny towaru, poprzedzony literami UN,
b) oficjalna nazwa przewozowa - zgodnie z Tabelą A działu 3.2 RID, uzupełniona nazwą techniczną materiału dla pozycji "i.n.o."
c) numer nalepki ostrzegawczej
- jeżeli w Tabeli A w kolumnie 5 podano więcej numerów wzorów nalepek ostrzegawczych, to dalsze numery należy podać w nawiasie,
- dla materiałów, dla których nie podano w Tabeli A kol. 5 numerów wzorów nalepek ostrzegawczych, podaje się nr klasy zgodnie z kol. 3a.
- dla towarów klasy 1 - kod klasyfikacyjny podany w tabeli A w kolumnie 3b
d) grupę pakowania (jeżeli jest przyporządkowana w Tabeli A w kolumnie 4), którą mogą poprzedzać litery "GP" skrótu wyrazów "grupa pakowania", (w komunikacji międzynarodowej: w języku niemieckim "VG", w języku francuskim "GE"),
e) liczba i opis sztuk przesyłek [patrz także art. 13 § 1 e) CIM],
f) za wyjątkiem próżnych nie oczyszczonych środków opakowaniowych , ilość całkowita każdego towaru niebezpiecznego z różnym numerem UN, różną oficjalną nazwą przewozową lub różną grupą pakowania (jako objętość względnie jako masa brutto lub netto),
g) nazwa i adres nadawcy [patrz także art. 13 § 1 h) CIM],
h) nazwa i adres odbiorcy(ów) [patrz także art. 13 § 1 b) CIM],
i) wyjaśnienie odpowiednio do postanowień umowy szczególnej,
j) numer identyfikacyjny zagrożenia Dozwolona jest następująca kolejność zapisu w liście przewozowym: a) ==> b) ==> c) ==> d) ==> j) lub j)==> b) ==> c) ==> a) ==> d) Przykład:
336, UN 1230 METANOL, 3 (6.1), GP II
W odpowiednim polu listu przewozowego należy nakreślić znak "X". W przypadku przewozu odpadów, numer UN oraz oficjalna nazwa przewozowa, powinny być poprzedzone wyrazem "ODPAD", o ile określenie to nie jest częścią oficjalnej nazwy przewozowej.
W przypadku przewozu towarów niebezpiecznych w opakowaniach awaryjnych, w liście przewozowym po określeniu tych towarów należy wpisać wyrazy "OPAKOWANIE AWARYJNE".
3. Wagony i opakowania próżne nie oczyszczone.
Określenie w liście przewozowym powinno zawierać:
a) nazwę próżnej jednostki transportowej (zgodnie z pkt. 5.4.1.1.6 RID),
b) wyrazy "OSTATNI ŁADUNEK",
c) numer identyfikacyjny zagrożenia,
d) numer identyfikacyjny towaru, poprzedzony literami UN,
e) oficjalną nazwę przewozową,
f) numer nalepki ostrzegawczej lub klasę towaru,
g) grupę pakowania, którą mogą poprzedzać litery "GP" skrótu wyrazów "grupa pakowania"
Przykład:
PRÓŻNY WAGON-CYSTERNA, OSTATNI ŁADUNEK: 80, UN 1830 KWAS SIARKOWY, 8, GP II
W odpowiednim polu listu przewozowego należy nakreślić znak "X".
W przypadku przewozu próżnych nie oczyszczonych wagonów, pojazdów, MEGC do czyszczenia lub naprawy, w liście przewozowym należy zamieścić uwagę o treści:
"Przewóz zgodny z 4.3.2.4.3" lub "Przewóz zgodny z 7.5.8.1".
List przewozowy w komunikacji SMGS powinien być wypełniony zgodnie z rozdziałem IV i VI Załącznika 2 do Umowy SMGS.
Rubryki listów przewozowych przeznaczone dla zapisów o ładunku niebezpiecznym:
List przewozowy w komunikacji: |
Nazwa materiału rubryka numer. |
Znak "X" rubr. nr. |
Krajowej |
13 |
13 |
CIM |
31 |
32 |
SMGS |
11 |
50 |
W komunikacji międzynarodowej zapis w języku polskim należy uzupełnić:
1) zapis w języku niemieckim lub francuskim - list CIM,
2) o zapis w języku rosyjskim - list SMGS.
Przykłady wypełnienia listu przewozowego na przewóz przesyłek towarów niebezpiecznych zawarte są w załączniku nr 6.
§ 18. Czynności kontrolne
1. Przed podstawieniem na punkt ładunkowy wagonu krytego lub odkrytego pod załadunek towarów niebezpiecznych należy sprawdzić, czy dany wagon jest właściwego rodzaju, należycie oczyszczony (w razie potrzeby wymyty i odkażony), a wnętrze nie zawiera wystających elementów metalowych, nie będących wyposażeniem wagonu.
2. Czynności kontrolne przed przyjęciem przesyłki do przewozu polegają na sprawdzeniu:
A. W odniesieniu do wagonów-cystern i kontenerów-cystern:
1) czytelności następujących danych na tabliczce znamionowej (pkt. 6.8.2.5.1 RID),
a w tym między innymi:
a) pojemności zbiornika w litrach lub m3,
b) daty (miesiąc i rok) badania odbiorczego i ostatniego badania okresowego,
c) stempla rzeczoznawcy przeprowadzającego badania,
2) danych zawartych na obu stronach zbiornika lub na tablicy wagonowej (pkt. 6.8.2.5.2 RID) (załącznik nr 4):
a) nazwa właściciela (użytkownika),
b) pojemność zbiornika w litrach,
c) masa własna wagonu,
d) granica obciążenia stosownie do właściwości wagonu i kategorii linii kolejowych, po których będzie on kursował,
e) oficjalna nazwa przewozowa towaru (-ów) dopuszczonego (-ych) do przewozu,
f) data następnego badania okresowego (miesiąc i rok),
g) kod cysterny zgodnie z 4.3.4.1.1 RID,
h) jeżeli są konieczne, kody przepisów specjalnych TC, TE i TA (6.8.4 RID),
i) kody przepisów specjalnych TT (6.8.4 RID),
3) obecności właściwej pomarańczowej tablicy identyfikacyjnej (dział 5.3 RID/ Dodatek 2.8 Zał. 2 do SMGS).
4) obecności nalepek ostrzegawczych właściwych dla załadowanego towaru (dział 5.2 i 5.3 RID/ Dodatek 2.9 Zał. 2 do SMGS),
5) zabezpieczenia zaworów nalewowo-spustowych zaślepkami, w pozycji jednoznacznie zamkniętej,
6) plomb na zaworach nalewowo-spustowych (założenie plomb na zaworach próżnych, nie oczyszczonych cystern jest konieczne wyłącznie po przewozie materiałów szczególnie niebezpiecznych i promieniotwórczych, w komunikacji krajowej),
7) stanu szczelności zbiornika i osprzętu (stwierdzonego na podstawie braku objawów wycieku, ulatniania lub wysypywania substancji), kompletności linek uziemiających,
8) oznakowania poziomym pasem odpowiedniego koloru (o szer. 30 cm) w osi zbiorników do przewozu gazów skroplonych, skroplonych silnie schłodzonych lub rozpuszczonych (dla wagonów kolei 1435 mm - pomarańczowy, zgodnie z pkt. 5.3.5 RID/ dla wagonów kolei 1520 mm - dla UN 1005 AMONIAK z kodem 2 TC - koloru żółtego; UN 1017 CHLOR z kodem 2 TC - koloru ciemno-zielonego; dla gazów zapalnych z kodem 2F, 3F, 4F - koloru czerwonego, zgodnie z pkt. 2.6.5 Dodatek 2.11, Zał 2 do SMGS).
B. W odniesieniu do wagonów krytych:
1) obecności właściwej pomarańczowej tablicy identyfikacyjnej (jeżeli jest wymagana, patrz § 13) i nalepek ostrzegawczych,
2) zamknięcia drzwi, luków okiennych i klap zsypowych,
3) plomb na wszystkich otworach,
4) w przypadku przewozu materiałów wybuchowych klasy 1 - wyposażenia wagonu w blachy odiskierne.
C. W odniesieniu do wagonów odkrytych:
1) obecności właściwej pomarańczowej tablicy identyfikacyjnej (jeżeli jest wymagana, patrz § 13) i nalepek ostrzegawczych,
2) sprawdzenia zamocowania użytych opon wagonowych
D. W odniesieniu do listu przewozowego:
a) poprawności wypełnienia listu przewozowego i kompletności dokumentów,
b) w przypadku nadawania przez nadawcę towaru, co do którego występują wątpliwości w zakresie jego klasyfikacji RID/Zał. 2 do SMGS, do listu przewozowego powinna być dołączona kopia certyfikatu klasyfikacyjnego wg wzoru załącznik 3, stwierdzająca, że nadawany towar nie jest niebezpieczny w rozumieniu przepisów RID/Zał. 2 do SMGS.
c) w przypadku przewozów towarów niebezpiecznych w jednostkach transportu kombinowanego, do listu przewozowego powinny być dołączone pisemne instrukcje dla kierowcy (zgodnie z 5.4.3 ADR), o ile z listu przewozowego nie wynika, że dalszy przewóz nie będzie odbywał się transportem drogowym.
3. Wagony-cysterny i kontenery-cysterny z gazami, po przeładunku na stacji granicznej, powinny być zważone przez przewoźnika. W przypadku braku wagi na stacji granicznej, ładunek należy przyjąć do przewozu i skierować do ważenia na najbliższej stacji wyposażonej w wagę.
4. W przypadku stwierdzenia w przesyłce z towarem niebezpiecznym, w komunikacji międzynarodowej CIM, niezgodności z postanowieniami RID, stacja graniczna zobowiązana jest do sporządzenia "Meldunku RID" (według wzoru załącznik nr 7). Stacja przeznaczenia sporządza "Meldunek RID" w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w zapisach w liście przewozowym. "Meldunek RID" należy przesłać do Centrali przewoźnika.
5. Przy przyjęciu przesyłek z towarami niebezpiecznymi z obcych zarządów kolei czynności kontrolne, wymienione w ust. 2, wykonuje stacja graniczna.
Rozdział 4 Postępowanie przy przewozie towarów niebezpiecznych
§ 19. Włączanie przesyłek z towarami niebezpiecznymi do pociągów, stosowanie wagonów ochronnych
1. Przesyłki towarów niebezpiecznych przewozi się wyłącznie pociągami towarowymi.
2. Pojazdy trakcyjne, prowadzące pociągi przewożące towary niebezpieczne lub wykonujące manewry wagonami z tymi towarami, powinny posiadać sprawny radiotelefon pociągowy lub manewrowy oraz dodatkowo być wyposażone w środki ochrony układu oddechowego (sprzęt ucieczkowy oczyszczający), dla drużyny trakcyjnej (niezbędny w razie zaistnienia konieczności ewakuacji), oraz rękawice ochronne przewidziane w odpowiednich przepisach bezpieczeństwa i higieny pracy. Okres przejściowy na dostosowanie wyposażenia pojazdów trakcyjnych do wyżej wymienionych wymagań ustala się na 6 miesięcy od daty wejścia niniejszych przepisów w życie.
3. Wagony z przesyłkami towarów niebezpiecznych oraz wagony próżne nie oczyszczone po tych towarach, należy oddzielić co najmniej jednym wagonem ochronnym od lokomotywy czynnej, od wagonów z ogniowym źródłem ogrzewania, od wagonów załadowanych długimi przedmiotami mogącymi ulec przesunięciu, od wagonów z ludźmi, oraz nie mogą być włączone jako ostatnie w składzie pociągu. Przy zestawianiu składów pociągów złożonych z wagonów kolei 1520 mm kursujących pomiędzy stacjami granicznymi sąsiednich kolei, nie wymaga się stosowania wagonu ochronnego za lokomotywą oraz dopuszcza się włączenie wagonu z towarem niebezpiecznym jako ostatniego w składzie pociągu.
4. Pod pojęciem "wagon ochronny" należy rozumieć jeden wagon cztero- i więcej osiowy lub dwa wagony dwuosiowe. Jako wagonów ochronnych nie wolno używać wagonów z towarami niebezpiecznymi, z ludźmi, z ładunkami długich przedmiotów mogących ulec przesunięciu, ani wagonów próżnych, nie oczyszczonych po towarach niebezpiecznych.
5. Każdy wagon lub kontener wielki, załadowany materiałami lub przedmiotami klasy 1 i oznakowany dużymi nalepkami ostrzegawczymi wzór nr 1, 1.5 lub 1.6, powinien być oddzielony odległością ochronną, od wagonów lub kontenerów wielkich, oznaczonych dużymi nalepkami wzorów nr 2.1, 3, 4.1, 4.2, 4.3, 5.1 lub 5.2.
Odległość ochronna, którą liczy się od tarczy zderzaka lub ściany kontenera wielkiego, powinna wynosić:
a) co najmniej 18 m lub
b) odpowiadać dwóm wagonom dwuosiowym lub jednemu wagonowi cztero- lub więcej osiowemu.
6. Wagony załadowane materiałami wybuchowymi (oznaczone nalepkami nr 1, 1.4, 1.5, 1.6) powinny być sprzęgnięte ze sobą i z wagonami ochronnymi, w sposób przewidziany dla pociągów pasażerskich.
7. Drużyna trakcyjna prowadząca pociąg z przesyłkami towarów niebezpiecznych, otrzymuje rozkaz pisemny "O", zawierający dokładną nazwę towaru oraz numer identyfikacyjny zagrożenia i materiału.
§ 20. Manewry z wagonami zawierającymi towary niebezpieczne
1. Kierownik manewrów powinien uprzedzić drużynę manewrową o wykonywaniu manewrów z wagonami z towarami niebezpiecznymi w celu zachowania szczególnej ostrożności.
2. Pojazd trakcyjny musi być oddzielony od wagonu lub wagonów załadowanych towarami niebezpiecznymi - wagonem ochronnym.
3. Prędkość jazd manewrowych nie może przekraczać 10 km/h, z wyjątkiem zastrzeżonym w pkt. 4.
4. Zabrania się staczania i odrzutu wagonów:
1) oznaczonych nalepkami nr 8 lub 15,
2) wagonów-cystern oznaczonych kolorowym pasem (patrz § 18 ust. 2 pkt A ppkt 8). Dopuszcza się rozrząd tych wagonów metodą odstawczą, z prędkością do 5 km/h.
5. Wagony oznaczone nalepką nr 13 mogą być odrzucane i staczane pod warunkiem, że odprzęg będzie hamowany dobrze działającym ręcznym hamulcem wagonowym, dwoma płozami hamującymi albo sprawnym hamulcem torowym (ETH).
6. Wagony załadowane materiałami wybuchowymi (oznaczone nalepkami nr 1, 1.4, 1.5, 1.6) powinny być sprzęgnięte ze sobą i z wagonami ochronnymi w sposób przewidziany dla pociągów pasażerskich.
§ 21. Organizacja przewozu i dozorowania przesyłek materiałów wybuchowych
1. Zaleca się dozorowanie przesyłek materiałów wybuchowych na zasadzie umowy pomiędzy klientem, przewoźnikiem i Strażą Ochrony Kolei. Przewoźnik może zapewnić odpłatne konwojowanie przesyłek z materiałami wybuchowymi przez Straż Ochrony Kolei. Przyjęcie przesyłki do przewozu wraz z jej odpłatnym konwojowaniem przez Straż Ochrony Kolei wymaga wcześniejszych uzgodnień pomiędzy przewoźnikiem i zarządcą infrastruktury.
2. Nadawca przesyłki materiałów wybuchowych składa na co najmniej 72 godziny przed planowanym załadunkiem, zamówienie na wagon kryty spełniający warunki stawiane odpowiednimi przepisami RID/Zał. 2 do SMGS i określa stację przeznaczenia oraz trasę przewozu. Przewoźnik, przyjmując zamówienie, nadaje telegram do zainteresowanych podległych jednostek organizacyjnych, ekspozytur zarządcy infrastruktury, oraz właściwych terytorialnie jednostek Straży Ochrony Kolei, o planowanym przewozie w celu poczynienia niezbędnych przygotowań organizacyjnych dla sprawnego przeprowadzenia przesyłki.
3. Przyjęcia przesyłki do odpłatnego konwoju dokonują funkcjonariusze Straży Ochrony Kolei bezpośrednio od nadawcy, a na stacji granicznej - od uprawnionego pracownika przewoźnika (ekspedytora, ajenta, odprawiacza).
4. Dla przejazdu konwoju Straży Ochrony Kolei z chronioną przesyłką, przewoźnik na stacji nadania zapewnia włączenie do składu pociągu wagonu umożliwiającego prowadzenie konwoju również w warunkach zimowych.
5. Realizację zleconego przewozu i konwoju nadzorują (koordynują) odpowiednie jednostki organizacyjne Straży Ochrony Kolei i przewoźnika.
§ 22. Włączanie wagonów z przesyłkami materiałów wybuchowych, materiałów szczególnie niebezpiecznych (MSN) oraz materiałów promieniotwórczych, do pociągów
1. Wagony z przesyłkami materiałów wybuchowych, materiałów szczególnie niebezpiecznych (MSN) - wymienionych w tablicy nr 2, oraz materiałów promieniotwórczych, należy przewozić pociągami towarowymi wyznaczonymi wewnętrznym rozkładem jazdy przewoźnika.
2. W przypadku konieczności włączenia wagonu z przesyłką zawierającą materiały wybuchowe, materiały MSN i materiały promieniotwórcze, do pociągu nie wyznaczonego w wewnętrznym rozkładzie jazdy przewoźnika, należy stosować zasadę doboru pociągów, które gwarantują jak najmniejszą ilość postojów, prac manewrowych i najszybszy dowóz przesyłki do stacji przeznaczenia. Zgodę na włączenie ww. przesyłki do pociągu nie wyznaczonego w wewnętrznym rozkładzie jazdy przewoźnika wydaje właściwa terenowo dyspozytura zarządcy infrastruktury (Ekspozytura Kierowania Ruchem lub Dyspozytura innego zarządcy infrastruktury) na wniosek przewoźnika.
3. Zabrania się prowadzenia pociągów z jednoosobową obsługą pojazdów trakcyjnych w przypadku, gdy w pociągu liczba znajdujących się wagonów z materiałami MSN przekracza 50% długości obowiązującej dla danego pociągu.
4. W przypadku przełączania wagonów z materiałami MSN na stacjach węzłowych lub rozrządowych, do innych pociągów, procedura powinna przebiegać wg ust. 1 - dla pociągów wyznaczonych w wewnętrznym rozkładzie jazdy przewoźnika lub wg ust. 2 - dla pociągów nie wyznaczonych w wewnętrznym rozkładzie jazdy przewoźnika.
§ 23. Śledzenie przesyłek materiałów wybuchowych, materiałów szczególnie niebezpiecznych (MSN) oraz materiałów promieniotwórczych
1. Śledzenie jest to ogół czynności umożliwiających dostęp do informacji o nadaniu, przewozie i wydaniu przesyłki materiałów MSN, materiałów wybuchowych i materiałów promieniotwórczych, mających na celu powiadamianie wszystkich pracowników uczestniczących w procesie przewozowym o potencjalnym zagrożeniu ze strony tych materiałów.
2. Śledzenie przesyłek materiałów wymienionych w ust.1 odbywa się na następujących zasadach:
a) na podstawie listu przewozowego, na stacjach nadania, granicznych i przełączania, uprawniony pracownik przewoźnika wpisuje dane dot. przesyłki do "Rejestru śledzenia przesyłek materiałów szczególnie niebezpiecznych, wybuchowych i promieniotwórczych", wg rubryk załącznika nr 8,
b) w/w pracownik informację o wagonach przekazuje zainteresowanym swoim pracownikom, dyspozytorowi przewoźnika oraz dyżurnemu ruchu zarządcy infrastruktury posterunku ruchu wyprawiającego pociąg i odnotowuje nazwiska powiadomionych pracowników w "Rejestrze śledzenia".
c) dyspozytor przewoźnika uzgadnia z dyspozytorem zarządcy infrastruktury włączenie przesyłki do pociągu,
d) o odjeździe pociągu z przesyłką podlegającą śledzeniu, powiadamiani są:
- dyspozytor zarządcy infrastruktury, przez dyżurnego ruchu (patrz pkt b)),
- dyspozytor przewoźnika przez wyznaczonego pracownika przewoźnika (patrz pkt a)),
e) dyspozytor zarządcy infrastruktury powiadamia telefonogramem o przesyłkach podlegających śledzeniu, posterunki ruchu na trasie jazdy pociągu na terenie własnej ekspozytury, a w przypadku, gdy trasa przebiega poza jej granice - również dyspozytora sąsiedniej ekspozytury.
Informacja przekazywana telefonogramem dyżurnym ruchu powinna zawierać:
- numer pociągu,
- nazwę towaru,
- ilość wagonów (w przypadku przesyłki składającej się z trzech lub więcej wagonów, podaje numer pierwszego i ostatniego wagonu),
f) w razie konieczności rozwiązania pociągu ze względów eksploatacyjnych na stacji pośredniej, zainteresowana dyspozytura powiadamia jednostkę SOK oraz podejmuje decyzję o dalszym przewozie,
g) dyżurni ruchu na drodze przejazdu pociągu zapisują uzupełnienie treści telefonogramów zapowiadawczych dot. przewożonych towarów w odpowiedniej rubryce dziennika ruchu (R-146 lub R-147),
h) po przyjeździe pociągu na stację przeznaczenia, dyżurny ruchu zarządcy infrastruktury powiadamia wyznaczonego pracownika przewoźnika na stacji i dyspozytora zarządcy infrastruktury, z odnotowaniem w "Rejestrze śledzenia".
3. "Rejestry śledzenia", zgodnie z rubrykami Załącznika nr 8, prowadzą:
a) dyspozytorzy zarządcy infrastruktury i przewoźnika, właściwi dla przebiegu trasy pociągu,
b) dyżurni ruchu na drodze jazdy pociągu,
c) wyznaczeni regulaminem pracownicy przewoźnika stacji początkowej i przeznaczenia.
4. Szczegółowe postanowienia dotyczące śledzenia przesyłek w zależności od obsady posterunków i warunków lokalnych stacji powinny zawierać regulaminy zainteresowanych jednostek organizacyjnych zarządcy i przewoźnika.
§ 24. Przewóz próżnych, nie oczyszczonych opakowań i taboru po towarach niebezpiecznych
1. Przewóz próżnych, nie oczyszczonych opakowań i taboru po towarach niebezpiecznych powinien być realizowany na takich samych warunkach, jak w stanie ładownym, tzn. opakowania i tabor powinny być:
1) tak samo zamknięte i szczelne,
2) oznakowane nalepkami ostrzegawczymi tego samego wzoru, jak dla ostatnio przewożonego towaru,
3) oplombowane na wszystkich zamknięciach wymagających plombowania (dotyczy wyłącznie: taboru po materiałach MSN i materiałach klasy 7, w komunikacji krajowej),
4) oznaczone tablicą identyfikacyjną koloru pomarańczowego z numerem zagrożenia i numerem UN ostatnio przewożonego towaru (dotyczy tylko taboru),
5) oznaczone numerem UN ostatnio przewożonego towaru (dotyczy tylko opakowań),
6) włączane do pociągów z zastosowaniem wagonów ochronnych, patrz § 19.
2. Przewóz próżnego, nie oczyszczonego taboru po materiałach MSN i materiałach promieniotwórczych podlega śledzeniu.
§ 25. Postępowanie w przypadku awarii
1. W przypadku zaistnienia awarii z przesyłką zawierającą towar niebezpieczny, pracownik, który zauważył objawy awarii, tj. wyciek, ulatnianie oparów, wysypywanie się substancji niebezpiecznych, powinien niezwłocznie (w dostępny sposób) powiadomić o powyższym osoby znajdujące się w strefie zagrożenia, dyżurnego ruchu najbliższego posterunku oraz w razie możliwości jednostkę Państwowej Straży Pożarnej.
2. Dyżurny ruchu, na podstawie uzyskanych informacji, zobowiązany jest upewnić się, czy wezwana została pomoc, a jeśli nie - niezwłocznie powiadomić właściwe dla danego zdarzenia służby ratownicze i jednocześnie:
1) zapewnić bezpieczeństwo ruchu kolejowego w rejonie zdarzenia,
2) powiadomić dyspozytora zarządcy infrastruktury.
3. Zawiadomienie powinno zawierać możliwie najwięcej informacji, o następującej treści:
1) miejsce awarii (np. umiejscowienie wagonu w składzie pociągu, nr torów, rejon stacji),
2) objawy awarii (wyciek, ulatnianie oparów, wysypywanie się substancji, pożar) i rozmiar awarii (wyciek kropelkowy, strumieniowy, wybuch),
3) rodzaj wagonu,
4) oznakowanie wagonu (numery na pomarańczowej tablicy identyfikacyjnej, nalepki ostrzegawcze, napisy).
4. Dyspozytor zarządcy infrastruktury powinien upewnić się, czy powiadomione zostały właściwe dla danego zdarzenia służby ratownicze i czy prowadzona jest akcja ratunkowa, po czym postępować zgodnie z postanowieniami planu ratunkowego własnej jednostki organizacyjnej oraz Instrukcji R3. Jeżeli nadawca przesyłki, która uległa awarii, wymieniony jest w załączniku nr 10, należy niezwłocznie poinformować go o zaistniałej awarii.
5. W przypadku zaistnienia awarii podczas jazdy pociągu, maszynista w porozumieniu z właściwym dyżurnym ruchu, powinien zatrzymać pociąg w najbliższym miejscu nadającym się do przeprowadzenia akcji ratowniczej. Dyżurny ruchu, na podstawie posiadanych informacji, zobowiązany jest powiadomić sąsiednie posterunki zapowiadawcze o zamknięciu torów szlakowych, w zależności od potrzeb w danej sytuacji.
W razie stwierdzenia zagrożenia dla zdrowia, w sytuacji awaryjnej, drużyna trakcyjna powinna bezzwłocznie zabezpieczyć pociąg i oddalić się ze strefy zagrożenia, prostopadle do kierunku wiatru.
6. Dowódca przybyłej na miejsce jednostki straży pożarnej obejmuje kierownictwo w zakresie prowadzonej akcji ratowniczej.
7. Zasady postępowania w początkowej fazie awarii.
We wszystkich działaniach należy uwzględniać bezpieczeństwo własne. Dlatego:
1) ZACHOWAJ SPOKÓJ I NIE SPIESZ SIĘ !
2) WSTRZYMAJ SIĘ OD KONTAKTU Z ROZLEWISKIEM, USYPEM, CHMURĄ GAZOWĄ, SPALINAMI LUB DYMEM.
3) NIE WAHAJ SIĘ WZYWAĆ POMOCY. CZEKANIE NA POMOC JEST CZĘSTO JEDYNĄ PRAWIDŁOWĄ DROGĄ DZIAŁANIA !
8. W przypadku zaistnienia poważnego wypadku lub wydarzenia, uczestnik przewozu zobowiązany jest do sporządzenia raportu o zdarzeniach zaistniałych podczas przewozu towarów niebezpiecznych zgodnie z rozdziałem 1.8.5 RID. Raport należy przesłać do Urzędu Transportu Kolejowego.
9. Dla stacji rozrządowych, wymienionych w dodatku IV do wewnętrznego rozkładu jazdy przewoźnika, powinny zostać opracowane wewnętrzne plany awaryjne*). Obowiązek dopilnowania ich sporządzenia spoczywa na spółce PKP zajmującej się zarządem infrastruktury kolejowej. Przy opracowaniu planów należy stosować Kartę UIC 201 (Przewóz towarów niebezpiecznych - Kolejowe stacje rozrządowe - Przewodnik dla wykonywania planów awaryjnych.
Rozdział 5
Przewozy towarów niebezpiecznych w komunikacji kolejowo - drogowej, promowej i kolejowo - morskiej
§ 26. Przewozy kolejowo - drogowe
1. Towary niebezpieczne mogą być przewożone również w komunikacji kombinowanej kolejowo - drogowej, co oznacza przewóz pojazdów drogowych z towarami niebezpiecznymi, na wagonach kolejowych.
2. Pojazdy drogowe przeznaczone do przewozu w komunikacji kombinowanej kolejowo - drogowej, a także ich zawartość, powinny odpowiadać wymaganiom "Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych" (ADR).
3. Wagony użyte do przewozu w komunikacji kombinowanej kolejowo - drogowej muszą być oznakowane na obu ścianach bocznych dużymi nalepkami ostrzegawczymi wymaganymi dla przewożonych materiałów (pkt. 5.3.1.3.2 RID).
Oznakowanie wagonów dużymi nalepkami ostrzegawczymi nie jest konieczne w przypadku:
1) przewozów w systemie "ruchoma droga" (Rollende Landstraße),
2) innych przewozów drogowych pojazdów-cystern lub pojazdów drogowych przewożących towary niebezpieczne luzem.
4. Do listu przewozowego powinny być dołączone instrukcje pisemne dla kierowcy wymagane przez ADR, pkt. 5.4.3.
5. Oprócz danych wymaganych przepisami poszczególnych klas RID, dotyczących przewożonych materiałów, nadawca powinien umieścić w liście przewozowym, w miejscu przeznaczonym do określenia materiału, wzmiankę: "Przewóz zgodny z 1.1.4.4 RID".
§ 27. Przewozy promowe i kolejowo - morskie
1. Przewozy w wagonach kolejowych linią promową Świnoujście - Ystad, odbywają się na warunkach określonych w "Porozumieniu w sprawie transportu materiałów niebezpiecznych przewożonych na statkach typu Ro/Ro na Morzu Bałtyckim".
2. Klasyfikacja i dokumentacja towarów niebezpiecznych powinna być przeprowadzona zgodnie z postanowieniami IMDG Code (Międzynarodowy morski kod dla materiałów niebezpiecznych).
W rubryce 31 listu przewozowego CIM, oprócz numeru identyfikacyjnego i nazwy towaru zgodnej z Regulaminem RID, nadawca musi zamieścić symbole literowe i liczbowe wg przepisów morskich.
Przykłady:
1) 336 UN 1131 DISIARCZEK WĘGLA, 3 (6.1), GP I
336 UN 1131 KOHLENSTOFFDISULFID, 3 (6.1), VG I
EmS 3-01 MFAG 210
2) 80 UN 1824 WODOROTLENEK SODU, ROZTWÓR, 8, GP II
80 UN 1824 NATRIUMHYDROXIDLÖSUNG, 8, VG II
EmS 8-06 MFAG 705
3. Pracownicy, którzy przyjmują do przewozu przesyłki towarów niebezpiecznych do Szwecji i Norwegii, mają obowiązek sprawdzić fakt wpisania powyższych symboli do listu przewozowego.
4. Podczas przewozu towarów niebezpiecznych w kontenerach wielkich w komunikacji kolejowo - morskiej, do listu przewozowego powinien być załączony certyfikat dotyczący przewozów w kontenerach, zgodnie z paragrafem 12.3.7 "Ogólnych przepisów" IMDG Code". Wzór formularza dla przewozu towarów niebezpiecznych stanowi załącznik nr 9 (5.4.4 RID).
5. W przypadku przewozu niebezpiecznych towarów w kontenerach wielkich w komunikacji morsko - kolejowej, po wyładunku ze statku, nadawca wypełnia kolejowy list przewozowy na podstawie danych zawartych w formularzu, o którym mowa w ust.4. W przypadku, jeśli kontenery wielkie i kontenery-cysterny nie w pełni odpowiadają przepisom RID, dotyczącym opakowania i nalepek ostrzegawczych, przepisom dotyczącym napisom na sztukach przesyłek, dotyczącym pakowania razem lub oznakowania, lecz odpowiadają IMDG Code, są dopuszczone do przewozu koleją warunkowo. Wówczas w liście przewozowym nadawca musi wpisać wzmiankę "Przewóz zgodny z 1.1.4.2 RID".
Rozdział 6
Postępowanie przy przekazaniu przesyłek towarów niebezpiecznych do odbiorcy
§ 28. Postępowanie z przesyłką towarów niebezpiecznych na stacji przeznaczenia
1. Po przybyciu przesyłki z towarem niebezpiecznym do stacji przeznaczenia uprawniony pracownik przewoźnika (ustawiacz, odprawiacz pociągu, ekspedytor) sprawdza stan wagonu w zakresie: zamknięcia, oplombowania, oznakowania tablicami identyfikacyjnymi i nalepkami ostrzegawczymi. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości należy postępować zgodnie z postanowieniami obowiązujących przepisów i instrukcji.
2. Na podstawie wykazów zdawczych R25/26 przesyłki zostają podstawione na punkty ładunkowe.
§ 29. Oczyszczanie, mycie i odkażanie wagonów
1. Wagony kolejowe po przewozie towarów niebezpiecznych podlegają oczyszczaniu w przypadkach wskazanych w przepisach RID. Wyjątek stanowią wagony przeznaczone na stałe do przewozu towarów, których nazwa i symbol napisany jest na wagonie, oraz wagony po przewozie towarów w opakowaniach transportowych chyba, że wskutek wydostania się zawartości z opakowania nastąpiło zanieczyszczenie lub skażenie wagonu.
2. Oczyszczanie, mycie i odkażanie wagonów po towarach niebezpiecznych powinno być wykonywane w specjalistycznych obiektach gwarantujących zachowanie warunków ochrony środowiska.
Rozdział 7
§ 30. Szkolenia z zakresu przewozu towarów niebezpiecznych
1. Do postanowień niniejszych wytycznych stosuje się system pouczeń okresowych i doraźnych zgodnie z postanowieniami § 23 Instrukcji o przygotowaniu zawodowym, egzaminach i pouczeniach pracowników przedsiębiorstwa Polskie Koleje Państwowe" -A-5.
2. Najpóźniej na jeden miesiąc przed wejściem w życie nowych przepisów o przewozie towarów niebezpiecznych (RID, Załącznik 2 do Umowy SMGS), dodatkowemu przeszkoleniu podlegają kontrolerzy, instruktorzy i pracownicy, wyznaczeni do prowadzenia zagadnień przewozu towarów niebezpiecznych.
3. Pracownicy, których obowiązki dotyczą przewozu towarów niebezpiecznych, powinni zostać przeszkoleni w zakresie wymagań związanych z takim przewozem, odpowiednio do ich odpowiedzialności i obowiązków - zgodnie z działem 1.3 RID
Rozdział 8
§ 31. Doradca do spraw bezpieczeństwa przewozu towarów niebezpiecznych
1. Każdy z uczestników przewozu towarów niebezpiecznych korzystający z sieci kolejowej PKP PLK S.A. lub PKP LHS Sp. z o.o. (przewoźnik, zarządca infrastruktury, nadawca, odbiorca, załadowca, wyładowca, przeładowca), zajmujący się przewozem towarów niebezpiecznych w rozumieniu przepisów RID i ADR, zobowiązany jest do wyznaczenia doradcy/doradców do spraw bezpieczeństwa przewozów towarów niebezpiecznych. Doradca powinien posiadać uprawnienia nadane przez władzę właściwą.
2. Zadania i organizację pracy doradców określają:
1) ustawa z 31.03.2004 r. o przewozie koleją towarów niebezpiecznych (Dz.U. z 2004 r. nr 97, poz. 962),
2) ustawa z dnia 28.10.2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz.U.z 2002 r. nr 199, poz. 1671),
3) Regulamin RID,
4) zarządzenia zarządów podmiotów będących uczestnikami przewozów towarów niebezpiecznych, wymienionych w ust. 1.
Załączniki:
Charakterystyka materiałów szczególnie niebezpiecznych
Lp. |
Nazwa substancji |
Właściwości fizyko-chemiczne |
Działanie na organizm ludzki |
Pierwsza pomoc |
1 |
Akrylonitryl |
Silnie trująca, łatwopalna ciecz (temp. zapłonu: -5oC) słabo rozpuszczalna w wodzie, lżejsza od wody. Pary tworzą z powietrzem mieszaniny wybuchowe (także w nie oczyszczonych zbiornikach), są cięższe od powietrza. Ogrzewanie zbiornika grozi eksplozją. Łatwo ulega polimeryzacji, która może mieć przebieg wybuchowy. Polimeryzacja w zbiorniku zamkniętym może spowodować jego rozerwanie. |
Działa silnie toksycznie, powoduje zahamowanie utleniania tkankowego, poraża nerwy mięśni. W ciężkich przypadkach następuje zgon spowodowany niewydolnością krążenia i oddychania. Wywołuje wymioty, zakłócenia oddechu, silnie drażni skórę, błony śluzowe dróg oddechowych i oczu. Zatrucia przez drogi oddechowe, przewód pokarmowy i skórę. Stężenie niebezpieczne 300-500 mg/m3 (po 5-10 min). |
Usunąć poszkodowanego z zagrożonej strefy. Natychmiast zdjąć zanieczyszczoną odzież. Skażoną skórę zmyć dokładnie ciepłą wodą z mydłem. Przy zaburzonym oddychaniu stosować sztuczne oddychanie wyłączając metodę usta-usta). Przy zatruciu doustnym - prowokować wymioty. Konieczna natychmiastowa pomoc lekarska. |
2 |
Amoniak |
Gaz silnie żrący, trujący, palny, bezbarwny o ostrym zapachu. Dobrze rozpuszcza się w wodzie. Gaz lżejszy od powietrza, tworzy mieszaniny wybuchowe z powietrzem, tlenem, chlorem, bromem, jodem. Ogrzewanie zbiornika grozi eksplozją. |
Działa silnie drażniąco na błony śluzowe dróg oddechowych i oczu oraz na skórę. Kontakt ciekłego amoniaku ze skórą powoduje oparzenia II stopnia. Pryśnięcie do oka może spowodować utratę wzroku. Wywołuje pieczenie w gardle, kaszel, ślinotok, nudności, łzawienie, bóle głowy. Stężenie niebezpieczne dla życia wynosi 1500-3150 mg/m3 (po 30 min). |
Usunąć poszkodowanego z zagrożonej strefy. Zdjąć zanieczy-szczoną odzież. Skórę zmywać wodą. na miejsca oparzone nałożyć jałowy opatrunek. Skażone oczy płukać wodą. Zapewnić spokój, ciepło i bezruch. Konieczna natychmiastowa pomoc lekarska |
3 |
Bromowodór |
Gaz żrący, trujący, niepalny, tworzący białą mgłę z powietrzem. W warunkach normalnych, w stanie bezwodnym działa na większość metali i ich tlenki. Nie tworzy mieszanin wybuchowych z powietrzem. Bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie tworząc silny kwas bromowodorowy. |
Działa silnie drażniąco i trująco przez drogi oddechowe, przewód pokarmowy, skórę. Powoduje bóle głowy, silny (narastający) kaszel. W ciężkich przypadkach obrzęk płuc. Na skórze powoduje bolesne i głębokie martwice. Działając na oczy wywołuje pieczenie, łzawienie, światłowstręt, a nawet uszkodzenie rogówki. |
Usunąć poszkodowanego z zagrożonej strefy. Zdjąć skażoną odzież, zapewnić dopływ świeżego powietrza. Utrzymać spokój, ciepło, bezruch. Skażoną skórę zmywać letnią wodą. Oczy płukać (przy odwiniętych powiekach) dużą ilością wody. Niezwłocznie wezwać lekarza |
4 |
Chlor |
Gaz silnie trujący, żrący o ostrym zapachu, niepalny, cięższy od powietrza o zielono-żółtawym zabarwieniu. Po wydobyciu się ze zbiornika szybko odparowuje, tworząc obłok ścielący się tuż nad powierzchnią ziemi. Silnie koroduje w obecności wilgoci. Z wodorem tworzy mieszaniny wybuchowe (pod wpływem światła lub temperatury pow. 250oC). Granice wybuchowości tej miesza-niny odpowiadają zawartości 8% wodoru w chlorze lub 14% chloru w wodorze. |
Silnie drażni błony śluzowe oczu i dróg oddechowych. Wyższe stężenie może powodować natychmiastowy zgon. Kontakt gazu z wilgotną skórą powoduje oparzenia. W zasięgu działania obłoku ulega zniszczeniu życie biologiczne. Niebezpieczeństwo zatrucia następuje już na progu stężenia wyczuwalnego (0,06 mg/m3), stężenie niebezpieczne ok. 50 mg/m3. |
Zatrutego usunąć ze skażonej strefy. Ułożyć wysoko, zdjąć skażoną odzież, zapewnić spokój, bezruch i zabezpie-czyć przed utratą ciepła. W razie zakłóceń w oddychaniu stosować sztuczne oddychanie. Skażoną skórę zmywać obficie wodą z mydłem. Nałożyć jałowy opatrunek. Oczy płukać wodą. Transport w pozycji leżącej. Potrzebna natychmiastowa pomoc lekarska. |
5 |
Chlorek winylu |
Gaz łatwopalny, bezbarwny, cięższy od powietrza. Może samorzutnie prowadzić do gwałtownej reakcji (z powietrzem tworzy mieszaniny wybuchowe). Źródłem zapłonu może być płomień lub nagrzana powierzchnia. Produktami spalania są: dwutlenek węgla, chlorowodór, woda. Proces spalania ma gwałtowny przebieg. W razie pożaru odciąć dopływ substancji. |
Działa toksycznie na skórę i drogi oddechowe. Wykazuje działanie narkotyczne i powoduje zmiany kostne. Zatrucie przez drogi oddechowe powoduje zawroty i bóle głowy, nudności, pobudzenie nerwowe, śpiączkę. Po kilku dniach mogą wystąpić objawy uszkodzenia wątroby i nerek. |
Usunąć zatrutego ze skażonej strefy. Skażoną skórę zmyć wodą i założyć jałowy opatrunek. Oczy płukać wodą. Zapewnić dopływ świeżego powietrza (ew. podać tlen), ciepło i drożność dróg oddechowych. Zdjąć skażoną odzież, zapewnić pomoc lekarską. UWAGA! Objawy zatrucia mogą wystąpić po 1-3 dniowym okresie bezobjawowym. |
6 |
Cyjanowodór |
Silnie gwałtownie działająca trucizna o zapachu migdałów. Ciecz palna (temp. zapłonu -18oC), łatwo rozpuszcza się w wodzie tworząc trujący roztwór kwasu cyjanowodorowego, nad powierzchnią którego tworzy się wybuchowa mieszanina cyjanowodoru z powietrzem. |
Działa porażająco na ośrodek oddechowy. Zatrucia przez drogi oddechowe, skórę, przewód pokarmowy. Pojawia się silna duszność, zaburzenia mowy, utrata przytomności. Dawka niebezpieczna dla życia 100 mg/m3. |
Usunąć poszkodowanego z zagrożonej strefy. Zdjąć zanieczy-szczoną odzież. Zapewnić ciepło i spokój. przy zaburzeniach oddychania podawać tlen, środki nasercowe i pobudzające. Nie stosować sztu-cznego oddychania metodą usta-usta. Przy zatruciu doustnym podać do picia roztwór soli kuchennej i prowokować wymioty. Konieczna pomoc lekarska. UWAGA! Konieczna jest neutralizacja zanieczyszczonej odzieży. |
7 |
Mieszanina przeciwstukowa do paliw silnikowych |
Ciecz oleista, łatwopalna, bezbarwna o słodkawym (aromatycznym) zapachu. Temp. zapłonu ok. 94oC. Substancja silnie toksyczna, z powietrzem tworzy mieszaniny wybuchowe. W temp. 400oC lub pod wpływem silnego bodźca mechanicznego wybucha. |
Silnie trująca substancja wchłaniana jest przez drogi oddechowe i skórę. Uszkadza system nerwowy. Objawy zatrucia: bóle głowy, bezsenność, zaburzenia wzroku, spadek ciśnienia tętniczego krwi i temperatury ciała. Objawy zatrucia występują zazwyczaj po 4-12 godz. lub nawet po kilku dniach. Stężenie niebezpieczne dla życia 0,1 mg/m3. |
Usunąć poszkodowanego z zagrożo-nej strefy. Zdjąć zanieczyszczoną odzież. Zapewnić spokój, ciepło. Utrzymać drożność dróg oddechowych. Skażoną skórę zmyć dokładnie wodą z mydłem. Przy zatruciu doustnym podać do picia roztwór soli kuchennej i prowokować wymioty. Oczy płukać dużą ilością wody. Potrzebna pomoc lekarska. |
8 |
Dwutlenek siarki |
Gaz trujący niepalny, bezbarwny, silnie drażniący. Po wydostaniu się ze zbiornika szybko odparowuje, tworząc ciężki obłok ścielący się nad powierzchnią ziemi. Z powietrzem nie tworzy mieszanin wybuchowych. |
Silnie drażni drogi oddechowe. Objawy zatrucia: podrażnienia błon śluzowych, dróg oddechowych, oczu, kichanie, kaszel, ból w krtani, ostre zapalenie oskrzeli, obrzęk płuc, odmrożenie ciała (przy oblaniu skroplonym SO2). Stężenie niebezpieczne dla życia 400-500 mg/m3 w ciągi 0,5-1 godz. |
Usunąć poszkodowanego z zagrożo-nej strefy. Zdjąć i usunąć skażoną odzież. Zapewnić drożność dróg oddechowych. Skórę zmyć wodą. Oczy płukać wodą. Zapewnić ciepło, dopływ świeżego powietrza i pomoc lekarską. |
9 |
Fluor |
Gaz trujący, niepalny o silnie żrącym działaniu na skórę i błony śluzowe. Należy do najsilniejszych utleniaczy. Rozżarza azbest, powoduje zapalenie się drewna i gumy. Powoduje korozję metali. Reaguje gwałtownie z wodą, wydzielając tlen i toksyczne pary fluorowodoru. |
Silnie trujący o działaniu żrącym na skórę i błony śluzowe. Wchłaniany szybko przez skórę, drogi oddechowe i przewód pokarmowy. Pary fluoru powodują oparzenia skóry, spojówek, błon śluzowych. Objawy: kaszel, duszność, sinica, wymioty, biegunka, zapalenie płuc. |
Usunąć poszkodowanego z zagrożo-nej strefy. Zdjąć skażoną odzież. Zapewnić dopływ świeżego powietrza, drożność dróg oddechowych, ciepło. Skażoną skórę zmywać dużą ilością wody. oczy płukać wodą. Zapewnić pomoc lekarską |
10 |
Fluorowodór |
Gaz niepalny, silnie trujący, bezbarwny o ostrym zapachu. Gaz trwały, odporny na działanie utleniaczy. Ma silne właści-wości korozyjne (reaguje z większością metali). Ma charakterystyczną zdolność atakowania szkła. Łatwo rozpuszcza się w wodzie. |
Działa trująco i silnie drażniąco przez przewód pokarmowy, drogi oddechowe i skórę. Objawy: bolesny kaszel, bóle za mostkiem, obrzęk płuc, zapalenie spojówek, martwica skóry. Stężenie śmiertelne: 35-70 mg/m3 (po 1 godz.) |
Usunąć poszkodowanego z zagrożonej strefy. Zdjąć skażoną odzież. Zapewnić spokój, ciepło, drożność dróg oddechowych. Skażoną skórę i oczy przemywać wodą. Zapewnić pomoc lekarską. |
11 |
Fosgen |
Bardzo silnie trujący gaz (żółty, zielonkawy) o zapachu skoszonego zboża. Cięższy od powietrza, niepalny. Nie tworzy z powietrzem mieszanin wybuchowych. W temp. 800oC występuje rozkład na chlor i tlenek węgla. |
Silnie duszący, pozbawiony wstępnego, ostrzegawczego, drażniącego działania. Objawy: uszkodzenie płuc, porażenie serca i krążenia (po 3-8 godz.). Stężenie śmiertelne: 100 mg/m3 . |
Usunąć zatrutego z zagrożonej strefy. Zdjąć skażoną odzież. Skórę i oczy płukać dużą ilością wody. Zapewnić ciepło, spokój, bezruch. Utrzymać drożność dróg oddechowych. Transportować w pozycji leżącej lub półleżącej. Potrzebna natychmiastowa pomoc lekarska |
12 |
Kwas chlorosulfonowy |
Ciecz silnie żrąca, bezbarwna (lekko żółta) o ostrym drażniącym zapachu. Przy zetknięciu z powietrzem paruje, tworząc gęstą mgłę. W zetknięciu z wodą rozkłada się gwałtownie. Ulega również rozkładowi pod wpływem alkoholi i kwasów. |
Działanie żrąco-parzące. Działa gwałtownie na oczy, skórę i drogi oddechowe. Powoduje trudno gojące się rany. Wywołuje stany zapalne błon śluzowych i narządów oddechowych. |
Wynieść z miejsca zagrożenia, zapewnić ciepło. Skórę i oczy zmywać dużą ilością wody, zapewnić drożność dróg oddechowych. Nie stosować sztucznego oddychania. Zapewnić pomoc lekarską. |
13 |
Kwas siarkowy dymiący |
Niepalna ciecz, żrąca, o silnych właściwościach trujących. Działa silnie utleniająco na związki organiczne. Z wodą reaguje gwałtownie i z dużym efektem cieplnym (gromadzi się przy dnie z uwagi na różnicę gęstości). W zetknięciu z metalami (z wyjątkiem żelaza i metali szlachetnych) wydziela wodór. |
Stężenie roztworu powoduje głębokie oparzenia i martwicę, uszkodzenie rogówki i tęczówki (utrata wzroku). W układzie oddechowym ostre stany zapalne; w pokarmowym trwałe uszkodzenia przełyku, żołądka, jelit. Objawy: silne bóle, kaszel, wymioty (z krwią), osłabienie czynności serca. Dawka śmiertelna 100-130 mg/kg wagi ciała. |
Usunąć poszkodowanego z zagrożonej strefy. Zdjąć skażoną odzież. Zetrzeć kwas ze skóry czystym materiałem. Oczy i skórę płukać wodą. Nie zakraplać oczu środkami neutralizującymi. Stosować inhalację z roztworu sody oczyszczonej (w przy-padku zatruć oparami), a doustnie wodę lub mleko. Nie wywoływać wymiotów. Zapewnić ciepło, spokój oraz pomoc lekarską. |
14 |
Siarkowodór |
Gaz trujący, łatwopalny, bezbarwny o zapachu zgniłych jaj. Z powietrzem i w wyniku podgrzania tworzy mieszaniny wybuchowe. Nagrzany siarkowodór ulega rozkładowi na wodór i siarkę. Pali się niebieskim płomieniem. |
Działa głównie na układ oddechowy i oczy (przy niższym stężeniu). Objawy: bóle głowy, mdłości, wymioty, podrażnienie rogówki, obrzęk powiek, światłowstręt. W drogach oddechowych nieżyt nosa, gardła, zmiany zapalne oskrzeli, obrzęk płuc (w ciężkich przypadkach). Stężenie niebezpieczne dla życia 140-210 mg/m3. |
Usunąć zatrutego ze strefy zagrożenia. Zdjąć skażoną odzież. Zapewnić ciepło, spokój, drożność dróg oddechowych. Skórę i oczy płukać dużą ilością wody. Zapewnić pomoc lekarską. |
15 |
Tlenek etylenu |
Gaz trujący, palny, wybuchowy, bezbarwny o eterycznym zapachu. Z powietrzem i podgrzany tworzy mieszaniny wybuchowe. W fazie ciekłej skłonny do wysokoenergetycznej, a nawet wybuchowej polimeryzacji. |
Działa silnie drażniąco na błony śluzowe oczu i dróg oddechowych. Na skórze tworzą się pęcherze lub nawet ogniska martwicy. Powoduje zapalenie toksyczne nerek, powiększenie i bóle wątroby. Niskie stężenia: mdłości i wymioty. Objawy zatrucia: bóle głowy, zaburzenia równowagi, zaczer-wienienie twarzy, krwawa wydzielina z nosa, duszność, sinica. Stężenie niebezpieczne dla życia: 90 g/m3 |
Usunąć poszkodowanego z zagrożonej strefy. Zapewnić dopływ świeżego powietrza, ciepło i spokój. Zdjąć skażoną odzież. Utrzymać drożność dróg oddechowych. Skórę i oczy zmywać wodą. Nałożyć jałowy opatrunek w przypadku dużych zmian. Zapewnić pomoc lekarską. |
Zał 2. KARTA CHARAKTERYSTYKI DLA MATERIAŁÓW ZGŁASZANYCH DO KLASYFIKACJI W RAMACH PRZEPISÓW ADR i RID Zał 3. Certyfikat klasyfikacyjny według wzoru IPO
KARTA CHARAKTERYSTYKI DLA MATERIAŁÓW ZGŁASZANYCH DO KLASYFIKACJI W RAMACH PRZEPISÓW ADR i RID
Załącznik nr 2
do § 4 Wytycznych
1. IDENTYFIKACJA MATERIAŁU
1.1.1. Nazwa chemiczna........................................................................................................
1.1.2. Zastosowanie / przeznaczenie .............................
1.2. Wzór chemiczny..........................................................................................................
1.3. Inne nazwy (synonimy)................................................................................................
1.4. Skład procentowy (w przypadku mieszanin, roztworów i preparatów) ...............................................................................................................................
1.5. Numer UN (ONZ) .........................
1.6. Numer CAS .........................
1.7. Proponowana klasyfikacja: klasa........., grupa pakowania........
1.7.1. Prawidłowa nazwa przewozowa wpisywana w dokumencie przewozowym (nazwa materiału według ONZ)...............................................................................................
1.7.2. Numer rozpoznawczy zagrożenia .........................
1.7.3. Nalepki ostrzegawcze .........................
1.7.4. Grupa pakowania .........................
1.7.5. Szczególne warunki pakowania ....................................................................................
2. WŁAŚCIWOŚCI FIZYCZNE
2.1. Temperatura topnienia .........................
2.2. Temperatura wrzenia .........................
2.3. Gęstość względna w temperaturze:
2.3.1. 150C .........................
2.3.2. 200C .........................
2.3.3. 500C .........................
2.4. Prężność par w temperaturze 500C .........................
2.5. Stężenie pary nasyconej w temperaturze 200C .........................
2.6. Lepkość w temperaturze 230C (według ISO 2431: 1993)
O=............., czas wypływu ..............
2.7. Rozpuszczalność w wodzie w temperaturze 200C .........................
2.8. Stan fizyczny w temperaturze 200C (gaz, ciecz, ciało stałe) ........................
2.9. Temperatura przewożonego materiału .........................
2.10. Inne istotne właściwości fizyczne................................................................................
2.10.1. Wynik badania penetrometrycznego (według ISO 2137: 1985)* ..............................
2.10.2. Wysokość oddzielonej warstwy rozpuszczalnika w farbach, klejach itp.*..................
2.10.3. Zawartość rozpuszczalnika .................................
2.10.4. Wartość pH .........................
3. WŁAŚCIWOŚCI PALNE
3.1. Czy materiał jest cieczą łatwopalną? tak / nie
3.1.1. Temperatura zapłonu (tygiel zamknięty)* .........................
3.1.2. Wynik testu na podtrzymanie palenia* .........................
3.1.3. Temperatura samozapłonu .........................
3.1.4. Granice wybuchowości .........................
3.2. Czy materiał jest palnym ciałem stałym? tak / nie
3.2.1. Podać wynik testu na szybkość spalania ścieżki* .........................
3.3. Czy materiał jest odczulonym materiałem wybuchowym? tak / nie
3.4. Czy materiał ulega samorzutnej reakcji rozkładu? tak / nie
3.4.1. Podać temperaturę samoprzyspieszającego się rozkładu TSR .........................
3.5. Czy materiał jest podatny na samozapalenie w kontakcie z powietrzem? tak / nie
3.5.1. Podać wynik testu na piroforyczność* .........................
3.6. Czy materiał ulega samonagrzewaniu? tak / nie
3.6.1. Podać wynik testu na samonagrzewanie* .........................
3.7. Czy materiał wydziela w kontakcie z wodą gazy palne? tak / nie
3.7.1. Podać wyniki testu na niebezpieczną reakcję z wodą* .........................
3.8. Czy materiał ma właściwości utleniające? tak / nie
3.8.1. Podać wynik testu na intensyfikację palenia* .........................
3.9. Czy materiał jest nadtlenkiem organicznym? tak / nie
3.9.1. Podać temperaturę samoprzyspieszającego się rozkładu TSR .........................
4. SZKODLIWE DZIAŁANIA BIOLOGICZNE
4.1. Czy materiał wykazuje szkodliwe działanie biologiczne? tak / nie
4.1.1. Wartość LD50, doustnie...........mg/kg zwierzę doświadczalne.........................
4.1.2. Wartość LD50, dermalnie.........mg/kg zwierzę doświadczalne.........................
4.1.3. Wartość LC50, inhalacyjnie.........mg/kg zwierzę doświadczalne.........................
4.1.4. Efekt działania na skórę zwierzę doświadczalne ......................................
czas narażenia (godziny lub minuty) .......................... wynik badania..............................
4.1.5. Dane pochodzące z wypadków zatruć ludzi............................................................ ....................................................................................................................................
5. DZIAŁANIE KOROZYJNE
5.1. Czy materiał ma właściwości korodujące? tak / nie
5.1.1. Szybkość działania korodującego w temperaturze 550C:
na stal .................... mm/rok
na aluminium ......................... mm/rok
5.1.2. Działanie korodujące na inne tworzywa opakowaniowe ............................................
6. ZAGROŻENIE DLA ŚRODOWISKA
6.1. Czy materiał stwarza zagrożenie dla środowiska? tak / nie
6.1.1. Wartość LC50, dla ryb ....................... mg/l (96 godzin) gatunek ryb.........................
6.1.2. Wartość EC50, dla skorupiaków..........mg/l (48 godzin) gatunek skorupiaków..........
6.1.3. Wartość IC50, dla glonów....................mg/l (72 godzin) gatunek glonów..................
6.1.4. Podatność na biodegradację (stosunek BZT do ChZT) .........................
6.1.5. Podatność na bioakumulację (współczynnik biostężenia BCF i wartość log Pow) ............................................
Data opracowania karty: ...... Podpis opracowującego kartę ......
UWAGA: Karta nie ma zastosowania do materiałów wybuchowych.
________________________________
* Wykonywane testy muszą być zgodne z opisami zawartymi w przepisach ADR i RID
Zał 6. Przykładowe zapisy w liście przewozowym dla wagonów ładownych i próżnych w języku polskim, niemieckim i rosyjskim
Załącznik nr 6
do § 17 Wytycznych
Przykładowe zapisy w liście przewozowym dla wagonów ładownych i próżnych
w języku polskim, niemieckim i rosyjskim
Klasa 1 |
|
1.1D UN 0388 TRINITROTOLUEN (TNT) W MIESZANINIE Z TRINITROBENZENEM, 1.1D, 5.400 kg
1.1D UN 0388 TRINITROTOLUEN (TNT) IN MISCHUNG MIT TRINITROBENZENEN, 1.1D, 5.400 kg
1.1D 0388 Тринитротолуол (ТНТ), смеси с тринитробензолом, класс 1.1D, порядк.№ 4, 5.400 кг, Прил.2 к СМГС, знак опасности № 1,13. Взрывоопасно. |
PRÓZNY WAGON, OSTATNI ŁADUNEK: 1.1D UN 0388 TRINITROTOLUEN (TNT) W MIESZANINIE Z TRINITROBENZENEM, 1.
LEERER WAGEN, LETZTES LADEGUT: 1.1D UN 0388 TRINITROTOLUEN (TNT) IN MISCHUNG MIT TRINITROBENZENEN, 1.
Порожний вагон, класс 1, порядк. № 91, Прил.2 к СМГС, знак опасности № 1,13. Взрывоопасно. Последний перевозимый груз 1.1D 0388 Тринитротолуол (ТНТ), смеси с тринитробензолом, порядк. № 4. |
Klasa 2 |
|
23 UN 1965 WĘGLOWODORY GAZOWE, MIESZANINA SKROPLONA, I.N.O. (mieszanina A ), 2.1
23 UN 1965 KOHLENWASSERSTOFFGAS, GEMISCH, VERFLÜSSIGT, N.A.G. (Gemisch A ), 2.1
23 1965 Газов углеводородных смесь сжиженная, н.у.к. Cмесь А, класс 2, порядк.№ 2F, Прил.2 к СМГС, знак опасности № 2,3,13 Сжиженный газ. Легко воспламеняется. |
PRÓŻNY WAGON-CYSTERNA, OSTATNI ŁADUNEK: 23 UN 1965 WĘGLOWODORY GAZOWE, MIESZANINA SKROPLONA, I.N.O. (mieszanina A ), 2.
LEERER KESSELWAGEN, LETZTES LADEGUT: 23 UN 1965 KOHLENWASSERSTOFFGAS, GEMISCH, VERFLÜSSIGT, N.A.G. (Gemisch A ),2.
Порожний вагон-цистерна, класс 2, порядк.№ 8, Прил.2 к СМГС, знак опасности № 2,3,13. Сжиженный газ. Легко воспламеняется. Последний перевозимый груз 23 1965 Газов углеводородных смесь сжиженная, н.у.к.,Cмесь А, порядк. № 2F. |
Klasa 3 |
|
30 UN 1202 PALIWO DO SILNIKÓW DIESLA, (przepis specjalny 640K), 3, GP III
30 UN 1202 DIESELKRAFTSTOFF (Sondervorschrift 640K), 3, VG III
30 1202 Дизельное топливо,класс 3, порядк.№ 23с), Прил.2 к СМГС,знак опасности № 3,12. Легко воспламеняется. |
PRÓŻNY WAGON-CYSTERNA, OSTATNI ŁADUNEK: 30 UN 1202 PALIWO DO SILNIKÓW DIESLA, (przepis specjalny 640K), 3, GP III.
LEERER KESSELWAGEN, LETZTES LADEGUT: 30 UN 1202 DIESELKRAFTSTOFF (Sondervorschrift 640K), 3, VG III.
Порожний вагон-цистерна, класс 3, порядк.№ 71, Прил.2 к СМГС, знак опасности № 3. Легко воспламеняется. Последний перевозимый груз 30 1202 Дизельное топливо, порядк. № 23с). |
Klasa 4.1 |
|
44 UN 2448 SIARKA, STOPIONA, 4.1, GP III,
44 UN 2448 SCHWEFEL, GESCHMOLZEN, 4.1, VG III
44 2448 Сера, расплавленная, класс 4.1, порядк.№ 15, Прил.2 к СМГС, знак опасности № 4.1, Легко воспламеняется.
|
PRÓŻNY WAGON-CYSTERNA,OSTATNI ŁADUNEK: 44 UN 2448 SIARKA STOPIONA, 4.1, GP III,.
LEERER KESSELWAGEN, LETZTES LADEGUT: 44 UN 2448 SCHWEFEL, GESCHMOLZEN, 4.1, VG III, Порожний вагон-цистерна, класс 4.1, порядк.№ 51, Прил.2 к СМГС, знак опасности № 4.1. Легко воспламеняется. Последний перевозимый груз 44 2448 Сера, расплавленная, порядк.№ 15. |
Klasa 4.2 |
|
46 UN 1381 FOSFOR ŻÓŁTY POD WODĄ, 4.2 (6.1), GP I
46 UN 1381 PHOSPHOR GELB UNTER WASSER, 4.2 (6.1), VG I
46 1381 Фосфор желтый, в воде, класс 4.2, порядк.№ 11а), Прил.2 к СМГС, знак опасности № 4.2, 6.1. Самовозгорается. Ядовито. |
PRÓŻNY WAGON-CYSTERNA, OSTATNI ŁADUNEK: 46 UN1381 FOSFOR ŻÓŁTY POD WODĄ, 4.2 (6.1), GP I
LEERER KESSELWAGEN, LETZTES LADEGUT: 46 UN 1381 PHOSPHOR GELB UNTER WASSER, 4.2 (6.1), VG I
Порожний вагон-цистерна, класс 4.2, порядк.№ 41, Прил.2 к СМГС, знак опасности № 4.2, 6.1. Самовозгорается. Ядовито. Последний перевозимый груз 46 1381 Фосфор желтый, в воде, порядк.№ 11а). |
Klasa 4.3 |
|
423 UN 1402 WĘGLIK WAPNIA, 4.3, GP II
423 UN 1402 CALCIUMCARBID, 4.3, VG II
423 1402 карбид, класс 4.3, порядк.№ 17b), Прил.2 к СМГС, знак опасности № 4.3. При взаимодействи с водой выделяются воспламеняющиеся газы.
|
PRÓŻNY WAGON, OSTATNI ŁADUNEK: 423 UN 1402 WĘGLIK WAPNIA, 4.3, GP II
LEERER WAGEN, LETZTES LADEGUT: 423 UN 1402 CALCIUMCARBID, 4.3, VG II
Порожний вагон, класс 4.3, порядк.№ 41, Прил.2 к СМГС, знак опасности № 4.3. При взаимодействи с водой выделяются воспламеняющиеся газы. Последний перевозимый груз 423 1402 Кальция карбид, порядк.№ 17b).
|
Klasa 5.1 |
|
50 UN 1490 NADMANGANIAN POTASU, 5.1, GP II
50 UN 1490 KALUIMPERMANGANAT, 5.1, VG II
50 1490 Калия перманганат, класс 5.1, порядк.№ 17b), Прил.2 к СМГС, знак опасности № 5.1. Oкислитель.
|
PRÓŻNY KONTENER, OSTATNI ŁADUNEK: 50 UN 1490 NADMANGANIAN POTASU, 5.1, GP II
LEERER CONTAINER, LETZTES LADEGUT: 50 UN 1490 KALIUMPERMANGANAT, 5.1, VG II
Порожний вагон, класс 5.1, порядк.№ 41, Прил.2 к СМГС, знак опасности № 5.1. Oкислитель. Последний перевозимый груз 50 1490 Калия перманганат, порядк.№ 17b).
|
Klasa 5.2 |
|
539 UN 3101 NADTLENEK ORGANICZNY TYP B, CIEKŁY (nazwa techniczna), 5.2 (1)
539 UN 3101 ORGANISCHES PEROXID TYP B , FLÜSSIG (nazwa techniczna w jęz. niemieckim)) 5.2 (1)
539 3101 Пероксид органический тип В, жидкий (nazwa techniczna w jęz. rosyjskim), класс 5.2, порядк.№ 1b), Прил.2 к СМГС, знак опасности № 5.2, 01, 8. Органический пероксид. Взрывоопасно. |
PRÓŻNY KONTENER-CYSTERNA, OSTATNI ŁADUNEK: 539 UN 3101 NADTLENEK ORGANICZNY TYP B, CIEKŁY (nazwa techniczna), 5.2 (1)
LEERER TANKCONTAINER , LETZTES LADEGUT: 539 UN 3101 ORGANISCHES PREOXID TYP B, FLÜSSIG (nazwa techniczna w jęz. niemieckim), 5.2 (1)
Порожний вагон, класс 5.2, порядк.№ 31, Прил.2 к СМГС, знак опасности № 5.2, 01, 8. Органический пероксид. Взрывоопасно. Последний перевозимый груз 539 3101 Пероксид органический тип В, жидкий (nazwa techniczna w jęz. rosyjskim), порядк.№ 1b). |
Klasa 6.1 |
|
60 UN 2312 FENOL, STOPIONY, 6.1, GP II
60 UN 2312 PHENOL, GESCHMOLZEN, 6.1, VG II
60 2312 Фенол,расплавленный, класс 6.1, порядк.№ 24b)1, Прил.2 к СМГС, знак опасности № 6.1. Ядовито.
|
PRÓŻNY WAGON-CYSTERNA, OSTATNI ŁADUNEK: 60 UN 2312 FENOL, STOPIONY, 6.1, GP II
LEERER KESSELWAGEN, LETZTES LADEGUT: 60 UN 2312 PHENOL, GESCHMOLZEN, 6.1, VG II
Порожний вагон-цистерна, класс 6.1, порядк. № 91, Прил.2 к СМГС, знак опасности № 6.1. Ядовито. Последний перевозимый груз 60 2312 Фенол, расплавленный, порядк. № 24b)1 |
Klasa 6.2 |
|
606 UN 2814 MATERIAŁ ZAKAŹNY, NIEBEZPIECZNY DLA LUDZI, (grupa narażenia 2) (nazwa techniczna / biologiczna ), 6.2
606 UN 2814 ANSTECKUNGSGEFÄHRLICHER STOFF, GEFÄHRLICH F*R MENSCHEN (Risikogruppe 2) (nazwa techniczna / biologiczna w języku niemieckim), 6.2
606 2814 Инфекционное вещество, опасное для людей, класс 6.2, порядк.№ 1 (nazwa techniczna / biologiczna w języku rosyjskim), Прил.2 к СМГС, знак опасности № 6.2. Инфекционное вещество высокого риска.
|
PRÓŻNE OPAKOWANIE, OSTATNI ŁADUNEK: 606 UN 2814 MATERIAŁ ZAKAŹNY, NIEBEZPIECZNY DLA LUDZI, (grupa narażenia 2) (nazwa techniczna / biologiczna), 6.2
LEERER VERPACKUNG, LETZTES LADEGUT: 606 UN 2814 ANSTECKUNGS-GEFÄHRLICHER STOFF GEFÄHRLICH FÜR MENSCHEN, (Risikogruppe 2) (nazwa techniczna / biologiczna w języku niemieckim), 6.2
Порожний вагон, класс 6.2, порядк.№ 11, Прил.2 к СМГС, знак опасности № 6.2. Инфекционное вещество высокого риска. Последний перевозимый груз 606 2814 Инфекционное вещество, опасное для людей, порядк.№ 1 (nazwa techniczna / biologiczna w języku rosyjskim. |
Klasa 7 |
|
przepisy specjalne wg 5.4.1.2.5 RID lub przepisów Części II, klasa 7 i Dodatku 2.7 Zał. 2 do Umowy SMGS |
|
Klasa 8 |
|
80 UN 1830 KWAS SIARKOWY, 8, GP II
80 UN 1830 SCHWEFELSÄURE, 8, VG II
80 1830 Кислота серная, класс 8, порядк.№ 1b), Прил.2 к СМГС, знак опасности № 8. Едкое.
|
PRÓŻNY WAGON-CYSTERNA, OSTATNI ŁADUNEK: 80 UN 1830 KWAS SIARKOWY, 8, GP II
LEERER KESSSELWAGEN, LETZTES LADEGUT: 80 UN 1830 SCHWEFELSÄURE, 8, VG II
Порожний вагон-цистерна, класс 8, порядк.№ 91, Прил.2 к СМГС, знак опасности № 8. Едкое. Последний перевозимый груз 80 1830 Кислота серная, порядк.№ 1b). |
Klasa 9 |
|
99 UN 3257 MATERIAŁ PODGRZANY, CIEKŁY, I.N.O. (nazwa techniczna), 9, GP III
99 UN 3257 ERWÄRMTER FLÜSSIGER, STOFF, N.A.G. (nazwa techniczna w języku niemieckim ), 9, VG III
99 3257 Жидкость при повышенной температуре н.у.к. (nazwa techniczna w jęz. rosyjskim), класс 9, порядк.№20с), Прил.2 к СМГС, знак опасности № 9. Прочие опасные вещества |
PRÓŻNY WAGON-CYSTERNA, OSTATNI ŁADUNEK: 99 UN 3257 MATERIAŁ PODGRZANY, CIEKŁY, I.N.O. (nazwa techniczna), 9, GP III
LEERER KESSSELWAGEN, LETZTES LADEGUT: 99 UN 3257 ERWÄRMTER FLÜSSIGER, STOFF, N.A.G. (nazwa techniczna w języku niemieckim), 9, VG III
Порожний вагон-цистерна, класс 9, порядк.№ 71, Прил.2 к СМГС, знак опасности № 9. Прочие опасные вещества. Последний перевозимый груз 99 3257. Жидкость при повышенной температуре н.у.к., (nazwa techniczna w jęz. rosyjskim), порядк.№ 20с) |
PRÓŻNE JEDNOSTKI TRANSPORTOWE
PRÓŻNE OPAKOWANIE |
LEERE VERPACKUNG |
Порожняя тара |
PRÓŻNE NACZYNIE |
LEERES GEFÄSS |
Порожний сосуд
|
PRÓŻNY DUŻY POJEMNIK DO PRZEWOZU LUZEM (DPPL) |
LEERES GROSSPACKMITTEL (IBC) |
Порожний контейнер средней грузоподъемности для массовых грузов (KCM) |
PRÓŻNA CYSTERNA ODEJMOWALNA |
LEERER ABNEHMBARER TANK |
Порожняя съёмная цистерна |
PRÓŻNY WAGON |
LEERER WAGEN |
Порожний вагон |
PRÓŻNY WAGON-CYSTERNA |
LEERER KESSELWAGEN |
Порожний вагон-цистерна |
PRÓŻNY WAGON-BATERIA |
LEERER BATTERIEWAGEN |
Порожний вагон-батарея |
PRÓŻNA CYSTERNA PRZENOŚNA |
LEERER ORTSBEWEGLICHER TANK |
Порожняя переносная цистерна |
PRÓŻNY KONTENER-CYSTERNA |
LEERER TANKCONTAINER |
Порожний контейнер-цистерна |
PRÓŻNY KONTENER |
LEERER CONTAINER |
Порожний контейнер |
PRÓŻNY MEGC (WIELOELEMENTOWY KONTENER DO GAZU) |
LEERER MEGC |
Порожний многоэлементный газовый контейнер |
PRÓŻNY POJAZD |
LEERES FAHRZEUG |
Порожний автомобиль |
PRÓŻNY POJAZD-CYSTERNA |
LEERES TANKFAHRZEUG |
Порожний автомобиль-цистерна |
PRÓŻNY POJAZD-BATERIA |
LEERES BATTERIEFAHRZEUG |
Порожний автомобиль-батарея |
PRÓŻNY ZBIORNIK |
LEERER BEHÄLTER |
Порожная цистерна |
Załącznik nr 7
do § 18 Wytycznych
Wykaz i wzory nalepek ostrzegawczych
Meldunek RID / RID- Meldung
Meldunek PKP CARGO S.A. / Meldung der PKP CARGO S.A.
Nr / Lfd. Nr...............
Stacja/Stelle .................................... Stwierdzono dnia/Feststellung am ...................
Dane o przesyłce: patrz kopia lub dodatek 1
Angaben zur Sendung: siehe Kopie oder Beilage 1
A. Stwierdzona nieprawidłowość / Art der Beanstandung
[] 1. Towar nie jest dopuszczony do przewozu / Gut zur Beförderung nicht zugelassen
[] 2. Pole "RID" [] brakuje znaku "X" / nicht angekreuzt
Informacje w liście przewozowym/ Angaben im Frachtbrief
[] niewłaściwe / unrichtig
[] niekompletne / nicht vollständig
[] 3. Nazwa ostatniego ładunku / Angabe des letzten Ladegutes
[] niewłaściwa / unrichtig
[] niekompletna / nicht vollständig
[] brak/ fehlt
[] 4. Brak oświadczeń według pkt. 5.4.1.2.2 d) / Erklärung nach Absatz 5.4.1.2.2d)
[] 5. Usterka wagonu i / lub ładunku Wagen und/oder Ladung nicht ordnungsgemäßem Zustand
[] usterka / Schaden
[] błąd w obsłudze / Bedienungsfehler
[] brak terminu następnego badania lub termin przekroczony / Datum der nächsten Prüfung fehlt oder überschritten
[] 6. Duże nalepki ostrzegawcze / nalepki manewrowe / Großzettel / Rangierzettel
[] niewłaściwe / unrichtig
[] brak / fehlt
Pas koloru pomarańczowego/ Orangefarbener Streifen
[] niewłaściwy / unrichtig
[] brak / fehlt
[] 7. Tablice pomarańczowe / Orangefarbene Kennzeichnung
[] niewłaściwe / unrichtig
[] brak / fehlt
[] 8. Raster obciążeń (na tablicy wagonowej lub tablicy ruchomej) nie jest zgodny z przewożonym towarem / Lastgrenzenraster (Wagentafel oder Klapptafel) entspricht nicht dem beförderten Gut
[] niewłaściwy / unrichtig
[] brak / fehlt
[] 9. Wagon przeładowany / Wagen überladen ...................... kg
[] 10. Wagon przepełniony / Wagen überfüllt um ....................... kg
B. Uwagi / Bemerkungen
C. Podjęte działania / Getroffene Maßnahmen
Dodatek 1
Beilage 1
A. Dane o przesyłce/ Angaben zur Sendung
[] Przesyłka wagonowa/ Wagenladung
Numer wagonu / Wagennummer
...............................................................................
Stacja nadania / Versandbahnhof
..............................................................................
Stacja przeznaczenia / Bestimmungsbahnhof
...........................................................
Nadawca / Absender
.................................................................................................
Odbiorca / Empfänger
.................................................................................................
Masa towaru / Masse des Gutes .................................. kg
B. Informacje zawarte w liście przewozowym / Angaben im Frachtbrief
1. Numer identyfikacyjny zagrożenia / .......................... Numer UN / ................
Nummer zur Kennzeichnung der Gefahr UN-Nummer
2. Oficjalna nazwa przewozowa materiału lub przedmiotu / Offizielle Benennung des Stoffes oder Gegenstandes für die Beförderung
...................................................................................................................................
3. Kod klasyfikacyjny / Klassifizierungscode
..................................................
Numer wzoru nalepki ostrzegawczej / Nummer Gefahrzettelmuster .......................
Grupa pakowania / Verpackungsgruppe ..........................
4. Ostatnio załadowany towar/Letztes Ladegut
......................................................................................
5. Wzmianka o umowie specjalnej / Vermerk der Sondervereinbarung
.............................................................................
6. Oświadczenia i wzmianki nadawcy / Erklärungen und Vermerke des Absenders
.........................................................................
Zał 8. Rejestr śledzenia przesyłek materiałów szczególnie niebezpiecznych, wybuchowych i promieniotwórczych
Załącznik nr 9
do § 27 Wytycznych
FORMULARZ DLA PRZEWOZU TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH W KOMUNIKACJI MULTIMODALNEJ
1. Nadawca
|
2. Numer listu przewozowego/dokumentu transportowego |
|
|
|||||||
3. Strona 1 (łącznie .... stron) |
4. Numer nadawcy |
|
||||||||
|
5. Numer spedytora |
|
||||||||
6. Odbiorca
|
7. Przewoźnik (wypełnia przewoźnik) |
|||||||||
|
DEKLARACJA NADAWCY Niniejszym oświadczam, że zawartość tej przesyłki została prawidłowo i w całości opisana poniżej za pomocą prawidłowej nazwy przewozowej oraz , że jest prawidłowo sklasyfikowana, opakowana, oznakowana i zaopatrzona w nalepki, jak również, że pod każdym względem właściwie przygotowana do transportu, zgodnie z obowiązującymi przepisami międzynarodowymi i krajowymi. |
|||||||||
8. Przesyłka ta mieści się w zakresie ograniczeń ustalonych dla (skreślić jeśli nie dotyczy) : |
9. Dodatkowe informacje dotyczące manipulowania ładunkiem
|
|||||||||
SAMOLOTÓW PASAŻERSKICH I TOWAROWY |
TYLKO SAMOLOTÓW TOWAROWYCH |
|
||||||||
10. Samolot / numer lotu i data |
11. Port / miejsce załadunku |
|
||||||||
12. Port / miejsce rozładunku |
13. Miejsce przeznaczenia |
|
||||||||
14. Opis przesyłki * ilość i rodzaj sztuk przesyłki opis towaru masa brutto (kg) masa netto (kg) objętość (m3)
|
||||||||||
*W ODNIESIENIU DO TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH: należy podać: właściwą nazwę przewozową, klasę, nr UN, grupę opakowaniowa (jeśli dotyczy), oraz inne dane zgodnie z wymaganiami przepisów międzynarodowych i krajowych.
|
||||||||||
15. Numer kontenera / nr rejestracyjny pojazdu
|
16. Numer plomby (plomb) |
17. Typ i wielkość kontenera / pojazdu |
18. Tara (kg) |
19. Całkowita masa brutto (kg) |
||||||
CERTYFIKAT PAKOWANIA KONTENERA / POJAZDU Niniejszym oświadczam, że towary opisane powyżej zostały zapakowane / załadowane do ww. kontenera / pojazdu zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami WYMAGANE JEST WYPEŁNIENIE I PODPISANIE PRZEZ OSOBĘ ODPOWIEDZIALNĄ ZA PAKOWANIE / ZAŁADUNEK W ODNIESIENIU DO ŁADUNKÓW ZNAJDUJĄCYCH SIĘ W KONTENERZE / POJEŹDZIE |
21. POTWIERDZENIE ODBIERAJĄCEGO Odebrano ww. ilość sztuk przesyłki / kontenerów / przyczep w stanie właściwym zgodnie z wykazem, z wyjątkiem: Uwagi odbierającego:
|
|||||||||
20. Nazwa przedsiębiorstwa |
Nazwa przewoźnika Numer rejestracyjny pojazdu Podpis i data PODPIS KIEROWCY |
22. Nazwa przedsiębiorstwa (NADAWCY PRZYGOTOWUJACEGO TEN DOKUMENT) |
||||||||
Nazwisko / stanowisko deklarującego |
|
Nazwisko / stanowisko deklarującego |
||||||||
Miejsce i data |
|
Miejsce i data |
||||||||
Podpis deklarującego |
|
Podpis deklarującego |
||||||||
Certyfikat dla opakowań przeznaczonych do załadunku do kontenerów/wagonów
W rubryce nr 20 należy umieścić podpis osoby sprawdzającej kontener/wagon.
Certyfikat oznacza, że:
Kontener//wagon został oczyszczony, osuszony i nadaje się ponownego załadunku towaru.
Jeśli przesyłka zawiera towary klasy 1, inne niż podklasy 1.4, kontener odpowiada postanowieniom rozdziału 12, przepisów wstępnych w klasie 1 przepisów Kodeksu IMDG.
W przypadku przewozu w odstępstwie od obowiązujących przepisów, towar został załadowany do kontenera/wagonu za zgodą kompetentnej władzy.
Wszystkie opakowania zostały dokładnie sprawdzone czy nie zawierają uszkodzeń.
Beczki są układane jedna na drugiej w pozycji „do góry”, jednakże za zgodą władzy kompetentnej .
Wszystkie towary są właściwie zapakowane i zabezpieczone w kontenerze / wagonie.
W przypadku przewozu luzem, towar będzie załadowany do kontenera/wagonu.
Opakowania i kontenery/wagony są właściwie oznakowane nalepkami, oznaczone oraz opisane.
Nieaktualne oznakowania zostały usunięte.
Kiedy stosowany jest dwutlenek węgla (CO2 - suchy lód) jako materiał służący do chłodzenia, wagon lub kontener jest oznakowany np. na drzwiach następującym napisem: NIEBEZPIECZNY GAZ CO2 (SUCHY LÓD) - WYWIETRZYĆ PRZED WEJŚCIEM.
Kiedy niniejszy formularz jest stosowany tylko podczas przewozu kontenerów/wagonów, nie jest łączony z innym dokumentem transportowym, deklaracja podpisana przez nadawcę lub przewoźnika musi obejmować wszystkie niebezpieczne towary zapakowane w kontenerze.
Uwaga: Certyfikat nie jest wymagany dla cystern.
|
FORMULARZ DLA PRZEWOZU TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH W KOMUNIKACJI MULTIMODALNEJ
(c.d.)
1. Nadawca / Wysyłający |
2. Numer dokumentu przewozowego |
|
|
3. Strona 1 (łącznie .... stron) |
4. Numer nadawcy |
|
|
5. Numer spedytora |
14. Opis przesyłki * ilość i rodzaj sztuk przesyłki opis towaru masa brutto (kg) masa netto (kg) objętość (m3) |
||
* W ODNIESIENIU DO TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH: należy podać: właściwą nazwę przewozową, klasę, nr UN, grupę opakowaniowa (jeśli dotyczy), oraz inne dane zgodnie z wymaganiami przepisów międzynarodowych i krajowych. |
||
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Przewóz materiałów niebezpiecznych
Zasady oznakowania samochodów przewożących materiały niebezpieczne
Karta oceny ryzyka dla stanowiska Kierowca przewożący materiały niebezpieczne, oceny ryzyka zawodowe
Przewóz materiałów niebezpiecznych
14433 Cysterny do transportu materiałów niebezpiecznych Wyposażenie cystern do transportu chemikali
14432 Cysterny do transportu materiałów niebezpiecznych Wyposażenie cystern do transportu chemikali
Przewóz materiałów niebezpiecznych
14025 Cysterny do transportu materiałów niebezpiecznych – Metalowe zbiorniki ciśnieniowe – =Konstruk
14025a Cysterny do transportu materiałów niebezpiecznych – Metalowe zbiorniki ciśnieniowe – Konstruk
Opakowania stosowane do przewozu towarow niebezpiecznych w transporcie drogowym
Zagrożenia związane z przewożeniem materiałów niebezpiecznych 2
adr MATERIAŁY NIEBEZPIECZNE?ŁKOWICIE NIE DOPUSZCZONE DO PRZEWOZU
13a funkcje zarzadzania w aspekcie zasobów inf, Procesy informacyjne w zarządzaniu, materiały studen
12a gospodarowanie info-wywiad gosp, Procesy informacyjne w zarządzaniu, materiały student Z-sem 12-
20a operacje informacyjne, Procesy informacyjne w zarządzaniu, materiały student Z-sem 12-13, wytycz
15a techniki zbierania inf, Procesy informacyjne w zarządzaniu, materiały student Z-sem 12-13, wytyc
14a automatyzacja procesów w zarządzaniu info, Procesy informacyjne w zarządzaniu, materiały student
więcej podobnych podstron