KONSPEKT ZAJĘĆ
TEMAT: Moja Przyszłość
CZAS: 1h
GRUPA: 6os. (14-18lat)
CELE:
przełamanie wstydu
nawiązanie kontaktu z grupą
akceptacja w grupie
szczerość i otwartość w dyskusji
dostrzeżenie własnych marzeń, dróg rozwoju, własnych lęków związanych z trudnościami w dążeniu do celu
MATERIAŁY:
5 krzeseł, książka „Opowieści z głębi Ducha” Marcin Melon, 6kartek, 6ołówków, taśma klejąca, chusta
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
przedstawienie się przez prowadzących
zabawa „Kareta” (=>Zacząć należy od przygotowania pięciu krzesełek, które rozmieszczamy- dwa na końcu, jedno w środku, dwa z przodu. Dalej prowadzący wybiera Królową i Króla, dwa konie i woźnicę. Sadzamy dzieci na krzesłach przypisanych do konkretnych funkcji. Kiedy wszyscy już siedzą ważne aby dobrze zapamiętali swoje role. Objaśniamy zasady zabawy: Prowadzący czyta załączony poniżej tekst, a uczestnicy zabawy słuchają go uważnie, ponieważ ilekroć w tekście wymieniony zostaje uczestnik (np. Król albo prawy koń), musi on wstać obejść swoje krzesło dookoła i usiąść na miejscu. Ważna uwaga! Słowo KARETA = WOŹNICA + KRÓLOWA + KRÓL + KONIE.. Tekst: Dawno, dawno temu żył sobie Król i Królowa. Król i Królowa ze swoim Woźnicą bardzo lubili jeździć swoją karetą. Lewy koń był biały, a prawy koń był czarny. Pewnego dnia Królowa rzekła do swego Króla: "Królu mój, Królu mój wspaniały, Drogi Królu, powiedz woźnicy żeby przygotował konie i sprawdził KOPYTA, bo na ostatnim spacerze był problem z lewym koniem. Woźnica zaprzągł konie i karetę. Sprawdził lewego konia, rzucił okiem na prawego konia, potem rzekł do Króla: "Królu mój, nasz wspaniały Królu, najukochańszy Królu, kareta i konie są gotowe." Królowa z Królem wsiedli do karety i pojechali na piękną łąkę. W pewnym momencie Królowa rzekła do Króla: "Usiądź sobie Królu, kochany Królu, mój ty najukochańszy Królu. Powiedz woźnicy by nakarmił oba konie i przygotował karetę na następny dzień abyśmy mogli wybrać się jeszcze raz sami." Król rzekł do Królowej: "Królowo moja, moja kochana Królowo, Kocham Cię moja Królowo i dał jej słodkiego całusa." Koniec.)
przedstawienie się grupy (imię, wiek, szkoła, zainteresowania, przyszły zawód)
dyskusja (moja przyszłość + szkoła i nauczyciele)
opowieść „Marzenia” z książki pt. „Opowieści z głębi Ducha” (W pewnej wiosce mieszkał ze swymi rodzicami młody chłopak. Nie wyróżniał się niczym spośród swoich kolegów, może jedynie tym, że często przesiadywał samotnie nad brzegiem górskiego potoku. Zamykał oczy i wsłuchując się w szum wody, która swoim prądem obmywała głazy spoczywające na dnie potoku- marzył o tym, co chciałby robić w życiu.
Marzył o tym, żeby opuścić wioskę i udać się w podróż, zwiedzić nieznane kraje, poznać nowych ciekawych ludzi. Czasem przychodziła mu do głowy myśl, aby spakować swoje rzeczy w plecak i nie oglądając się wstecz ruszyć w nieznane. Jednak zawsze, kiedy taka myśl przychodziła mu do głowy ogarniał go lęk. Jak sobie poradzi w tym nowym nieznanym świecie, w którym czyha na niego tak wiele niebezpieczeństw, o których on nawet nie wie. Martwił się tym, że nie będzie miał z czego żyć i nie będzie miał gdzie mieszkać. Być może przyjdzie mu spędzać noce pod gołym niebem. Ten strach go paraliżował, zawsze wtedy otwierał oczy i smutny powoli wracał do domu.
Pewnego razu, gdy jak zwykle siedział nad brzegiem potoku i wsłuchiwał się w szum wody, zobaczył za swoimi plecami postać starca. Był to jeden z sędziwych mieszkańców wioski. „Co tu robisz?” zapytał starzec. „Marzę” odpowiedział chłopak. „A o czym marzysz?”, „O podróży w nieznane, o tym, żeby poznać nowych ciekawych ludzi.”, „To czemu nie opuścisz wioski?”, „Boję się tego, co mnie czeka. Nie mam pieniędzy, nie będę miał gdzie mieszkać...”. Staruszek popatrzył na chłopaka po czym rzekł: „Pamiętaj, że tylko jedno może unicestwić nasze marzenia- strach przed porażką”.)
zabawa integracyjna na zakończenie ( każdemu z podopiecznych przyklejamy na plecach kartkę i dajemy ołówek. W pokoju po kolei zostaje jedna osoba z zawiązanymi oczami, podczas gdy reszta grupy kolejno wchodzi cichutko do pokoju i pisze na kartce kolegi jakieś miłe, ciepłe słowa na jego temat. Każdy stara się być nierozpoznany przez osobę w pokoju. Następnie wspólnie odczytujemy zapiski, dzieci starają się odgadnąć kto to napisał oraz ustosunkować się do tego.)
PODSUMOWANIE:
grupa uświadamia sobie, że ma wiele dróg rozwoju, ale też, że aby coś osiągnąć należy ciężko pracować
rozwija się dyskusja na temat szkoły i nauczycieli (grupa dowiaduje się jak wygląda i na czym w rzeczywistości polega praca nauczyciela oraz opisuje ideał nauczyciela)
grupa mówi o plusach i minusach szkoły oraz o zyskach z edukacji